234
Bütün dünya gözdən keçiriləcək olursa, hər şeyin dəyişdiyini, hər halın başqalaşdığını
görməmək mümkün deyildir. Bu dəyişmənin, bu başqalığın yeganə səbəbi isə, əlbəttə,
içində bulunduğumuz müharibədir.
Müharibəyin hazırdakı müvəffəqiyyəti, bir çoqları texnikada, texnikanın
mükəmməlliyində görüyorlar. Halbuki bu qalibiyyətləri yalnız texnikada deyil, başqa
qüvvətlərdə də aramalıdır. Çünki yalnız yaqıb-yıqıcı toplar, növicad çəpəllinlər, boğucu
qazlarla iş aşmaz. Bunlar ilk baqışda gözə çarpdığı için hər kəsi düşündürüb duruyor.
Halbuki bu müdhiş silahlardan daha müdhiş almanların müharibədəki yeni nəzəriyyələri,
yeni planları, əskərindəki kəskinlik və bütün məmləkət xalqındakı əhvali-ruhiyyədir. Bu
ölkənin əhvali-ruhiyyəsində isə, fənni-tərbiyənin, ədəbiyyat və fəlsəfənin tə’siri inkar
olunmayacaq şeylərdəndir.
Rus-Japon müharibəsində, bə’zi mütəfəkkirlər, japonların qalibiyyətini onların
komandanlarında, zabitlərində deyil, ibtidai məktəblərdə, məktəb müəllimlərində,
müəllimlərin xalqa vermiş olduğu tərbiyədə aramışlardı. Şübhəsiz ki, bu nəzəriyyə
almanlara, alman ordusuna daha ziyadə şamil olsa gərək...
Bizdə – Rusiyada ibtidai, orta və ali məktəblərin azlığı bir nöqsan təşkil etdiyi kibi, bu
məktəblərdə keçilən bütün elmlər, bütün fənlər də olduqca səthi və nəzəridir. Halbuki
almanlarda böylə olmayıb da bütün-bütünə bunun əksinədir. Orta və ali məktəblər kənara
dursun, ibtidai köy məktəblərində belə hər elm, hər fənn son dərəcə səmimi bir tətbiqat və
əməliyyat ilə keçilir. Yalnız darülfünunlar deyil, köylərdə də səyyah bir professora
təsadüf edilir. İctimai, fənni, ədəbi konfranslar verilir. Fənni həqiqətlər olduqca tətbiqi bir
surətdə göstərilir. Və ona görə də hər bir alman yalnız dinləməklə qalmaz, dinlətmək də
istər. Görməyi kafi bulmaz, göstərməyi də arzu edər. Hələ onlarda ibtidai məktəblərin
məcburi olması, oğlan-qız, kimsənin müstəsna tutulmaması, daha başqa bir feyz, daha
başqa bir fəzilətdir.
İştə böylə bir mühitdə böyüyən, böylə bir ölkədə yaşayan tələbə və talibələr ikmali-
təhsildən sonra, bir də kəndi filosofları, ədibləri tərəfindən yazılmış əsərləri mütaliəyə
başlarlar. Şübhəsiz ki, ən faydalı düşüncələr, ən ciddi mühakimələr də yalnız fəlsəfə və
ədəbiyyat vasitəsilə əldə edilə bilir. Çünki düşünməyə başlayanlar, xilqət və təbiətdə bir
qayə, bir nəticə arayan gənclər, yalnız mütaliə sayəsində kəndi məsləkini tə’yin edə bilir,
kəndi aradığını bulur.
235
Əgər bir millətin fəlsəfə və ədəbiyyat kitabları həssas, xəyalpərvər, laübali qələmlərlə
yazılmışsa, şübhə yoq ki, o millət, o nəsil cərəyana qapılıb da həp o yolda hərəkət edər və
mümkün deyil, aqıntıya qarşı bir dürlü kürək çəkəməz. Məsəla, bir gənc bir şe’r, bir
hekayə, bir roman, bir tarix, bir faciə oquyacaq olursa, dərhal kəndisinə ruhdaş, məsləkdaş
olmaq üzrə bir qəhrəman seçər, bir tip bəyənir və o ruhda yaşamağa yeltənir və o
məsləkdə yaşamaq istər və bu yazılan əsərlər isə, adəta, aləmşümul bir müəllim yerinə
keçər, qarelərin ruhlarına nüfuz etməyə başlar.
İştə məzkur əsərlər zəhərli, əxlaqsız, gevşək bir mevzu tə’qib edərsə, er-gec bütün
oqucularını da zəhərləmiş olur. Kəskin, ciddi və mətin bir yolda yazılmışsa, şübhəsiz,
qaredə də eyni fikri, eyni duyğuyu oyandırmış olur.
Ədəbiyyat, bir millətdəki əhvali-ruhiyyənin in’ikası deməkdir. Gələcək nasıl isə,
şimdiki ədəbiyyat və fəlsəfənin tə’sir və nüfuzuna qapılır və hiç bir dürlü də qurtuluş
imkanı bulamaz.
Şimdiki iranlılar, bilxassə farslar, göz önünə gətirilsin, bütün İranın əhvali-ruhiyyəsi
təhlil edilsin, bütün şəhərlər, bütün köylər, əfyunçuluq, şürbilik, səfsətə və laübalilik
içində yuvarlanıb gediyor. Müstəsna olaraq az bir qismi çıqdıqdan sonra, hər kəsdə, hər
qafada bir ətalət, bir məskənət görülüyor. Əcəba ruhları əzməkdə olan bu gevşəklikləri, bu
səfaləti doğuran kimdir, nədir, hanki səbəblərdir?
– Şübhəsiz ki, ədəbiyyat...
Ruhanilər və hakimlərin korluq və bəcəriksizliyi də tə’sirsiz deyil, amma eyicə diqqət
buyurulsa ən mühüm səbəb, yenə ədəbiyyat və mətbuatdır.
Firdevsi, Sə’di, Nizami, Hafiz, Xəyyam kibi nadireyi-fitrətlər müstəsna; onlardan
sonra gəlib də dünyayı beş quruşa almayan zahidməslək ədiblər, laübali və məsxərəçi
şairlər, əxlaqsız və yaltaq məddahlar, əcəba hanki rəzalət qaldı ki, yapmadılar? Nə
saçmalar, nə əfsanələr uydurmadılar?!
Bu hal Türkiyədə də əskik olmamış... Bir kərə tarixi-ədəbiyyat gözdən keçirilsə, Ruhi
kibi laübali məşrəblər, Nəf’i kibi yayqaraçılar, Nabi kibi ölgün bir fikir daşıyan
fəlsəfəçilər, Nədim kibi səfahətpərvər xərabatilər kəndi yazıları ilə türklərin sağlam və
sarsılmaz ruhlarını pozub gevşətdilər. Şinasi devrinə gəlincəyə qadar, bəlkə ondan da
sonra həp bir diziyə əcəm ruhu, əcəm fəlsəfəsini izlədilər.
236
Avropa yolunu tanır-tanımaz, bir də fransız müqəllidliyi meydan aldı. Həm də
fransızların az-çoq ciddi və məharətli ədəbiyyatı deyil, hoppa, dəgərsiz və çürük əsərləri
tə’qib olundu, tərcümə edildi və kəndiligindən xüsusi əsər yazanlar belə, bir dürlü
təqliddən yaqayı sıyıramadılar. Həm də əskilik ilə yeniliyi, əcəmilik ilə fransızlığı
qarışdıraraq iki çürük, iki əxlaqsız uçurum arasında qaldılar. Yalnız Rza Tevfiq, Əbdülhəq
Hamid, Tevfiq Fikrət kibi məşahir, bir də milli ən’ənələri, milli duyğuları dinləyən bə’zi
gənc ruhlar, gənc qələmlər köhnəlikdən, müqəllidlikdən sıyrılmağa başladılar. Namiq
Kəmal kibi özünü hər kəsə sevdirə bilən böyük bir hünərvəri belə pək küçük, pək darruhlu
buldular və haqları da var...
“Açıq söz” 25 oktyabr 1915
İştə, türk-fars ədiblərinin kəndi millətinə, millətin əhvali-ruhiyyəsinə olan tə’sir
Ingiltərədə, Fransada, İtaliyada, Almaniyada, Rusiyada və sair məmləkətlərdə də eyni
dərəcədə şamil və hökmfərmadır.
Məsəla ingilizləri alalım: onların ötədən bəri, cihangiranə bir əməl arqasınca
qoşmaları, hər yerdə nüfuz qazanıb da hər ölkədə rol oynamaları, siyasi qüvvətlərə
mədyun olduğu kibi, fəlsəfi, ədəbi tə’sirlərdən də varəstə deyildir.
İngilizlər məğrurdur, soğuqqanlıdır, düşüncəli və durbindir. Əlbəttə bunlar, bu
sifətlər, mühitə, milli ruha, milli tərbiyəyə race sifətlərdir. Lakin Şekspir kibi dahilərin
əməlpərvər, aləmşümul əsərləri, Herbert Spenser kibi böyük filosofların nüfuzlu, mətin,
sarsılmaz və kəskin fəlsəfələri, şübhəsiz ki, hər ingilizdə, bütün xalq ruhunda böyük və
səmimi bir tə’sirə malikdir.
Fransanın da Jan Jak Russo kibi həssas və məriz bir ruha malik olan filosofları, bir
taqım xəyalpərəst, hoppa şairləri bə’zi əxlaqsız, modaçı romançıları, şübhəsiz ki, fransız
həyatına, fransız mühitinə tə’sir etməmiş deyildir.
İtaliyaya gəlincə, əski italyanlarla işimiz yoq... Biz şimdiki italyanları yalnız musiqiçi
– çalğıçı tanıyoruz. Çalğının bəslədiyi ruh və əxlaq hər yerdə, hər kəscə bəlli olduğundan,
onlardan, onların oynayacağı roldan bəhs etmək lüzumsuz görüldü.
Rus-alman mühitinə gəlincə, bu mühitdəki həyat və ədəbiyyat daha başqadır. Rus-
alman sözü araya gəlir-gəlməz, həm ədib, həm filosof
Dostları ilə paylaş: |