80 Mark R. Cohen
öne sürdükleri "Yahudilerin köleliği" -papalık tarafından öne çı
karılan- kavramını ciddiye almadılar.75 Yahudilerin sözde köleli
ğini yadsır gibi görünen, başka bir ılımlılık örneğinde, düstur
hukukçuları, Hıristiyanların kolayca yerine getiremediği hizmet
lerde bulunmaları koşuluyla, Yahudilerin, kamu görevlerinde
çalışmalarını desteklediler.76
Pakter, ironik bir dönüşle, Gratian1dan sonraki, en büyük
düsturculardan bazıl
arının
, en azından teoride Yahudiler üze
rindeki ecclesiastik yargı yetkisini genişleterek yabancı olarak
Yahu diler le . ilgili papalığın "teolojik" varsayımlarına karşı dur
duklarını gösterir. Yahudileri "önyargılı hukuku yürüten önyar
gılı mahkemelerin konusu" yapmakla düsturcular, Birinci Haçlı
Seferi'nden sonraki papalık korumasıyla elde edilen kazanımlar;
ortadan kaldırırken, Yahudilerin statüsünün' aşınmasına da kat
kıda bulundular.77 Kendilerine yönelik nefret ve şiddetin arttığı
sırada korumayı güçlendirdikleri ölçüde Yahudiler, papalığın bu
konudaki kaygılarını hoş karşıladılar. Ne var ki, bu lütufun kar
şılığında, daha önce bildikleri Hıristiyan zulmünden kendilerini
ko!uyan kutsal sığınağı da yitirdiler.78
Düstur Hukukunun Laik Hukuk üzerindeki Etkisi
Tıpkı papalık buyrukları ve konsey fermanları laik hukukun
içerik ve pratiğini yavaş ve . eşitsiz de olsa doğrudan etkilediği
gibi, düstur hukuku da aynı etkiyi gösterdi. Ortaçağ Almanya
sı1nı incelemesinde Guido Kisch1in işaret ettiği gibi, "[papalık ka
rarları ve konsey buyrukları] devletin Yahudiler yasasını dolay
sız etkilememiş olsa bile
yine de Yahudilerin statüsünü ciddi biçimde etkilediler; zira,
kural olarak ortaçağ Hıristiyanları aforoz ye yok etmeyi bile kap
sayan ecclesiastik yaptırımlara açıkça maruz kalmayacaklardı.
Bu nedenle, Yahudilerle ilgili düstur yasalarını, en başta Yahudi-
Haç ve H i lal Altı nda Ortaçağda Yah u d i l e r 8 1
ler hissetti ... Ekonomik ve toplumsal konumlan olumsuz etki
lendi ve yaşamları çekilmez kılındı.79
Papalığın, Yahudilerden farklı bir giysi giymelerini isteyerek
ayrımı sağlamaya çalışmasının öyküsü, buna örnektir. Bazı mo
narklar, 1215'te Dördüncü Lateran Konsey'le başlayan papalık
talimatlarına razı oldular. Bazıları, muaf tutulmanın rüşveti bi
çiminde Yahudilerden para koparmanın bahanesi olarak yasayı
kulandılar. Yahudiler, bu şekilde giyinmenin kendilerini fiziksel
saldırılara daha açık hale getireceğinden endişe ediyorlardı.
Aynı giysi giyme, Kral Henry III'ün hükümranlığıyla başla
mak üzere önce İngiltere'de yürürlüğe sokuldu. Aynı giysinin
işareti, "dış giysilerinin ön tarafına" takılan "beyaz keten ya da
parşömen kağıdından yapılmış iki beyaz tabla"dan ibaretti.80
Yüksek ve geç ortaçağda kullanımı diğer ülkelere de yayılınca,
utanç belirtisi, esas olarak sarı renkte olmak üzere çeşitli biçimler
aldı. Olasılıkla imparatorluğun egemenlik alanındaki Yahudiler
onları Hıristiyanlardan zaten ayıran ayrı bir konik şapka taktık
ları için, Kutsal Roma İmparatorluğu kilise yasasını on beşinci
·
yüzyıla kadar uygulamadı. On beşinci yüzyılda bu adet, dış giy
silere dikili sarı bir yuvarlak biçiminde yürürlüğe kondu.81 Bu,
Nazilerin ünlü "Yahudi simgesi"nin habercisiydi.
Kovmaya Yönelik Hareket
On üçüncü yüzyılda kilise liderleri Yahudileri koruma politi
kalarından uzaklaşıp onları kısıtlama ve kovma politikasına yö
nelmeye başladılar. Laik iktidarlar, düzensiz de olsa politikayı
yürürlüğe koymaya başladılar. Hem kilisenin hem devletin sert
leşen politikası, Yahudilerin güvenliği bakımından onların ko
vulmasına yol açan hastalığın belirtisi oldu.
Friars and fews
adlı çalışmasında Jeremy Cohen, önüçüncü
yüzyıldaki sadaka tarikatlarının (Dominikan ve Franciskan tari
katları) ateşli Yahudi karşılı vaaz ve yazıl
arının
, Hıristiyanlık
82 Mark R. Cohen
içindeki tanıklar olarak Yahudileri koruma Augustinian gelene
ğini
aşındırdığını ileri sürer.82 Bu desteğin kalkmasıyla birlikte,
Yahudileri kovmanın, Hıristiyan toplumundan fiziksel uzaklaş
tırmanın yolu açıldı.
Bu tezin kategorik biçimiyle, savunulup savunulamayacağı
na dair bir sorun var.83 Simonsohn, Augustinian formülün orta
çağın sonlarına kadar papalık yazılarında görünmeye devam et
tiğini
gösterdi.84 Ecclesiastik düşüncenin yüksek ve geç ortaçağ
da Yahudilerin statüsü üzerindeki etkisiyle ilgili bilimsel tarhş
manın sonucu ne olursa olsun, fiilen Hıristiyanlık dışına sürülme
kilisenin değil ortaçağ devletinin işi olacakh.
Ortaçağ Devletinde Laik Yahudiler Hukuku
Ortaçağ devletinde (çoğunlukla kraliyet hükümranlığı alhn
daki topraksal, kendilikler için kullanılan bir anakronizm) Ya
hudilerin hukuksal konumu, esasında özel ayrıcalıkların yasa
maddelerine göre değil kilise hukukuna göre beratlarda toplan
masıyla biçimlendi. Beratlar (en eskileri Karolenjiyan beratlar
dır), Yahudi tüccarlara -önce bireylere ve ailelerine, sonra bütün
Yahudi cemaatlerine ve sonunda da bir monarkm kontrol ettiği
bir alandaki bütün Yahudilere- verilen ayrıcalıklara dayanıyor
du. Bu beratlar, erken ortaçağ Avrupası'nda Yahudi tacirlerin
yerine getirdiği önemli işler ve bunların yönetici otoritelere, sağ
ladığı ekonomik yaran gösterir. Beratlar, Yahudilerin, zamanla
laik bir yöneticiye tabi olmaları (neredeyse mutlak denetim an
lamında) ve böylece yasayla belirlenmiş özel fakat sınırlı bir sta
tüye sahip olmaları sürecinin başlangıcını örnekler.
Hukuksal bakış açısından, Balı Roma İmparatorluğu'nu işgal
eden Germenlerin Yahudileri nasıl gördükleriyle ilgili açık kanıt
lardan yoksunuz. Yorumlarını Germen ananevi hukukuna da
yandıran bazı bilginler, Yahudilerin özgür olmayan yabancılar
olarak, görüldüklerine inanırlar. Yahudilerin krallardan edine
bildikleri her özel yasa kınnhsına gerek duymal
arının
n�deni
Dostları ilə paylaş: |