74 Mark R. Cohe n
tar. Bu garantiler, bunları ihlal eden Hıristiyanları cezalandırma
hükmüyle destekleniyor. Bildiri, on ikinci yüzyılın sonundan
önce 5 papa, on üçüncü yüzyılda 10 papa tarafından yayınlandı,
sonra 1348'e kadar bir daha yayınlanmadı. Papa Clement III
(1187-1191 arası) tarafından yürürlüğe konan bildiri, Papa Gre
gory IX'un (1227-1241) 1234'te yürürlüğe giren
Decretalsı'ndaki
"otorite" düstur hukukuyla birleştirildi.51
Roma hukukunda bulunan ve Papa Gregory Fin ortaçağ Hı
ristiyanlığıyla uzlaştırdığı Yahudilerin ve Museviliğin korunma
ve hoşgörü hakkıyla ilgili papalık iddiası, teolojik gerekçesini St.
Augustine'in düşüncesinde zaten bulmuştu: Çok yüzlü "tanık"
rolü oynadıkları için Tanrı Yahudilerin hayatta kalmalarına ve
Hıristiyanlar arasında yaşamalarına izin vermiştir. Hem Augus
tine öğretisine hem
Sicut Judeis
bildirisinde garanti edilen koru
malara uygun olarak, ortaçağ boyunca papalık, Yahudilere yö
nelik haksız fiziksel saldırılarla birlikte Yahudilerin zorla Hıristi
yanlaştırılmasına da inatçı ve oldukça tutarlı karşıtlığını sürdür
dü. Gerçekte, bir Papa "Consitutio pro Judeis"e, yeni tehlikeler
karşısında Yahudileri savunan bazı eklemeler de yapmış olabilir.
Örneğin, 1247'de Innocent
iV,
papalığa gelişinin birinci yılında,
yeni yükselen karalamaları kınayan bir bölüm ekleyerek kendi
versiyonu bildiriyi yayınladı.52
Papalığın, Hıristiyanlar arasında Yahudi yaşam tarzını geliş
tirme zahmetine katlandığını ima etmek istemiyorum. Tam ter
sine, on birinci, on ikinci ve özellikle on üçüncü yüzyıllarda, pa
palık laik yöneticiler- üzerinde üstünlük kurma mücadelesi ve
rirken, Yahudiler üzerinde de otoritesini kurdu. -Bu, Yahudi kul
luğu ve aşağılığıyla ilgili zamanın düşünceleri aşılanarak yapıldı.
1205'te Papa Innocent IIl'Ie başlamak üzere, kulluk düşüncesi,
Innocent'in Yahudileri bölüp boyun eğdirme kampanyasına ide
olojik destek sağlayan; Yahudilerin "sürekli köleliği''yle ilgili eski
öğretinin canlanmasında ifadesini buldu. Innocent III, 1199'da
"Consututio pro Judeis"i yenileyerek sonuna dostane olmayan
Haç ve H i lal Altında Ortaçağda Yah u d i l e r 75
nitelemeyi ekledi: ''Bununla birlikte sadece Hıristiyan inanca
karşı komplo kurmayanlan [Yahudiler] bu buyruğun koruması
altına alıyoruz."53 "Yahudi sadakatsizliğinden söz eden yerici bir
önsöz, daha sonra yenilenen papalık bildirisine dahil edilmedi.
Dördüncü Lateran Konsey
1215'te, Dördüncü Lateran Konsey'de Innocent
111
ve papaz
ları, Hıristiyanların Yahudilere yakışıksız bağımlılığına karşı ya
salar çıkardılar. Yasalaştırılan
70
düsturun bir kısmı, Hıristiyan
lar üzerindeki hoş görülemez Yahudi etkisi olarak düşünülen
şeylerle ilgiliydi. Örneğin "İsa'ya karşı saygısızlık yapanların Hı
ristiyanlar üzerinde güç sahibin olması çok saçma olduğu için,
kamusal görevlerde Yahudilerin terfi etmesini ... yasaklıyoruz;
zira bu, onlara Hıristiyanlara karşı nefretlerini dışa vurma, ba
hanesini verir" (Düstur 69).54 Ecclesiastik yasa koyucular Yahu
dileri, imparatorluk hizmetlerinden ve diğer kamusal görevler
den dışlayan eski Theodosian Yasa'nın bu yeniden ifadelendi
rilmesini yüzyıllarca benirnsernişti.55 Hıristiyanlığın ve İslarn'ın
toplumsal düzeninde Yahudilerin yeri konusunu ele aldığımda,
bu noktaya tekrar döneceğim (Bölüm 6).
Konseyin 68. düsturu, ortaçağdaki ecclesiastik Yahudiler hu
kukunun belki de kötülüğüyle en ünlü parçası olan bir buyruğu
ilk kez yürürlüğe koydu. Buyruk, normal dış görünüşlerin Ya
hudileri ve Saracenleri* Hıristiyanlardan, ayırt etmeye yetmediği
yerlerde (özellikle İspanya'da, olasılıkta, Sicilya'daki Normal
Krallığı da kastediliyor), bundan böyle Yahu diler ve Saracen
ler'in giysileriyle (hiçbir özel biçim koşulu koyulmamış) Hıristi
yanlardan ayırt edilmesi gerektiğini buyurur. Konseyi Hıristi
yanların
iki
aşağı, sapkın dinin mensuplarıyla "tesadüfen" karış
tırılmasını, özellikle "kirletici" cinsel ilişkiyi önlemek istiyordu.56
•
Haçlı Seferleri sırasında, Haçlıların Müslümanlara verdiği ad
-çv.
76 M ark R. Coh e n
Innocent'in daha sonraki bir mektubunda, Hıristiyanlann
"[Yahudileri] hayatlarını tehlikeye sokacak şekilde giyinmeye
zorlamama"ları gerektiğini belirten bir mektubunda bu emire
sınırlama getirildi.57 Bu kararın nasıl uygulanabildiğini tasarla
mak güçtür.
Aynı düstur, Yahudilerin paskalya sırasında ortalıkta gö
rünmelerini İsa'ya saygısızlık yapmalarını yasaklıyordu; birçok
Yahudi'nin Hıristiyanlardan nefret ettiğine ve onların inanç ve
ibadetlerimle dalga geçtiğine dair yaygın bir varsayıma -
bütünüyle yersiz olmayan bütünüyle yersiz olmayan varsayım
dayanan eski bir yasa.
Başka bir düstur da, vaftizden geri dönüşsüzlük üzerine kili
se öğretisiyle tutarlı bir şekilde, Hıristiyanlığa dönen Yahudilerin
tekrar geri dönmelerinin önlenmesini emrediyordu.58 Dördüncü
bir yasa, Yahudi tefecilerin "yüksek ve ölçüsüz faizcilik"leriyle
Hıristiyanları ezmelerini yasaklıyordu.59
Paskalya ile ilgili kurallar Papa Alexander III'ün60 buyruğuy
la düstur hukukuna girdiği halde, ayrı giysi ve Yahudilerin ka
mu görevleriyle ilgili düsturlar Papa Gregory IX'un
Decretals'ın
da aynı otoriter düstur hukukuna girdi. Innocent III'ün rehberli
ğinin ardından kilise, on üçüncü yüzyılda papalığın koruyucu
politikasında önemli bir aşınmaya tanık oldu.61 1239'da Gregory
IX'la başlamak üzere, papalık kısa sürede ve eşi görülmemiş bir
şekilde Talmud'un aranıp kopyal
arının
yakılmasını emrederek
Museviliğin gereklerinin özgürce yerine getirilmesine müdahale
etti. 1242'de, Fransız kral IX. Louis'nin emriyle, 24 araba dolusu
Talmud kitabı Paris'te yakıldı.62 Gregory, Talmud'un Yahudi
olmayanlara karşı "sapkınlıklar" ve diğer saçmalıklar içerdiğini
ve Gregory'nin Fransa ark-bişoplarına Yahudi kitapl
arının
topla
hlmasını emreden mektubunda ileri sürdüğü gibi, "Yahudi vefa
sızlığının temel nedeni" bu olduğunu Yahudi dönme Nicholas
Donin'den öğrenmişti.63 1240'ta, Yahudi kitaplaruun resmen yok
edilmeye mahkum edildiği Talmud üzerine Paris'teki büyük bir
Dostları ilə paylaş: |