Gülsüm Hüseynova. Tat dilinin leksikası
220
220
sistemində Azərbaycan-tat dil əlaqələri əsas yer tutur. İran
ərazisində bu, başqa İran dilləri ilə olan əlaqələri özündə
birləşdirir. Dağıstan ərazisində yaşayan tatların dili Dağıstan
dilləri və rus dili ilə qarşılıqlı əlaqələr şəraitindədir.
Tat-Azərbaycan dil əlaqələri çox qədim tarixə malikdir
və bu məsələ haqqında tat dilinin ilk tədqiqatçıları da fikirlər
söyləmişlər.
Mövcud tədqiqatlardan görünür ki, Xəzərətrafı ərazidə
yayılmış tat dili ilə digər İran dillərinin dialekt və ləhcələrinin
fərqləndirilməsində dilçilər arasında fikir müxtəlifliyi özünü
göstərir. Tat dilinin İran dilləri ailəsində tutduğu yer, bu dilin
onun ayrı-ayrı ləhcələrinin fərqləri məsələsi də dilçilər
arasında mübahisə obyektidir. Lakin nəzərə çarpan fərqlər dil
əlaqələri müstəvisində nəzərdən keçirilməmiş, dil əlaqələrinin
təsiri ilə bağlı fərqlərə fikir verilməmişdir.
Dil əlaqələri prosesində başqa dilin təsirinə ən tez və ən
çox məruz qalan dilin leksik sistemidir. Hər bir dil əlaqədə
olduğu dildən sözlər alır. Tat dilinin bütün ləhcə və şivələrində
Azərbaycan dilindən və ya Azərbaycan dili vasitəsi ilə digər
dillərdən alınmış sözlər müəyyən çoxluq təşkil edir.
Tat və Azərbaycan xalqlarının uzunəsrlik tarixi əlaqələri
nəticəsində bu xalqların dillərində qarşılıqlı şəkildə söz
alınması prosesi baş vermişdir. Bu alınmaların xarakteri
keyfiyyət etibarilə bir-birindən fərqlənir. Azərbaycan dili
leksik səviyyədə ümumən tat dilinə təsir etdiyi halda, tat dili
daha çox qonşuluqda yaşayan bu və ya digər dialekt
nümayəndələrinin məhəlli şivələrində iz buraxmışdır.
Ümumiyyətlə, Azərbaycan klassiklərinin, eləcə də, şair
və yazıçılarının əsərlərində, o cümlədən, Mikayıl Müşfiqin,
Cəfər Cabbarlının, Sabirin, Rəsul Rzanın və başqalarının
əsərlərində müasir tat dilində işlənən bir sıra sözlər qeydə
alınır.
Gülsüm Hüseynova. Tat dilinin leksikası
221
221
Azərbaycanda
müxtəlif
xalqların
nümayəndələri
yaşadığından, tatların məskən saldıqları ərazilərdə bu xalqların
nümayəndələri ilə də dil əlaqəlri baş vermişdir. Məsələn, tat-
qrız dil əlaqələri nəticəsində bir sıra tat sözləri qrız dilinə
keçmişdir.
Azərbaycan tatlarının dilinin leksik tərkibini, əsasən,
ümumiran mənşəli sözlər təşkil edir. Qeyd olunmalıdır ki, bu
leksik vahidlərə tat dilinin digər ləhcələrində də ya heç bir
dəyişikliyə uğramadan, ya da müəyyən fonetik və semantik
dəyişikliklərlə rast gəlmək olur. Ləhcədə alınma leksik
vahidlər də xüsusi yer tutur. Bunlar, əsasən, Azərbaycan
dilindən və Azərbaycan dili vasitəsilə digər dillərdən keçən
sözlər və terminlərdir.
Tat dilinin leksik tərkibinin bir hissəsini müxtəlif
şivələrin özünəməxsus leksikası təşkil edir, bu spesifika tat
şivələrini bir-birindən fərqləndirir. Ayrı-ayrı tat şivələrindən
toplanmış materiallar əsasında müəyyən sayda spesifik söz və
terminlər qeydə alınmışdır. Tat mənşəli leksikaya daxil olan
söz və terminlər, əsasən, təsərrüfatın müəyyən sahələri ilə
bağlıdır.
Tat dilinin ayrı-ayrı ləhcə və şivələrinin leksikası ilə
bağlı aparılmış araşdırmalar göstərir ki, hər bir ləhcədə, bir
çox hallarda hər bir şivədə işlənən sözlər arasında fərqlər və
oxşarlıqlar var.
Azərbaycan tatlarının dilinin lüğət tərkibini, ilk növbədə
dörd əsas qrup (spesifik sözlər; ümumiran mənşəli sözlər;
alınma sözlər; hibrid sözlər) ayırmaq mümkündür.
Azərbaycan tatlarının dilinin başqa türk dilləri ilə
əlaqələri də qədim tarixə malik olmuşdur. Ona görə də bu dilə
keçmiş türk mənşəli sözlərin az olmayan bir qismi ümumtürk
mənşəlidir. Həmin alınmaları türkizmlər kimi qruplaşdırmaq
mümkündür. Tat dilindəki digər alınma sözləri aşağıdakı
Gülsüm Hüseynova. Tat dilinin leksikası
222
222
qruplara bölmək olar: 1) müasir Azərbaycan-türk dilindən
alınmalar; 2) rus dilindən alınmalar; 3) ərəb-fars dillərindən
alınmalar; 4) başqa dillərdən (Dağıstan dilləri, ivrit və s.)
alınmalar. Alınmalar tat dilinin birbaşa və dolayısı ilə təmasda
olduğu dillərdən aldığı söz və terminlər hesabına yaranmış
leksik layı əhatə edir.
Tat dilindəki vəlg (yarpaq), pustə (qabıq), künküro
(soğansuyu), guştoy (bozbaş), ruşir (çiyə, südün üzü), so
(səhəng), şirəng (səhəngdən kiçik suqabı), şirdüş (sərnic),
gülpoy (sacayaq), nalin (döşək), sərmizi (süfrə, stolüstü),
kəndü (un saxlamaq üçün qab), tirəçu (oxlov), ardəvic (ələk;
ard «un», vic «ələməkdən»), rusmu, varə (sap), sərçin (ülgüc;
sər – baş, çin – qırxmaq), guştəncin (qıymakeş), dürəş (biz),
dürəzi (zivə, paltar asılan ip), corü (süpürgə), xiyə (kürək), tou
(otaq), şiləsər (eyvan), lanbun (ikinci mərtəbənin qarşısındakı
dam), goudun (tövlə; go «inək», dun «heyvan saxlamaq üçün
yer»), ələ (toyuq hini), guşəbun (damın qırağı), dərpəncərə
(pəncərə qapısı; dər «qapı», pəncirə «pəncərə»), qiroblü
(qaloş), şitəl (corab), qilində (boyunbağı), gülğün (qığılcım),
zin (tələ), şavar (şərq küləyi), təkərd (dolu; atmosfer hadisəsi),
kulak (qar), xür (duman), vərəzə (yoxuş), pişin (günorta),
aftənüş (günbatan), aftəxis (gündoğan), hami (yay), vasal
(yaz), bürg (qaş), nuxum (dırnaq), kürdə (böyrək), pişni (alın),
müq. et: azərb. qabaq «alın»; zohuz (yaşıl) və s. sözlər
spesifik leksik layda yer tutur. Onlardan mürrəkəb söz kimi
formalaşanlarda tərkib hissələrindən birinin ümumiran mənşəli
söz olması halları qeydə alınır.
Azərbaycan tatlarının dilində elə söz və terminlərə də
rast gəlmək olur ki, onlar digər İran dillərində müxtəlif fonetik
variantlarda işlənsələr də, tat dilindəki mənanı ya heç vermir,
ya da həmin mənanı qismən özündə əks etdirir. Tat dilində
təsərrüfatın müxtəlif sahələri ilə bağlı külli miqdarda sırf sahə
Dostları ilə paylaş: |