Əziz oxucular! Bu mənim ilk kitabımdır. Yazmağa 2007-ci ildən başlamışam
Yüklə 1,33 Mb. Pdf görüntüsü
|
| VI Fəsil
Səma üçün son dərəcə ağır keçən günlər başladı. Həm işdə yayılan şayələr onu incidir, qürüruna toxunur, həm də işə bir həftədir getməməsinə üzülürdü. Əslində xəstələnmişdi yataqda idi. Yoxsa qəti işindən qalmazdı. Axı Mehdi bəy ərizəni o kabineti tərk etməzdən əvvəl çırmışdı. Demək ki, onun işdə qalmasını çox istəyirdi. Lakin qəfl xəstələnib yatağa düşüdüyündən nəinki işə, heç evinin həyətinə addım ata bilmirdi. Boğazı şişib, nəfəs ala bilmir. Yemək uda bilmirdi. Qonşuluqdakı təbib baxmışdı. Lakin ciddi bir şey olmadığını demişdi. İndi isə ayaqlarında keyləşmə hiss edirdi. Bəzən ağrıyırdı da. Bu bir həftə ərzində ustası gəlib baş çəkmişdi. Halından xəbərdar olmuşdu. Mehdi bəyə də gəlməməyinin səbəbinin xəstəlik olduğunu demişdi. O günə kimi isə düşünürmüş ki, Səma ondan inciyib. Tərslik edib işə gəlmir. Ustanın verdiyi xəbərdən narahat olmuşdu. Səmaya nə olub deyə gecəni yata bilmədi. Səhər sürücüsünə Səmanın ünvanını verdi. Mehdi əslən bəy nəslindən idi. Onun həyatı demək olar ki, dərdsiz, qəmsiz keçmişdi. Lakin ailədə xoşbəxt ola bilməmişdi. Xanımı evliliklərinin ilk ilində dünyasını dəyişmişdi. Ani itgi Mehdi bəyi çox sarsıtmışdı. Xanımının qanında gedən proseslərdən heç kəsin xəbəri olmamışdı. Bənizi ağ olsa da, onun anadangəlmə rəngi bu olduğunu düşünərdi. Mehdi bəy onu vaxtında müayinə etdirmədiyinə çox peşman olmuşdu. Sevərək ailə qurmuşdular. Bu evlilikdən övladı belə dünyaya göz açmadan xanımın bətnindəcə məhv olmuşdu. Bu Mehdi bəyə çox ağır yük olmuşdu. İllər boyunca heç bir insana könül verməmişdi. Artıq 17 il idi ki, xanımının yasını saxlayaraq, ziyafətlərdə belə ona maraq göstərən xanımları yaxına buraxmamışdı. Ta ki, Səmanı gördüyü anadək. Həmin gün yağış yağırdı. Səma fabrikə üz tutmuşdu. Mehdi bəy də şəxsi maşınında işə gedirdi. Tamamilə təsadüfən Səma Mehdi bəyin maşını önündən keçir. Başını aşağı salıb simasını hər kəsdən gizlədən yaylıqlı xanım onun diqqətini çəkir. Sürücüyə o qızın arxasınca getməyi tapşırır. Hər dəfə pəncərədən xanımın üzünü görməyə cəhd etsə də alınmır. Səma üzünü gah yan tərəfə çevirir, gah da yerə. Lakin Mehdi bəy Səmanın yanağında təbəssüm görür. Ustası ilə fabrik önündə salamalaşarkən yanağında güllər açılır. Həmin gün Səmanın yeni təmirdən çıxmış fabrikdə ilk iş günü olacaqdı. Mehdi Səmanın təbəssümünə vurulur. İşləməsinə razı olur. Hətta qarşısına bir müddət çıxmamağa çalışır. İşdən hər gün evə gedərkən Səmanın hiss etmədiyi şəkildə yolun müəyyən hissəsini arxasınca izləyir. Heç saçlarının nə rəngdə olduğuna da baxa bilmir. Axı o hardan bilsin ki, Səma uşaq olanda saçları yanıb. İşdə kimsə bu faciəni bilməzdi. Səmanın ünsiyyət qurduğu tək şəxs ustası idi. - Salam. Mən Səma xanımın müdiri Mehdi bəyəm. Xəstə olduğunu öyrəndim. Bir köməyə ehtiyacınız varsa... - Xoş gəldiz. Keçin əyləşin. –Rəşid qapısına gələn qonağı salamladı. - Çox sağolun. Səma xanım necədir? - Nə yalan deyim, dərdini bilmirik. Qızdırmadan alışıb yanır. Heç nə yeyə bilmir. Türkəçarə nə bildiksə etdik. Bir saat yaxşı olursa, sonra yenidən eyni hala düşür. Hər şey kənara dursun, ayağa belə qalxa bilmir. Ayaqları tutmur.-Rəşid çox məyus olmuşdu. - Narahat olmayın. Mənim bir yaxın dostum həkimdir. Səma xanımın dərdindən o anlayar. İcazənizlə Səma xanıma baş çəkərdim. - Əlbəttə, buyurun. Rəşid azacıq sevindi. Bacısını sağaltsınlar başqa heç nə istəmirdi. Səmanın halından xəbər tutan ata-anası da arada baş çəkrədilər. Mehdi bəy otağa daxil olanda yataqda yatan Səmanı gördü. Cəmilə də onun ayaq tərəfində oturmuşdu. Alnındakı islanmış dəsmalı tez –tez dəyişirdi. Buna baxmayaraq qızdırması düşmürdü. Bu səhnə Mehdi bəyin qəlbini sızladır. Səmanı hec bu halda görməmişdi. Bənizi ağarmış taqətdən düşmüşdü. Gözlərini açıb yatağının kənarında dayanmış Mehdi bəyi gördü. İki qara mirvari tək gözləri parıldadı. O ilk dəfə idi Mehdi bəyin gözlərinin içinə baxırdı. Əvvəlcə qızdırmanın təsirindən sayıqladğnı düşündü. Ona görə dayanmadan o gözlərə tamaşa etdi. Ani olaraq bu baxışlar toqquşdu. Amma o an dəqiqələrlə saatlarla davam etmiş kimi hiss bəxş etdi hər ikisinə. Səma kekələdi: -Mehdi bəy.... -Bəli, Səma xanım. -Siz burdasız həqiqətən? -Bəli. Bir az olar gəlmişəm. -Məndən incimisiz bilirəm. -Özünüzü yormayın. Həkim dostum gələcək. Sizi sağaldacaq. Yenidən ayağa qalxacaqsız. -... -Mən ərizənizi çırmışdım. -Bilirəm.Kabinetdən çıxarkən gördüm.-Səma halsız cavab verdi. Mehdi bəy anladı ki, Səmanın halı çox pisdir. Lakin eyni zamanda xəstəliyindən xəbərsiz olduğu öz xanımı gözü önünə gəldi. Zamanında müayinə etdirsəydi, bəlkə də, sağ olacaqdı. Üstündən bu qədər illər keçmişdi. Səmaya sevgi bəsləməyə başlamışdı. Lakin icazə verməzdi ki, hansısa xəstəlik növbəti dəfə onun xoşbəxtliyini əlindən alsın. Buna imkan verməzdi. Mehdi bəy həkim dostunun arxasınca öz maşınını yollamışdı. Sürücüyə təlimatı hələ Rəşid bəylə danışarkən vermişdi. -Mehdi bəy, məndən nigaran qalmayın tezliklə sağalıb işə dönəcəm. -Sizin sağlamlığınız vacibdir Səma xanım. İş haqda düşünməyin. Bu zaman qapı açıldı. Cəlal həkim Səmanı müayinə etməyə başladı. Hər kəs otaqdan çıxdı. Cəmilə isə Səmaya kömək edirdi. Bu müayinə zamanı Səmanın ustası gəldi. Mehdi bəyin maşınını küçədən keçərkən görmüşdü deyə Səmanın necə olduğu ilə marqlanmaq istəmişdi. Lakin həkimin müayinəsinə mane olmamaq üçün digər otaqda Mehdi bəyin yanında əyləşdi. -Səmanı gördüz? -Bəli. Çox halsız idi. -Allah sizdən razı olsun. Həkim çağırmısız. -... - Səma yazıq doğulandan bədbəxtdi. -Niyə doğulandan? Gül kimi valideynləri, qardaşı var. -Eh Mehdi bəy. Mən Səmanın dərd yoldaşıyam. Həyatını sizə desəm bu kiçik yaşında yaşadıqlarına məətəl qalarsız. - Siz nədən danışırsız? -Səma uşaq olanda başı yanıb. Saçının əksər hissəsi və qulağının biri demək olar yoxdur. Gül kimi qızdır. Öz əlində düzəldir o taxma saçları. Başına işdə yaylıq bağladığından kimsə bilmir. -...-Mehdi bəy yerində qurumuşdu. - Hələ 14 yaşında atası bunu zorla yaşlı birinə ərə verir. Başlıq pulu alır. Səma ağlasa, da sızlasa da qıza yiyə çıxan olmur. Deyirlər onsuz da səni bu halında alan olmayacaq. Heç olmazsa yaşlı birinə ərə get. O kişi də uşaqları ilə onu hər gün döyürmüşlər. Yazığa əsir kimi davranıblar. İnək damında yatırmış. Sonra qardaşı Rəşid əsgərlikdən qayıdanda Səma ərinin evindən qaçıb qardaşına sığınıb. Rəşid ona sahib çıxır. Kimsəyə də qoymur artıq söz desin bacısına. Eşitdiklərindən sarsılan Mehdi bəy kimsəyə bir kəlmə demədən evi tərk edir. Maşına əyləşib bir-başa evinə sürməyi tapşırır. Yol boyunca götür qoy edir Çox pis olmuşdu. Bilmir Səmanın yaşadıqlarında kimi günahlandırsın. Onu çox sevirdi. Onun üçün saçının olub olmaması bir məna vermirdi. Axı Mehdi bəy bu günə kimi Səmanın saçını görməmişdi. Onun gözlərinə təbəssümünə aşiq olmuşdu. Yox... bunu belə qoya bilməzdi. Səmanı çox sevirdi. Yaşadıqları insanın ağlına belə gəlməzdi, lakin Səma kiçik qəlbində bu qədər əzabı yaşamışdı. Bir yük kimi də bu günə kimi daşımışdı. Artıq ona ağır gəlirdi bütün yaşadıqları. Çəkdiyi mənəvi sarsıntılardan xəstələnmişdi. Yatağa düşmüşdü. -Dayan! Geri dön! Həmin evə. –Mehdi qəfl sürücüsünə əmr etdi. -Baş üstə. Daha o tənha qalmayacaq. O boş quru divarlara baxmayacaq. İllərlə özünü günahkar bildiyi üçün qaranlıq otaqlarda içki içməyəcək. Artıq Səma vardı onun üçün. Arada 20 yaş fərqləri olsa da çox sevirdi Səmanı. Onun gözlərini bir daha görməzsə yaşaya bilməyəcəyini sandı. Onsuzluq hissindən qorxmağa başladı. Maşın evin önündə dayanan kimi iri addımlarla evə girdi. Həkim Səmanın otağından çıxmışdı. Mehdini görüb ona doğru yaxınlaşdı. Rəşid fikrini həkimin ağzına yönəltmişdi. Bir ümid axtarırdı bacısı üçün. -O necədi Cəlal bəy? -Səma xanımın ciddi bir xəstəliyi yoxdur. Qızdırmasına səbəb məhz boğazıdır. Onun artıq əti var. Ola bilsin yetişdiyi üçün incidir. Ayağının tutulmasına belə səbəb o olub. Ən qısa zamanda əməliyyat olunmalıdır. Ürəyinin sağlamlığına da mane ola bilər. Sabah xəstəxanaya gətirin. Bir həftəyə yenidən ayaq üstə görəcəyinizə söz verirəm. -Çox sağolun Cəlal bəy. Mehdi bəy sizə necə təşəkkür etsəm azdı. –Rəşid sevincək Cəlal həkimin əlini sıxdı. -Cəlal, məni maşında gözlə mümkünsə. -Əlbəttə. Sağolun Rəşid. Sabah sizi Səma xanımla otağımda gözləcəm. -Baş üstə. Arxayın olun. Mütləq gələcəyik. -Rəşid, sizdən bir xahişim var. Bu pulu alın. Səmanı əməliyyat edin. -Mənim pulum var Mehdi bəy. Səma işlədiyi bu müddət ərzində maaşının bir qəpiyini də xərcləməyib. O pulla əməliyyatını etdirə bilərik. -Əhsən Səma xanıma. –Mehdi bəy bir daha qəlbinin sahibi ilə fəxr etdi. -Mən... Yaxşı... Rəşid bəy onda mən gedim. -Oturub bir stəkan çayımızı içərdiz. Sizə ömür boyu borclu olacam. -Yox, heç bir borcunuz yoxdur. Səma xanımı ayaq üstə görüm mənə dünyalara dəyər. Mehdi son sözlərindən sonra cəld maşına doğru getdi. Rəşid bir şey anlamadı. Amma hiss etdi ki, Mehdi bəyin Səmada könlü var. O gündən düz bir ay ötdü. Səma artıq əməliyyat da olmuşdu. İşə də başlamışdı. Rəşid bu ay ərzində artıq əmin idi ki, Mehdi bəy bacısı Səmanı sevir. Lakin bu aradakı yaş onu incidirdi. Axı Səmanın ilk yoldaşı da Səmadan qat –qat yaşlı idi. İndi görəsən Mehdi bəyin sevgisindən Səmanın xəbəri vardımı? Cavabsız suallar canını sıxmağa başlamışdı. Bacısının xoşbəxtliyindən vacib heç nə yox idi onun üçün. Mehdi bəy gözəl insan idi. Lakin Səmanın Mehdi bəyə bir hissi olub olmadığını bilmirdi. Bunu araşdırmalı idi. Əvvəlcə Cəmiləyə hər şeyi danışdı. Səmanın da Mehdi bəyə hissləri olub olmadığını öyrənməyi xahiş etdi. Səma bir gün işdən gəldiyində otağına keçib uzun- uzun danışdılar. Əvvəl uşaqlıqlarından, sonra havadan sudan. Nəhayət Cəmilə sözünün mətləbinə keçdi: -Səma, bilirsən ki, bizim sənin xoşbəxtliyindən başqa bir arzumuz yoxdur. -Bilirəm. -Mehdi bəyin sənə olan hisslərini bilirəm. Daha doğrusu özü də bundan xəbərsiz mənə hiss etdirib. -Necə yəni?... Mənə hissləri var? -Hə. O səni xəstə halda yatağında görəndə nə hala düşdü, bir Allah bilir. Həkim gəlməzdən əvvəl yatağının kənarında oturub sənə baxırdı. Sən də ona baxırdın. Amma deyəsən onda qızdırman çox idi. Mehdi bəyin hərəkətləri, davranışı onu ələ verirdi. Sanki burda yanında qalmaq istiyirdi, amma kimsə nəsə anlayar deyə qaçıb gedirdi. Əməliyyat olunan günü də dəhlizdən çəkilmədi. Elə hey o baş bu baş gəzişdi. Həkim sənin sağlam olduğunu deyəndə belə məndən çox sevindi. Daha doğrusu elə sevindi ki, mən belə sevincimi bu qədər bildirə bilməzdim. Sənin yatağının kənarında hər səhər gül dəstlərini o qoyurdu. Sən yatarkən. -... Səma Cəmilənin dediklərini anlayırdı. Mehdi bəyin davranışlarına da, bu günlər ərzində ona qarşı tamam dəyişilməyinə də cavab tapmışdı: “Demək Mehdi bəy məni sevir”. Fikrindən yenə ayıldı. -O səndən düz 20 yaş böyükdü. -Bilirəm. Lakin mənə qəlbini açmayıb. -Əyər açsa nə deyəcəksən? -Heç özüm də bilmirəm. Aradakı yaş kənara dursun. Bu yanıq saç dərdimdən bixəbərdi. Əyər bilsə əminəm ki, məndən üz döndərəcək. -Əyər bu faciəndən xəbərdar olsa səndən üz çevirsə demək ki, sənə layiq biri deyil. Sevən insan heç nəyə baxmadan sevər. -Sabah ondan uzaq gəzəcəm. Başqa çarəm yoxdu. Onsuz da bu iş baş tutmayacaq. Məni fəxrlə cəmiyyət arasına çıxara bilmədikdən sonra... -Elə demə, Səma! Sən çox gözəlsən. Taxma saçın olsa belə, bugünə kimi işdə kimsə bu dərdindən xəbərdar olmayıb. Özünə yüksək qiymət ver. Daha bəsdi dərd içində üzüldün. Sən mənə doğma bacı kimisən. Sənin xoşbəxtliyini görmək, qəh-qəhə ilə gülüşünü eşitmək istəyirəm. -Çox sağol Cəmilə. Bilirsən ki, sən də mənim üçün bacısan. Rəşid kimi hər zaman mənə dəstək olursan. Sənin etdiklərini mənim üçün kimsə etməzdi. Sən çox fədakar insansan. Mənim gözümü açdığın üçün çox sağol. Mən bu sevgidən xəbərsiz idim. Lakin az çox hiss edirdim. Sabahdan Mehdi bəydən uzaq olacam. Yüklə 1,33 Mb. Dostları ilə paylaş:
|