Ernest heminquey qoca və DƏNİZ
Yüklə 4,58 Kb. Pdf görüntüsü
|
www.vivo-book.com 58 bir yerdə indi biz bir-birimizə bağlanmışıq, bir-birimizdən ayrılmazıq. Aramızdakı bu yaxınlıq dünən günortadan başlanıb. İndi heç kim nə mənə, nə də ona kömək edə bilməz”. “Bəlkə heç mənim balıqçı olmağım lazım deyilmiş, – o düşündü. – Amma mən ancaq balıqçı olmaqçün doğulmuşam... Səhər açılanda tunesi yemək yaddan çıxmasın”. Dan yeri sökülən vaxtdan bir az qabaq arxa tərəfdəki iplərdən biri tərpəndi. Qoca çubuğun sındığını duydu, tilov ipinin qayığın qırağından sürüşüb suya düşdüyünü hiss elədi. O, qaranlıqda bıçağı qınından çıxartdı, balığın ağırlığını sol çiyninə verib arxaya qanrıldı, ipi qayığın kənarına dirəyib kəsdi, sonra yaxınlıqdakı o biri qaytanı da kəsib ehtiyat kələflərin ucunu bir-birinə düyünlədi. Birəlli çox yaxşı işləyirdi, düyün lap möhkəm tutsun deyə ayağı ilə kələfin üstündən bərk-bərk basırdı. İndi düz altı dənə ehtiyat tilov ipi vardı. Onların iki cütünü qabaqcadan kəsilmiş qaytanlardan hazırlamışdı; bir cütü də qarmağına balıq www.vivo-book.com 59 keçmiş tilovunkuydu. Kələflərin hamısı bir-birinə bənd edilmişdi. “Qırx dəniz sajeni dərinliyinə saldığım ipi hava işıqlaşanda çıxardıb kəsəcəm, ehtiyat kələflərə calayacam, – qoca düşündü. – Düzdür, bu hesabla düz iki yüz sajen xalis katalon kəndirimi, bir də qarmağımı bada verəcəm. Eybi yoxdur, bunları tapmaq olar. Amma əgər qarmağa hansısa başqa bir balıq ilişib bunu sıradan çıxartsa, təzə balığı mənə kim verər, belə böyük itkini nə əvəz edə bilər? Görəsən, bu dəqiqə o biri qarmağa keçən nə balığıydı? Marlin də ola bilər, qılınc-balıq da. Bəlkə lap elə köpəkbalığıdır? Başa düşmədim, heç hiss etməyə də macal tapmadım. Yox, ondan mümkün qədər tez yaxa qurtarmaq lazımdır”. – Kaş oğlan burada olaydı, – ucadan dilləndi. “Amma oğlan burada yoxdur, heç olmayacaq da, – qoca düşündü. – Yaxşısı budur, özünə güvən. Nə qədər qaranlıqdır, işə giriş, axırıncı kəndiri də çıxart, kəs, ehtiyat kəndirlə düyünlə”. Belə də elədi. Qaranlıqda işləmək çətin idi, ağır idi. Bu vaxt birdən balıq onu elə dartdı ki, qoca üzüstə qayığa www.vivo-book.com 60 yıxıldı, gözünün altı zədələndi, yanağından qan axmağa başladı, amma yaxşı ki, qan tezcənə laxtalandı. Bununla belə, qoca işindən qalmadı, dikəlib qayığın burnundakı oturacaqda əyləşdi, nəfəsini dərib bir azacıq dincəldi, sonra boynuna sarıdığı kisəni düzəldib çiynindəki qaytanı ehmalca bir qədər yana, çiyninin ağrımayan yerinə sürüşdürdü; var qüvvəsini çiyinlərində cəmləyib kəndiri bərkdən dartdı ki, görsün balıq necə çəkir; sonra qayığın sürətini təyin etməkçün əlini suya saldı. “Görəsən, balıq niyə belə təkan verdi? Yəqin ip sürüşüb, belindəki böyük donqarın üstünə düşüb. Onun beli mənimkitək ağrımaz, amma lap ağrımasa da, qayığı ömür- billah arxasınca dartıb gəzdirə bilməz ki. Mən indi hər ehtimala hazıram. İstədiyim qədər də kəndir ehtiyatım var. Balıqçıya daha nə lazımdır?” – Balıq, onu bil ki, nə qədər canımda can var, səndən əl çəkən deyiləm, – astadan dilləndi. “Amma belə görürəm ki, heç balıq da məndən əl çəkənə oxşamır”, – qoca düşündü və havanın işıqlaşmasını gözləməyə başladı. Sübh soyuğu iliyə işləyəndə o, büzüşüb www.vivo-book.com 61 qısıldı, kürəyini taxtalara söykədi ki, heç olmasa canı bir az qızışsın. “Madam ki, balıq dözür, mən də bacardığım yerəcən dözməliyəm”. Səhər şəfəqləri dənizin dərinliyinə gedən tilov ipinin düz üstünə düşmüşdü, qayıq da durmadan irəli üzürdü. Günəşin dənizdən boylanan ilk telləri qocanın sağ çiynini oxşadı. – Hə, balıq indi də şimala üz tutub, – qoca dedi. – Axın isə çox güman ki, bizi gündoğana tərəf aparıb, özü də bir xeyli aparıb. Yaxşı olardı ki, balıq da yönünü döndərib axınla getsin. Belə olsaydı, bilərdim ki, yorulub. Amma elə ki gün bir balaca dikəldi, qoca əlbəəl anladı ki, balığın yorulmaqla əsla işi yoxdur. Ürəkaçan bircə şey vardısa, o da tilov ipinin dəniz səthi ilə əmələ gətirdiyi meyl bucağıydı – bu, balığın dayazda üzdüyünü göstərirdi. Lakin bu heç də o demək deyildi ki, balıq tezliklə mütləq suyun üstünə çıxacaq. – Kömək ol ilahi, məcbur elə ki, balıq suyun üzünə çıxsın! Suyun üzünə çıxsa, öhdəsindən gəlməyə ipim çatar. www.vivo-book.com 62 “Görəsən, kəndiri bir az da dartıb, balığın hansı yerinisə incitsəm, onu üzə çıxmağa məcbur edə bilərəm? – qoca fikrə getdi. – Nə qədər ki, hava işıqdır, qoy dənizin üzünə çıxsın. Üzə çıxsa, onda bel sütunundakı boşluqlara hava dolar, daha suyun dərinliyinə baş vura bilməz, gedib dənizin dibində gəbərməz”. O, gərginliyi artırmağa cəhd etdi. Tilov ipi onsuz da balıq qarmağa keçən dəqiqədən tarım idi. İndi qoca özünü geri verib, onu bir az da yığmaq istədi, ip az qaldı kürəyini kəsib ətə girsin. Qoca başa düşdü ki, bundan artığı alınmayacaq. “Yox, daha tərpətmək, bundan tarım çəkmək olmaz, yoxsa darta-darta qarmağın əmələ gətirdiyi yaranı böyüdə bilərəm, balıq da ya çevriləndə, ya dönəndə, ya da hoppananda qarmaq çıxa bilər. Hər halda, bu saat günün günorta çağı mənim halım o qədər də pis deyil. Heç nəyi vecimə almaya bilərəm”. Tilov ipinə hər tərəfdən sarı dəniz yosunları yapışmışdı, lakin bu qocanın xoşuna gəldi; çünki onlar qayığın sürətini azaldırdı. Həm də bu sarı yosunlar gecə vaxtı ətrafa fosfor kimi işıq saçırdı. Yüklə 4,58 Kb. Dostları ilə paylaş:
|