Ernest heminquey qoca və DƏNİZ
Yüklə 4,58 Kb. Pdf görüntüsü
|
www.vivo-book.com 48 – Yeyəcək! Ağzı nədir yeməsin, – qoca qışqırdı, – Allah özü onun ruzisini yetirib... Amma deyəsən balıq tilova gəlmədi, yan keçdi. Tilov ipi daha tərpənmirdi. Qoca heç nə başa düşmədi. – Gedə bilməz, Həzrət İsa özü onu getməyə qoymaz. Yəqin yerini dəyişdirir. Çox güman ki, əvvəllər bir dəfə də qarmağa keçib, odur ki, indi ehtiyatlı davranır. İp yüngülcə tərpəndi, qocanın da kefi kökəldi. – Dedim axı, yerini dəyişdirir, mütləq tilova gələcək. İpin yenə yavaşdan tərpənməsi qocanı sevindirdi, lakin o gözlənilməz, ağır təkandan sarsıldı. Görünür, balıq çox yekə, çox da ağır idi; qoca tilov ipini buraxdı, qaytan sürüşə- sürüşə, sürətlə aşağıya getdi; dərinə, lap dərinə getdi. Qoca ehtiyat üçün saxladığı kələflərdən birini işə saldı. Qaytan dərinə getdikcə o, barmaqlarına düşən gücdən balığın nəhəngliyini açıq-aydın hiss edirdi. – Bu balıq nə yekəlikdədir? – təəccüblə mızıldandı. – Görünür, qarmağı köndələninə udub, o da ilişib ağzına; indi xilas olmağa can atır, kəndiri qırıb qaçmaq istəyir. Qoca fikirləşdi: “Çevrilib qarmağı udacaq”. www.vivo-book.com 49 Ancaq düşündüyünü dilə gətirməkdən çəkindi; ona elə gəlirdi ki, yaxşı arzunu bərkdən söyləyəndə baş tutmaz. Qarmağa keçən balığın çox yekə olduğunu anlayırdı; o, balığın bu saat ağzına köndələninə keçmiş qarmağı da, ona sancılmış tunesi də götürüb dənizin dərin qatlarına cummağa necə can atdığını yaxşı təsəvvür edirdi. Balıq tərpənəndə qoca onun nə ağırlıqda olduğunu çox yaxşı bilirdi. Birdən ağırlıq çoxaldı, qoca da ipi tam boşaltdı, sonra bir anlığa onu barmaqları arasında saxlayıb gözlədi, ağırlıq və gərginlik yenə artıb gücləndi, qaytan aşağı dartılmağa başladı. – Əməlli-başlı tutdu! Qoca rahatlandı, sonra qaytanı dənizə buraxa-buraxa sol əli ilə iki kələfin ipini açıb onu ikinci qarmağın ehtiyat kələfinə caladı. İndi o, nəhəng balıqla vuruşmağa tam hazır idi. Dənizə salladığından başqa, hələ hər biri qırx dəniz sajeni uzunluğunda olan üç ehtiyat kələfi də vardı. “Bir az da ud görək, – deyə qoca xəyalən balığa müraciət elədi, – yaxşı-yaxşı ud! Elə ud ki, qarmağın ucları gedib düz ürəyinin başına batsın, sonra da suyun üzünə www.vivo-book.com 50 çıxarsan ki, nizəni sənin böyrünə saplayım. Oldumu? Hazırsanmı? Yoxsa hələ çox yeyəcəksən?” – Daha bəsdir, – qoca qışqırdı; qaytanı var gücüylə ikiəlli özünə tərəf dartdı və bir yarda qədərini geri yığdı, sonra onu bir neçə dəfə tərpətdi. Lakin qocanın bütün səyləri puça çıxırdı. Balıq baş götürüb harasa üzür, üzdükcə də qayıqdan uzaqlaşırdı; qoca onu bir qarış da olsun dala qaytara bilmirdi. Qaytanlar çox möhkəm idi; qoca bunları güclü, nataraz balıqları tutmaqdan ötrü hazırlamışdı. Tilov ipini kürəyinə aşırıb tarım çəkdi; ətrafa su damcıları səpələndi. Sonra taxta oturacaqda əyləşib bədənini arxaya verdi və bütün gücünü topladı. Qayıq yavaş-yavaş şimal-qərbə istiqamətlənirdi. Balıq durmadan üzür, qayıq da dalğasız dənizin üstüylə balığın üzdüyü səmtə gedirdi. Qarmaqlarına yem taxılmış o biri tilovlar da suda idi. Hələ ki, qocanın əlindən heç nə gəlmirdi. – Keşkə oğlan burada olaydı, – o, təəssüflə ucadan dedi. – Balıq məni yedəyinə alıb aparır. Hə, bu saat mən ancaq yedəkdəyəm. Məndən olsa, kəndiri qayığa www.vivo-book.com 51 bağlayardım, amma qorxuram balıq qırıb qaçsın. Yox, qaytandan bərk yapışmalıyam, lazım olanda onu az-az boşaldaram. Allaha çox şükür ki, hələ düzünə üzür, çox dərinə baş vurmur. Fikirləşdi ki, birdən balıq dərinə getməyə başlasa, heç bilmirəm neyləyəcəm. Ölüb daş kimi dənizə düşsə, əlimdən nə gələr? Amma yox, mən nəsə eləməliyəm. Ediləsi çox şey var. Hər halda, öhdəsindən gələrəm. Qoca suya köndələn düşmüş qaytana və qayığın şimal- qərb səmtə üzməyinə baxırdı. “Gec-tez qarmaq, onu öldürəcək, – özlüyündə hökm verdi, – qarnında qarmaq ola-ola, çox üzə bilməz ki”. İntəhası dörd saat keçəndən sonra da balıq eyni qaydada yorulmadan üzür, qayığı da, qocanı da yedəyinə alıb arxasınca dartıb aparırdı. Qoca tilov ipini çiynindən aşırmış halda qayığın içində oturub qalmışdı və gərgin vəziyyətdə gözləməyində idi; gün qısaldıqca həyəcanı da artırdı. – Qarmağıma keçəndə günorta idi, amma mən hələ də onu görməmişəm, – o, əlacsızlıqdan köks ötürdü. www.vivo-book.com 52 Balıq tilova keçməmişdən qabaq qoca öz həsir şlyapasını qulaqlarına qədər basmışdı; indi şlyapanın qıraqları alnını kəsirdi. Susuzluqdan ürəyi yanırdı. Kəndir tərpənməsin deyə dizləri üstə çöküb ehmalca qayığın burnuna tərəf süründü, əlini uzadıb şüşəni götürdü, tıxacı çıxardıb bir neçə qurtum su içdi. Sonra qayığın burnuna tərəf əyildi, yanını köhnə, yamaqlı yelkənin sarındığı dorağacının üstünə basıb nəfəsini dərməyə, dincini almağa başladı. Çalışırdı ki, qayıq üzdükcə qüvvəsini qorumaqdan başqa özgə heç nə barəsində düşünməsin. Dönüb arxaya nəzər saldı: sahil görünmürdü. Fikirləşdi ki, eybi yoxdur, axşam düşsə, ulduzları nişan götürüb işığın köməyi ilə geri qayıdaram. Günün batmasına hələ iki saatdan çox qalıb, bəlkə balıq suyun üzünə çıxdı. Ya da ay doğanda, lap uzaqbaşı bu da baş tutmasa, çox güman ki, sabah gün çıxanda mütləq suyun üstünə qalxar. Əllərim hələlik ağrımır, qüvvəmi də itirməmişəm. Nə istəyir, qoy eləsin, qarmağı ki, udub. Axı bu necə balıqdır ki, heç cür üzə çıxmır? Görünür, məftil ağzına elə bərk ilişib ki, Yüklə 4,58 Kb. Dostları ilə paylaş:
|