Eimi redaktor: Rəyçilər: Ağasəlim Ələsgərov
Yüklə 5,1 Mb. Pdf görüntüsü
|
müəyyən qurbanlar verməyə də hazır olmalıdırlar. Təəssüf hissi ilə qeyd edirəm ki, hər yerdə, hər 2^aman belə olmur. Bu problem idarəetmə orqanlan üçün kadrlann seçilməsi və yerləşdirilməsi sistemi ilə bir başa bağlıdır... Azərbaycanm iqtisadi-sosial və ictimai-siyasi həyatında əsas problemlərin həlli qanunlarm aliliyi prinsipinə bütün səviyyələrdə əməl edilməsinə, əhalinin biliklərə əsaslanan ləyaqətli işlə təmin edilməsinə, gəlirlərin ədalətlə qazamimasına və bölüşdürülməsinə şəraitin yaradılmasına, iqtisadiyyatın inhisarsızlaşdınimasına, rüşvətxorluq və korrupsiya ilə mübarizənin idarəetmənin bütün həlqələrində apanimasına, insanlar arasında əməkdaşlıq və xeyirxahlıq münasibətinin yaradılmasına, idarəetmə orqanlarında çalışan- lann seçilməsi və yerləşdirilməsi mexanizmlərinin obyektiv tətbiq edilməsinə, ümummilli mənafein şəxsi mənafedən üstünlüyünün dərk edilməsinə nail olunmasmdadır. Bütün bu deyilənlər həll oluna bilər, bir şərtlə ki, millət birlik nümayiş etdirsin. Bu birliyi yaradan, bu və ya digər məsələ üzrə ictimai fikri formalaşdıran ilk növbədə iqtisadi bazisdir və millətin ziyaldandır. Yeni əsr münasibətilə Azərbaycan xalqına dərin məzmunlu və səfər- bəredici müraciətində unudulmaz Heydər Əliyev bütün siyasi partiyalan, qurundan və təşkilatlan Azərbaycamn daxilində birlik və həmrəylik yaratmağa çağırmışdır. “Azərbaycan” qəzeti vaxtaşın milliliyə, ziyalılığa və dövlətçiliyə həsr edilmiş maraqlı məqalələr dərc edir. Təqdirə layiq olan bu ad- dımlan digər mətbuat orqanlarmın da atmasını istərdim. Ancaq arzu edirəm ki, belə materiallan çapa hazırlayan redal^orlar çox diqqətli olsunlar ki, deyilən sözlər insanları yaralamasın, onlann “yaralannı” qaysaqlandırsın və sağaltsın, həmvətənlərimə xas olan başqasımn uğurlanna həsəd aparmaq, kinli, qəzəbli xasiyyətlərini tədricən alicənablıqla, qarşılıqlı köməklə, gözü toxluqla əvəz olunmasına gətirib çıxartsın. Təəssüf ki, həmişə belə olmur... Qəzetlərin birində bir professor öz məqaləsində ziyalı adından sui-istifadə edənlərdən söhbət açaraq, söyləyir ki, onları yaxşı tamyınq, onlar müxalifətin içində də var, bizim aramızda da, belələrinə yer olmamalıdır, onlar ifşa edilməlidir, yerli irticaya arxalanan quldur dəstələr dövlətin təhlükəsizliyinə təhdidlər yaratmağa cəhd edirlər. Bu məzmunda olan ifadələrlə zəngin olan çıxışlar millətin birliyinə yardımçı ola bilərmi? Millətin bir nümayəndəsinin digərlərinə qarşı bu cür sərt ifadələr işlətməsi mehribançılıq yarada bilərmi, cəmiyyətdəki qarşıdurmanı, gərginliyi yox edə bilərmi? Əlbəttə yox, həmvətənlərim! Bəzi kütləvi informasiya vasitələrində, sovet dövründə olduğu kimi, bəzi vətəndaşlarımız sosializm “yarışına” qoşulurlar. Yanşın da predmeti kim kimi daha tutarlı sözlər və ifadələrlə “tərif’ etməsi və ya “ifşa” etməsi cəhdidir. Çox hallarda bu deyişmələr təhqir həddinə çatır. Məgər bu hərəkətlərdən cəmiyyət və millət bir xeyr əldə edir? Əsla yox. Əksinə. Qarşıdurma şiddətlənir, cəmiyyət parçalanır, xırdalanır... Bu prosesin 12
səbəbləri və qarşısı alınması barədə həmkarlanma müraciət edəndə deyirlər ki, bütün bu neqativ hallar ondan irəli gəlir ki, millətin nümayəndələrində ambisiyalar güclüdür, fərdlər özlərini digərlərindən ağıllı hesab edirlər, artıqtamahlıq güclüdür, vəzifə hərisliyi yüksəkdir, milli mənafei qorumaq düşüncəsi aşağıdır, qanunlann aliliyinin hələ tam dərk olunmamasıdır. Bun> lar hamısı həqiqətdir. Belə bir ictimai - psixologi mühitdə qərəzli səpgidə yazılan çap məhsullan Azərbaycan ictimaiyyətinə heç bir xeyir gətirmir, millət haqqında düşünənlər tərəfmdən müsbət qarşılanmır. Ölkəmizdə korrupsiya və rüşvətxorluğun yayılması haqqında çox yazılır. Bu ictimai bəlanın mərkəzi və yerli icra hakimiyyəti orqanlarına, məhkəmə və hüquq-mühafizə sisteminə, özəl və dövlət təsərrüfat subyektlərinə və cəmiyyətin digər strukturlarına sirayət etdiyi söylənilir. Bu da bir həqiqətdir. 1994-ci ildən Azərbaycan Respublikası prezidenti tərəfindən korrupsiyaya qarşı mübarizəni gücləndirmək məqsədilə onlarla fərman və sərəncam verilmişdir. «Azərbaycan Respublikasında korrupsiyaya qarşı mübarizənin gücləndirilməsi haqqında» 8 iyun 2000-ci il tarixli prezident fərmanında korrupsiyanın mövcudluğu bütünlükdə müxtəlif səviyyəli idarəetmə orqanlarında işləyənlərin vəzifə imkanlanndan şəxsi və ya qrup məqsədləri üçün istifadə etməsi ilə izah edilir və onlar təqsirkar bilinirlər. «Xəstəliyin» yaranma səbəblərini və «yaradıcılanm müəyyənləşdirməyi qarşıma məqsəd qoymadığıma görə, bəzi fikirlərimi konseptual məzmunda diqqətə çatdırmaq istərdim. «Xəstəliyin» dərmanı təkcə hökumətin əlində deyil. Burada cəmiyyət üzvlərinin fəal vətəndaşlıq mövqeyi lazımdır. Cəmiyyətin üzvləri rüşvət təklifini qəbul edirlər. Buraya mən də, sən də, 0 da və digərləri də daxildirlər. Rüşvət təklifini qəbul etıtıəkdə məqsədimiz bu və ya digər məsələnin həllinə nail olmaqdır. Qoyulan məsələnin həlli qanun çərçivəsində mümkündürsə, dövlət məmuru, vəzifəli şəxs, özəl qürumun rəhbəri onu təxirə salmadan həll etməlidir. Ancaq həll etmir. Biz başlayınq rüşvət vermək üçün yollar və vasitələr axtarmağa. Axtaran da tapır. Bir azərbaycanlı balası digərindən rüşvət almaq üçün qanuni işi müxtəlif yollarla düyünə salır. Rüşvət verən axıra qədər inad göstərib öz məsələsini qanuni yolla həll etmək əvəzinə, tezliklə rüşvəti verib rahatlanır. Rüşvət alanlarla mübarizəni dövlətin vasitəsilə rüşvət verənlər həyata keçirməlidirlər. Biz isə bunu etmirik. İçimizdə qorxu baş qaldırır. «Qaşın düzəltdiyim yerdə vurub gözün kor edərəm» atalar məsələsinə istinad edərək, qorxuruq ki, həqiqət axtardığımız yerdə özümüzün başına oyun açarlar. Həyatda belə hallar olur. Ancaq bu hallar çoxluq təşkil etmir. Əvvəl-axır süründürməçilik prinsipi ilə insanlardan rüşvət alanlar öz cəzalanna çatırlar. Rüşvət almaq arzusunda olan həmvətənlərimiz mövcud hüquqi aktların həm humanist müddəaİгıгmdan, həm də həmin akilardakı boşluqlardan 13
Yüklə 5,1 Mb. Dostları ilə paylaş:
|