MƏĞLUBİYYƏT ZƏNGİ
645
Özünü aldatmaq lazım deyil: o, uşağı istəmir. O an-
caq Lüsili istəyirdi – bu əllə tutula bilməyən, azad qa dı nı...
On ların məhəbbəti elə ilk anlarındanca həyəcana, qay ğı-
sız lığa və həssaslığa can atıb. O da bunu gözəl bilirdi…
Bütün bunlar haqqında düşünə-düşünə Antuan qəl bi-
nin şəfqətlə dolduğunu hiss etdi. Bu yarımqadını, yarım şi-
kəsti, öz yeganə məhəbbətini qucaqladı və ağzını qu la ğı-
na dirəyib pıçıldadı:
– Sabah səhər Cenevrəyə biletini alacağam.
XXII fəsil
Beş həftə keçdi. Cərrahiyyə əməliyyatı yüngül ol muş-
du. Parisə qayıdan kimi Lüsil Şarla zəng elədi. Onu ye rin-
də tapmadığından hər şeyin qaydasında olduğunu katibə
va sitəsilə çatdırmalı oldu. Şarlla danışa bilməməsi nə
üçün sə Lüsilin qanını qaraltmışdı.
Antuan indi çox işləyirdi – yeni seriyanın çapını ona
hə valə etmişdilər. Nəşriyyatda nə isə çaxnaşma da baş
ver mişdi. Bunun da nəticəsində o, xidməti pillədə irə li lə-
yə bilmişdi.
Onlar Cenevrə haqqında heç bir şey danışmadılar; sa-
dəcə, daha ehtiyatlı olmağa başlamışdılar. İndi bu, o qə-
dər də çətin deyildi, çünki Lüsil özünü yorğun hiss edirdi,
An tuan isə işin içində itib-batırdı. Əksər vaxtlar bir-birinə
ar xa çevirib yuxuya getməmişdən əvvəl zərif bir öpüşlə
ki fa yətlənirdilər.
Bir dəfə Lüsil «Flora»da Conni ilə qarşılaşdı. Fevralın
axı rı idi; elə bil, yağışı vedrədən tökürdülər. Conni fikirli
hal da sənətşünaslıqla bağlı hansısa jurnalı vərəqləyirdi.
Fik ri nin dağınıq olmasının səbəbi isə qonşu stolun ar xa-
sın da əyləşən yaraşıqlı sarışın oğlan idi. Lüsil gözə gö rün-
mə dən yanından ötüb-keçmək istədi, amma Conni ba şı nı
qal dı raraq onu səslədi, öz stoluna dəvət etdi. Gü nün qa-
ral da raq tunc rənginə saldığı Conni Klerin İsveç ku ror tun-
da son macərasını xüsusi bəzək-düzək verərək nəql etdi.
Son ra başqa şeylərdən danışdı. Məlum oldu ki, Diana Ku-
ba diplomatına «istefa» verib, indi də bir ingilis yazıçısı ilə
ya şa yır. Həmin ingilisin Dianaya gənc oğlanlarla xəyanət
et məsi, deyəsən, Conniyə yaman ləzzət etmişdi. Sonra
FRANSUAZA SAQAN
646
o, əlüstü Antuanın işləri ilə maraqlandı. Lüsil onu başdan
edə cək bir cavab verdi.
Adətən, Conninin boşboğazlığı Lüsili əyləndirərdi.
Çox dan idi o, belə sərbəst və can-dildən gülməmişdi. Axı
An tua nın dostlarının əksəriyyəti ağıllı, amma yorucu və
cid di insanlar idi...
– Bilirsiniz də, Şarl əvvəlki kimi sizi gözləyir, – Con-
ni dedi, – Kler bir müddət o balaca de Klervonu ona so-
xuş dur mağa çalışdı, amma Şarl ona cəmi ikicə gün da vam
gətirdi. Çoxdan idi onun belə kədərləndiyini gör mə miş-
dim. Nə vaxt baxırsan, özünə yer tapa bilməyən adam-
lar tək hoteldə var-gəl edir … Holldan restorana, ora
dan
da ge ri… Özü də bütün günü… Kədərini də hamıya yo lux-
du rub. Dəhşətdir! Əgər sirr deyilsə, onu necə ov sun la mı-
sınız? Ümumiyyətlə, siz bu kişilərin başına nə oyun açır-
sı nız belə? Doğrudan deyirəm… Məsləhətləriniz mə nim
ka rı ma gələ bilərdi.
Conni gülümsündü. O, əvvəlki kimi Lüsilə yaxşı mü-
na sibət bəsləyirdi və onu köhnə paltarda, pis saç dü zü-
mün də görmək xoşuna gəlmirdi. Lüsil yarım il əvvəl ol-
du ğu kimi gözəl və dalğın idi, amma arıqlamış, rəngi də
ağar mış dı. Conni həyəcanla soruşdu:
– Siz xoşbəxtsiniz?
Lüsil tez, həddindən artıq tez «hə» dedi. Conni də be-
lə bir qənaətə gəldi ki, Lüsil darıxır.
Öz aramızdır, Blassan-Linyer Conniyə qarşı həmişə
həd dindən artıq nəzakətli olub. Niyə də onun tərəfdaşı ki-
mi çıxış etməsin? Bu, çox yaxşı hərəkət olardı. Ağlına gə-
lən ideyanı hansısa amerikalının evində kokteyldə olarkən
içini sancan paxıllıq hissi ilə əlaqələndirmək Conninin
ağ lı na da gəlmədi. Halbuki o zaman təzəcə sevgili olan
An tuan la Lüsilin rəngləri ağarmış halda bir-birindən necə
göz lərini çəkmədiklərini görmüşdü.
– Siz gərək arada Şarla zəng edəsiniz. O heç yaxşı gö-
rün mür… Kler onun ciddi xəstəliyə tutulduğundan ehtiyat
edir, deyəsən…
– Demək istəyirsiniz ki…
– İndi hamı xərçəngdən danışır. Amma qorxuram ki,
bu dəfə deyilənlərin əsası var.
Conni yalan deyirdi. O, Lüsilin rənginin necə ağar dı ğı-
nı maraqla müşahidə edirdi. Şarl… Sevimli Şarl… Öz möh-
MƏĞLUBİYYƏT ZƏNGİ
647
tə şəm mənzilində tənha qalan Şarl… Onu sevməyən və
özünün də sevmədiyi adamcığazlar tərəfindən tərk edil-
miş, onun puluna düşkün olan qadınların atdığı Şarl. Şarl
xəs tədir… Lüsil ona zəng etməyə borcludur. Ye ri gəl miş-
kən, bu həftə Antuan hər axşam ya işgüzar na har lara, ya
da şam yeməklərinə gedəcəkdi.
Lüsil səmimi-qəlbdən Conniyə təşəkkür etdi. O isə
Kle rin Lüsildən zəhləsinin getdiyini xatırlayanda çox gec
idi. Əgər Lüsil Şarlın yanına qayıdarsa, Kler əməlli-başlı
özün dən çıxacaqdı. Amma Conni bəzən öz himayədarını
sanc ma ğa belə hazır idi.
Bir neçə gün sonra Lüsil səhər tezdən Şarla zəng et-
di. O, Lüsili restorana dəvət etdi. Aydın, amma soyuq
ha va idi. Şarl isinmək üçün içmək lazım gəldiyini söylədi.
Hə rə yə bir kokteyl sifariş verdilər, sonra yenə də, bir də…
Ofisiantların əlləri stolun üzərində kəpənəklər kimi uçu şur-
du. Bura Lüsil üçün isti və rahat idi. Restoranın anlaşılmaz
səs-küyü arı vızıltısını xatırladırdı. Lüsil fikirləşirdi ki, söh-
bət üçün bundan yaxşı müşayiətçi tapmaq mümkün deyil.
Şarl nahar sifariş verdi. O, Lüsilin zövqünü bilirdi.
Qız Şarlda xəstəliyin əlamətlərini tapmağa çalışaraq
diq qət lə onu gözdən keçirirdi. Amma onların son gö rüş-
lə rin dən sonra Şarl, elə bil, gəncləşmişdi. Lüsil bunu ona
de di. Amma istəyinin əksinə olaraq, söylədiyi sözlər tənə
ki mi səsləndi. O gülümsədi:
– Hə, qışda özümü yaxşı hiss etmirdim – bronxit zəh-
lə mi tökmüşdü. Üç həftəliyə dağlara getməli oldum. Xi-
zək də sürüşdüm, qaraldım. İndi hər şey qaydasındadır.
– Bəs Conni dedi ki, sağlamlığınızla bağlı ciddi prob-
lem var…
– Nə danışırsınız, yox, qətiyyən… Olsa, əlbəttə ki, sizə
xə bər verərdim, – o, nəzakətlə əlavə etdi.
– And içə bilərsiniz?
Şarl səmimi-qəlbdən təəccübləndi:
– Aman Allah, əlbəttə ki... And içirəm. Siz, deyəsən,
əv vəl lər olduğu kimi and içməyi çox sevirsiniz… Çoxdan
idi heç bir şeyə and içməli olmurdum.
Onlar gülüşdülər.
– Bilirsiniz, Conni işarə vurdu ki, guya, sizdə xərçəng
var.
Dostları ilə paylaş: |