296
(“Ya Rəbb, ya Rəbb, ya Rəbb. Ey Məbudum, ey
Ağam, ey Mövlam, ey ixtiyar sahibim, ey taleyim
əlində
olan,
ey
çarəsizliyimdən
xəbərdar,
ey
yoxsulluğumdan agah olan! Ya Rəbb, ya Rəbb, ya Rəbb.
Səni öz həqiqətinə pak və müqəddəs zatına, ən üstün
sifət və adlarına and verərək istəyirəm ki, səni yad
etməklə vaxtlarımı abad edəsən, Öz xidmətinə
müvəffəq edəsən, işlərim hüzurunda qəbul olunsun,
bütün əməllərim və dilimə gələn sözlərim bir zikr
olsun, və daim Sənə xidmət halında olum. Ey Ağam, ey
mənim etimadım! Ey halımdan Ona şikayətləndiyim
kəs! Ya Rəbb, ya Rəbb, ya Rəbb.”)
İSMİ-ƏZƏM
Hikmət sahibləri və ariflər belə hesab edirlər ki,
“Rəbb” mübarək kəlməsi “tərbiyə edən” mənasını
daşıyır və İslamda ən yüksək məqama malik “İsmi-
əzəm” kəlmələrindəndir. Bu sözə bağlanan insan
Allahın rəhmətinə yol tapır, yolundan maneələr
götürülür, günahları bağışlanır. Bütün peyğəmbər və
imamların Allaha bu kəlmə ilə müraciət etməsi onun
İsmi-əzəm, yəni Allahın böyük adı olmasına inam
yaradır.
Adəm və Həvva (ə) tövbə etdikləri vaxt belə dedilər:
“Ey Rəbbimiz, biz özümüzə zülm etdik. Əgər bizi
bağışlamasan və mərhəmət etməsən, şübhəsiz ki,
ziyana uğrayanlardan olarıq.”
380
380
“Əraf”, 23.
297
Həzrət İbrahim (ə) belə dua etdi: “Ey Rəbbim, mənə
hökumət əta et və məni salehlərə qovuşdur.”
381
Həzrət Nuh doqquz yüz əlli il əzab-əziyyətdən sonra
belə ərz etdi: “Ey Rəbbim! Yer üzündə bir nəfər də
kafir qoyma.”
382
Həzrət Musa (ə) Allaha belə müraciət etdi: “Ey
Rəbbim, Sənin nazil edəcəyin hər hansı bir xeyirə
möhtacam.”
383
Həzrət Süleyman (ə) belə ərz etdi: “Ey Rəbbim, məni
bağışla və mənə elə bir səltənət ver ki, kimsə ona nail
ola bilməsin.”
384
Həzrət Zəkəriyya (ə) övlad istədiyi vaxt belə ərz etdi:
“Ey Rəbbim, məni tək qoyma. Sən varislərin ən
yaxşısısan.”
385
Həzrət Yusif (ə) Allah dərgahına üz tutub belə dedi:
“Ey Rəbbim, Sən səltənətindən mənə pay verdin...”
386
Həzrət Əyyub (ə) bəlalar zamanı belə ərz etdi: “Ey
Rəbbim, mənə bəla üz verdi. Sən rəhimlilərin
rəhimlisisən.”
387
İslam Peyğəmbəri (s) isə belə ərz etdi: “Ey Rəbbim,
bağışla və rəhm et. Sən rəhm edənlərin ən
yaxşısısan.”
388
381
“Şüəra”, 83.
382
“Nuh”, 26.
383
“Qəsəs”, 24.
384
“Sad”, 35.
385
“Ənbiya”, 89.
386
“Yusif”, 101.
387
“Ənbiya”, 83.
388
“Muminun”, 118.
298
Salehlər və möminlər kainatın yaradılışı haqqında
düşündükləri vaxt belə ərz etdilər: “Ey Rəbbimiz, Sən
bunları boş yerə yaratmamısan! Sən pak və
müqəddəssən! Bizi Cəhənnəm odunun əzabından
qoru.”
389
Hətta son dərəcə təkəbbürlü olan İblis Allaha bu adla
müraciət etdi: “Ya Rəbb, mənə Qiyamətə qədər
möhlət ver.”
390
Həzrət Peyğəmbər (s) buyurur ki, hər kəs yeddi dəfə
“ya Rəbbi” desə duası qəbul olar. Başqa bir rəvayətdə
nəql olunur ki, mömin bəndə bir dəfə “ya Rəbbi”
deyərək Allahı çağırsa, Allah-Taala “ləbbəyk” buyurar.
İkinci, üçüncü dəfə bu adla çağırdıqda nida olunar ki,
“istə əta edim.”
391
MƏQBUL ƏMƏLLƏR
Peyğəmbərlərin,
imamların,
həqiqi
övliyaların
dualarından biri əməllərin qəbulu və mərhəmətli
rəftara nail olmaq arzusu ilə bağlıdır. Bu ilahi
şəxsiyyətlər anlamışlar ki, iman və ixlaslı əməl olmadan
Allahın rəhmət və mükafatına çatmaq mümkün
deyildir. Ona görə də əməlin salehliyinə xüsusi diqqət
göstərilmiş və bu əməllərin qəbulu üçün dua edilmişdir.
Ayə və rəvayətlərdən məlum olur ki, hər hansı bir
əməlin qəbul olunması üçün iman və ixlas əsas
şərtlərdəndir. Bilməliyik ki, möminin əməli qəbul edilir
389
“Ali-İmran”, 191.
390
“Əraf”, 14.
391
“Mustədrəkul-vəsail”, 5-220.
299
və günahları bağışlanır. Kafirin nə böyük əməli qəbul
olunur, nə də kiçik günahı bağışlanır.
Həzrət Əli (ə) buyurur:
“Allah yanında böyüklük sözün yox, əməlin yaxşılığı
ilə müəyyən olunur.”
392
“Əməl möminin şüarıdır.”
393
“Əməlinizi davam etdirin, davam etdirin əməlinizi.
Çünki Allah möminin əməli üçün ölümdən başqa son
qərar verməyib.”
394
“Əməllərin ən üstünü iman paklığı, təqva və
yəqindir.”
395
İmam Sadiq (ə) buyurmuşdur: “Allah insanları
dünyada atalarının adı ilə çağırıb ki, bir-birilərini
tanısınlar. Axirətdə isə əməlləri ilə çağırar ki, mükafat
və cəza versin.”
396
Allahın Rəsulu (s) buyurdu: “Əməllərin ən üstünü
Allaha iman və onun təsdiqi, Allah yolunda cihad və
qəbul olmuş Həccdir. Fəqiri doyurmaq və xoş əxlaq
nisbətən yüngüldür. Ondan da yüngül Allahı Onun
verdiyi hökmə görə ittiham etməməkdir.”
397
“Üç əməl
əməllərin ağasıdır: hamı ilə insaflı olmaq, din qardaşına
kömək, hər zaman Allahı xatırlamaq.”
398
Həzrət Əli (ə) buyurur:
392
«Ğurərul-hikəm», 153.
393
«Ğurərul-hikəm», 151.
394
“Mustədrəkul-vəsail”, 1-130.
395
Ğurərul-hikəm”, 155.
396
“Biharul-ənvar”, 78- 208.
397
“Kənzul-əmmal”, 43 639.
398
Mişkatul-ənvar”, 55.
Dostları ilə paylaş: |
