18
Məktəbəqədər müəssisə rəhbəri o vaxt tərbiyəçinin pis işini tərifləyir ki, onun
yanında gözü kölgəli olur. Belə gözü kölgəlilik son vaxtlar daha çox yayılmışdır.
Bayramlarda verilən hədiyyələr tələbkarlığı zəiflədir, bağça rəhbərləri tərbiyəçilərə,
tərbiyəçilər uşaqlara tərbiyəvi təsir göstərə bilmirlər.
Bu dövrdə məktəbəqədər yaşlı uşağın mənəvi inkişafına böyük sıcrayış olur
və kiçik yaşlı uşaq yeni əxlaqi münasibətlər aləminə daxil olmağa başlayır.
Bakı şəhəri 290№-li uşaq bağçasının tərbiyəçisi M.Namazova bizimlə
görüşdə dedi ki, kiçik yaşlı uşaqlarda formalaşan müsbət əxlaqi keyfiyyətlər sırasında
dostluq və yoldaşlıq mühüm yer tutur.
Kiçik yaşlı uşaq həmişə ünsiyyətə, kiminləsə ülfət bağlamağa çalışır.
Uşaqlarda ünsiyyət və münüsibətdə olmaq kiçik yaşlıların müstəqil fəaliyyətinin
mühüm tərəfidir. Həmin fəaliyyətdə kiçik yaşlı uşaq bir tərəfdən yoldaşı və dostu ilə
ünsiyyətdə olursa, digər tərəfdən yoldaşının hərəkətləri, ona münasibəti haqqında
düşünür. Belə bir ünsiyyətdə şəxsiyyətlərarası münasibətlər formalaşır. Yaşıdlarından
bir necəsi kiçik yaşlı uşağa daha yaxın olur. Belə halda kiçik yaşlı uşaq üçün dosta
sədaqətli olmaq müsbət keyfiyyət kimi özünü göstərir.
Ədəbiyyat
1.
Əliyev H.Ə. “Azərbaycan müəllimi” qəzeti, 7 may 1998.
2.
Əhmədov H.M. Azərbaycan pedaqoji fikir tarixi, Bakı-2001.
3.
Qədimbəyova Ə.B. Uşaq bağçasında əxlaq tərbiyəsi, Bakı-1989.
4.
Suxomlinski V.A. Vətəndaşın doğulması, Bakı-1975.
5.
Səlimxanova X.İ. Məktəbəqədər yaşlı uşaqlarda əxlaqi keyfiyyətlərin
formalaşmasına şifahi xalq yaradıcılığı nümunələrinin təsiri (namizədlik
dissertasiyası), Bakı-1989.
6.
Şirzadova M.H. Azərbaycanda məktəbəqədər təhsil müəssisələrinin inkişaf
tarixindən, Bakı-2007.
19
II fəsil.
Uşaqların inkişafı, tərbiyəsi və təhsili probleminə tarixi bir
nəzər
2.1. Tərbiyənin meydana gəlməsi, qədim dövr Azərbaycan və Şərq
dastanlarında tərbiyə və təhsil problemləri
Plan:
1.
Tərbiyənin yaranması, müasir dövrdə onun vəzifələri və məzmununa dair
fikirlər
2.
Şərq dastanları və onların mahiyyəti, məqsədi haqqında ümumi məlumat
3.
“Avesta”da uşaqların təlim-tərbiyə məsələləri
4.
“Oğuznamələr”də təlim-tərbiyəyə dair
5.
“Kitabi-Dədə Qorqud” dastanı təlim-tərbiyə mənbəyidir
1. Tərbiyənin necə əmələ gəlməsi haqqında məsələni aydınlaşdırmaq çox
mühümdür. Insan cəmiyyətinin ilkin inkişaf dövrü - ibtidai icma cəmiyyətində yazılı
mənbələrin olmaması bu dövr tərbiyə sisteminin öyrənilməsində bir sıra çətinliklər
yaradır. Ancaq maddi və mənəvi mədəniyyət abidələrinin, dil və şifahi xalq
ədəbiyyatının öyrənilməsi insanın yarandığı ilk çağlarda tərbiyənin meydana gəlişi ilə
bağlı müəyyən fikirlər irəli sürməyə imkan verir. Ibtidailiyini indi də mühafizə edib
saxlayan qəbilələrin həyatı haqqında etnoqrafik məlumatlar (əmək və məişət əşyaları,
qayaüstü rəsmlər və s.) ibtidai icma dövründə tərbiyənin necə yarandığını təsəvvür
etməyə imkan yaradır. XII-XVIII əsrlərdə alim və səyyahların Avstraliya, Afrika,
Polineziya, Sibir və Cənubi Amerikanın hələ də ibtidai inkişaf dövrünü yaşayan
aborigenlərin həyatını təsvir edən əsərləri də böyük maraq doğurur. Ilk pedaqoji
təsəvvürlərin təşəkkülü ayrı-ayrı xalqların, o cümlədən Azərbaycan xalqının qədim
adət və ənənələri, mərasim və ayinləri, əyləncə və oyunları ilə bağlı olmuşdur.
Kökləri əsrlərin dərinliklərinə gedib çıxan xalqın həyat müşahidələrinin məhsulu olan
atalar sözləri, zərb-məsəllər, mərasimlər, xalq oyunları, əyləncələr qədim insanların
tərbiyəsi ilə bağlı fikirlərinə parlaq sübutdur.
20
Insanın mənşəyilə bağlı konsepsiya düzgün müəyyənləşdirilmədiyindən
tərbiyənin yaranması haqqında bir neçə müddəa mövcuddur. Ənənəvi müddəalar
arasında Ş.Leturno, J.Simpson, A.Espinas və başqalarının təmsil etdikləri təkamül-
bioloji və P.Monronun əsasını qoyduğu psixoloji nəzəriyyələr mühüm yer tutur.
Təkamül – bioloji nəzəriyyənin müəlliflərinin fikrinə görə ibtidai insanların tərbiyəvi
fəaliyyətləri adi heyvanların öz balalarına göstərdikləri instinktə əsaslanan qayğıya
bənzəyir. Onlar heyvanlar aləmində də tərbiyənin mövcud olduğunu söyləyirlər. Bu
alimlər tərbiyənin şüurlü səciyyəsini inkar etməklə onu qeyri-mütəşəkkil, kortəbii bir
hadisə hesab edirlər.
P.Monro tərbiyənin yaranmasını yalnız uşaqların böyükləri şüursuz surətdə
təqlidində görürdü. Insanın mənşəyi və tərbiyənin yaranması ilə bağlı dini təlimlərdə
dəyərli fikirlər vardır. Bu gün insanın meymundan əmələ gəlməsini əsas götürən
təkamül nəzəriyyəsi qətiyyətlə rədd edilir. Bu, genetik cəhətdən də təsdiq olunur.
Tədqiqatçı alimlərin fikrincə, insan elə insan olaraq yaranmış, öz qabiliyyət və
keyfiyyət imkanları hesabına inkişaf edib, təkmilləşmişdir.
Insanın tərbiyə fəaliyyəti onun əmək fəaliyyətinin zəruri bir hissəsi olmaqla
insanın öz nəslini davam etdirməsinə xidmət edir. Bu, əməyin nəticəsi olan yaxşı
təhsil və tərbiyə almış insandır. Tərbiyə mənəvi istehsal sahəsinə aid olan
məfhumdur.
Tərbiyənin xüsusi fəaliyyət növü kimi meydana gəlməsi 35-40 min il əvvələ
təsadüf edir. Tərbiyənin tamamilə bəsit xarakter daşıdığı ibtidai icma dövründə
uşağın tərbiyəsi, onun bəslənməsi və böyüdülməsində yaşlı nəslin qazandığı
təcrübənin böyüyən nəslə verilməsindən ibarət idi. Tərbiyənin ən bəsit və sadə
məqsədi ən sadə şəkildə yaşamağa və dünyanı dərk etməyə hazırlıqdan ibarət idi.
Ibtidai insanların tərbiyəsi kortəbii və sistemsiz idi. Bu dövrdə tərbiyənin
inkişafına təsir göstərən amillərdən əsası insanlar arasında maddi əlaqələrin
genişlənməsi idi. Bu yolla əmək təcrübəsi bir adamdan başqasına, nəsildən-nəsilə
ötürülürdü.
Bu dövrdə uşaqların tərbiyəsi ümumi xarakter daşıyırdı, bütün uşaqlar kollektiv
şəkildə tərbiyə olunurdular. Bu tərbiyə onları icmanın ümumi əmək həyatında
müstəqil iştirak etməyə hazırlayırdı. Tərbiyədə fərq cinslərarası fərqə əsaslanırdı.
Dostları ilə paylaş: |