45
“Alırsansa, ikimizin canını birgə al
Sağ qoyursan, ikimizə də eəhm et
Kərəmi çox qadir tanrı”.
Dastanlarda cəmiyyətin inkişafına təkan verən üç mühüm tərbiyə amili öz bədii
ifadəsini tapmışdır: 1) Qurulan ailənin məhsulu – oğlu, qızı olmalıdır; 2) Oğul-qız
sağlam, güclü, qüdrətli yetişməlidir; 3) Ailə kin-küdurətdən uzaq olmalı, övladın
təlim tərbiyəsi ilk növbədə ana telinə bağlıdır.
Dastandan aydın görünür ki, ailənin tamlığı üçün müstəqil uşaq sahibi olmaq
gərəkdir. Uşağı olmayan ailələrə yaxşı baxılmaz. Dastanda deyilir ki, Dirsə xanın
uşağı yoxdur. Bir gün o, Bayandır xanın verdiyi ziyafətə gedir. Ancaq o, uşağı
olmadığına görə məclisdə yaxşı qarşılanmır.
Oğuz elində əxlaq, tərbiyə, ədəb-ərkan, böyük-kiçik münasibətləri ali insani
keyfiyyətlər, mənəvi mədəniyyətdir. Bütün dastan boyu əxlaqi keyfiyyətlərin
təntənəsi müşahidə edilir. Yaşlı nəsil – ulular da, atalar da, gənclər də, yeniyetmələr
də yüksək əxlaqi üstünlüyə malikdir, bunun üçüncəmiyyətdə bütün imkanlar var:
ənənəvi davam edib gələn qayda-qanunlar, azad sevgi, sevib-sevilmək, axtarıb
bəyənmək, seçmək, sınaqdan keçirmək - hər şey yüksək insani səciyyədir.
Lakin bütün bunlarla bərabər oğuz eli nadürüstlərdən də xali deyildir.
Belələrinə qarşı, şər qüvvələrə qarşı mübarizə dastanda daha kəskin şəkildə
qoyulmuşdur. Əxlaqın aliliyi pozulsa bu oğuz elinə çox ağır oturar, fəlakət törəyər,
başına müsibətlər gələr. Bu mənada “Basatın Təpəgözü öldürməsi boyu”nda nəsillərə
çox dərs verilir. Dastanda təsvir olunur ki, Aruzun Qonur qoca Sarı adlı Çobanı
hamıdan tez yaylağa köçür. Arxacda qoyun ürkür. Çoban “Uzun bulaq” deyilən yerdə
görür ki, pəri qızlar qanad-qanada veriblər. Yapıncasını atıb onların birini tutur və
ona tamah salır. Pəri qızı da zina edir və çobana deyir: “Çoban, il tamam olacaq,
məndə əmanətin var, gəl al dedi. Amma Oğuzun başına bəla gətirdin”. “Salur
Qazanın evinin yağmalanması boyu”nda ailə tərbiyəsi, ailənin namusu, qeyrəti və
şərəfinin ali və müqəddəs olması diqqət mərkəzindədir. Dastanda oğuz-türk əxlaqı,
türk mənliyi, paklığı açılır, bu mənəvi durum Uruzun timsalında öz ibrətli ifadəsini
tapır.
Düşmən Qazan xanın evini yağmalamış, ananı, arvadı Burla xatunu, oğlu
46
Uruzu və qırx incə belli qızını-gəlinini əsir edib aparmışdır. Düşmən Qazan xanın
namusunu hədələyir, ondan hayıf almaq, onu təhqir etmək üçün hər vasitəyə əl atır;
arvad Burla xatunu çəkib məclisə gətirmək istəyir. Amma bu heç də asan iş deyilmiş.
Düşmən qorxulu bir plan hazırlayır; Uruzu çəkib gətirmək, ətindən qovurma edib
qadınlara vermək. Kim yedi o deyil, yeməyən oğlanın anasıdır, çəkin gətirin məclisə...
Vəziyyət Burla anaya əyan olur, ana və oğul arasında belə bir söhbət gedir. “Kafirlər
tərs danışmışlar. Qazan oğlu Uruzu həbsdən çıxarın, boğazından örkənlə asın. Iki
kürəyindən çəngələ sancın, qıyma-qıyma ətindən çəkin. Qara qovurma edib qırx bəy
qızına aparın. Hər kim yedi, o deyil. Hər kim yemədi, o Qazanın xatunudur. Çəkin,
gətirin, döşəyimizə salaq, şərab paylatdıraq! Sənin ətindən ay oğul yeyimmi? Yoxsa,
iyrənc dinli kafirin döşəyinə girimmi? Ağan Qazanın namusunu tapdayımmı?
Neyləyim, ay oğul?!”- dedi.
Yəqin ki, ana Burla bu suallarla həm də oğlunun ağlını, tərbiyəsini yoxlayır.
Uruz anasının bu sözlərindən bərk qəzəblənir, ona ağır cavab verir: “Ağzın qurusun
ana! Dilin çürüsün ana! “Ana haqqı – Tanrı haqqı” deyilməsəydi qalxıb yerimdən
durardım, yaxandan, boğazından tutardım. Qaba dizimin altına salardım. Ağ üzünü
qara yerə çırpardım. Ağzından, üzündən qan şoruldayardı, can şirinliyini sənə
göstərərdim. Bu nə sözdür? Saqın, xanım ana! Mənim üzərimə gəlməyəsən! Mənim
üçün ağlamayasan! Qoy məni çəngələ sancsınlar! Qoy ətimdən çəksinlər, qara
qovurma edib, qırx bəy qızının önünə aparsınlar. Onlar bir yeyəndə, sən iki dəfə ye!
Kafirlər duymasınlar, səni tanımasınlar. Təki murdar dinli kafirin döşəyinə
düşməyəsən. Onlara şərab paylayıb, atam Qazanın namusunu sındırmayasan.
Saqın!”(25,36) Oğuz övladı tikə-tikə doğranmasına razıdır, amma ata qeyrətindən,
ana namusundan keçmir. Ana övladına verdiyi tərbiyə ilə fəxr etməlidir.
Dastanların pedaqoji təhlilindən aydın olur ki, oğuzlar mərdlik, igidlik,
cəsurluq, kişilik kimi keyfiyyətlərə çox böyük önəm vermişlər, hər bir oğuzun ən
yüksək səviyyəsini bu keyfiyyətlər ilə müəyyənləşdirirlər, həyata gözlərini açandan
bu hisslər, duyğular və təsəvvürlər ilə yaşayır və tərbiyə edilirlər.
Namərdliyə, yalana və xəyanətə nifrət dastanda özünə yer tutduğu kimi,
bununla belə mənfi hərəkəti bağışlaya bilmək oğuzların davranışlarında daim təzahür
edən tərbiyə nümunəsidir. Bu keyfiyyətlərin təzahüründə isə müvafiq şəxslər,
47
obrazlar iştirak edir, hadisələr cərəyan edir. Beyrəyin nişanlısı Banuçiçəyi almaq
üçün yalançı oğlu Yalıncıq yalandan onun ölüm xəbərini gətirir. Nəhayət, o ifşa
olunur və oğuzların ümumi nifrətini qazanır. Layiq olduğu cəzadan qurtarmaq üçün
yalançı oğlu Beyrəyin ayağına yıxılır, rəhm diləyir və onun qılıncının altından keçir.
Bundan sonra Beyrək onu bağışlayır.
Dastanda ailə tərbiyəsinə və ailədə valideyn nümunəsinə xüsusi diqqət verilir
və deyilir – “qız anadan görməyincə öyüd almaz. Oğul atadan görməyincə süfrə
açmaz. Oğul atanı yetirməsi, iki gözünün biridir”.
Dastanda türk anaları uşaqlarını tərbiyə edərkən lovğa olmamağı, zəfərdə,
döyüşdə qazandıqları adla, xeyirxah əməlləri ilə yüksəlməyi məsləhət bilirdilər. Dədə
Qorqudda Selcan xatun deyir: “Öyünərsə ər öyünsün, aslandır. Öyünməklik övrətlərə
böhtandır. Öyünməklə övlat olmaz”.
Dastanda özünü aparmaq, çox bilmək, mənəvi zənginlik yüksək
qiymətləndirildiyi halda mənəmlik iddiası axmaqlıq, ikiüzlülük, xəbərçilik, lovğalıq
mənəvi şikəstlik kimi qələmə verilir. Bu münasibətlə “Dədə Qorqud”da deyilir
“Təkəbbürlük eyləyəni tanrı verməz; Könlünü uca tutan adamda ağıl olmaz”.
Dastanda səxavətlilik, əliaçıqlıq, kasıba əl tutmaq bir əxlaqi keyfiyyət kimi
yüksək qiymətləndirilməklə bərabər, bu keyfiyyət təmənnasız, hiss etdirilmədən
yerinə yetirilir və böyüklər öz övladlarına bu sahədə nümunə göstərirlər. Dastanda bir
əxlaqi keyfiyyət kimi yoldaşlıq və dostluq məsələsinə xüsusi diqqət yetirilir. Dostluq
bir kişilik keyfiyyəti kimi qəbul edilir. Dastanda uşaqların bir-biri ilə dost olmalarını,
qonşularla dostluq münasibəti yarada bilməsinə diqqət yetirilir. Dastanda uşaqların
dostluğunun hörmətə, ideya birliyinə, qarşılıqlı yardıma əsaslanması tərbiyə edilir.
Beyrək – “Mən Qazana dönük çıxmaram”- deyir:
Mən Qazanın nemətini çox yemişəm
Bilməzsəm gözümü tutsun!
Qaraçıqda Qazlıq atına çox minmişəm
Bilməzsəm tabutum olsun!
Yaşı qaftanları çox geymişəm
Bilməzsən kəfənim olsun.
Dastanda ağıl böyük nemət hesab olunur. Ağıl dövlət mənasında işlədilir. Oğuz
Dostları ilə paylaş: |