Bolqarıstanın məğlub olması.
Səlonik barışığı
Döyüşən dövlətlər arasında barışıq haqqında danışıqlar davam
edərkən Almaniyanın müttəfiqləri bir-birinin ardınca müharibədən
çıxmağa başladılar. 1918-ci ilin ikinci yarısında Bolqarıstanı kəskin
iqtisadi və siyasi böhran bürüdü. Ölkə iqtisadiyyatı bərbad hala
düşdü. Xalq və ordu aclıq çəkirdi. Müharibəni davam etdinnək artıq
mümkün deyildi. Belə şəraitdə Almaniya da Bolqarıstanı silah, hərbi
sursat və geyimlə təchiz etməyi dayandırdı. Sentyabrın 15-də Antanta
ölkələrinin silahlı qüvvələri Dobro çölü rayonunda bolqar ordusunu
darmadağın etdi. Sentyabrın 29-da isə müttəfiq komandanlığı
Səlonikdə Bolqarıstanla barışıq sazişini imzaladı. İmzalanmış
barışığın şərtlərinə görə Bolqarıstan işğal etdiyi Serbistan,
Yunanıstan və Rumıniya ərazilərini boşaltmağı öz öhdəsinə
götürürdü. Bolqar yolları müttəfiq ordularının əlinə keçirdi. Belə
vəziyyət Osmanlı dövlətinin və dağılmaqda olan Avstriya-
Macarıstan imperatorluğunun məğlubiyyətini daha da sürətləndirdi.
Osmanlı dövlətinin məğlub olması.
Mondros barışığı
1918-ci ilin oktyabrında türk ordusu Fələstin və Suriyada
məğlubiyyətə uğradı. Oktyabrın 30-da Osmanlı dövləti adından
Hüseyn Rauf, Antanta dövlətləri adından isə ingilis admiralı Kaltorp
Aralıq dənizində Saqqız (Lemnos) adasındakı Mondros limanında
barışıq sazişini imzaladılar. Barışığın şərtlərinə görə Qara dəniz
boğazları müttəfiqlər tərəfindən işğal edilməli; Osmanlı sularındakı
bütün qüvvələr və silahlı mövqelər haqqında müttəfiqlərə məlumat
verilməli və onların zərərsizləşdirilməsi üçün yardım edilməli;
müttəfiqlərin hərbi əsirləri İstanbula gətirilərək müvafiq ölkələrə
təslim edilməli; Osmanlı hökuməti daxili nizam-intizamı və
sərhədləri qorumaq üçün lazım olacaq hərbi qüvvələrdən başqa qüvvə
saxlamaq hüququndan məhrum edilməli; ölkə daxilində asayişi
10
qorumaq üçün lazım olacaq qüvvələrin sayı müttəfiqlər tərəfindən
müzakirə edildikdən sonra müəyyənləşdirilməli; Osmanlı sularında
üzən hərb gəmiləri müttəfiqlərə təslim edilməli idi; müttəfiqlərin
mövqelərinə qarşı təhlükə olacağı təqdirdə onlar Osmanlı dövlətinin
istənilən strateji hissəsini işğal etmək hüququnu saxlayırdılar; türk
limanlarından Osmanlı dövlətinin müttəfiqlərinin istifadə etmələri
qadağan olunurdu; Osmanlı hərbi birləşmələri Güney Azərbaycandan
dərhal çıxmalı və Osmanlı dövləti Qafqaz ərazisinin müttəfiqlərin
nəzarətinə keçməsinə etiraz etməməli; qalib dövlətlər Batumu və
Bakını işğal etməli; Almaniya və Avstriya-Macarıstanın bütün
məmurlan bir ay ərzində Osmanlı ərazilərini tərk etməli; Hicaz,
Yəmən, Suriya və Mesopotamiyadakı türk qarnizonları müttəfiqlərə
verilməli; Trablis və Kirenaikdəki türk emissar zabitləri İtaliya
qarnizonuna tabe etdirilməli idi; hər hansı hərbi əmlakın məhv
edilməsi qadağan olunurdu; Osmanlı hərbi əsirləri müttəfiqlərin
nəzarəti altında mühafizə olunmalı idi.
Mondros barışığı Osmanlı dövlətinin vəziyyətini ağırlaşdırır,
müttəfiqlərdən asılı hala salırdı. Belə şəraitdə Avstriya- Macarıstanın
məğlubiyyəti labüd idi.
Avstriya-Macarıstanın parçalanması və təslim edilməsi.
Padui barışığı
1918-ci ilin payızında daxili sosial, milli ziddiyyətlər və hərbi
əməliyyatlardakı uğursuzluqlar nəticəsində Avstriya-Macarıstan
imperatorluğu dağılmağa başladı. Təsərrüfat dağınıqlığı, aclıq və
cəbhələrdəki ağır məğlubiyyətlər milli-azadlıq hərəkatını gücləndirdi.
Avstriya-Macarıstanda yaşayan müxtəlif xalqlar müstəqil siyasi
həyata qədəm qoydular. Oktyabrın 21 -də avstriyalı deputatlar
Avstriya Müvəqqəti Milli Məclisini yaratdılar. Oktyabrın 28-də isə
Çex Milli Şurası Praqada Çexoslovakiyanı müstəqil dövlət elan etdi.
Macarıstanda inqilab baş verdi. İmperator Karlın imperiyanı islahatlar
həyata keçirməklə saxlamaq cəhdləri uğursuzluqla nəticələndi.
Oktyabrın 28-də Avstriya-Macarıstan ordusunun ko-
11
mandanlığı müharibəni dayandırmaq xahişi ilə İtaliyaya müraciət
etdi. 1918-ci il noyabrın 3-də Avstriya-Macarıstan komandanlığı
Paduidə təslim olmaq haqqında akt imzaladı. Barışığın şərtlərinə görə
müttəfiqlər ölkə təsərrüfatına tam sahib olurdular. Avstriya-
Macarıstanın məğlubiyyətindən sonra ingilis, fransız, italiyan orduları
Almaniya üçün cənub və cənub-şərqdən təhlükə yaratdılar. Belə
şəraitdə Almaniyanın məğlubiyyətə uğrayacağı şəksiz idi.
Almaniyanın məğlub olması.
Kompyen barışığı
Müttəfiqlərinin məğlub olmasına baxmayaraq, Almaniya hərbi
əməliyyatları hələ də davam etdirirdi. Oktyabrın 30-da alman hərbi
komandanlığı ingilislərə qarşı Kil şəhərində bərabər olmayan dəniz
döyüşünə girmək haqqında əmr verdi. Lakin matroslar etiraz edərək
üsyan qaldırdılar. Ölkədə inqilab baş verdi. İmperator II Vilhelm
Hollandiyaya qaçdı. Noyabrın 6-da Maks Badenski hökuməti barışıq
bağlamaq üçün müttəfiq orduları komandanlığının yanma nümayəndə
heyətini göndərdi. 1918-ci il noyabrın 11-də Fransada Kompyen
meşəsində Retond dəmiryol stansiyasında marşal Foş müttəfiqlər
adından Almaniya nümayəndə heyətinə barışıq şərtlərini təqdim etdi.
Barışıq şərtlərinə görə Almaniya işğal etdiyi Fransa ərazilərini,
Belçikanı, Lüksemburqu, Reynin sol sahilindəki vilayətləri 15 gün
müddətində azad etməli, öz ordularını Osmanlı dövləti ərazisi,
Rumıniya,
Avstriya-Macarıstan,
həmçinin
Afrikadakı
müstəmləkələrindən çıxarmalı, silahlı qüvvələrinin bir hissəsini, 5
min paravozunu, 150 min sərnişin vaqonunu, 5 min yük vaqonunu və
b. verməli idi. Beləliklə, Almaniya bloku dövlətlərinin hamısı
müharibədə ağır məğlubiyyətə uğradılar. Yaxın Şərqdə əsasən Mosul
və Bakı nefti uğrunda aparılan birinci dünya müharibəsi başa çatdı.
12
Dostları ilə paylaş: |