275
kiĢilər üçün vaxt gəlib çatmıĢdır ki, öz ailələrində olmamaq barədəki
bəhanələri kənara atsınlar. Mən auditoriyadakı kiĢilərə xatırlatdım ki, ata
olmaq uĢağa ata olmaqdan daha artıq məna kəsb edir. Hətta bizlərdən fiziki
cəhətdən ailədə olub, emosional cəhətdən orada olmayanlar ona görə
meydana gəlir ki, bizim çoxumuzun evdə atası olmamıĢdır, biz öz
səylərimizi artırmalıyıq ki, bu çevrəni qırıb dağıdaq, əgər biz uĢaqlarımızdan
çox Ģey tələb ediriksə, bizim özümüzdən daha artıq tələb etməliyik.
Bu sözləri xatırlayanda mən bəzən özümdən soruĢuram ki, özüm görən
bu nəsihətlərə nə qədər uyğun gəlirəm. Mənim o vaxt müraciət
etdiklərimdən çoxundan fərqli olaraq ailəmə çörək qazanmaq üçün iki iĢdən
yapıĢmağa və ya gecə növbəsinə getməyə ehtiyacım yoxdur. Mən elə iĢ tapa
bilərdim ki, o mənə hər axĢam evdə olmağa imkan versin. Və yaxud mən elə
iĢ tapa bilərdim ki, çox pul gətirim, elə iĢ ki, ona sərf etdiyim uzun vaxt
ailəm üçün hansısa hiss olunan fayda ilə əsaslandırıla bilsin, deyək ki,
MiĢelə öz iĢ vaxtını qısaltmağa və ya uĢaqlar üçün hansısa iri məbləğdə
maddi yardım almağa imkan versin.
Lakin mən gülməli iĢ cədvəli olan həyatı seçdim, o həyatı ki, MiĢel və
qızlarımla uzun ayrılıqları tələb edir və MiĢeli cürbəcur stresslərə məruz
qoyur. Mən özümə deyə bilərəm ki, böyük hesabda nəzərə aldıqda mən
siyasətlə Maliya və SaĢa üçün məĢğul oluram, mənim iĢim onlar üçün
dünyanı daha yaxĢı edəcəkdir. Lakin belə haqq qazandırmalar, səsverməyə
görə mən məktəb bayramını buraxanda və ya MiĢelə zəng edib, sessiyanın
uzandığını və məzuniyyəti təxirə salmaq lazım olduğunu deyəndə, az
inandırıcı səslənir. Bundan baĢqa, siyasətdəki mənim bu yaxınlardakı
uğurlarım günah hissini pis sakitləĢdirir. MiĢel bir yarızarafatla dediyi kimi,
qəzetdə atanın fotoĢəkilini birinci dəfə çıxanda görmək yaxĢıdır, lakin bu
Ģəkil daim orada çıxırsa – bir qədər yaxĢı olmur.
BaĢımda fırlanan bu ittihamlara bütün gücümlə cavab tapmağa
çalıĢıram. Ġttihamlar isə ondan ibarətdir ki, mən eqoistəm, Ģöhrətpərəstliyə
görə və ya ürəyimdəki boĢluğu doldurmaq üçün bu iĢlə məĢğulam. Mən
Ģəhərdə olanda, çalıĢıram ki, Ģam yeməyinə evdə olum ki, Maliya və SaĢanın
onların günlərinin necə keçdiyi barədə danıĢdıqlarına qulaq asım, onlara
kitab oxuyum və onları yatmağa yola salım. Mən çalıĢıram ki, bazar
günlərinə tədbirlər planlaĢdırmayım – yayda mən bu günü qızlarımı
zooparka və ya hovuza aparıram, qıĢda biz muzeyə və ya akvariuma gedirik.
Qızlarım özlərini pis aparanda azacıq danlayıram və çalıĢıram ki, onlar
mümkün qədər televizora az baxsınlar və «boĢ kalorili» yeməkləri az
yesinlər. Hər Ģeydə mən MiĢeldən nümunə götürürəm, ancaq bəzən məndə
belə bir hiss yaranır ki, mən onun ərazisinə müdaxilə edirəm – özümün evdə
olmamağım hesabına onun qurduğu dünyaya qarıĢmaq sahəsindəki müəyyən
276
hüquqlardan mən məhrum olmuĢam. Qızlara gəldikdə, mənim tez-tez evdə
olmadığıma baxmayaraq onlar özlərini açıqca əla hiss edirlər. Bu əsasən
MiĢelin tərbiyə üsulunun faydalı olduğunu bildirir, o, Maliyaya və SaĢaya
optimal qaydada yanaĢmaq bacarığına malikdir, dəqiq hədlər qoya bilir və
bu zaman azadlığı da pozmur. O, həmçinin çalıĢır ki, mənim Senata
seçilməyim qızların adəti iĢ cədvəllərinə güclü qaydada təsir göstərməsin,
baxmayaraq ki, orta sinifdən olan amerikan körpəsinin normal uĢaqlığının
indi nə hesab olunduğu anlayıĢı tərbiyə anlayıĢının özü kimi dəyiĢilmiĢdir.
Valideynlərin sadəcə olaraq küçəyə və parka göndərdiyi və Ģam yeməyinə
qədər dönməyi tapĢırdığı vaxtlar ötüb keçmiĢdir. Bu gün, xəbərlərdə adam
oğurluğu barədə məlumatlar verildiyi və öz-özünə törəyən hər Ģeyə, hətta
sadəcə olaraq azacıq zəifliyə açıq Ģübhə ilə yanaĢıldığı bir vaxtda uĢaqların
cədvəli öz valideynlərininki kimi eyni dərəcədə gərgindir. Buna oyun üçün
görüĢlər, balet dərsləri, gimnastika, tennis, fortepiano çalmağı öyrənmək
dərsləri, futbol və bir qədər həftəlik bayramlara bənzəyən ad günləri
daxildir. Mən Maliyaya dedim ki, mənim bütün böyüdüyüm illərdə cəmi iki
ad günü Ģənliyində olmuĢam, onların hər birində beĢ-altı uĢaq, kağız
Ģlyapalar və tort var idi. O, mənə öz babama Depressiya zamanları barədə
danıĢanda baxdığım kimi, maraq və imkansızlığın qarıĢığı Ģəklində baxdı.
UĢaqların bütün hərəkətlərini MiĢel nizamlamalı olur. Bacardığım vaxt
mən öz köməyimi təklif edirəm, MiĢel bunu qiymətləndirir, ancaq çalıĢır ki,
mənim vəzifələrimi məhdudlaĢdırsın. Keçən ilin iyununda SaĢanın ad
günündən əvvəl mənə iyirmi hava Ģarı, iyirmi uĢağa çatacaq pendirlə
hazırlanmıĢ pittsa və buz tapıb gətirməyi dedilər. Bunun icra olunması çətin
deyildi və MiĢel mənə xəbər verəndə ki, uĢaqlara paylanacaq hədiyyə
kisələri almağa gedəcəkdir, mən təklif etdim ki, qoy onları da mən alım. O,
güldü.
-
ġirniyat kisələri ilə sən bacarmazsan, - o, dedi: - Qoy sənə Ģirniyyat
kisələrinin nə olduğunu izah edim. Hədiyyələr mağazasına gedib, kisələri
seçmək lazımdır. Sonra kisələrə nə qoyulacağını seçmək lazımdır. Həm də
oğlan uĢaqları üçün olan kisələrdəkilər qızlar üçün olanlardan
fərqlənməlidir. Sən mağazada bir saat gəzəcəksən, sonra isə sadəcə olaraq
baĢın fırlanacaqdır.
Artıq əvvəlki əminliyi hiss etmədən mən Ġnternetdə axtarıĢa baĢladım.
ġarları satan və bayramın keçiriləcəyi gimnastika studiyasının yaxınlığında
yerləĢən mağazanı tapdım, digər mağaza isə günorta 3:45-də pittsanı
gətirəcəyinə söz verdi. Sabahısı günü qonaqlar yığıĢanda Ģarlar yerində idi,
Ģirə qutuları buza qoyulmuĢdu. Mən digər valideynlərlə birlikdə oturub son
dedi-qoduları dinləyirdim, iyirmi nəfər beĢ yaĢlı uĢağın qaçmasına, mayallaq
vurmasına, idman avadanlıqlarında tullanmasına baxırdım, onlar əsl Ģən
Dostları ilə paylaş: |