B I b L i o q r a f I y a 1
M u s t a f a Ç ə m ə n l i
Yüklə 2,07 Mb. Pdf görüntüsü
|
- Bu səhifədəki naviqasiya:
- M u s t a f a Ç ə m ə n l i
- B i b l i o q r a f i y a
M u s t a f a Ç ə m ə n l i 22 Məni görə-görə özünü görməməzliyə vuran, gözəl, sənin bu eti- barsızlığına dözmədim, səni əbədi itirdim. Həyatda mənim üçün səbəbkarı olduğum insan sevincini seyr etməkdən böyük mükafat yoxdur. Ġnanıram ki, siz də o KĠġĠNĠ mənim kimi lap yaxından tanı- yırsınız. Öz dərdi-sərini unudub onun-bunun dərdini çəkən kiĢini deyirəm. Əziz atasını itirmiĢ qadın dərdinə Ģərik axtarıb hüzür məclisinə ağıçı çağırtdırmıĢdı. Əslində, heç buna ehtiyac da yoxdu, ürəkdən gələn bir cüt Ģəffaf göz yaĢı dərdin böyüklüyünün daha səmimi ifadəçisi deyilmi? Payızın son günləridi, ayaqlarım altında xəzəl olmuĢ qızılı yar- paqlar “ağlaĢır”. Mən isə, deyəsən, dünənə kimi kölgəsində oturdu- ğum ağacla müqayisədə daha qəddar, daha amansızam. Ağacın budağında tək bir yarpaq qalıb. Tək-tənha. Bir azdan qəfil mehdən o da budağından qopacaq. Nə etmək, qocalığa çarə yoxdur. Budaqda tək yaĢamaq çətindir. KaĢ o tənha yarpaq mənim ayaqlarım altında qalmaya. Ġnsan həyatını alıĢ-veriĢ üstə qurub. Ona görə də ömür boyu bazar həyatını yaĢamağa məhkumdur. Alır, satır… Çünki baĢqa cür yaĢaya bilməz, alverçilik onun xislətindədir. Bu yolla, hətta heyvan- ları da ram edir. Ata kiĢmiĢ, arpa yedirdib Ģahə qaldırır, ayıya Ģirni yedizdirib mayallaq aĢdırır, di gəl yaĢa… B i b l i o q r a f i y a 23 Yer üzündə azacıq da olsa günahı olmayan insan yoxdur. Amma di gəl ki, cani də məhkəmədə tutduğu əmələ görə özünə bəraət qa- zandırır, haqlı olduğunu sübut etməyə çalıĢır. – Bala, sənin o günah qapısında nə iĢin vardı? Sən ki, bilirsən, günah qapısı cəhənnəmin qapısı ilə üzbəüzdür. – BağıĢla, deyəsən, qapı döyülür, baxım görüm gələn kimdi. Bəlkə, səni aparmağa gəliblər?! Zəngin bir qəlbin tarixini yazmağa bir ömür belə çatmaz. Ona Eldəgəz deyərdilər. Doğrudan da, daĢıdığı ad ona çox yaraĢırdı. Vətəni kənd-kənd, oba-oba gəzib dolaĢmıĢdı. Əslində, bir dərviĢ həyatı yaĢamıĢdı. O, adamlara nağıl danıĢmamıĢdı, amma elinin, millətinin ağ günə çıxması üçün ömür boyu çarpıĢmıĢdı. Ürəyindəki ideyanı – azadlıq ideyasını insanlara qandıra-qandıra axırda Ģamtək ərimiĢdi. …Ruhumu muğam qədər heç nə oxĢamır. Ovqatımın Ģən və kədərli anlarında içərimdə ancaq özümün eĢitdiyim bir səs elə hey oxuyur… O səsin xəyalımda yaratdığı qövsi-qüzehin gözlə görünmə- yən min bir rəngi var… Bu rənglərin çəkdiyi rəsmlərsə ömrü at belində keçmiĢ ulu babalarımızın mənəviyyatının, Azərbaycan türkü- nün lal duyğularının tarixidir. Elə buna görə də muğamları, onun görkəmli ifaçılarının sənətini həmiĢə ürəkdən vəsf edirəm. ġəhər həyatı teatra bənzəyir. Küçələr, küçələri bəzəyən binalar onun dekorasiyaları, ora-bura tələsən insanları isə aktyorlarıdır. M u s t a f a Ç ə m ə n l i 24 Zamanında populyarlıq heç də əbədiyyətin artıq əldə olunması demək deyildir. Öz əqidəsi, öz fikri olmayan insanlar mənə tamaĢadan sonra boĢ qalmıĢ səhnəni xatırladır. TamaĢaçı vardı – oyun qurulmuĢdu. Oyun bitdi –tamaĢaçı yoxa çıxdı. Bir gün dərk elədim ki, ətrafımdakılar özlərini yüngülləĢdirmək- dən ötəri məni yükləməklə məĢğuldurlar. Dünya o zaman düzələr ki, hər kəs öz halal haqqına sahib olsun. Biz içimizdə çoxdan, lap çoxdan, 1828-ci ildə Ġranla çar Rusi- yası arasında bağlanan Türkmənçay sülh müqaviləsinin bağlandığı o məĢum anlaĢmadan baĢlayaraq Azadlıq meydanına yol gəlirdik. Bu var olan dünyada, əslində, heç də hamı yoxdur. Bir dəstə adam toplaĢıb xoĢbəxt olmaq istəyən birisini xoĢbəxt olmağa qoymurdular. Bu adam deyirdi ki, filan, filan Ģeylərə görə mən xoĢbəxtəm. O saat qaĢlar çatılırdı, sifətlər turĢuyurdu, dodaqlar sallanırdı, növbəylə xoĢbəxt olmaq istəyənə sübut eləmək istəyirdilər ki, sən bədbəxtlərin bədbəxtisən, xoĢbəxtəm deyib xalqı özünə gül- dürmə. Guya xoĢbəxt olmaq istəyənin xoĢbəxtliyi bunların bədbəxtli- yinə səbəb olacaqdı. Səhər tezdən bal arıları çəmən çiçəklərini öpüĢlərə qərq elə- miĢdilər. Arılar nə qədər azad, nə qədər məsud idilər. B i b l i o q r a f i y a 25 Gözəlliyi görən gözlər gözəldir. Mən neyləyim ki, sən ancaq pis Ģeyləri görürsən. ġərəfsizin birini pulun gücünə qəhrəman eləyib baĢa keçirtdik, sonra baĢımıza döydük ki, vallah, bizim bu adda qəhrəmanımız ol- mayıb. Həyatda elə insanlar var ki, öləndən sonra da problemlər onlardan əl çəkmir. Elə zənn etməyin ki, Əzrail uzaqdadır. O, hər zaman öz içi- mizdədir. Sözündə böyük idi, əməlində bapbalaca. – Nə axtarırsan? – Ġnsan axtarıram, qardaĢ. – Necə yəni insan axtarıram, ətrafımız insanla dolu deyilmi? – Mən mənə dinclik, azadlıq gətirən insanı axtarıram. Kin də bordağa bağlanmıĢ cöngə kimidir, ipi açılanda sahibini tanımır. ÖyrəĢmiĢdi hər Ģeyi pulla ələ almağa, ancaq qapısını əcəl döyəndə puluna yaxın duran olmadı. Ġnsan öz keçmiĢinin təkrarıdır. Yüklə 2,07 Mb. Dostları ilə paylaş:
|