27
əlaqəsi deyil. Assosiasiyanın real hissələri individin aləmlə, obyek-
tiv reallıqla qarşılıqlı əlaqəsindən ibarətdir” (26, s.208). Məhz bu
qarşılıqlı əlaqənin zəminində şüurda alınan təsəvvürlər arasında da
əlaqə yaranır. Məlum olduğu üzrə, çox zaman təsəvvürlərin üç növ
əlaqəsi olduğu qeyd edilir: təsəvvürlər zaman və ya məkan etibarilə
bir-birilə səsləşdikdə, belələri qonşuluq assosiasiyası, bir-birinə
oxşadıqda – oxşarlıq assosiasiyası, təzad təşkil edəndə ziddiyyətli
assosiasiya adlanır. Bunların hər biri təsəvvürlərin assosiasiyasında
işlənir. Lakin ən çox işə yarayan ilk ikisi hesab olunur.
Məlum olduğu üzrə, təsəvvürlərin assosiasiyasının fizioloji
əsasını böyük rus fizioloqu İ.P.Pavlov qoymuşdur. O yazır ki, “şərti
əlaqələr, yəqin ki, bizim eyni zamanda baş verən adlandırdığımız
assosiasiyalardır. Şərti əlaqəni ümumiləşdirmə, oxşarlıq assosiasi-
yası ilə səsləşməyə cavab verir. Şərti reflekslərin (assosiasiyaların)
tərkibi və təhlili – mahiyyət etibarilə bizim zehni fəaliyyətimizin
əsas prosesləridir” (69, s.135). İ.P.Pavlovun nəzəriyyəsinə görə, tə-
səvvürlərin assosiasiyası müvəqqəti əsəb əlaqələri mexanizmindən,
yəni baş beyin qabığında iki məntəqə arasında, əsəb oyanmalarının
kontaktından ibarətdir (9, s.272).
Beləliklə, Pavlov biliyin mənimsənilməsinin fizioloji mexa-
nizminin baş beyin qabığında mürəkkəb və müvəqqəti əlaqələr sis-
teminin əmələ gəlməsindən ibarət olduğunu göstərir. Müvəqqəti
əsəb əlaqəsini (şərti refleksi) o, psixologiyada assosiasiya adlanan,
obyektiv varlığın əşya və hadisələrinin beyinə birgə təsiri nəticəsin-
də əmələ gələn psixi proseslərlə eyniləşdirir. Pavlov yazır: “Bütün
təlim müvəqqəti əlaqələrin əmələ gəlməsindən ibarətdir – bu da dü-
şüncə,
təfəkkür, bilikdir” (20, s.45).
Pavlovun nəzəriyyələrinə görə, hər cür təlim, yeni əlaqələr
assosiasiya yaratmağa bağlıdır. Yeni biliklər əvvəllər verilən təlim
və əmək fəaliyyəti prosesi nəticəsində alınıb artıq şüurda saxlanan
məlumatla hərtərəfli əlaqəyə girir və sonra bilik dərəcəsinə çatır.
Problemin bu cəhətinə vaxtilə sovet psixoloqu A.S.Vıqotski də nə-
zər salmışdır. O qeyd etmişdir ki, ümumiləşdirmənin hər bir inkişaf
dərəcəsi özündən əvvəl əldə edilmiş ümumiləşdirmə dərəcələrinə
29
öyrədilən bilikləri keçmiş biliklərlə bağlamaq, onların arasında olan
oxşarlıqları və fərqləri aydınlaşdırmaq zəruridir. Yeni materialın əv-
vəllər öyrənilənlərə nisbətən oxşarlığı aydın olmasa onlar şagirdin
hafizəsində zəif qalacaq və qeyri-dəqiq şəkildə mənimsədiləcəkdir.
Yeni təlim materialını mənimsətmənin ən mühüm şərti isə, “Peda-
qoji ensiklopediya”da qeyd etdiyi kimi, onu hərtərəfli başa salmaq-
dan, onun mövcud əlaqələrini və münasibətlərini aydın şərh etmək-
dən ibarətdir (24, s.135).
1.2. Gənclərin çağırışaqədərki hazırlığı kursunun
ümumtəhsil fənlərilə əlaqəli tədrisinin didaktik şərtləri
Gənclərin çağırışaqədərki hazırlığı dərslərində şagirdlərin
ümumtəhsil fənləri üzrə biliklərindən istifadənin yüksək səviyyədə
təşkili məqsədilə təlimin ayrı-ayrı metodlarından səmərəli şəkildə
istifadə etmək lazımdır. Yeri gəldikcə təlimin şifahi, əyani və prak-
tik metodlarına müraciət etmək, həm verilən biliklərin şüurlu və
asan mənimsənilməsinə, yaddaşda uzun müddət qalmasına, həm
dərsin praktik istiqamətini qüvvətləndirməyə, həm də təlim prosesi-
ni əyaniləşdirməyə imkan verir. Uzun illərin təcrübəsi göstərmişdir
ki, ümumtəhsil məktəblərində gənclərin çağırışaqədərki hazırlığı
(ibtidai hərbi hazırlıq) üzrə məşğələlərin fizika, riyaziyyat əmək
təlim, astronomiya və s. fənləri ilə əlaqəli şəkildə keçilməsi tədrisin
keyfiyyətini müstəsna dərəcədə yüksəldir, maksimum bilik, bacarıq
və vərdişlər qazanmasına kömək göstərir.
Məktəb fənləri arasında qarşılıqlı əlaqə problemi daim didak-
tikanın aktual məsələlərindən biri olmuşdur. İndi də bu belədir.
Mütəxəssislərdən S.M.Nikonova və Ş.P.Qanelin fənlərarası
əlaqəni təlimin müstəqil prinsipi hesab edirlər. Pedaqoqlardan
İ.D.Zveryev və K.P.Korolyovanın fikrincə fənlərarası əlaqə təlimin
sistematiklik və ardıcıllıq prinsipinin həyata keçirilməsinə kömək
göstərən bir vasitədir. Mütəxəssislərdən N.M.Çərkəzzadə, Y.V.Va-
silyeva, K.A.Sorokin fənlərarası əlaqəni təlimin mühüm şərtlə-
rindən biri hesab edirlər. V.N.Fedorova və D.M.Kiryuşkinaya görə,