fəaliyyətini layihələşdirmək, həyata keçirmək və təkmilləşdirmək üçün
qabiliyyətlərini inkişaf etdirməlidirlər. Bu baxımdan ilk növbədə pedaqoji kadr
hazırlığı prosesində bu məsələlər diqqətdə saxlanılmalı, tələbələr – gələcək
müəllimlər əməkdaşlıq şəraitində sinfin düzgün idarə edilməsinə xidmət göstərən
real, işlək plan qurmaq, onları mərhələ-mərhələ həyata keçirmək, eləcə də əldə
edilən nəticələri qiymətləndirmək və növbəti mərhələdə görüləcək işlərlə bağlı
qərarlar qəbul etmək kimi mühüm bacarıqlara yiyələnməlidirlər. Gələcək
müəllimlər, həmçinin, yaxşı təşkilatçılığın, liderliyin iqtisadi rifahın
yüksəlməsində rolunu dərk etməli, fəaliyyət prosesində bunu nəzərə almalıdırlar.
Müəllim pedaqoji fəaliyyətdən baş çıxarmalı, onun məqsədini, vasitələrini,
obyektini, subyektini yaxşı bilməli, bu işə yaradıcı yanaşmalı, şagirdin maraqlarına
diqqət yetirməlidır. Araşdırmalardan aydın olur ki, müəllimin şəxsiyyəti, bilik və
bacarıqları şagirdlərin tərbiyəsinə ciddi təsir göstərir. Əgər şagird müəllimin
şəxsiyyətini qəbul etmirsə, onun biliklərinə, hərəkətlərinə tənqidi yanaşacaq, ona
qarşı inamı getdikcə zəifləyəcəkdir. Əsil tərbiyəçi odur ki, o, şagirdə bir şəxsiyyət
kimi yalnız düzgün əxlaqi təsir göstərsin, öz fəaliyyəti ilə şagirdini inandıra bilsin.
Bu isə pedaqoqun mütəmadi olaraq özünütəkmilləşdirməsi şərti ilə mümkündür.
Azkomplektli məktəblərdə işləyən müəllimlər buraya sadəcə yalnız iş yeri
kimi deyil, həm də özünün müəyyən mənada yaşayış yeri, evi kimi yanaşmalı,
öz ailəsi kimi şagirdlərinin həyatı ilə birgə yaşamalıdırlar. Bu amil bəzi şagirdlərin
ailəsində vəziyyət yaxşı olmayanda, onların sosial müdafiəsi, rifahı, əqli və fiziki
sağlamlığı üçün mühüm əhəmiyyət daşıyır. Azkomplektli kənd məktəblərində
müəllimin uşaqların yaşayış şəraitini, şəxsi xüsusiyyətlərini, ailə münasibətlərini
bilməsi, şagirdlərin təlim - tərbiyə fəaliyyətinin təşkilində fərdi yanaşmadan,
müxtəlif yollardan istifadə etməyə imkan verir. Uşaqları dərindən sevən usta
müəllim həmişə ən mühüm məsələlər, eyni zamanda həyati məsələlər barədə
şagirdlərə danışmalı, düzgün istiqamət verməli, çətin situasiyalardan çıxmaqla,
düzgün yol seçməklə onlara yaxından kömək etməli, hər vaxt Vətənin, millətin
gələcəyini düşünməlidir.
Qarşıda duran konkret vəzifələrdən asılı olaraq burada pedaqoji fəaliyyətin
müxtəlif istiqamətlərini (öyrətmə,tərbiyə,təşkilatçılıq,özünütəhsil və s.) qeyd etmək
olar. Belə məktəblərdə
müəllim və şagird arasında qarşılıqlı münasibət intensivliyi ilə fərqlənir. Bu da
şagirdlərin yüksək səviyyədə bilik qazanmalarına, fənlərin tədrisi prosesində
müvafiq nəticələrə nail olmağa zəmin yaradır. Onların təhsil fəaliyyəti zamanı
sosial təcrübənin müəyyən elementlərinin mənimsənilməsi təmin olunur.
Şagirdlər ayrı-ayrı fənlər üzrə lazım olan bilik, bacarıq və qabiliyyətləri əldə
etmiş olurlar.
Bu məktəblərdə tərbiyə işinin potensialı böyükdür. Belə məktəblərin
müəllimləri üçün dərslərin nizam-intizam problemlərini həll etmək asandır.
Şagirdlərin təlim və tərbiyəsində əsasən icmanın xarakterik cəhətləri özünü
göstərir, ilkin olaraq kənd həyatına xas olan etik dəyərlər və normalar qazanılmış
olur. Azkomplektli məktəblərdə işləyən müəllimlərin ən vacib sosial-pedaqoji
vəzifəsi – uşaqlarda milli və bəşəri dəyərləri, o cümlədən kənd həyatına olan
dəyərləri mənimsəməsinə şərait yaratmalıdır.
Araşdırmalardan məlum olur ki,
ucqar kəndlərdə məktəb bir çox uşaqlar üçün uzun müddətdir ki, psixoloji rahatlıq,
ünsiyyət, asudə vaxtlarını kecirdikləri, əməyə, incəsənətə və idmana cəlb etmək
üçün yer olub. Burada şagird sevgi və qayğı ilə əhatə oluna bilir, onların
ehtiyaclarına, narahatlığına lazımi diqqət yetirilir. Belə məktəblərdə müəllimin
ən başlıca keyfiyyətlərindən biri onun formalaşan şəxsiyyətə qarşı həssaslığıdir.
Beləliklə, nəticə ehtibarilə müəllimin ustalığı təkmilləşir, inkişaf edir. Müəllim
unutmamalıdır ki, onun fəaliyyəti təkcə şagirdlərinin təlim-tərbiyəsi ilə məşğul
olmaqla qurtarmır. O, tərbiyə məsələləri ilə məşğul olan professional bir şəxs
kimi, həm də bütöv bir cəmiyyətin tərbiyəçisidir.
Təcrübə göstərir ki. azkomplektli məktəblərdə iki və ya üç sinfin
birləşdirilərək dərslərin təşkili daha mədsədəuyğundur. İşin belə təşkilinin həm
müsbət həm də mənfi tərəfləri vardır. Müsbət tərəfi aşağıdakı məzmunda şərh
etmək olar:
Azkomplektli kənd məktəbinin şagirdləri bir neçə sinfin birləşdirildiyi halda
özlərini daha rahat hiss edirlər. Burada dərsin pedaqoji tələblər çərçivəsində təşkili
və şagirdlərin özünütəsdiq üçün əlavə imkanlar yaranır. Xüsusən də şagird yaşca
böyük olanda, müəllim bəzi məsələləri həyata keçirməklə hörmət qazanır. Belə ki,
təlim zamanı böyüklərin kiçiklərə kömək etməsi diqqətdə saxlanılır, böyük – kiçik
(nisbətən yaşı çox və az olanlar) münasibətləri sistemli tənzimlənir. Bu da
müəllimin bütövlükdə sosial təcrübəsini zənginləşdirməsinə kömək edir. Beləliklə,
müəllim şagird şəxsiyyətinin ictimai istiqamətliliyini müəyyənləşdirərək onu
tərbiyə edir, şagird kollektivinin xüsusiyyətlərini, onun əxlaqi – estetik gücünü
nəzərə alır və şagirdi cəmiyyətin bir üzvü, öz kollektivinin müstəqil sahibi kimi
formalaşdırır. Şagirdlərin həyata, əmək kollektivi ilə işgüzar əməkdaşlığa cəlb
olunması, onların fəaliyyətinin sosial əhəmiyyətinin başa düşülməsi uşaqların
müstəqilliyini, yaradıcılıq fəallığının yüksəlməsini təmin edir.
Müxtəlif yaşlı şagirdlərin birləşdikləri olduqları dərslərdə qarşılıqlı
münasibət rəngarəng və dinamik olur . Belə dərslər müxtəlif səbəblərdən öz
qrupunda və həmyaşıdları arasında özünü reallaşdıra bilməyən şagirdlər üçün
dəstək olur. Qarışıq yaş qrupunda dərslərdə yaranan vəziyyət birləşmənin faydalı
olduğunu dərk etməyə zəmin yaradır. Bəzi hallarda nisbətən yaşlılar kiçikyaşlı
uşaqlarla işin təşkilində müəllimin köməkçisi rolunda çıxış edirlər. Yaşca böyük
olan şagirdlər böyük rolunda çıxış etməklə məsuliyyət daşıdıqlarını hiss edirlər.
Şagirdlər elə münasibətlər sisteminə daxil edilir ki, orada uşaqlar böyüklərin
təcrübəsini əldə etməyi, müstəqil və məsuliyyətli qərarlar qəbul etməyi öyrənir,
bu da xüsusilə mühüm əhəmiyyət kəsb edir. Müxtəlif yaş qruplarına uyğun
birləşdirilərək dərslərin təşkili uşaqlara təkcə öz həmyaşıdları içərisində deyil,
eyni zamanda müxtəlif yaşlı uşaqlarla birgə fəaliyyət prosesində fərdi
keyfiyyətlərini aşkarlayır, aktuallaşdırır, beləliklə, təşkilatçı, lider kimi formalaşa
bilirlər.
Azkomplektli məktəblərin sinfində uşaqların sayının azlığı ünsiyyəti
məhdudlaşdırır, beləliklə, onların sosiallaşması müəyyən qədər çətinləşir.
Müxtəlif yaş qrupları üzrə şagirdlərin bir sinifdə birləşdirilməsi ilə əlaqələrin
genişlənməsi təmin edilir. İşin belə təşkili həm də uşaqların qarşılıqlı
zənginləşməsinə öz töhfəsini verir, onların unsiyyətini intensivləşdirir,
emosionallığı artırır, psixoloji stressin aradan qaldırılmasına kömək edir. İşin
belə təşkili həm də təhsil prosesində monotonluğun qarşısının alınmasına, uşağın
psixoloji depressiyaya düşməməsinə şərait yaradır.
Araşdırmalar göstərir ki, azkomplektli məktəblərdə
ən mühüm pedaqoji
vəzifələrdən biri müxtəlif yaşlı şagirdlərdə bilik və bacarıqların qazanılmasına
stimul, həvəs və maraqoyadıcı amillərin yaradılmasıdır. Müxtəlifyaşlı uşaqlar
birgə təhsil sayəsində aktivləşə bilir
və onlarda şəxsi keyfiyyətlər: məsuliyyət,
təşəbbüskarlıq hissi formalaşır, əks halda birləşdirilməmiş sinif şagirdlərində isə bu
keyfiyyətləri formalaşdırmaq çətinləşir. Müxtəlifyaşlı siniflərin stimullaşdırıcı
vəzifəsi böyük yaşlı şagirdlərin
müsbət keyfiyyətlərini inkişaf etdirməklə yanaşı
kiçiklərdə də maraq və aktivliyi artırır.
Araşdırmalar göstərir ki, ənənəvi
siniflərdən fərqli olaraq daha çox qarışıqyaşlı siniflərdə şagirdlərin təhsilə marağı
inkişaf edir, onların şəxsiyyət kimi formalaşması imkanları genişlənir.
Azkomplektli məktəblərin fəaliyyətində narahatlıq doğuran məsələlərə
gəldikdə, qeyd etməliyik ki, burada şagirdlərin keyfiyyətli təhsil almaları üçün
innovasion metodika, yeni təlim texnoloqiyaları lazımi səviyyədə tətbiq olunmur.
Müxtəlif siniflərdə oxuyan şagirdlərin birgə işini, fəaliyyətiini tənzimləmək
xeyli mürəkkəbdir. Müxtəlif yaşlarda olan uşaqların tərbiyə işində çətinliklər
meydana çıxır. Qeyd etməliyik ki, azkomplektli məktəblərdə dərs saatlarının azlığı,
metodik birləşmələrin olmaması bir müəllimin bir neçə fəndən dərs aparmaq
məcburiyyətində qalması və bunun bəzən təlimin keyfiyyətinin dinamik
yüksəldilməsinə müəyyən dərəcədə ləngidici təsir etməsi belə məktəblərin
tamamilə ləğv edilməsinə əsas vermir. Belə məktəblərdə işləyən müəllimlərin daim
özünütəhsillə məşğul olmaları, ixtisasartırma kurslarından keçmələri,
innovasiyalarla tanış olmaları və onlardan məqsədyönlü faydalanmaları vacibdir.
Müasir şəraitdə azkomplektli məktəblərdə təlimin keyfiyyətini yüksəltmək,
şagirdlərin şəxsiyyətini formalaşdırmaq üçün müəllimin pedaqoji ustalığının, peşə
səriştəliliyinin artırılması, innovasiya texnologiyalarının tətbiqi vaçibdir. Təcrübə
göstərir ki, istedadlı müəllim və şagirdlərə dəstək məqsədilə qrantların verilməsi,
azkomplektli bütün təhsil müəssisələrnin kompüterləşməsi və onların internet
şəbəkəsinə qoşulması təlimin keyfiyyətini xeyli yüksəldir.
Hər şeydən əvvəl, pedaqoji təmayüllü ali və orta ixtisas məktəb tələbələri
təlim prosesində yüksək professional səviyyə əldə etməyə istiqamətləndiril-
məlidirlər. Müəllim kadrları hazırlığının yeni mexanizminin məqsədəuyğun həyata
keçirilməsi azkomplektli məktəblərdə təlim – tərbiyə işinin daha yüksək səviyyədə
reallaşdırılmasına geniş imkanlar açır.
Tədqiqatlarla bağlı nəticələri aşağıdakı müddəalar şəklində ümumiləş-
dirmək olar:
1.
Azkomplektli
məktəblərin
xüsusi
şəbəkə
infrastrukturunun
formalaşdırlması ən mühüm məsələlərdən biridir. Bu baxımdan hazırda mövcud
olan 1336 məktəbin təqribən 30-40%-nin birləşdirmə yolu ilə azaldılması
məqsədəuyğundur. (Bu zaman coğrafi şərait nəzərə alınmaqla mərkəzləşdirmə,
nəqliyyat, yataqxana, filiallardan istifadə edilməklə).
2. Azkomplektli məktəblər üçün kadr hazırlığında təkmilləşdirmə aparılması
vacibdir. Belə ki, bakalavr təhsili səviyyəsində humanitar elmlər üzrə, təbiət
elmləri üzrə, dillər ixtisası üzrə kadr hazırlanmasına ehtiyac var.
3. Dərsliklər, əyani və texniki vəsaitlər, metodik vəsaitlər müasir elmi
tələblərə uyğun hazırlanmalıdır.
4. Respublika üzrə azkomplektli məktəblərin coğrafi baxımdan
qruplaşdırılması və mərkəzləşdirilməsi məqsədəuyğun sayılır.
5. Azkomplektli məktəblərin müasir dövr üçün idarəertmə sistemi
modernləşdirilməli, kollegial idarəetmə tətbiq
edilməlidir.
6. Azkomplektli məktəblərin müasir modelinin tətbiqi məqsədəuyğundur.
7. Azərbaycan Respublikasında azkomplektli ibtidai məktəblərinin
saxlanılması vacibdir.
8. Bəzi kənd məktəblərində ümumi orta və tam orta məktəblərin
birləşdirilməsi məqsədəuyğundur.
9. Bir-birinə yaxın məktəblərin birləşdirilməsi və şagirdlərin daşınması
üçün nəqliyyat ayrılması məqsədəuyğundur.
10. Gələcək müəllimlərin ənənəvi məktəblərə yolunu bağlamamaq üçün
azkomplektli məktəblər üçün kadr hazırlığı əlavə təhsil vasitəsilə də aparıla bilər.
11. Azkomplektli məktəblərin tələbatının ödənilməsi məqsədilə ibtidai sinif
müəllimlərinin hazırlığı kurikulumuna çoxsinifli tədris elementlərinin daxil
edilməsi məqsədəuyğundur.
12. Azkomplektli məktəb müəllimləri daim özünütəhsillə məşğul olmaları,
ixtisasartırma kurslarından keçmələri, innovasiyalarla tanış olmaları və onlardan
məqsədyönlü faydalanmaları vacibdir.
13. Azkomplektli məktəblərin maddi-texniki təchizatına diqqət artırılması
vacibdir.
14. Azkomplektli məktəblərin təlim-metodik təminatının gücləndirilməsi
vacibdir.
15. Azkomplektli məktəblərdə işləyən müəllimlərin fəaliyyətinin
səmərəliliyini artırmaq üçün stimullaşdırıcı tədbirlərin mütəmadi,ardıcıl həyata
keçirilməsi məqsədəuyğundur.
İstifadə olunmuş ədəbiyyat
1. Azərbaycan Respublikasının Konstitusiyası. Bakı, “Qanun”, 2008.
2. Azərbaycan Respublikasında ümumi təhsilin Konsepsiyası (Milli
Kurikulum) // Kurikulum. 2008, №1.
3. Azərbaycan məktəbi // 1983, №8, s. 45-48
4. Təhsil haqqında Azərbaycan Respublikasının Qanunu. Bakı: 2009.
5. Hacıyev İ. Xalq maarifinin iqtisadiyyatı, planlaşdırılması, təşkili və idarə
edilməsi məsələləri. “Maarif”, Bakı, 1973, səh. 25-28.
6. // İbtidai məktəb və məktəbəqədər tərbiyə, 1972, №2, səh. 21-27
7. // İbtidai məktəb və məktəbəqədər tərbiyə, 1972, №5, səh. 21-27
8. // İbtidai məktəb və məktəbəqədər tərbiyə, 1988, №3, səh. 27-28
9. // İbtidai məktəb və məktəbəqədər tərbiyə, 1985, №1, səh. 12-17
10. Mərdanov M.C. (müsahibə) “Son illərdə Azərbaycanda ümumtəhsil
sahəsində əhəmiyyəyli irəliləyişlər baş verib” 525-ci qəzet, 26 noyabr, 2011
11. Mehrabov A.O. Müasir təhsilin konseptual problemləri. Bakı: Mütərcim,
2010, 516 s.
12.
Mehrabov
A.O.
Pedaqoji
kadr
hazırlığında
keyfiyyətin
idarəolunmasına yeni yanaşma.// Məktəbəqədər və ibtidai təhsil. 2010, № 4.
13.
Kərimov Y.Ş. Azkomplektli məktəblərə diqqəti artırmaq. // İbtidai
məktəb və məktəbəqədər tərbiyə. 1975, № 6, səh. 25-28.
14.
Kərimov Y.Ş. Təlim prosesində yüklənmə.// Məktəbəqədər və ibtidai
təhsil. 2011, № 2.
15.
Vahidova V.H. Kənd məktəblərinin sosial problemləri.//ARTPİ-nin
Elmı əsərləri.2009, №3-4.
16.
Байбородова
Л.В. Воспитание и обучение в сельской
малочисленной школе. Учебное пособие. – Ярославль, 2001.
17.
Бабяж М. Сельская школа в Польше: история и современность»:
монография. Перевод с польского: Бюро переводов «Inter-Text». Брест:
Академия, 2006. 104 с
18.
Зайцева Л.А и др. Подготовка будущих учителей начальных
классов к работе в сельской школе // Сельская школа: проблемы организации
образовательного процесса: сб. статей // М.: Исследовательский центр
проблем качества подготовки специалистов, 2008. С. 27–33.
19.
Малочисленная сельская школа: проблемы, поиски, решения /
Под ред. Л.В.Байбородовой, А.П. Чернявской, И.Г.Харисовой. – Ярославль,
2000.
20.
Малокомплектная школа: в России и США // Рязанские
ведомости // 2006 –
http://rv.ryazan.ru/old/cgi-bin/main-n=2633-2634&m=6.htm
21.
Меньшикова С. Школа первоклассника Лени Долина //
Тюменская область сегодня // 2007
http://www.tumentoday.ru
22.
Михайличенко
А.Ю.
Профессиональная
переподготовка
учителей малокомплектных школ. // Вестник ТГПУ. 2009. №12
23.
Наумов Н.Г. Особенности развития образования в сельской
местности. Москва: 2000, 262 ст.
24.
Надрага А. В Украине закрыто 740 сельских школ // Вечерние
вести // 2008. –
http://vv.com.ua/article.aspx
25.
Обучение в разновозрастных группах учащихся сельской школы.
Из опыта учителей географии / Под ред. Л.В.Байбородовой, А.В.Матвеева. –
Ярославль: Изд-во ЯГПУ им. К.Д.Ушинского, 2003.
26.
Обухов В.В. Концепция развития малокоплетных школ России //
Вестник Т.ГПУ. № 11
27.
Гаева Г.В Лапландии тоже есть малокомплектные школы //
Республика // 2008 –
http://www.gazeta-respublika.ru
28.
Зыков М.Б. Прошлое, настоящее и будущее однокомнатной
сельской школы США // Образование в сельских регионах России и США
как часть мирового образовательного процесса / отв. ред. О. И. Пузырева.
Рязань: РГПУ им. С. А. Есенина.
29.
Сартакова Е.Е. Разновозрастные формы обучения в условиях
малокомплектной школы: учеб. пособие. Томск: изд-во ТГПУ, 2007. 68 с.
30.
Станникова И.Г. Тьюторство как ведущая модель подготовки
специалиста для малокомплектной школы. // Вестник ТГПУ-2010. № 11
31.
Февдяев Д.М. Подготовка учителя малокомплектной школы:
социально-культурный контекст. // Вестник ОТПУ 2007. www.отск.еdu
32.
Харьковской В. области закроют 6 малокомплектных школ //
Главред-Медиа // 2008 –
http://glavred.info/archiv
Dostları ilə paylaş: |