40
tehsal funksiyasının genişləndirilmiş formasıdır. Lakin
daxil edilən yeni parametrlər təbii ehtiyatlar və institusi-
ya amili prinsipial xarakter daşıyır.
İnstitusiya amili dayanıqlı inkişaf üçün vacib bir
elementdir. Mədəni ənənələr, din, mülkiyyət institutları
və s. çox vaxt ekoloji-iqtisadi siyasətin seçilməsinə bö-
yük təsir göstərirlər. Məsələn, bir çox şərq ölkələrində
su Allah tərəfindən əta olunmuş təbii sərvət hesab edilir
və ondan istifadə üçün qiymət qoymaq olmaz. Ekoloji-
iqtisadi anlayışlara din də böyük təsir göstərir. Məsələn,
xaçpərəstlərə sahibkarlığın sürətli inkişafı, bugünkü gə-
lir, fərdi davranış daha çox xas olan xüsusiyyətdir. Bud-
dizm isə vaxtla əlaqə və təbiətə yaxınlığı ilə xarakterik-
dir. Bütün bunlar hər bir ölkədə dayanıqlı inkişaf tipi-
nin kifayət qədər fərdi olmasını (ümumi prinsipləri sax-
lamaqla) şərtləndirən amillərdəndir.
Bütövlükdə, ƏMİ-nın əməli aspekti üç qrup prob-
lemi özündə birləşdirir:
1) Təbii ehtiyatların iqtisadi
qiymətləndirilməsini;
2) Ətraf mühitin çirklənməsindən dəyən iqtisadi
zərərin qiymətləndirilməsini (hesablanmasını);
3) Ekoloji amillərin təsərrüfat mexanizminə və cə-
miyyətdə qərarların qəbul edilməsinə cəlb edilməsini.
T.Titenberq hesab edir ki, ƏMİ eyni dərəcədə həm
nəzəri, həm də təcrübi elm sahəsidir. O, nəinki yalnız
ekoloji-iqtisadi analizin fundamental prinsiplərini, həm
də ekoloji tənzimləmə tədbirlərini əhatə edir. ƏMİ tə-
biətdən və ətraf mühitdən istifadədən başqa, iqtisadi nə-
zəriyyə (tələbatla məhdud resurslar arasındakı ziddiyyət,
zahiri səmərə, tələb, təklif və s.), funksional və sahələr
üzrə iqtisadi məsələlər (maliyyə, statistika, meşə iqtisa-
41
diyyatı və s.), sosial və iqtisadi coğrafiya, habelə bir sıra
təbiət (ilk növbədə ekologiya) və texniki elmlərlə sıx
əlaqədardır.
ƏMİ fənninin predmeti abstraksiyanın ən yüksək
səviyyəsində, xalq təsərrüfatı (makroiqtisadi) mövqedən
və iqtisadi-ekoloji prioriteti nəzərə almaqla bütün təbii
mühiti əhatə edir. Eyni zamanda bu elm sahəsi həm də
mikroiqtisadi prosesin analizindən, ekoloji sahibkarlıq
problemlərindən, ekoloji marketinqdən və s. bəhs edir.
ƏMİ-na dair tədqiqatlarda bir çox elm sahəsin-
də tətbiq edilən üsullardan istifadə edilir. Ilk
növbədə
dialektik, balans, normativ, sistemli, riyazi, statistik,
xəritələşdirmə, modelləşdirmə və s. metodlardan isti-
fadə edilir. Onun metodoloji aspektləri hazırda proq-
ram-məqsədli optimallaşdırma hesabına təzələnməkdə-
dir. ƏMİ obyektivlik, elmilik və tarixilik prinsipləri üz-
rə formalaşmaqdadır.
ƏMİ mütəhərrik inkişafda olan bir elm kimi yeni
analitik üsullar, konsepsiyalar, ideyalar üçün aşkarlıq
nümayiş etdirir. Bu onunla əlaqədardır ki, ətraf mühit-
dən istifadənin iqtisadiyyatı və ekoloji əsasları elmləra-
rası bir sahədir və çox mürəkkəb ekoloji-iqtisadi prob-
lemləri əhatə edir.
Tarazlı (davamlı) inkişafın müasir anlamı elə gös-
təricilərlə səciyyələnməlidir ki, bu və ya digər ölkədə
gələcək nəsillərin mənafeyini təyin etmək əsas vəzifə
kimi qarşıya qoyulsun. Davamlı inkişafı daha dəqiq təh-
lil etmək üçün “zəif” və “güclü” sabitlik anlayışlarından
istifadə edilir. Əgər iqtisadi inkişaf ehtiyatların tükənmə-
sinə səbəb olursa, onda gələcək nəsillər üçün kompensa-
siya nəzərdə tutulmalıdır. Yəni, əsas kapital digər forma-
42
da başqa bir kapitalla istehsalat, bəşəri
və ya təbii kapita-
lın hər-hansı bir forması ilə əvəz olunmalıdır.
Sxem 1.
“Tarazlı inkişaf” konsepsiyasının sxematik təsviri
Əsas kapitalın saxlanması qaydası kapitalların bir-
birini əvəz etməsinə yol verir (bax: sxem 1 ). Vəziyyət,
şərait
sabit hesab edilir o zaman ki, təbii kapitalın tükən-
məsi renta gəlirləri qoymasında insan tərəfindən yarı
azalmış kapitalın üzərinə kompensasiya şəklində artım
kimi qoyulsun (Xartvin qaydası). Bu məhz zəif-ibtidai
tarazlı variantı səciyyələndirir. Güclü-yüksək tarazlıq tə-
rəfdarları hesab edirlər ki, inkişafın bütün mərhələlərin-
də təbii kapital tamamilə görünsün, yaxud insanın inki-
şafı üçün və bütöv ekosistemin mühafizəsi üçün təminat
yaradılsın.
Beləliklə, “tarazlı (davamlı) inkişaf” o vaxt olar ki,