67
UĢağın tərbiyə üçün ailəyə verilməsi barədə müqavilə üzürlü sabəb olarsa (xəstəlik, ailə və əmlak
vəzifələrinin dəyiĢməsi, uĢaqla qarĢılıqlı anlaĢmanın olmaması, uĢaqlar arasında münaqiĢəli vəziyyət)
himayədar valideynlərin təĢəbbüsü ilə, eləcə də uĢağın kilsədə tərbiyəsinə, təhsilinə və sağlamlığına əlveriĢsiz
Ģəraitin olduğu və ya uĢaq öz ailəsinə qaytarıldığı, yaxud övladlığa götürüldüyü hallarda qəyyumlun və himayə
orqanının təĢəbbüsü ilə vaxtından əvvəl pozula bilər.
Himayədar valideynlər
AĢağıdakılar istisna olmaqla, yetkinlik yaĢına çatmıĢ hər iki cinsdən olan Ģəxslər himayədar valideyn ola
bilər:
1.
Məhkəmə tərəfindən fəaliyyət qabiliyyəti olmayan və ya fəaliyyət qabiliyyəti məhdud hesab edilən
Ģəxslər;
2.
Məhkəmə tərəfindən valideynlik hüquqlarından məhrum olunan və ya valideynlik hüquqları
məhdudlaĢdırılan Ģəxslər;
3.
Üzərinə qanunla qoyulan qəyyumluq (himayəçilik) vəzifələrini lazımi qaydada yerinə yetirmədiyi
üçün həmin vəzifələrdən kənarlaĢdırılan Ģəxslər;
4.
KeçmiĢ övladlığa götürülənlər, əgər övladlığa götürmə onların təqsiri üzündən məhkəmə tərəfindən
ləğv olunmuĢsa;
5.
Səhhətinə görə uĢağı tərbiyə etmək vəzifəsini həyata keçirə bilməyən Ģəxslər.
Himayədar valideynlər tərbiyə olunmaq üçün qəbul olunmuĢ uĢaqlara münasibətdə qəyyumun
(himayəçinin) hüquq və vəzifələrinə malik olurlar.
Qəyyumluq və himayəçiliyin xitam edilməsi
Qəyyumluq (himayəçilik) aĢağıdakı hallarda xitam edilə bilər:
1.
Qəyyumluqda olan uĢaqlar valideynlərinin (valideynin) tərbiyəsinə qaytarıldıqda;
2.
UĢaqlar övladlığa götürülməyə verildikdə;
3.
Himayədə olan uĢaqlar dövlət idarələrində və ya ictimai idarələrdə yerləĢdirildikdə, çünki bu halda
qəyyumların (himayəçilərin) vəzifəsini həmin idarələrin müdiriyyəti həyata keçirir;
4.
Qəyyumun (himayəçinin vəsatəti üzrə üzürlü səbəblərə görə (qəyyumun və ya himayəçinin xəstəliyi,
baĢqa yerə getməsi və i.a.;
5.
Himayəçilik həmçinin yetkinlik yaĢına çatmayan Ģəxs nikaha daxil olduqda, əgər rayon icra
hakimiyyəti nikah yaĢına aĢağı salmıĢsa, xitam edilir. Deməli, yetkinlik yaĢını çatmayan müvafiq icazə olmadan
nikaha daxil olduqda himayəçilik xitam edilmir;
6.
Qəyyum (himayəçi) və ya himayədə olan öldükdə;
7.
Öz vəzifələrini lazımınca yerinə yetirmədikdə qəyyumun (himayəçinin) kənar edilməsi nəticəsində
xitam edilir.
68
MÖVZU 9.
CĠNAYƏT HÜQUQUNUN ƏSASLARI
Plan
1.
Cinayət hüququnun anlayıĢı
2.
Cinayətlərin təsnifatı
3.
Cinayət məsuliyyətinin yaranma əsasları
4.
Cinayət və cinayət tərkibi və tərkibin ünsürləri
5.
Cinayəti yüngülləĢdirən və ağırlaĢdıran hallar
6.
Cinayətdə iĢtirakçılıq
7.
Cinayətin qəsdən və ehtiyatsızlıqdan törədilməsi
8.
Yetkinlik yaĢına çatmayanların cinayət məsuliyyətinin xüsusiyyətləri.
Ədəbiyyat
1.
Azərbaycan Respublikasının CM-si. Bakı, 2000.
2.
Ġsmayılov Ġ. Azərbaycan Respublikasının Konstitusiyası və hüququn əsasları. Bakı, Qanun, 2002.
3.
Səməndərov F. Y. Cinayət hüququ Ümumi hissə. Bakı, Bakı Universiteti nəĢriyyatı, 1999.
4.
Səməndərov F. Y. Cinayətin subyektiv cəhəti. Bakı, «Azərbaycan Universiteti nəĢriyyatı», 1989.
5.
Qafarov T. Cinayət və cinayət məsuliyyəti. Bakı, «Azərbaycan Dövlət NəĢriyyatı», 1978.
6.
Cinayət hüququ. Ümumi hissə. Bakı, “BDU nəĢriyyatı”, 1995.
7.
Naumov A. V. Cinayət hüququ. Bakı, «Qanun» nəĢriyyatı, 1998.
8.
Azərbaycan Respublikasının Cinayət Məcəlləsi. Bakı, “Hüquq ədəbiyyatı” nəĢriyyatı, 2010.
9.
Uqolovnoe pravo. Obhaə çastğ. Moskva, 1997.
1. Cinayət hüququnun anlayıĢı
Cinayət hüququ hüququn müstəqil sahəsi kimi bircinsli normaların məcmusundan ibarətdir. Normaların
bircinsliyi onun məzmunu ilə bağlıdır. Bu normaların köməyi ilə bir tərəfdən ölkədə cinayət sayılan əməllərin
dairəsi müəyyən edilir, digər tərəfdən bu normaların tələbləri əsasında qanunu tətbiq edən orqanlar törədilən
əmələ cinayət hüquqi qiymət verirlər. Cinayət hüquq normalarının bircinsliliyi həm də onların vahid funksional
təsir istiqamətilə-cəmiyyəti kriminal dərslərdən qorumaq kimi funksiya ilə bağlıdır.
Beləliklə, cinayət hüququ vahid hüquq sisteminin müstəqil sahəsi kimi, hansı əməllərin cinayət olduğunu
müəyyən edən, cinayət məsuliyyətinin əsaslarını və həddini, eləcə də, məsuliyyətdən və cəzadan azad etmənin
Ģərtlərini nəzərdə tutan dövlət hakimiyyətinin ali orqanı tərəfindən qəbul edilən hüquq normalarının
məcmusudur.
Cinayət hüququ iki hissədən, ümumi və xüsusi hissələrdən ibarətdir. Ümumi hissə özündə cinayətin
anlayıĢını, cinayət hüquq normalarının ümumi prinsiplərini, cinayət və cəza məsələlərini əhatə edir. Xüsusi hissə
isə hansı əməllər konkret cinayətin məzmununu təĢkil etməsini, bu əməllərə görə hansı növ cəzaların təyin edilə
bilməsini əhatə edir.
Cinayət hüququnun predmeti dedikdə – cinayət əməli törədilməsi nəticəsində yaranan ictimai
münasibətlərin nizama salınması anlaĢılmalıdır.
Cinayət hüququnun metodu dedikdə – cinayət hüququna olan cinayətkarlığın müəyyən edilməsi,
cəmiyyət üçün təhlükə törədən hərəkət və hərəkətsizliklərin yalnız bu hüquqa məxsus olan yollar və qaydalara
qarĢısı, Ģəxsiyyət və dövlətə qarĢı törədilən hüquq pozğunluqlarının müəyyən edilib günahkar Ģəxsin
məsuliyyətə alınıb cəzalandırılması kimi anlaĢılmalıdır. Əgər iki hissəsini bir-birindən təcrid edilmiĢ halda
təsəvvür etmək olmaz.
Azərbaycan cinayət məcəlləsi cinayət hüququna əsaslanaraq həmçinin iki sadalanan hissələrdən ibarətdir.
Cinayət məcəlləsinin ümumi hissəsi ictimai təhlükəli əməllərin hamısına aid edilən ümumi normalar
nəzərdə tutulur. Burada cinayətin anlayıĢı, cinayət qanunvericiliyinin məqsədləri, cinayət məsuliyyətinin
əsasları, cinayət qanunun zamana və məkana görə qüvvəsi, cəzanın məqsədi, cəzanın əhəmiyyəti və məsuliyyəti
istisna edən hallar əsas götürülür. Cinayəti ağırlaĢdıran və yüngülləĢdirən hallar, tərbiyə və məcburi müalicə
tədbirlərinin tətbiqinə əsas verən hallar həmçinin bu hissədə öz əksini tapmıĢdır.
Cinayət məcəlləsinin xüsusi hissəsindən konkret cinayətlərin məzmunu və onları iĢlətməyə görə cəzalar
ayrı-ayrı maddələrdə göstərilir.