28
Ticarətdən kənarlaşma effekti PTS üzv ölkələrinin tələblərinin ayrı istiqamətə
çerilməsi ilə müşahidə edilir. Belə ki, onlar əvvəllər bu məhsulları üçüncü ölkələrdən
alırdılar, indi isə bu məhsullar elə PTS ölkələrindən alınır. Nəticədə isə iştirakçı
dövlətlər aşağıdakılarla üzləşirlər: 1) tarif gəlirlərini itirirlər, belə ki, üçüncü
ölkələrdən məhsul aldıqda tarif gəlirləri tətbiq olunur. 2) üçüncü ölkələrlə ticarət
liberallaşdırılsaydı həmin məhsulları elə həmin təchizatçılardan - PTS-dən olan
partnyorlardan daha ucuz qiymətə almaq olardı. Beləliklə, ticarətdən yayınma xalis
iqtisadi itkilərə gətirib çıxardır. Amma ticarətin təşkil olunması isə xalis qazancla
nəticələnir. Bu, tələbin daha effektiv təklif mənbələrinə keçidi hesabına başa gəlir.
Transformasiya iqtisadiyyatı sahəsində biz beynəlxalq kvazi-inteqrasiya ilə
qarşılaşırıq. Belə ki, beynəlxalq kvazi inteqrasiyanın öz qanunları var və elə bu
qanunlar çərçivəsində də işləyir. Öz formasına görə zahirən «standartı» xatırladır.
Kvazi formalar aradan götürüldükdən sonra həqiqi inteqrasiya başlaya bilər.
Keçid iqtisadiyyatında gömrük ittifaqı ixracatçı tərəfindən, daha dəqiq desək
rəqabətə davamlı olmayan istehsalçı tərəfindən stimullaşdırmaya əsaslanır.
Sözügedən halda təbii olaraq belə ehtimal etmək olar ki, tələb əyrisi həm dünyada və
həm də post sovet bazarında enişdədir. Başqa sözlə, qiymətlərin aşağı düşməsi tələbin
artmasına səbəb ola bilərdi, eləcə də, tələbin daha elastik olduğu bazar, daha az
elastikliyi olan bazardan olduqca geniş olardı. Əgər bu şərtlər yerinə yetirilirsə, onda
qiymət diskriminasiyası buraxılışın (satışın) ümumi həcminin artması ilə nəticələnir;
müştərək gəlirlərin artmasında maraqlı olan istehsalçılar, rəqabət üstünlüyünə demək
olar ki, malik olmasalar da belə tələb elastikliyinin qeyri-bərabər situasiyasının
saxlanılması tərədarıdırlar. Bu məqsədə gömrük ittifaqının (kvazi-gömrük ittifaqı)
idxal tariflərinin artırılması yolu ilə daha təbii surətdə çatmaq olar.
Keçid iqtisadiyyatında proteksionizm daxili bazarda öz məhsullarını realizə
edən milli istehsalçıların marağında deyil, ilk növbədə (rəqabətə davamlı olmayan)
ixracatçıların marağındadır. Həqiqətdə isə “gömrük ittifaqı” bazarında tələbin
elastikliyi yalnız bir halda nisbi olaraq aşağı ola bilər ki, bu da proteksionist maneələr
kifayət qədər yüksək olduqda baş verir. Kvazi-gömrük ittifaqında rəqabətli mühitin
yaradılması ittifaq bazarının nisbi açıqlığına bərabərdir. “Daxili” bazarda tələb o
29
nöqteyi-nəzərdən elastik olacaq ki, idxal mallarına keçid etsin və kifayət qədər sərfəli
qiymətlərdə olan xarici məhsullar bu bazarı əvəz etsin. Başqa sözlə, daxili tələb
qiymətlərin elə səviyyəsində elastik olur ki, xaricdən gələn idxal gömrük ittifaqı
bazarında rəqabətə davamlı olsun. Tarif siyasəti - bir alətdir və onun vasitəsilə trade
diversion
effektini elə işləməyə məcbur etmək olar ki, kvazi-inhisarçı ixracatçılar
seqreqasiya (ayrıseçkilik olan) bazarının üstünlüklərindən tam qaydada istifadə edə
bilsinlər.
“Standart” gömrük ittifaqında ticari axınların kənara yönəlməsi effekti
nəticəsində istehlak qalığının xalis müsbət artımı (istehsal qalığının mənfi artımını
çıxmaqla) adətən, hətta bu xalis artım dövlətin gömrük gəlirinin azalmasının qarşısını
almasa da belə, daxili ticari maneələri aradan qaldırmaq üçün stimullar yaradır.
Kvazi-gömrük ittifaqında bu cür maneələrin aradan qaldırılması başqa yolla (gömrük
rüsumları və qeyri-tarif məhdudiyyətləri ilə) həyata keçirilir. Burada istehlak qalığı
sıfıra doğru istiqamətlənir, belə ki, daxili tarif istehlakçı tərəfindən ödənilən qiyməti
üstələməməlidir, əksinə istehsalçı tərəfindən təyin edilən xalis qiyməti endirməlidir.
Kvazi-gömrük ittifaqı daxilində tələbin milli elastiklik əyrisinin formalarının
differensasiyası halında, istehsalçılar kvazi-ittifaq daxilində tarif və ya valyuta-
maliyyə
maneələrinin tətbiq edilməsinin tərəfdarıdırlar. Bu addım bazarın milli
seqmentlərə bölünməsi və ayrı-ayrı seqmentlərdə istehlak qalığının əmələ gəlməsinin
qarşısını almaq məqsədini güdür.
Beləliklə, beynəlxalq iqtisadi inteqrasiyanın xarakteri haqqında ən azı iki
ümumiləşdirici fikir yürütmək olar. Birincisi, iqtisadi inteqrasiya (yəni bu halda,
gömrük ittifaqı formasında) vahid iqtisadi məkanda inflyasiya tendensiyalarını
inkişaf etdirə bilər və bununla yanaşı məhsul axınının fiziki ixtisarı da mümkünsüz
deyil. Eləcə də ÜMM həcminin də ixtisara düşməsi istisna deyil. Bu vəziyyət milli
iqtisadiyyatda rəqabət mühitini stimullaşdırmır, əksinə səngidir, elcə də
təsərrüfatçılığın optimalaşması stimul çalarlarını məhdudlaşdırır. Başqa sözlə,
inteqrasiya iqtisadi dinamikaya pozitiv deyil, neqativ, bəzən də kəskin neqativ təsir
göstərir. kincisi, beynəlxalq iqtisadi inteqrasiya milli iqtisadiyyatın təşkili qaydasına
qarşı neytral qala bilmir.
30
1961-ci ildə dövlətlərarası valyuta inteqrasiyası problemini tədqiq edən Mandel
diqqəti iki amil üzərinə çəkmişdir. Bir tərəfdən, valyuta inteqrasiyası ticari
ə
məliyyatlar zamanı xərcləri radikal surətdə ixtisara salır. Digər tərəfdən isə, valyuta
sahəsində milli suverenlikdən imtina edən ölkənin qarşısında duran aktual məqsədlərə
nail olmaq imkanlarını, pul-kredit siyasət rıçaqlarını istifadə etməyi məhdudlaşdırır.
Bu problem daha kəskin formada - ölkənin tamamilə zidd tədbirlər görərək pul-kredit
siyasəti yeritməsilə təzahür olunur.
Qravitasiya modelinin nəzəri əsaslandırılmalarının müxtəlifliyinə baxmayaraq,
onlardan əksəriyyəti yalnız təxmini nəticə çıxarır. Qravitasiya modelinin ən bütöv və
ə
saslandırılmış nəticəsi Anderson və van Vinkupun modelidir. Öz son tədqiqatlarında
Ceyms E. Anderson və Erik van Vinkup ənənəvi qravitasiya modelinə ən yaxın
versiyanı təklif etdilər ki, bu versiyaya da çoxtərəfli müqavimətin dəyişəni əlavə
edilmişdi. Onun ciddi nəzəri əsaslandırılması bu modelin üstünlüyüdür.
Andersonun və van Vinkupun təklif etdiyi versiyaya əsasən üç nəticə çıxardılır:
- Ticarət maneələri nisbi ifadədə, böyük ölkələrin arasında ticarəti kiçik
ölkələrin arasındakı ticarətə nisbətən daha aşağı salır;
- Ticarət maneələri nisbi ifadədə, kiçik ölkənin daxilində regionlararası
ticarəti böyük ölkənin daxilində regionlararası ticarətə nisbətən daha da artırır;
- Kiçik ölkələr nisbi ifadədə, ümumi ticarətin həcmi ilə müqayisədə öz
sərhədlərinin daxilində daha çox ticarət edir.
Anderson və van Vinkup modeli hər ölkənin ixrac və idxalı üçün və ya öz
aralarında ticarət edən hər cüt ölkə üçün ayrı-ayrı təsbit edilmiş effektlərin tətbiqinin
köməyi ilə MDB və Avropa ttifaqının 4 ölkəsi arasında ticarət potensialının
qiymətləndirilməsi üçün istifadə olunur. O keçid dövrü iqtisadiyyatlarında inistitusi-
onal islahatların dünya bazarında inteqrasiyaya olan təsirini qiymətləndirməyə icazə
verir. Nəticə onların potensialına nisbətən MDB ölkələrinin ticarətinin aşağı
səviyyəsini vurğulayır. Effektiv ticarət yalnız potensial ticarətin 11— 12% nə nail
olur. Nəticə daha az əhəmiyyətli deyil, hansı ki, bu nəticəyə əsasən, inistitusional
mühit ticarət axınlarının intensivliyinə təsir göstərir. Rusiyada - formal maneələrin,
xüsusi halda tariflərin aşağı səviyyəsi kifayət qədərdir, buna görə də Ümumdünya
Dostları ilə paylaş: |