59. Чесноков П.В. Основные единицы языка и мышления.
Ростов, 1966.
60. Чикобава А.С. К вопросу о взаимоотношении мышления
и речи в связи с ролью коммуникативной функции,
“Язык и мышление ”, М.1967.
61. Шафф А. Введение в семантику, М., 1963, 382 с.
62. Щерба Л.В.Языковая система и речевая деятельность.
Ленинград. Наука, 1974, 428 с.
Mayıl В. ƏSGƏROV.Söz və formaların yaranma və mənimsənilmə
__________________
mexanizminin linqvopsixoloji modeli
_________
Qıpçaq qrupu türk dillərinin leksikası, səhifə 102
AMEA Nəsimi adma Dilçilik İnstitutunun türk dilləri şöbəsi
Türk dillərinin tarixi-müqayisəli leksikologiyast məsələləri, III cild, Bakı, 2012
Şəkər Əbdülkərim qızı ORUCOVA
filo lo g iya üzrə fəlsəfə doktoru, dosent
QIPÇAQ QRUPU TÜRK DİLLƏRİNDƏ
E T N O N İ M L Ə R
E
tnik proseslərin inkişafının müasir dövrdəki vəziy
yətinin dərindən öyrənilməsi bütün dünya dilçili
yində olduğu kimi türkologiyada, o cümlədən
Azərbaycan dilçiliyində də geniş vüsət almağa başlamışdır.
Buna görə də bir çox dünya xalqları arasında etnik müna
sibətlərin aydınlaşdırılması təkcə etnoqrafiya və etnososio-
logiya elmlərinin deyil, etnolinqvistikanın da qarşıya qoy
duğu vacib məsələlərdəndir. Ayn-ayrı zaman kəsiklərində
görkəmli dilçilərin etnolinqvistikaya həsr etdikləri çoxsaylı
əsərlərdən də görünür ki, müasir etnik proseslərin müstəqil
lik şəraitində də öyrənilməsi (proqnozlaşdırılması), müxtə
lif xalqların tarixi-genetik baxımdan bir-birinə yaxınlaşma
larının izlənilməsi və etnosların mədəni inkişafının daha
dərindən təhlili zəruridir. Bu baxımdan qıpçaq qrupu türk
dillərində, eləcə də Azərbaycan dilçiliyində də etnonimlə
rin müqayisəli şəkildə araşdırılaraq üzə çıxarılması və təd
qiqi çox məqsədəuyğundur. Çünki türkdilli xalqların etno-
genezinin araşdırılması, etnonimlərin üzə çıxarılaraq dərin
dən öyrənilməsi türkologiyada mühüm yer tutur və bu mə
sələ bu gün də öz həllini gözləyən aktual problemlərdəndir.
Təəssüflə qeyd edilməlidir ki, türkologiyada sırf etnonimlə
rə həsr olunan əsərlər çox azdır.
XX əsrin son onilliyində V.U.Maxpirov yazırdı:
“Türkoloji tədqiqatlarda xalqların tarixi kökləri, etnogene-
Qıpçaq qrupu türk dillərinin leksikası, səhifə 103
zinin araşdırılması mühüm yerlərdən birini tutur və bu mə
sələ türkologiyada bu gün də öz həllini gözləyir”. 1 Təəssüf
lə qeyd etmək istərdik ki, D.Aytmuratov*
2, M.Zəkiyevin3
əsərləri istisna olunmaqla, demək olar ki, türkologiyada bu
barədə müqayisəli tədqiqat yox dərəcəsindədir. Doğrudur,
türk etnonimiyasının bəzi məsələləri N.A.Nikonovun4, A.İ.
Popovun5 tədqiqatlarında öz əksini tapsa da, bunu ümumi
türkologiya üçün qənaətbəxş hesab etmək, fikrimizcə, doğ
ru olmaz. A.N.Baskakov yazır:...türk etnonimlərinin etimo
logiyasının araşdırılaraq dəqiq elmi nəticələrin əldə olun
ması türkologiyanın ən çətin və aktual problemlərindən biri
olaraq hələ də qalmaqdadır”.6
Dünyada gedən etnik proseslərin öyrənilməsi və bun
lara aid dolğun məlumatların əldə edilməsi üçün etnosların
bugünkü vəziyyəti ilə yanaşı, onların mənşəyinin tarixini
də bilmək çox vacib məsələlərdəndir.7 Türk xalqlarının ta
rixi keçmişi, ayrı-ayrı tarixi dövrlərdə türkdilli xalqların
həyatında baş verən demoqrafik dəyişikliklər, o cümlədən
zorakı köçürmələr, işğal olunmuş türk torpaqlarında baş
vermiş etnodemoqrafık proseslər kimi bir sıra konkret mə
sələlər barədə beynəlxalq siyasi aləmdə çevik informasiya
yayımına nail olmaqda, eləcə də müstəqillik qazanmış türk
dilli respublikaların qədim və zəngin etnolinqvistik tarixi
nin elmi əsaslarla tədqiq edilməsində etnonimlərin öyrənil
_____
Şəkər OR UCOVA. Qıpçaq qrupu türk dillərində etnonimlər
' В .У .М ахп и ров. Д ревнетю ркская этнони м ия. Л лм а-А та, 1990, c .l.
2 Д . А й тм уратов. Т ю ркские этноним ы . М .,1986.
М .Закиев.Т1рк1-татар этн оген езы (Э тн оген ез тю рко-татар).М ., 1998,
4 Б .А .Н и кон ов.Э тн он и м и я. М .,1970.
5 А .И .П опов. Н азвания народов СС С Р. Л ., 1973.
А .Н .Б аскаков.М одсли тю ркски х этнони м ов и их тип ологи ческая класси
ф и кация / « О н ом асти ка В остока», М., 1980, с 199.
7А.С.Сумбатзаде. Азербайджанцы - этногенез и формирование народа.Баку, 1990.
Qıpçaq qrupu türk dilhrinin leksikası, səhifə 104
AMEA Nəsimi adına Dilçilik İnstitutunun türk dilləri şöbəsi
Türk dillərinin tarixi-müqayisəli leksikologiyası məsələləri, U l cild, Bakı, 2012
məsinin rolu əvəzolunmazdır. O da inkaredilməz həqiqətdir
ki, qeyd olunan bütün bu məsələlər çox geniş olub, dilçilik,
coğrafiya və tarixi əhatə etdiyindən bu sahədə biliklərin da
ha da dərinləşdirilməsini tələb edir.
Etnonimlərin araşdırılması ilə Azərbaycan xalqının,
eləcə də digər türkdilli xalqların təşəkkül mərhələləri haq
qında bir sıra mübahisəli məsələlərə aydınlıq gətirmək olar.
Çünki bəzi alimlər Azərbaycanda türklərin görünməsini
hunların gəlişi ilə (b.e.əvvəl I-V əsrlər) bağlayaraq türk
mənşəli ümumxalq Azərbaycan dilinin təşəkkül tarixini III-
V əsrlərə aid edir.1 Q.Kazımov N.Cəfərovun Azərbaycan
dilinin təşəkkül tarixi fikri ilə razılaşaraq 2-3 əsr müddə
tində gəlmə türklərin aborigenləri türkləşdirərək yeni dil
yarada bilmələrini və bunun sübutu kimi dildə heç bir
substrat elementinin olmadığım deyir. O bu fikirdədir ki,
türk mənşəli Azərbaycan dili gəlmə hun-qıpçaqların məh
sulu olmayıb, çox qədimdən bu ərazidə məskunlaşan yerli
türk tayfalarının hesabmadır və hun-qıpçaqlar onlara bu iş
də ancaq və ancaq yardımçı olmuşlar.
Etno-mədəni irsin əsrlər boyu daşıyıcısı,yaradıcısı,
özündən sonrakı gələcək nəsillərə ötürücüsü “həyatın əşrəfi
olan” İNSAN olmuşdur. Obyektiv mahiyyətli insan təbiəti
nin həm də bioloji tərəfləri mövcuddur.
Hər bir insanın geni onun daxili və xarici xüsusiyyət
lərinin kompleks şəkildə müəyyən daşıyıcısıdır. Müşahidə
lər göstərir ki, coğrafi və tarixi amillərdən asılı olaraq ayrı-
ayrı etnik qruplarda göstərilən bu əlamətlər özünü müxtəlif
tərzdə büruzə verir.
1 N.Cəfərov. Azərbaycanşünaslığın əsasları. Bakı, 2005.
2 Q.Kazımov. Azərbaycan dilinin tarixi. Bakı, 2003.___________________
Qıpçaq qrupu türk dillərinin leksikası, səhifə 105
Dostları ilə paylaş: |