N1(6) mart 2013
10
Elə bil muncuq
üzüldü sapından
topasına biçdilər xocalıları –
topunan…
Xocalı!
qətlinə fərman verənlər –
cani!
bu zülmü görənlər –
cani!
görüb-götürənlər –
cani!
Amma göylər
götürməyəcək bu qədər qanı
and içirəm:
Tanrı canı…
Qeyd: Görəsən Azərbaycan
dilində bu səviyyədə
Xocalıya həsr olunmuş şeirimiz var? Əgər varsa (bu
səviyyədə!) gəndərin, gələn sayımızda elə bu yerdə
çap etməyə hazırıq.
MKM-nın onluğu açıqlandı
Milli Kitab Mükafatının (MKM) Ekspert Şurası
qısa siyahını açıqlayıb:
1. Azad Qaradərəli. “Kuma-Manıç çökəkliyi”
2. Qan Turalı. “Mustafa”
3. Pərvin Nurəliyeva. “Balerina”
4. Sayman Aruz. “Yüz il inqilab”
5. Şəhriyar Del Gerani. “İntihar hörükləri”
6. Vahid Qazı. “Çamayra. Kuba dəftəri”
7. Zakir Sadatlı. “Əfqanıstan uçurumu”
8. Zahid Sarıtorpaq. “Əlifba bayramında qətl”
Rus dilində əsərlər
9. Гюльнара Караева. "Две жизни"
10. Малик Дурсунов. "Кара дайы"
Ekspert Şurasına Tehran Əlişanoğlu, Mahir Qara-
yev, Yaşar, Zahir Əzəmət və Elnarə Tofiqqızı daxildir.
Rus dilində təqdim olunmuş əsərləri
isə bu il rusdil-
li ekspertlər - Bella Zakirova və Vyaçeslav Sapunov
dəyərləndirib.
Aprelin 1-də 10 əsərdən ibarət “shortlist” (qısa si-
yahı) qiymətləndirilmə üçün Münsiflər Heyətinə təqdim
olunacaq. İyun ayının 4-də isə mükafatın qalibləri elan
olunacaq. Xatırladırıq ki, 1-ci yerin üç min, 2-ci yerin
iki min, 3-cü yerin qalibi isə min manat pul mükafatı
ilə təltif olunacaq. Qaliblərin kitabları həm kağız, həm
elektron formatda çap olunacaq. Əlavə olaraq, ən yaxşı
uşaq nağılının müəllifinə,
ən yaxşı gənc yazara və
ən yaxşı şeirə görə 300
manat
məbləğində mü-
kafat veriləcək.
MKM Azərbaycanın
ədəbiyyat sahəsində ən
böyük layihədir. MKM
2009-cu ildə “Əli və
Nino” Nəşriyyat evi tərə-
fin dən təsis edilib və qısa
müddət ərzində media və
cəmiyyətdə geniş rezonans doğurub. Mükafatın əsas
məqsədi ictimai diqqətin Azərbaycan ədəbiyyatına
cəlb edilməsi, ədəbi əsərlərin üzə çıxarılması və sti-
mullaşdırılmasıdır.
”Yazı” Slavyan Universitetinin
Yaradıcılıq fakültəsinin qonağıdır
Slavyan Universitetinin Yaradıcılıq fakültəsində
“Yazı” dərgisinin yaradıcı qrupu
ilə müəllimllərin və
tələbələrin görüşü keçirilib. Bunu əslində dərginin Ya-
radıcılıq fakültəsində təqdimatı da adlandırmaq olar-
dı. Tədbiri giriş sözü ilə fakültənin dekanı, tanınmış
tənqidçi Elnarə Tofiqqızı açıb.
Sonra söz “Yazı” dərgisinin baş redaktoru Azad
Qaradərəliyə verilib. O, ədəbiyyat haqda fikir və
düşüncələrini, dərginin nəşrinin hansı zərurətdən doğ-
duğunu auditoriya ilə bölüşüb. Tələbələrdən Seyid
Ramin, Günel Eyvazlı, Səxavət Sahil, Elmar Şahmar,
Gülbala Dadaş,
Səbinə Rzayeva, Sara Dəmirova və
başqaları çıxış edərək “Yazı” dərgisi barədə arzu və
təkliflərini bildirmişlər. Sonda Azad Qaradərəli audi-
toriyanın çoxsaylı suallarını cavablandırmışdır. Qərara
alınmışdır ki, dərginin hər nömrəsində Slavyan Uni-
versitetinin Yaradıcılıq fakültəsinin tələbələrinin yara-
dıcılığına da yer ayrılsın.
Rüblük ädäbiyyat därgisi
11
Qapısı daldan bağlı olan bir otağın
içində dörd nəfər
hökumət çörəyi yeməyə məhkum olmuşlar əyləşmişdilər.
Biri N. qəzasının afət və bəlası, sabiq prokuror İvanov idi.
İkincisi, haman qəzanın pristavı Əzrayıl bəy idi
ki, onun adıyla analar uşaqlarını qorxudurdular.
İki nəfər bazarda dalaşanda bir-birinə deyirdi.
- Qardaşım, mənim canıma Əzrayıl bəy olmamı-
san? Nə istəyirsən məndən?
İki yerdə qalanlar da neçə illərlə eli dəhşətdə sax-
layan iki qardaş quldurlar idilər.
Şəhərdə pristavdan savay keç kəsin əqrəbası yox
idi. O idi ki onun evindən hər gün xörək gəlirdi. Pris-
tav - xörəyinin çox olduğundan prokuroru da qonaq
eləyirdi. Bəzi vaxtlar quldurlara da az-maz çatırdı.
Bir gün nahar vaxtı pristav üzünü yoldaşlarına tu-
tub dedi:
- Həzərat, sizə bir qəribə nağıl eləyim. Bu prokuror ki
görürsünüz, bir vaxt N. qəzasının bəlayi-nagəhanı idi.
Nə etməli ki, indi təqdiri-qəzadan mənim boz-
başıma möhtac olub. Mən bunun başına, osmanlılar
demişkən “tam mənası ilə” bir it oyunu gətirdim. Onun
indiyədək mənim o kələyimdən xəbəri yoxdur. Qoyun
indi bilsin: Mən N. qəzasında pristav idim. Qılıncımın
dalı da kəsirdi, qabağı da.
Bir gün adam döydürməsə
idim, gecə yata bilmirdim.
Əvvələn bu yerin camaatına qılınc müsəlmanları
deyərlər. Bunların ki bellərindən bir gün dəyənək əskik
oldu, qudurub yollarından çıxırlar.
İkincisi, adam döydürməyən pristavın camaat arasın-
da qədri-qiyməti olmaz. Deyərlər: “Ağzı yava pristavdı”.
Söhbətin şirin yerində Moltanı gəldi, - “Allah sax-
lasın”. Bir də gördüm hardansa, bu zalım oğlu proku-
ror təyin olub. Gəldi, çıxdı, bir-iki gündən sonra məni
çağırıb dedi:
- Əzrayıl bəy, mənə xəbər verdilər ki,
siz burada
adam döydürürsünüz, təvəqqe edirəm belə işləri qoyasınız
bir yana. Yoxsa, bir də eşitsəm ki, adam döydürmüsünüz,
məndən inciməyin! Sizi məhkəməyə verəcəyəm.
Əlim, ayağım kəsildi. Pristav olub adam döydür-
məmək dənsə, gedib əkinçilik etmək yaxşıdır. Qardaş-
lar, öz başınıza gəlib. Azından hər biriniz yüz oğurluq
etmisiniz. İndi insafla deyin,
belinizə ağac dəyməyincə,
boynunuza alırdınız, ya yox?
Quldurlar ikisi də pristavın sözünü təsdiq etdilər.
Birisi dedi:
- Papağını qoltuğuna vurub, çəpər altından oğur-
luğa gedən binamusun atasına gərək od vurula.
Pristav nağılına davam elədi:
- Bəli, əlim-ayağım kəsildi, arvad kimi oldum. İstədim
istefa verim. Sonra qəza özü mənim qolumdan tutdu.
Bu prokurorun bir yaxşı ov tulası var idi. Yasavul-
ları öyrətdim, tulanı oğurlayıb gizlətdilər.
Prokuror bir gün, iki gün iti axtardı, tapa bilmədi.
Axır məni çağırıb yalvardı ki, onun itini tapım. Dedim:
“Baş üstə axtararam!” Bir on gün keçdi.
İt tövlədə əyləşib istirahətlə hər gün, ətdən, çörək-
dən yeyirdi.
Bir gün məyus bir halda prokurorun yanına gəlib
xəbər verdim ki, bəs iti oğurlayan tapılıb. Yəqindir ki,
iti aparan odur. Amma əldə rəsmi dəlil yoxdur. Hərçi
təkid edirəm, boynuna almır. And içir ki, itdən xəbəri
yoxdur. Amma iti aparmağı yəqindir.
Prokuror qeyzə gəlib birdən dedi:
- Belə, bas o kafir oğlu kafiri ağacın altına sal, o qədər
vur, bir qat qabığı getsin! Onda boynuna götürər.
Dedim: “Baş üstə!”
Sabahdan prokurorun
itini göndərdim və o gündən
bunun izninə görə başladım: “Babam mənə kor deyib,
gəlib-gedəni vur deyib!” Başladım sağdan sola, soldan
sağa dəyənək çırpmağa.
Prokuror qulaq asıb soruşdu:
- Əzrayıl bəy, həqiqət iti sən oğurlatmışdın?
- Bəli.
- Ax tı maşennik!
SÖZÜMÜZÜN YİYƏLƏRİ
ƏBDÜRRƏHİM BƏY HAQVERDİYEV
“İT OYUNU”
(Hekayə)