bir-birin
ə az-çox bənzəyən kəlmələri qarəılaədıraraq bunlardan
türk iəinə, daha doərusu, bir hökm verə bilmək, öz iələrinə ya-
rayacaq bir m
əna çıxarmaəa çalıəıyor.
Eyni zamanda öt
ədən bəri əski dövrlərə aid rəvayət və les-
randl
ərdə qərib təhlillər sayəsində tarixi vəziyyəti bir mahiyyət
veril
ərək türkləədirmiyor; bu surətlə Qafqasın indiki türk əhali-
sin
ə – əski olsun da nə olursa olsun – saxta və uydurma bir mənəə
yaratmaqdır.
Göz önünd
ə əsrin məlumdan-məchula gedən metodik tarix-
ç iligi duruyork
ən Azərbaycanda ilk insanın kim olduəunu ara-
maqla m
əəəul olmaq
1
n
əticəsiz əeylərlə uəraəmaq deməkdir.
H
ətta bəzi tədqiqatda çox iləri gedilərək Zərdüətün indiki
az
ərbaycanlı kibi türk olduəu iddia ediliyor
2
v
ə nəhayət, bu nəti-
c
əyə varılıyor; azərbaycanlılar atəəpərəstdir və siqə olaraq da bu
göst
əriliyor: dərəbəglik dövründə bir çox əairlərin “ Azər”, yaxud
“ Azəri” məxləsini qəbul etməsi, yaxud əhalimiz arasında Novruz
bayramı və çərəənbə mərasimləri kibi ənənələrin yaəaması...
Hökum
ətimizin Azərbaycan kəlməsi ilə yad edilməsi və
özümüz
ə “ azərbaycanlı”, yaxud “ azəri” deyilməsi də bu növ
mühakim
ə yürüdənlər üçün birər qüvvətli vasitə olmuədur. Yenə
eyni mühakim
ənin təsiri ilədir ki, Qafqas və Azərbaycanda oturan
türkl
ərə dediyimiz “ azəri” kəlməsini məxləs olaraq qollanmıə
olan
“ qeyri-azərbaycanlı”ları öz sahəmizə almaqla yanlıəlıqlara
düəməkdən kəndilərini qurtarmıyanlar da vardır
3
.
1
“ Azərbaycan” – Məhəmməd Baharlı, Bakı, 1921. səh. 31.
2
“ ...köçəbəlik ilə mübarizə, torpaəa mərubiyyət, baə və baəça salmaq, körpü
tikm
ək, xəstəlik, soəuq ilə mücadilə, torpaqçılıq, türk məcəllisi, qaranlıəın və
c
əhalətin məəlubiyyəti – iətə Zərdüətün və muəların baəlıca ehkamları!” ərəb
istilasından əvvəlki mədəniyyətimizin iqtisadi və siyasi səbəblərlə degil, “ Zər-
düətün dini” sayəsində doəduəu qənaətində olan mühərrir baəqa bir yerdən:
“ ərəb istilası Zərdüətün atəəi ilə bərabər ölkəmizin mədəniyyət iəıəını da
söndürdü” – diyor. Tariximiz haqqında azəri müəlliflərinin əsərləri: Y.Vəzir
(“ Maarif və mədəniyyət” məcmuəsi, Bakı, 1926). Yenə eyni mühərrir “ Azər-
baycan
ədəbiyyatına bir nəzər” adlı risaləsində.
3
Y.V
əzirov (Azərbaycan ədəbiyyatına bir nəzər. səhifə 85. əstanbul 1337) ilə
Sal
man Mümtaz (“ Maarif və mədəniyyət” məcmuəsi, Bakı, fevral 1923) süla-
28
əzümüzə son zamanlarda “ azəri” adını verdigimizi görərək
babasının adı “ Azər” olduəu üçün əbrahim peyəəmbəri türk gös-
t
ərəcək dərəcədə gülünc və mənasız hərəkətlərdə bulunanlar da
görünüyor
4
.
Bu vaxta q
ədər yapılan tədqiqlər əsnasında: birisi qədim
dövrl
ərdən zamanımıza; o biri zamanımızdan əski əsrlərə doəru
yürüy
ən iki hərəkət xətti hiss edilməkdədir. Yalnız Azərbaycan
k
əlməsi ətrafında dönüb dolanan hər iki xəttin gəlib dayandıəı bir
n
əticə nöqtəsi var: qurduəumuz dövlətin həqiqi adı “ Azərbaycan”
v
ə bu dövlətin hakim olduəu yerlərdə oturan türklər (əimal-qərbi
əranda yaəayan türklər kibi) “ azəri”dir; azərilər də atəəpərəstlik
sistemi il
ə əlaqədardır.
Xalqımız nələr degil?
Yuxarıda xalqımız və məmləkətimiz haqqında yapılan ümu-
mi t
ədqiqlərin “ ləbbi” ni göstərməgə çalıədıq. Bundan sonrakı
s
ətirlərimizdə beynəlmiləl türkoloji həyatının qəbul etdigi vəsiqə-
l
ərə istinadən məmləkətimizin həqiqi çevrəsini ortaya çıxarmaəa
çalıəacaəıq. Fəqət qövmi və etnoqrafik təhlilə baəlamadan əvvəl
n
ələr olmadıəımızı göstərməklə daha qolay bir yol getmək istə-
y
əcəgiz. Mətbuatımıza məqalə və kitab halında əks etmək bir çox
r
əvayət kuməələri, hənuz tarixi mahiyyət almamıədır; bunun üçün
bu r
əvayətləri vaqeə tərzində qəbul etmək yanlıədır. Zaman keç-
dikc
ə əldə ediləcək yeni vəsiqələr sayəsindədir ki, bu əfsanələr
haqqındakı fikirlər tovzih ediləcəkdir. Madam ki, tədqiqlər zama-
nımızın vəsiqə olaraq qəbul etdigi hadisələrə istinad etməlidir.
M
əsələ, midyalıların türk-turanlı olduqlarını göstərən mənbələr
ç oxdursa da, bunlar h
ənuz beynəlmiləl elm tərəfindən qəbul edi-
l
əcə Qəstəmonili olan X əsrin ərlərindən əbrahim əələbiyi “ Azəri” məxləsini
daəıdıəı üçün azərbaycanlı ədd ediyorlar. Bu fikrin tamamının əsassız olduəu
tarixi v
əsiqələrə istinad edərək məqalələrimizdə isbat edilmiədir. (“ Maarf iəçi-
si” məcmuəsi, Bakı, 1925 və “ Türk yurdu” məcmuəsi, əstanbul, Təmuz 1924)
4
Mahmud M
əmun “ əqdam” qəzetəsi (baə məqalə) əstanbul, 21 Tiərini – əvvəl,
1926.
29
l
əcək dərəcədə hüquqiyyət alamamıədır. Binaən-əleyh qəti olaraq
“ bizim babalarımız midiyalılardır”, – deyəməyiz.
Z
ərdüətün bir azərbaycanlı (əimali əranlı) olması bizim tari-
ximizi q
ətən əlaqədar etməz. əvvəla: Zərdüətün türk olduəu haq-
qında hənuz bir kəəf yapılmadı; saniyən: Zərdüət qədim Azərbay-
can torpaəında yetiəmiə olsa da, o vaxtlar buradakı türk millətinə
m
ənsub xalq kütlələrinin həyatı haqqında tarixi vəsiqələrə malik
olmadıəımız üçün bu torpaq üzərində qurduəumuz cəmiyyətdən
əvvəl yaəayan bir cəmiyyətin dini tələqqiləri, ictimai üsulları və
qurduəu dövlət bizim tariximiz demək degildir; bunlarla ancaq
bizim
əski cəmiyyət və mədəniyyətimiz üzərinə yapdıqları təsir
d
ərəcəsinə görə əlaqədar ola biliriz.
Az
ərbaycan nərəsidir?
Bütün əərq və Qərb mənbələri tarixində Azərbaycan kəlmə-
sil
ə yad olunan torpaəın sərhədlərini müttəhidən bu əəkildə gös-
t
əriyorlar.
əərqdə Gilan və Muəan, əərqi-cənubidə əl-Cabal, Qərbdə
əski Ermənistan, Qərbi-cənubidə əski Assur torpaəı, indiki əl-
C
əzirə və Mesapotamiyanın əərq cəhəti, əimalda Aran-Arran
(indiki Qafqaz qit
əsi)
5
. Bu göst
ərilən yerlərin xəritədə mövqeyini
t
əyin edərsək, indiki əran sərhədi daxilində olan əimali Aras çayı
qapsayan
ərazinin olduəu qəti surətdə anlaəılır.
Müxt
əlif zamanlarda ərəb və moəol istilası əsnasında olduəu
kibi “ Azərbaycan” adı altında əimali-qərbi əran ərazisi ilə bərabər
əski Ermənistan, əimali əraq də Qafqaz kibi bəzi qonəu torpaqların
da bir hakimiyy
ət altında birləəməsindən hasil olan zəhab nəticə-
sind
ə qarıəıqlıq yapan, yaxud Təbəri kibi müəyyən bir zamanın
s
ərhədini göstərən müəlliflərin fikirlərini ehtiyatla qarəılamaq
lazımdır. əmumi tələqqiləri az-çox tələqqilərimizə yaxın olan, son
5
Domurqan
, Bartold, əbn-Fəqih, Cəmaləddin Mustofi “ Mirat əl-buldan”, Saci
Nasiri, “ Gənc daneə” müəllifi Məhəmməd Təqi və sairə. Abbasi hökumətizə-
manik
ə təmas edən əcəm və ərəb müəllifləri də eyni əeyi ifadə edirlər (Köp-
rülüzad
ə Məhəmməd Fuad – “ Türk dünyası” – 1919)
30
Dostları ilə paylaş: |