31
möv cud araşdırmalar (E. Quliyev, Z. Məmmədli) əsasında aşağı
dakı mərhələlərə bölmək olar:
• Yaranış və texnoloji cəhətdən primitiv, televiziya sənətinin me
yarlarının formalaşması (1956 – 1970ci illər);
• Texniki yeniliklərin tətbiqi, sinxron kamera, meyarların təsdiqi,
mədəni prosesdə iştirakın fəallaşması (1970 – 1981ci illər);
• Yüngül və asandaşınan kameraların gəlişi, yeni məzmun, ide
yaların formalaşması, milliləşmə prosesi (1981 – 1990cı illər);
• Müstəqillik, bazar iqtisadiyyatı ilə yeni televiziyaların yaran
ması, ən müasir, daha çevik, effektli, texniki cəhətdən kamilləşmiş
avadanlıqların gəlişi, televiziya yaradıcılığının və işinin dünya te
leviziyaları ilə inteqrasiyası və müasirləşmə prosesi (1991ci ildən
sonrakı dövr).
İstər 1988–1989cu illərdə, istərsə də 1990cı ilin 20 yanvar
hadisə lərinə qədərki dövrdə televiziya demokratikləşməni yaxına
buraxmayaraq, inzibati amirlik sisteminin qaydalarından kənara
çıxmayaraq, efir vasitəsilə gerçəyi – Bakı küçələrində baş verənləri
deyil, uydurulmuş sosializm mifini təbliğ etməklə məşğul olurdu.
1990cı ilin 19 yanvar axşamı, saat 19.30da Dövlət Televiziyasının
enerji blokunun partladılması ilə cəmiyyət bütövlükdə informasi
yadan təcrid vəziyyətində qaldı və həmin gecə Sovet ordusunun
dinc Bakı sakinlərinə qarşı törətdiyi cinayətin başlanğıcı oldu.
Azərbaycan Televiziyası işini bərpa etdikdən sonra da informa
siya vermək funksiyasını birdəfəlik unudaraq təbliğatçı vəzifəsini
icra edirdi ki, bu da seyrçidə inamsızlıq sindromu yaranmasına
səbəb olurdu. Cəmiyyətdə birmənalı şəkildə televiziyanın həqiqəti
gizlətməsi və reallığın tamam fərqli olması rəyi yaranmışdır ki,
bu da televiziyanın ictimai vəzifələrinin öhdəsindən gəlməməsi
demək idi.
1991ci ildə qazanılmış müstəqillik ölkənin teleyayım işinə də öz
təsirini göstərdi. Artıq sərbəst düşüncə, fərqli yanaşım dik təsiz, daha
azad yayıma zəmin ola bilirdi. Lakin Ermənistanın Azərbaycana
açıq təcavüzü, ölkə ərazisinin 20%nin işğalı, bir milyondan çox
qaçqın, dağılmış iqtisadiyyat, yeni bazar münasibətlərinə keçidin
başlanması, qeyristabil siyasi durum özəl televiziya anlayışının
ölkəmizə gəlişini ləngidirdi. Bu sahə ilə maraqlanan, bu barədə
məlumata malik, sərmayə yatırmaq həvəsində və iqtidarında
olan şəxsləri belə tapmaq mümkün deyildi. Ölkədə hökm sürən
gərginlik, təcavüz faktoru, sözsüz ki, mədəni və iqtisadi prosesin
tərkib hissəsi olan televiziya yaranışını ləngidən, onu gündəmdən
uzaq, ən başlıcası isə özünün kommersiya mahiyyətini yerinə
32
yetirmək gücündən məhrum edən səbəblərdəndir. İnsanlar arasın
da yaranmış vəziyyət nəticəsində formalaşan əhval, depressiv du
rum da həmçinin yeni televiziyanın meydana gəlməsi üçün zəruri
olan sosial sifarişin aşağı səviyyədə olduğunu göstərirdi.
1991ci ilin 25 noyabrında ilk müstəqil televiziyaçılığa yönəlmiş
addım hazırda ölkənin aparıcı kanallarından biri olan ANS tə
rəfindən atıldı. Onların Dövlət Televiziyasının (AzTV) texni
ki bazasında və onun ayırdığı yayım vaxtında ilk verilişləri ilə
seyrçilərlə görüşə gəlmələri ölkədə çox ciddi maraq yaratdı. Bu
marağın yaranmasına səbəb ilk növbədə burada Dövlət Televizi
yasında olan senzura, xəbərlərin heç də hamısının verilməməsi,
basmaqəlib təqdimat əvəzinə hər şeyi açıq söyləmə, gerçəyi çatdır
ma, operativ informasiya, azad düşüncə, fərqli yanaşım, təqdimat
anlayışı ilə tanışlıqda idi. Seyrçi alışdığı mövcud rəsmi publisis
tikanın əvəzinə yenisini, onun dilində danışan, daha aydın, daha
səmimi ünsiyyətə girən, ütülənmiş, qəliblənmiş cümlələrlə deyil,
hər kəsin alışdığı, bir qədər də yeni olan tərzlə tanış ola bildi. Bu,
şüurlarda, stereotiplərdə çevriliş, dəyişiklik idi.
Azərbaycanın yeni dövr çap mətbuatına tam sərbəstlik hələ Mil
li azadlıq hərəkatının birinci ilində – 1988ci ildə işıq üzü görən
“Azərbaycan” və 1989cu ildə nəşrə başlayan “Azadlıq” qəzetləri
ilə gəlmişdi. 1990cı ilin 20 yanvarında Sovet ordusunun təcavüzü,
törətdiyi qırğın, həbslər azad mətbuatın fəaliyyətini dayandır
dı və yalnız həmin ilin sonlarında komendantlığın nəzarəti ilə
fəaliyyətini bərpa edə bildi. Bütün bunlar deməyə əsas verir ki,
Azərbaycan oxucusu azad mətbuat anlayışı ilə artıq tanış idi, lakin
azad televiziya hələ tamam yeni olan və yalnız xarici kanallarda
gördükləri kəşf idi. İlk dəfə efirə iki diktor əvəzinə bir aparıcının
çıxması, öncədən yazılaraq redaktə və senzura olunmuş mətn
əvəzinə, canlı və bədahətən söylənən nitq, verilən xəbərlərin re
allığa yaxınlığı, qərəzsizliyi və ən başlıcası tərəfsizliyi tamaşaçıda
yeni bir hiss yaratmış oldu. İlk veriliş – adının ikimənalılığı ilə ma
raq yaradan və xəbər işinin mahiyyətini əks etdirən, aparıcı, jurna
list Mirşahin Ağayevin gözlənilməz, sərbəst davranışı ölkə televi
ziyasının sonrakı illər publisistikasını biçimləndirən, onu yeni yola
yönəldən hadisənin başlanğıcı idi.
Ümumiyyətlə, tam mənzərəni yaratmaq üçün Azərbaycan tele
viziya məkanının 1991 – 1994cü illərini aşağıdakı kimi xarakterizə
etmək olar:
• Yeni studiyanın yaranışının tamam fərqli istiqamətə yönəl
mənin başlanğıcı olması;
33
• Dövlət Televiziyasının rəhbərliyinin teztez dəyişməsi hesabı
na qarışıq situasiyanın yaranması;
• Dövlət televiziyasında islahatlara meyil, tamam fərqli biçim
və mövzulu “7 gün”, “Videosalon”, “Dəyirman”, “215 kl təqdim
edir”, “Həftə” verilişlərinin efirə gəlməsi;
• Ölkədə müharibə və qeyristabil siyasiictimai mühitin yayı
mın kursuna, siyasi azadlığına təsiri;
• 1992ci ildə ilk müstəqil teleşirkət ANSin hökumət tərəfindən
yayımdan çıxarılması;
• Rusiya (RTR, ORT) ilə birlikdə Türkiyə (TRT, Star TV) kanalla
rının ölkədə yayıma başlaması;
• Yeni nəsil telepublisistikanın yaranışı – Qulu Məhərrəmli, Sa
mir Əsgərxanov, Alı Mustafayev, Nadir Bədəlov, Yusif Günaydın,
Sahib Alıyev, Nərgiz Cəlilova, Mirşahin Ağayev, Çingiz Mustafa
yev, Sevil Nuriyeva, Orxan Fikrətoğlu və b;
• 1993cü ildə Heydər Əliyevin gəlişi ilə dövlət quruculuğunun
başlanması və AzTVdə sabitliyin hökm sürməsi;
• Xaricdə istehsal olunan film və serialların ölkədə sərbəst yayıl
masının genişlənməsi;
• Yeni televiziyaların açılışı üçün iqtisadi sabitlik və inkişaf
xəttinin başlanması ilə zəminin biçimlənməsi.
Beləliklə, xaos və hərcmərclik, iqtisadi dağılma arxada qaldı,
1994cü ildən Azərbaycan inkişaf xəttini tutdu. Həmin ilin mayında
Ermənistanla atəşkəs razılığı, 20 sentyabrda “Əsrin müqaviləsi”
nin imzalanması sosial, iqtisadi, mədəni həyatda təsirsiz ötüşmə
di. Artıq 1994cü ilin mayında ANS və BMTİ televiziya kanalları
yayıma başladı. Birbaşa informasiya kanalı kimi nəzərdə tutulan
ANS yayımında texniki problemlərlə üzləşdi: yalnız Bakı şəhərini
əhatə edə bilən yayım yeni sistemlə və fərqli dalğadan aparıldığın
dan, tamaşaçıların 75%ində bu tələblərə cavab verə biləcək televi
zorların olmaması üzündən baxımlılıq dərəcəsi aşağı idi. BMTİ isə
daha əlçatan, asan qəbul olunan idi. Lakin yaranışından yalnız vi
deosalonu xatırladan bu kanalda ilk dəfə dünya kinosunun inciləri
və yeni işlər kinoşünasların, tanınmış adamlarının təqdimatı ilə
çatdırılırdı. Bu kanalda xəbər, analitik verilişlərin ümumiyyətlə
nəzərdə tutulmaması onu bir çox ölkələrdə artıq çoxdan mövcud
olan “Mədəniyyət” kanalının prototipi əsasında qurulmuş bir ka
nala bənzədirdi. Qısa müddətdən sonra telekanalın fəaliyyətini
dayandırması və onun yayımlandığı dalğa ilə AzTV2 kanalının
efirə çıxması teleməkana heç bir yenilik gətirmədi, çünki yeni tele
kanal AzTVnin təkrarından ibarət idi.
Dostları ilə paylaş: |