14
Epithalamus
Epithalamus, ara beynin arka ve üst bölümüdür. Gri cevherden yapılmıĢtır. Burada,
melatonin hormonu salgılayan pineal cisim (epifiz bezi) bulunur.
Subthalamus
Subthalamus, ara beynin önünde thalamusun aĢağısında orta beyin ile thalamus ve
hypothalamusun arasındadır. Motor aktiviteyi ayarlar.
1.2.1.4. Beyincik (Cerebellum)
Beyincik, beynin ikinci büyük parçasıdır. Beyin yarım kürelerinin arkasında ve
altında, pons ve medulla oblangatanın arkasında, occipital lobun altındadır. Kafa arka
çukuruna yerleĢmiĢtir. 125-150 gr ağırlığındadır. Ġki yarım küreden oluĢmaktadır. Bu iki
yarım küre arasında vermis denilen bölüm vardır. DıĢ kısmı, gri madde; iç kısmı, ak madde
içerir.
Ak madde boz madde içinde dallanmalar yaparak hayat ağacı adını alır.
Cerebellumdan gelen sinir lifleri thalamusa oradan da serebral kortekse geçer. Eklem, tendon
ve kas reseptörlerinden gelen sinyalleri alır. Korteks serebri ile hareketleri kontrol eder.
Özellikle koĢma, daktilo yazma, yazı yazma, piyano çalma, konuĢma gibi hızlı kas
aktivitelerini kontrol eder. Motor aktivitelerin sırasını belirler. Beyincik, iç kulaktaki denge
merkezi ile birlikte vücudun dengesini sağlar. Beyinciğin iĢlevsel bozukluğunda denge
bozukluğu (sarhoĢ yürüyüĢü) görülür.
1.2.1.5. Limbik Sistem
Beyin kabuğunun hemen altında, ara beyni halka gibi saran yapıdır. Limbik sistem
duygular ve motivasyonla ilgili alandır. Bu sistem daha çok içgüdüsel davranıĢları, korku
heyecan gibi duyuları ve seksüel dürtüleri idare eder.
Hipokampus: Öğrenme ve hafıza ile ilgilidir.
Amigdala: ÇeĢitli hisler, duyular, hafıza, görme ve korku yanıtı ile ilgilidir.
Singulat girus, forniks: Bu yapılar heyecansal ve temel zihin fonksiyonlarını
yürütür.
Resim 1.10: Limbik sistem
15
1.2.2. Beyin BoĢlukları (Ventriküller)
Beyinde, birbirleri ile bağlantılı dört boĢluk bulunur. Bu boĢluklara, ventrikül adı
verilir. Ventriküllerde beyin omurilik sıvısı (BOS, liquor cerebrospinalis) bulunur. BOS
sürekli sirkülasyon halindedir. Ventriküller subarachnoid aralık ile bağlantılı olup omuriliğin
ortasındaki canalis centralis ile uzanır. Ventriküllerin içi, ependim hücreleri ile kaplıdır.
BoĢlukları örten ependim tabakası bazı alanlarda pia-mater ile birleĢerek pia-ependim zarını
oluĢturur. Bu iki tabaka ventrikül boĢluğuna doğru bol damarlı, parmaksı çıkıntıların
oluĢturduğu bir yapılanma gösterir ve plexus choroideus olarak tanımlanır. Plexus
choroideusta BOS üretilir.
1. ve 2. ventrikül: (Ventriculus lateralis) Ventriculus lateralis, beyin yarım
küreleri içinde bulunan, hacimleri 7-10 cc kadar olan boĢluklardır. Ġki
ventriculus lateralis birbirinden septum pellucidum ile ayrılmıĢ olup, for.
Ġnterventriculare (monro deliği) aracılığı ile 3.ventrikül ile bağlantılıdır.
3. ventrikül: (Ventriculus tertius) Ventriculus tertius, diencephalonda
bulunur. Hipotalamus ile talamus arasında yerleĢmiĢtir. Arkada aquaductus
cerebri (Sylvius kanalı) aracılığı ile 4. ventrikül ile bağlantılıdır.
4. ventrikül: (Ventriculus quartus) Ventriculus quartus, önden medulla
oblangata ve pons, arkadan cerebellum tarafından sınırlandırılmıĢtır. Dördüncü
ventrikül aĢağıda canalis centralis ile uzanır. Ayrıca apertura mediana ventriculi
quarti (for. Magendi) ve apertura lateralis ventriculi quarti (for. Luschka) ile
subaraknoid aralığa bağlanır. BOS bu aralıklardan geçerek subaraknoid aralığa
ulaĢır.
Resim 1.11: Beyin boĢlukları ve bağlantıları
1.2.3. Omurilik (Medulla spinalis)
Omurilik, MSS’nin önemli bir parçasıdır. Foramen magnum seviyesinde soğaniliğin
alt ucundan baĢlayarak omurga içinde aĢağıda 1. lumbal ve 2. lumbal omurlar arasında
sonlanır. Omuriliğin ağırlığı 25-30 gr kadar, uzunluğu ise 40-50 cm’dir. Sinir hücrelerinden
oluĢmuĢ ve silindirik bir yapısı vardır. Omuriliğin koni Ģeklinde olan alt ucuna, conus
medullaris denir. Omuriliğin ortasında epandim hücreleri ile çevrili kanala canalis centralis
veya epandim kanalı denir. Bu kanalın içinde beyin omurilik sıvısı (BOS) vardır.
16
Medulla spinalis, enine kesilerek incelendiğinde ortada beyin ventrikülleri ile
bağlantılı canalis centralis, kanalın etrafında kelebek Ģeklinde gri bir yapının, dıĢ tarafında
ise beyaz yapının olduğu görülür. Gri yapıyı, nöronların gövde ve dentritleri; beyaz alanı ise
myelinli aksonlar oluĢturur. Aksonlar medulla spinalis içinde aĢağıdan yukarı, yukarıdan
aĢağıya uzanarak traktus adı verilen sinir yollarını oluĢturur. Traktuslar merkezden perifere,
periferden merkeze belli tipteki bilgiyi taĢır.
Medulla sipinalisin gri madde yapısının arka tarafındaki iki çıkıntısına, arka boynuz;
ön tarafındakilere ön boynuz denilmektedir. Ön ve arka boynuzlardan duyu ve motor
sinirleri giriĢ çıkıĢ yapar. Periferden gelen ve duyuları taĢıyan afferent nöronlar (duyu
nöronları) medulla spinalisin arka boynuzundan MSS’ne giriĢ yapar. Merkezin emirlerini
periferdeki effektör organa taĢıyan motor nöronlar ise ön boynuzundan çıkıĢ yapar. Ön ve
arka boynuzdan giriĢ çıkıĢ yapan duyu ve motor nöronları medulla spinalise girmeden önce
birleĢerek hem duyu hem de motor özellik taĢıyan nervus spinalisi oluĢturur. Nervus spinalis,
sağlı sollu olmak üzere 31 çifttir.
Resim 1.12: Omuriliğin yapısı
Omurilikte nöron giriĢ-çıkıĢının yapıldığı 31 segment (bölüm) vardır:
Omuriliğin segmentleri
Sinir sayısı
Boyun bölümü (pars cervicalis)
8 çift
Gögüs bölümü ( pars thoracica)
12 çift
Bel bölümü ( Pars lumbalis )
5 çift
Sakral bölüm (Pars sacralis)
5 çift
Koksigeal bölüm ( Pars coccgea )
1 çift
Tablo 1.3: Omurilik sinirlerinin bölgelere dağılımı
Dostları ilə paylaş: |