635
N A D İ R Ş A H Ə F Ş A R
– Özün bil, mən Mir Kiçik xanla sazişə gələcəyəm,
bu andan sonra bütün sistanlılar, bəluc və əfqan tay-
faları da bizə qoşulacaqlar!
Təhmasib xan Cəlayir başını buladı. Nə edəcəyini
bilmədi. Nadir şah Əfşarla ilk görüşünü xatırladı.
İllərlə qazandığı təcrübə ona imkan vermirdi ki, qar-
daş qanı töksün.
– Bir zamanlar biz qılıncımızı Nadir şahın
sayəsində birləşdirdik ki, yadelliləri ölkəmizdən çıxa-
raq, indi sən istəyirsən ki, yadlarla birləşib, ona qarşı
vuruşaq?!
Əliqulu xan halını pozmadan:
– Doğma oğluna rəhm etməyən bir hökmdar sənə,
mənəmi rəhm edəcək?– dedi və var-gəl edə-edə uzun-
uzadı danışıb, ürəyini boşaltdı.
…Mir Kiçik xanla razılaşma baş tutandan sonra,
Əliqulu xan Sistanda, Bəlucistanda, Əfqanıstanda Na-
dir şahdan narazı olan tayfaları öz ətrafında topladı
və 1747-ci ilin aprel ayında böyük qüvvə ilə Sistandan
Herata doğru hərəkət etdi...
Heratda da yerli tayfa başçıları onunla birləşdilər
və dedilər:
– And içirik ki, zalım Nadir şahla mübarizədə ha-
mımız sənə kömək edəcəyik!..
Əliqulu xan günbəgün ona qoşulan adamları gö-
rüb ürəkləndi, yavaş-yavaş qəlbində taxt-taca sahib
olmaq arzusu baş qaldırdı...
Təhmasib xan Cəlayir yenə də onu Nadir şaha
xəyanət etmək fikrindən çəkindirmək istədi. Balaca-
boy Təhmasib xan Cəlayirin bu inadkarlığı və danışıq
636
S O N U N C U FAT E H
tərzi fikrindən dönməyən Əliqulu xanı tədbirli tər-
pən məyə sövq etdi.
Əliqulu xan susub, xeyli fikrə getdi, sonra əlini
əmisinin təcrübəli silahdaşının çiyninə qoydu, onu
gülə-gülə axşam saraya – qonaqlıq mərasiminə dəvət
etdi:
– Təhmasib xan, elə şeylər var ki, onu ancaq ləziz
xörəklərlə süslənmiş süfrə arxasında danışmaq olur.
Nə bilmək olar, bəlkə mən yox, sən haqlı çıxacaq-
san…
…Herat sarayında böyük məclis qurulmuşdu.
Əliqulu xan başına yığışan tayfa başçılarına qonaqlıq
verirdi.
Təhmasib xan Cəlayir ağlına da gətirə bilməzdi
ki, həmin gün Əliqulu xan onu zəhərləyəcək…
Əliqulu xan, axırda heç nə olmamış kimi, üzünü
məclisdəki adamlara tutub dedi:
– Hər an kötük kimi qarşımı kəsən, məni Nadir şa-
hın qanını tökməkdən çəkindirən bu balacaboy ada-
mın zatən nəsihətdən başqa əlindən bir şey gəlmirdi.
Özü kimi qılıncı da kütləmişdi. Mənə isə, Qılınc oğlu
ilə savaşmaq üçün özü kimi qılıncı, qılıncı kimi də özü
iti olan adamlar lazımdır! İnanın, belələri sarayda –
Nadir şahın ətrafında da var. Mən onlarla ünsiyyət
yaratsam, hesab edin ki, bu işi daha tez bitirərəm…
Ertəsi gün Əliqulu xanın Təhmasib xan Cəlayiri
öldürməsi, əmisi Nadir şah Əfşarın əleyhinə qiyama
qalxması ildırım sürəti ilə hər yana yayıldı.
Həmişə ölkədəki qarışıqlıqdan öz mənafeləri
üçün istifadə etməyə çalışan Xabuşan kürdləri də
637
N A D İ R Ş A H Ə F Ş A R
silaha sarılıb, Əliqulu xanla həmrəy oldular. Hətta
bu həmrəyliyin nişanəsi kimi, onlar Radkanda Na-
dir şahın at ilxısına basqın etdilər. Sarayda qulluq
edən, Şahənşaha sədaqət göstərən kürd xanların-
dan Cəfər xan Zəfəranlı və İbrahim xan Keyvanlı
da gecə ikən gizlicə qaçıb, Xabuşan qiyamçılarına
qoşuldular...
* * *
...Kəlat qalasında Lazar xəzinə üstə oturmuş
əjdahaya bənzəyirdi. Doğrudan da buranın hava-
sı ona düşmüşdü. Hərdən xəzinədəki almazlara ba-
xıb xəyallar qururdu. Bu almazlardan biri bəs idi ki,
özünə uzaq vilayətlərin birində yer-yurd alsın, nəsil-
nəcabətini firavan dolandırsın! Son vaxtlar Məşhəd-
dən gələn xəbərlərə görə Nadir şahın başı ölkədəki
qiyamları yatızdırmağa bərk qarışmışdı. Bəzilər hətta
deyirdilər ki, Nadir şahın sonu çatıb. Öz qardaşı oğlu
da ona qənim kəsilib.
Lazar Nadir şahın «Kuhi-Nur» adlandırdığı al-
maza baxa-baxa düşünürdü ki, hərgah bu alma-
zı xəzinədən götürsə, bəs o, yaxşı mühafizə olunan
Kəlatdan kənara necə çıxacaq, hara gedəcək, onu
kimə satıb varlanacaq? Beynini gəmirən belə suallarla
gəzib-dolanırdı, yatırdı, qalxırdı, yeyib-içirdi...
«Yox, nə «Kuhi-Nur», nə də «Dəryayi-Nur» – heç
birini oğurlamaq olmaz. Ona görə ki, ikisi də böyük-
dür, bədənimin hansı hissəsində gizlətsəm, diqqəti
cəlb edər... Təkcə böyüklüyünə görə «Dəryayi-Nur»
780 karatdı».
638
S O N U N C U FAT E H
Bir dəfə o yenə almazlara baxıb onlardan hər
hansı birinisə oğurlamaq fikrinə düşdü. 300 karatlıq
bir almazı götürüb o yan-bu yana baxdı. Bu almazın
qiyməti çox olsa da, adı yox idi. Lazar mavi-yaşıl rəngə
çalan daşa xəyalən öz adını verdi: «Lazar almazı...».
Xəzinədən götürdüyü bir neçə balaca daşlarla
bərabər həmin almazı götürüb öz hücrəsinə getdi. Bu
qiymətli daşları ölkədən necə çıxaracağını düşündü.
«Tutaq ki, çıxartdım, 300 karatlıq almazı məndən kim
alacaq? Onu alan gərək özü də Nadir şah kimi bir taxt-
tac sahibi ola» Birdən ağlına gəldi ki, Rusiya çariçası-
nın sarayına təşrif aparan o qədər erməni din xadimi
var ki! «Bax, onlardan birini tapsam, bu işi asanlıqla
həll edərəm!» Məşhəd bazarında əcnəbi tacirlərdən
eşitmişdi ki, Nadır şahın taxt-taca seçildiyi Muğan qu-
rultayında Abraham adlı bir erməni katalikosu iştirak
edib. Özü də deyilənlərə görə Eçmiədzin monastrına
Nadır şahdan çox incik qayıdıb. «Hə, məni elə həmin
katalikos I Pyotrun qızı imperatriça Yelizaveta Pet-
rovnanın sarayına aparacaq! Qadın, həm də padşah...
Bu almazı yalnız beləsinə sata bilərəm.»
O əvvəlcə özünü axsaxlığa vurub əlinə əsa gö-
türdü. Qalanı mühafizə edənlərin gözü qabağında
ufuldayaraq gəzib dolandı. Soruşana cavab verirdi ki,
ayağı bərk burxulub.
– Həzrət Abbasa and olsun, elə ağrıyır ki, az qala,
kəsib atam.
Kimsə zarafatla:
– Kəsib atsan, tək qıçınla hansı axmaq qadın sənə
arvadlıq edər?
Dostları ilə paylaş: |