I
Teatr'və incəsənətin müharibə dövründə əhəmiyyətini yaxşı
başa düşən Naxçıvan rəhbərliyi 1944Lcü ildə Ordubad şəhərində
də teatrın açılması haqqında qərar qəbul etmişdi.
,
Ümumiyyətlə, müharibə dövründə Naxçıvan MSSR-da 180
ümumtəhsil məktəbi, 3 texnikum, müəllimlər institutu, musiqi
məktəbi, 87 uşaq bağçası, pioner düşərgələri, 2 dövlət teatrı, 6
kinoteatr, Azərbaycan EA mərkəzi, 101 klub müəssisəsi, 44
kütləyi kitabxana, 32 qırmizı güşə və park fəaliyyət göstərirdi ki, ,
burada işləyənlərin çoxunu qadınlar təşkil edirdi [56, 1945, 30
aprel].
Müharibə illərində xeyli həkim və tibb işçisinin ordu sıralarına
çağrılmasına baxmayaraq səhiyyəinin iknişafmda, əhaliyə tibbi
yardımın göstərilməsində də müəyyən uğurlar əldə edilmişdi. Bu
dövrdə 2 xəstəxana, 12 əlavə uşaq və qadın məsləhət məntəqəsi
açılmışdı [109, s. 127-128]. Müharibə ərəfəsində Naxçıvanda cəmi
319 çarpayılıq 14 xəstəxana var idisə, 1945-ci ildə artıq 510
çarpayılıq
16 xəstəxana fəaliyyət göstərirdi. Əhaliyə 30
ambulatoriya, 60 feldşer-mama məntəqəsi, 55 həkim və 200 orta
tibb işçisi xidmət göstərirdi. Müharibə dövründə Naxçıvan tibb
mərkəzi 153 feldşer, 20 mama, 90 tibb bacısı, 39 əzcacı
buraxmışdı [47, s. 151].
ı
Tibb işçiləri çətin şəraitdə, tibb lövazimatmın və dərmanların
çatışmadığı bir vaxtda xəstəliklərə- xüsusən yoluxucu xəstəliklərə:
qızdırma, yatalaq, səpmə, traxomaya qarşı mübarizədə əsil
fədəkarlıq göstərirdidər. Bir çox qadınlar tibb müəssisələrinə
rəhbərlik
edirdilər: V.Səmədova
dəri-zöhrəvi
dispanserinin,
M.İvanova traxoma dispanserinin, Q.Quliyeva sanitar-müalicə
stansiyasının,
N.Süleymanova
Dərvişlər
kənd
həkim,
məntəqəsinin müdiri işləyirdilər [97, şi 27, bağ. 3, v. 12; iş 28, bağ.
3, v. 6].
Müharibə dövründə Muxtar Respublika əhalisinə tibb xidmə
tinin yaxşılaşdırılmasında Nisəxanım və Cəmilə Mirzəyevalarm
da mühüm xidmətləri olmuşdur. 1943-cü ildə Cəmilə Ordubad
xəstəxanasında həkim işləmişdir. Həmin ildə onun Sabirabadda
işləyən bacısı Nisəxanım da Ordubada köçmüş, burada rayon
xəstəxanasının baş həkimi, sonra isə Vənənd kənd xəstəxanasının
baş həkimi işləmişdi və ömrünü birdəfəlik bu kəndə bağlamışdır.
80
i
I
Nisəxanım həkim öz fədakar əməyinə görə bir sıra dövlət müka
fatlarına, o cümlədən 1947-ci ildə Naxçıvan MSSR Ali Soveti
ı
Rəyasət Heyətinin fəxri fərmanına, 1956-cı ildə əməkdar həkim
I
f
.
f
•
adma, 1956-cı ildə Azərbaycan SSR AS fəxri fərmanına,
«Oktyabr inqilabı» ordeninə layiq görülmüşdü. 1963-cü ildə o,
SSRİ Ali Sovetinə deputat seçilmişdi [129, 1972, 25 aprel].
Müharibə illərində Naxçıvan MSSR-də qadın məsələsində
həllediçi məqamlardan biri də qadınların xalq təsərrüfatının
mühüm sahələrində, xüsusən kənd
təsərrüfatında rəhbər
vəzifələrə irəli çəkilməsi oldu. Manqa başısı, briqadirlər, ferma
müdirləri, kolxoz və sovxoz direktorları arasında qadınların
xüsusi çəkisi .müharibədən əvvəlki illərə nisbətən dəfələrlə
artmışdı:' Ümumiyyətlə, müaribə dövründə kolxoz sədrləri
arasında qadınların xüsusi çəkisi Azərbaycan üzrə 0,9%-dən
1945-ci ildə 2,6%-ə, hesabdar və mühasiblər 0,9%-dən 34%-ə
qədər artmışdı [102, s. 299]. Naxçıvanda istehsala rəhbərlik üçün
ayrı-ayrı sahələr üzrə xüsusi kurslar təşkil edilmiş və oranı
bitirmiş qadınlar istehsaldan cəbhəyə getmiş rəhbər kadrları əvəz
etmişlər. 15 qadın kolxoz sədrləri hazırlayan kurslara qəbul
edilmişdi [71, s. 1, i ş ' 7, bağ 1, v. 300]. L.Qəhrəmanova
«Kommunist» kolxozuna, T.Rəsulova «Bolşevik» kolxozuna
(Qoşadizə k.), B.Məmmədova «Caparidze» adma kolxoza,
ı
S.Məmmədova «28 aprel» kolxozuna (Qaraxanbəyli' k.) sədr
göndərilmişdi. Şəkərəbad kəndi «İşıq» kolxozunun sədri Hürzad
Hüseynova SSRİ XTK-m «Sosialist kənd təsərrüfatı əlaçısı»
nişanı ilə təltif edilmişdi [129, 1944, 10 oktyabr]. 1944-cü ildə 58
qadın rəhbər təsərrüfat işinə göndərilmiş, 73 kolxoz sədri, 24
ferma müdiri, 161 mexanizator hazırlanmışdı [94, s. 3, iş 42, bağ
4, v. 94].
1
i
Müharibə dövründə qadınların istər xalq təsərrüfatının ida-
, rəedilməsində, istrəsə də ictimai təşkilatlardakı fəaliyyəti əhə
miyyətli dərəcədə artmışdı. Qadınların ictimai-siyasi fəallığının
artmasını göstərən faktlardan biri, onların partiyaya daxil'olması
idi. Ümumiyyətlə, Azərbaycan SSR-da müharibə illərində AKP-
na daxil olan 60 mindən çox adamın 21688 nəfəri qadın idi. Əgər
1940-cı ildə qadınlar Azərbavcan KP üzvlərinin 11,9% təşkil'edir-
diləısə, 1945-ci ildə bu rəqəm 34% olmuşdu [14, s. 280, iş 3, v.
81
435; 14, s. 169, iş 129, v. 2]. 1942-ci ildə Naxçıvan MSSR-da par
tiyaya 84,'1943-cü ildə isə 108 qadın, qəbul edilmişdi [95, s. 1, iş
31, b. 4 ,'v. 14]. Bu isə bütün Muxtar Respublika üzrə qəbul edi
lənlərin 17,5%-ni təşkil edirdi. [615] Bu rəqəm bütün partiya
üzvlüyünə və namizədliyinə aid idi. Əslində isə 1942-ci ildə par
tiyaya 155 üzv, 1943-cü ildə 216 nəfər qəbul edilmişdi ki, bu za
man qadınlar artıq 50%-dən çox təşkil edirdilər. Komsomola gi
rənlər arasında 1942-ci ildə 102 nəfərdən 64-ü, 1943-cü ildə 192-
dən 108-i, 1944-cü ildə 220-dən 164-ü, 1945-ci ildə isə 189-dan
•
• >
__
•
144 nəfəri qız idi [99, s. 9, b. 21, v. 1]. Bununla belə bu dövrdə də
ərazidə qadınların partiya üzvüləri arasıda xüsusi çəkisi çox az
olub, ümumrespublika göstəricilərindən geridə qalırdı.
Näxçıvanda qadınların partiya və sovet sistemində təlimatçı,
təbliğatçı, təşviqatçı, şöbə müdirləri vəzifəsinə irəli çəkilməsi
kütləvi 'xarakter almışdı. Bir çox qadınlar ilk partiya
təşkilatlarına rəhbərlik edirdidər.
Qabaqcıl qadınlardan olan Səkinə Əliyeva vilayət partiya
komitəsinin təbliğat və təşviqat şöbəsinin təlimatçısı, Zeynəb
Əsgərova Şahbuz Rayon Paritiya Komitəsinin kadrlar şöbəsinin
təlimatçısı, Sabirə Acıqətova Vilayət Partiya Komitəsinin təşkilat
şöbəsinin partiya-komsomol kadrları bölməsinin müdiri idi (
əvvəllər vilayət qadınlar şöbəsinə rəhbərlik edirdi - S.A.) [127, s.
,
I
«
1, iş 31, bağ. 4, v. 14]. Ş.Əsədova Baş Noraşen, M.Cəfərova
Düdəngə,
D.Əhmədova'
Şıxmahmud,
S.Baxşəliyeva
Qaraxanbəyli, T.İmamquliyeva Xəlilli ilk partiya təşkilatlarının
katibləri idilər [95, s. 1, iş 8, b. 1, v. 33, iş 5, b. 1, v. 145, v. 13,
v.360]. •
Müharibə dövründə partiya orqanları ilə yanaşı sovetlərin də
arxa cəbhədəki fəaliyyəti güclənmiş, təsərrüfat, mədəni-maarif
məsələlərində qüvvə və ehtiyacların səfərbər edilməsində onların
rolu artmışdı.
Qadınların şəhər, kənd, qəsəbə sovetlərində iştirakının artma
sı, həm də onların sovet deputatları arasında əksəriyyət təşkil et
mələri ilə bağlı idi. Əgər 1939-cü ildə qadınlar bütün sovet depu
tatlarının 33,1%-ni təşkil edirdilərsə, 1944-cü ildə 53,8% təşkil
edirdilər [Azərbaycan tarixi, III cild, II hissə, B., 1964, s. 8]. Qa
dın deputatlar yaşayış məntəqələrində müxtəlif təşkilatı işlərin
82
I
Dostları ilə paylaş: |