Şəmistan Nəzirli
457
ların öz-özlərinə işgəncə vermələri haqqında” və “Şiələrdə dini
misteriyanın mənşəyi” adlı silsilə məqalələri ilə çıxış etmişdir.
İslam dininin çox yayıldığı bir ölkədə ona tənqidi yanaşmaq,
əlbəttə, öz dövründə böyük cəsarət tələb edirdi. Özünün dini ba-
xışlarında ardıcıl və barışmaz olan Səməd bəy Mehmandarov ilk
növbədə xalq maarifini inkişaf etdirməyə və ruhani başçılarını
müftəxorluq azarından uzaqlaşmağa çağırırdı: “İslamın keç-
mişinə müraciət etmək, onun tarixini diqqətlə öyrənmək, bu
tarixdə diqqətəlayiq nə varsa hamısını toplamaq lazımdır”.
Polkovnik Səməd bəy Mehmandarov “Necə edək?” silsilə
mə qalələrində Quranın tərtib edilməsi tarixindən və Məhəmməd
Peyğəmbərin şəxsiyyətindən geniş söhbət açır. O yazır ki, Quran
üçün hamıdan əvvəl və hamıdan çox Məhəmməd Peyğəmbər ta-
rix qarşısında məsuliyyət daşıyır. Tarixi mənbələr göstərir ki,
Məhəmməd çox ağıllı, yaradıcılıq dühasına və gözəl danışıq
qabi liyyətinə malik bir adam idi. Həyat tərzində sadəlik, düzlük,
ədalətlilik, mərdlik, alicənablıq, hamı ilə rəftarında səmimilik və
bərabərlik dağınıq və pərakəndə ərəb qəbilələrini birləşdirən bu
din və dövlət islahatçısının xarakterik xüsusiyyətləri idi…
Məhəm məd Peyğəmbər ömrünün axırına kimi öz dövrünün ən
nəcib şəxsiyyətlərdən biri olaraq qaldı.
Həmin illərdə Varşava Hərbi Dairəsində qulluq edən polkovnik
Səməd bəy Mehmandarov “Tərcüman” qəzetinin redaktoru İsma-
yıl bəy Qasprinskidən, Qoridəki Zaqafqaziya Müəllimlər Seminari-
yasında müəllim işləyən ədəbiyyatşünas Firidun bəy Köçərlidən,
lənkəranlı müəllim Teymur bəy Bayraməlibəyovdan və tarixçi-alim
Əhməd bəy Cavanşirdən polemik cavablar almışdı.
Firidun bəy Köçərli Səməd bəy Mehmandarovu dinə tənqidi
münasibət bəslədiyinə və buna görə də guya dindarların hiss-
lərinə toxunduğuna görə tənqid etmişdi.
Firidun bəy Köçərli “Tərcüman” qəzetinin redaktoru İ.Qas-
prinskiyə “hücum” edir, onu Səməd bəy Mehmandarovun
“Necə edək?” məqaləsinə tənqidi münasibət bəsləməməkdə gü-
nahlandırırdı. “Tərcüman”ın abunəçisi kimi F.Köçərli həmin
General Əli ağa Şıxlinski və silahdaşları
458
qəzetin səhifələrində S.Mehmandarova həsr olunmuş məqaləni
oxumuşdu. Lakin İsmayıl bəy Qasprinski “Necə edək?” məqa-
ləsinin müəllifini nəinki tənqid etmişdi, hətta, “Novoye obozre-
niye” redaksiyasına göndərdiyi məktubda onun bəzi fikirlərinə
müəyyən qədər tərəfdar çıxmışdı.
Səməd bəy Mehmandarovun Məhəmməd Peyğəmbərin şəx-
siyyətindən müsbət danışdığına görə İsmayıl bəy Qasprinski
əvvəlki məktubundakı kimi onu hirslə tənqid etməyir, İslam di-
nini islah etmək məsələsində onun fikrinə şərik çıxır. O, Səməd
bəyə razılığını bildirib yazır ki, artıq İslam dini haqqında ümid-
siz məqalələr yazmır. Bu dindən barışdırıcı tonda danışır, müsəl-
manın cəhalətini və durğunluğunu müalicə etmək tədbirlərini
irəli sürür.
Səməd bəy Mehmandarovun həmin məqalələri yazdığı dövr-
dən yüz on ildən çox bir vaxt keçir. Lakin onlar bu günlərimiz
üçün də əhəmiyyətlidir. Həmin yazılarda qaldırılan məsələlər –
xüsusilə, xalqın geriliyini görən ziyalı “müsəlmanlara” mədəni
tərəqqi yolunu tutmaq vəzifəsini tövsiyə etməsi onun islam dini-
ni incəliklərinə qədər bilməsinə dəlalət edir. O, cəsarətli çıxışları
ilə müsəlman cəmiyyətindəki bəlalardan xalqı xilas etməyə çağı-
rır. Səməd bəy Mehmandarov təhsil və maarifdə qızların və
gələcək anaların təhsil almalarına xüsusi əhəmiyyət verirdi.
Müsəlman geriliyinin səbəbini İslamdakı bəzi ehkamların
məhvedici təsirində axtarırdı. O, Firidun bəy Köçərliyə cavab
məktubunda yazırdı ki, ayrı-ayrı şəxslər və silklər əksər hallarda
eqoist niyyətlərlə xalq kütlələri içərisində mövhumatın qorunub
saxlanılmasına və inkişaf etdirilməsinə çalışmışlar. Çünki onlar
öz nüfuzlarını, qüdrət və sərvətlərini həmin mövhumat hesabı-
na əldə etmişlər. Bunun da nəticəsində dini təmayüllər amansız
təhriflərə məruz qalmışdır.
Yad mühitdə yaşamasına və hərbiçi olmasına baxmayaraq
Səməd bəy Mehmandarov müsəlmanın tutulduğu azarı görür
və dərk edirdi. Şəxsi mənafeyini dövlət mənafeyindən üstün tu-
tanlara qarşı çıxış edərək vətəndaş yanğısı ilə qeyd edirdi ki,
Şəmistan Nəzirli
459
müsəlmanları bekar, müftəxor, pozğun intriqa azarına tutulmuş
geniş hüquq və güzəştlərə malik olan, hökumət yanında sözləri
keçən, lakin buna baxmayaraq, heç bir işdən yapışmayaraq öz
şəxsi mənafelərini güdən, ictimai və dövlət mənafeyini də öz
xeyirləri ilə ölçən, canlı, azad fikrin hər bir təzahürünə qarşı çı-
xan ləyaqətsiz qəyyumların (bəzi din xadimlərinin) pəncəsindən
xilas edə biləcək qüvvəni haradan tapmalı?
AZƏRBAYCAN OĞULLARI STALİNQRAD
DÖYÜŞLƏRİNDƏ
“Azərbaycan! Əziz Vətən, ana torpaq! Sən bizi
bəslədin, böyütdün, bizdən heç nə əsirgəmədin. Sən
bizi sevirsən, bizim üçün bu sevgi çox əzizdir, dünya-
da heç bir şey bu sevgini əvəz edə bilməz. Biz böyük
nizamilər, babəklər, koroğlular ölkəsi olan sənə,
sənin bu sevginə and içirik ki, tapdalanmış torpaqla-
rımız və təhqir edilmiş, vəhşicəsinə divan tutulmuş
hər bir vətəndaşımız üçün düşməndən amansız inti-
qam alacağıq. Bu yolda canımızı və qanımızı
əsirgəməyəcəyik”.
1942-ci ildə Stalinqrad uğrunda
döyüşdə həlak olmuş
naməlum Azərbaycan əsgərinin
cibindən tapılmış məktubdan
Bu məktub yetmiş il əvvəl yazılmış olsa da, zənnimizcə, bu
gün də məzmununu itirməyib. Yağı düşmənlə üzbəüz durduğu-
muz bir vaxtda müasir gəncliyimizi Vətən, Azərbaycan və Qara-
bağ sevgisi naminə daha fəal və mübariz olmağa çağırır. Bu
cümlələrdəki sözlər hər bir Azərbaycan oğlunun ən ümdə arzu-
suna çevrilməlidir.