Şəfəq dolu bir nəğmə 1

Əyyub Sabiroğlu 

 

 

50 

 

 

 

Xəstəyəm,  yetir özün,  sevgili canan,  ölürəm. 

Ayrılıq eyləyibdir könlümü al-qan,  ölürəm. 

 

Zamanın hökmü  ilə  qonaq oldum yad ellərə,  

Könlümü şam  eyləyib  yandırır hicran,  ölürəm! 

 

Neçə namə yazmışam  elimizə,  cavabı yox,  

Hər günüm il kimidir, göz yaşım neysan,  ölürəm! 

 

Getmir xəyalımdan qoşa gəzdiyimiz  xoş günlər,  

Könlümün yarasına gəl eylə dərman,  ölürəm! 

 

Yuxuda mən bu gecə gördüm sənin gül üzünü,  

Gözümü açdığıma oldum peşman,  ölürəm. 

 

Əyyubam,  Vətənimdə ölmək xoşdur mənə,  ey yar,  

Qoyma yadlar içində yarın versin can,  ölürəm! 

                                             

10.08.1975 

 

               

---

Şəfəq dolu bir nəğmə 

 

 

51 

 

 

 

 

ADSIZ  ġEĠRLƏR 

 

Nazlana- nazlana suya gedəndə,  

Bir bizim tərəfə nəzər sal,  gözəl. 

Dərdindən dəliyəm,  xeyli zamandır,  

Halımı bacımdan xəbər al,  gözəl. 

                                                                1979 

                     

 

Canımda saxlayıb kədəri, qəmi,   

Gəzirəm nə vaxtdır sərsəri kimi. 

Könlümün əvvəlki odu səngimiş,   

İlahi,  nə üçün taleyim dönmüş? 

                                                                1989 

                                     

 

Bir nazlı sənəmin eşqiylə yandın,  

Ona könül verdin,  ona inandın. 

Özünü xoşbəxtlər xoşbəxti sandın,  

İndi niyə belə qəmlisən,  Əyyub?  

---

Əyyub Sabiroğlu 

 

 

52 

Qaldı ürəyimdə arzum, muradım,  

Göyləri titrətdi acı fəryadım. 

Gözəllik aşiqi Əyyubdur adım,  

Yara xəbər verin,  gəlsin,  ölürəm. 

 

 

Getdim görüşünə bir axşamçağı,  

Sübhədək gözlədim,  o yar gəlmədi. 

Xəzan viran qoydu bağçanı-bağı,  

Həsrətin çəkdiyim bahar gəlmədi. 

                                                           1979 

 

 

 

Dilimin müqəddəs sözüdür  Vətən! 

Eşqimin,  sevgimin gözüdür Vətən! 

Mənim həyatımın özüdür  Vətən! 

Mən onun ən kiçik bir zərrəsiyəm. 

                                                                1979                                                                               

 

 

Quduz bir vəhşi tək ulayır külək,  

Göstərmək istəyir  sanki  gücünü.           

Kimi ləzzət alır şuba geyərək,  

Kimi tək pencəkdə soyuq qış günü. 

---

Şəfəq dolu bir nəğmə 

 

 

53 

Mənə unut dedi.-Necə unudum,  

Dilsiz  ürəyimə hakim olanı? 

Mənə unut dedi.-Necə unudum,  

Könlümə əvəzsiz  həkim olanı? 

 

 

Çox-çox uzaqlarda öz Vətənindən 

Şair nəğmə yazar-Vətən nəğməsi. 

Uzaq bir diyarda   duyar dərindən,  

Hansı qüdrətdədir  Vətən kəlməsi  

                                                      31.07.1975 

               

Bir ah çəkdim,  göyün üzü qaraldı,  

Yollara baxmaqdan gözüm saraldı. 

Hicran yanğısını  belə bilməzdim,   

Sənsiz ürəyimi qəm-kədər aldı. 

 

                      

Bu dünya nə yaman fırlanır belə,  

Bir yerdən yapışıb dayanmaq olmur. 

Bu ürək nə yaman çırpınır belə,  

Sevgi röyasından oyanmaq olmur... 

                                                06.07.2006 

                      

---

Əyyub Sabiroğlu 

 

 

54 

Gördüm bu dünyanın  hər sifətini,  

Əllini aşırdım,  yüzə  xeyli var... 

Belə keşməkeşli,  sərsəm dünyada  

Görəsən,  kimlərin yüzə meyli var?  

                                                         

2006 

                                                                              

     

Gecə -gündüz qayalara çarpılan 

Damcı-damcı səpələnən mənəm,  mən. 

Dalğa-dalğa   sahillərə can atan,                     

Həzin -həzin  ləpələnən mənəm,  mən. 

                                                 

05.02.2002 

 

 

Yaman qaçhaqaçdır ruzi dalınca,  

Ömür necə keçdi,  bəndə nə bilsin? 

Bir tikə çörəyə əli çatınca,   

Bəndə nələr çəkir,  kündə nə bilsin? 

                      

 

Yaman uzun çəkdi,  yaman bu gecə,  

Qəhər boğur məni,  ağlayım necə?  

Göz yaşım içimdən -içimə axır. 

Məni haqsızlıqlar yandırıb-yaxır.   

                         

---

Şəfəq dolu bir nəğmə 

 

 

55 

Tüstülənib yanan ağac,  

Qalanmağın  yaman,  ağac !.. 

Sən yabanı,  biz yabanı,   

Şər bürüyüb  bu  dünyanı,  

Şər bürüyüb  bu  dünyanı. 

 

 

Yanımdan ötürsən səssiz-səmirsiz,  

Ötəri bir nəzər salmadan belə. 

Elə bil heç tanış deyilmişik  biz,  

Üzümə  baxırsan yad adam kimi,  

Adi salamımı almadan  belə... 

Ötəri bir nəzər salmadan belə... 

 

 

Ey könül, çox uyma al yanaqlara,  

Mərmər sinələrə,  bal dodaqlara. 

Çoxdur  qələm qaşlı,  nazlı gözəllər,  

Xeyirdən daha  çox görərsən  zərər!  

                                                                                          

 

Sevin,  ay ellər çiçəyi! 

Dərməyiniz tər çiçəyi. 

Qoruyunuz hər  çiçəyi, - 

Baharın bir zərrəsidir. 

---