29
Rusiyanın Zaqafqaziyada geosiyasi maraqlarının və prioritetlərinin təkamülü
Rusiya imperiyasında erməni etnosunun sosial-hüquqi
at ri butu olan erməni-qriqorian məzhəbinə aid mərasimlər və
at ri but lar pravoslav mərasimlərinə və atributlarına bən zə-
di yin dən bu məzhəb siyasi-dövlət isteblişmentinin dünyəvi
nü ma yən də ləri tərəfi ndən yanlış olaraq kilsə qaydaları ba-
xı mın dan pra vos lav lı ğa yaxın hesab edilirdi. Bunun bir sə-
bə bi o dövrdə pra vos lav ilahiyyatının inkişaf etməməsi idi.
İla hiy yat ehkamçılığı mə sə ləsinin dərinliyinə dalmadan bir-
cə mə qamı qeyd edək ki, er məni apostol kilsəsi Qədim şərq
pra vos lav kilsələri qrupuna aid
dir, IV Ümumdünya kil
sə
məc li sin də iştirak etməmiş və onun qərarlarını qəbul et mə-
miş dir, ona görə də öz ehkamlarında yal nız ilk üç Ümum-
dün ya kilsə məclisinin qərarlarına əsas la nır və «Təcəssüm
et miş Söz Tanrısının vahid təbiəti»nə (mia fi zit çiliyə) eti qad
edən İsgəndəriyyəli Müqəddəs Kirilin Xal ki dondan qa baq kı
xristologiyasını rəhbər tutur. Erməni-qri qo rian təlimi Müq.
Üç Üqnumu inkar etməsi ilə pravoslav eh
kam
çı lı ğın dan
fərqlənir, bu isə onun tərəfdarlarını yəhudi dininin mən sub la rı
və «jidçilər»in müxtəlif saxta xristian sektalarının – du xo bor-
la rın, molokanların və digərlərinin ardıcılları ilə ya xın laş dırır.
Ona görə də müasir xristian (həm katolik, həm də pra vo slav
və hətta protestant) ilahiyyatı nöqteyi-nəzərindən qri qo rian
ermənilər sözün tam mənasında xristian sayıla bilməzlər,
lakin Qafqazdakı rus hərbi-inzibati hakimiyyət orqanları bu
məz hə bin ehkam xüsusiyyətlərinə xüsusi diqqət yetirmir, onun
ar dıcıllarını Cənubi Qafqaz regionunda öz hərbi-siyasi plan la-
rı nın və iddialarının həyata keçirilməsi işində müttəfi q hesab
edir di lər. Mahiyyət etibarı ilə biz inamla söyləyə bilərik ki, ar-
tıq XIX əsrin ikinci rübündə «erməni məsələsi» Rusiyanın Za-
qaf qa zi yadakı geosiyasətinin özəyinə çevrilmiş və iki əsrdən
30
Oleq Kuznetsov
bir qədər az müddətdə, XXI əsrin əvvəllərinədək bu cür özək
olaraq qalmışdır.
Rusiyanın Mərkəzi Qafqaz ərazisini İrandan və Osmanlı
im periyasından qoparması və bir neçə onillik ərzində burada
möh kəm lənməsi Rusiya dövlətinin qriqorian ermənilər ba-
rə sin də fəal köçürmə siyasəti ilə müşayiət olunmuşdur. Er-
mə ni lər İrandan və Osmanlı imperiyasından məqsədyönlü
şə kil də çı xa rı la raq, Rusiyaya birləşdirilmiş Zaqafqaziya tor-
paq la rın da yer ləş dirilirdi. İranla bağlanmış Türkmənçay sülh
mü qa vi lə sin də və Osmanlı imperiyası ilə bağlanmış Ad ria no-
pol sülh mü qa vi lə sin də bu barədə xüsusi maddələr nəzərdə
tu tulurdu. Er mə ni lə
rin Zaqafqaziyaya köçürülməsi kütləvi
xarakter daşı yır dı: tam rəsmi Rusiya məlumatlarına görə,
təkcə 1829-cu ilin payızında – 1830-cu ilin yazında Osmanlı
im periyasından 15000 erməni ailə si köçürülmüşdü ki, bu da
90 mindən 100 mi nə dək erməni de mək idi. Həm də bunlar
yalnız Ərzurum və Qars pa
şa lıq la rın dan gətirilənlər idi
12
.
Rusiya Zaqafqaziyasına təqribən elə bu qə dər erməni iki il
əv vəl İrandan, daha 30 minə qədər erməni isə Trabzondan
köçürülmüşdü. Faktiki olaraq, üç ildən bir qədər az müd dətdə
Cənubi Qafqazın erməni əhalisi milyonun üçdə bi ri qədər art-
mışdı. Eyni vaxtda bu qədər erməninin Rusiya ha ki miy yəti
tə rəfi ndən sanksiya verilmiş, təşkil edilmiş və ma liy yə ləş di-
ril miş kütləvi köçünü bütünlüklə Rusiyanın Cənubi Qaf qaz da
geo siyasətinin təzahürü hesab etmək olar.
Bu müddəa ilə biz qriqorian ermənilərin qədimdən Za-
qaf qa zi ya ərazisində yaşaması faktını şübhə altına almağa
ça lış mı rıq. Lakin 1820–1830-cu illərin hüdudunda İrandan
12
Утверждение русского владычества на Кавказе… Т. 4 (ч. 2).
Səh. 453-454.
31
Rusiyanın Zaqafqaziyada geosiyasi maraqlarının və prioritetlərinin təkamülü
və Os man lı imperiyasından ermənilərin bu qədər kütləvi
surətdə kö çü rül mə si Rusiyaya yeni birləşdirilmiş torpaqlarda
bu xalqın nü ma yən də lərinin ərazicə yerləşməsi strukturunu
kökündən də yiş dir miş dir. O vaxtadək Zaqafqaziyanın feodal
döv lət-ərazi qu rum larında qriqorian ermənilər dağınıq halda
yer ləşmiş, heç yer də (hətta İrəvan xanlığında) etnik çoxluq
təş kil etməmişlər, an caq 1830-cu ildə Şərqi Anadoludan kö-
çü rül dükdən son ra Cə nu bi Qafqazın ayrı-ayrı yerlərində yığ-
cam şəkildə məs kun la şa raq, etnik çoxluq təşkil etmişlər. Bu-
na misal kimi Osmanlı im pe riyasından çıxmış ermənilərin
rus Qaf qaz administrasiyası tə rə fi ndən Gümrü və Lori va di si
ət rafl arında məskunlaşmasının təş kil edilməsini
13
gös tər mək
olar. Son ralar bu ərazi müasir Er mə ni stan milli döv lət çi li yi-
nin özə yini təşkil etmişdir.
Görə bilərik ki, Rusiyanın Cənubi Qafqazda geo si ya sə-
tinin hə ya ta keçirilməsi üçün başlıca milli-dini vasitə mü səl-
man azər bay can lılar deyil, hətta Rusiyaya və onun geosiyasi
maraqlarına sə daqətini döyüş meydanlarında əldə silah də-
fə lərlə sübut etmiş xris tian gürcülər deyil, məhz qriqorian
er mə nilər – dini-kilsə mə ra simlərinin və atributlarının ox-
şar lı ğından savayı, Rusiya qar şı sında heç bir xüsusi xidmət
gös tər məmiş ermənilər oldular. Bu nun nəyə görə baş verdiyi
tədqiqatımızın mövzusu ilə bağlı mə sə lə deyildir. Odur ki, bu
vəziyyətin yaranması səbəblərini nə zər dən keçirmədən yalnız
məsələnin mövcudluğu faktını qeyd et məklə kifayətlənirik.
Bütün XIX əsr ərzində və XX əsrin əvvəllərində Ru si-
ya nın Cənubi Qafqaz regionunda geosiyasətinin prio ri tet-
lə rini «erməni vektoru» müəyyən etmişdir. O dövrün bü tün
Rusiya–Türkiyə müharibələrində rus qoşunlarının Za qaf qa-
13
Yenə orada.
Dostları ilə paylaş: |