|
Qafqaz müSƏlmanlari idarəSİAzerbaycanda-Ehlibeyt-irsiMəqalələr toplusu
15
olmağın deyil, istər bitki, istər heyvan və istərsə də insan
olsun, hər canlı varlığın ehtirama layiq olduğunu vurğu -
lamaq istəmişdir.
Həzrət Məhəmməd (s) digər bir hədisdə belə buyur-
muşdur: “Sizə möminin niyə bu adla adlandırılmasının sə-
bəbini deyimmi? (Ona görə ona bu ad verilib ki) İnsanların
canları və malları onun zəmanəti altındadır (ərəb dilində
mömin sözü ilə amanda, zəmanətdə olma mənasına gələn
“əmn” kəlməsi eyni kökdən törəyib). Müsəlman isə əlin-
dən və dilindən insanların zərər görmədiyi şəxsdir. Bəs si-
zə mühacirin kim olduğunu deyimmi? O (mühacir), pislik-
lərdən və Allahın haram qıldığı şeylərdən uzaqlaşandır”
6
Peyğəmbərimizin (s) Əhli-beytinin həyatı da başqa-
larına qarşı mülayim davranma nümunələri ilə doludur. Bu
kontekstdə Həzrət Əlinin (ə) Malik Əştərə etdiyi tövsiyə
çox mənalıdır. İmam Əli (ə) Misirə vali kimi göndərdiyi
Malikə idarə etdiyi insanlarla necə rəftar etdiyinə dair
uzun bir məktub göndərmişdir. Bu məktubun bir bölümün-
də belə deyilir: “Xalqla mərhəmətlə rəftar etməyi özünə
adət elə. Onları sevməyi, onlara lütf etməyi öz xarakterin
halına gətir. Onların yeməklərini, içməklərini qənimət
bilən yırtıcı heyvan olma. Çünki onlar (insanlar) iki qisim -
dir: Bir qismi sənin din qardaşın, o biri qismi yaradılış
yoldaşındır. Onlar səhv və xəta edə bilərlər; bilərəkdən, ya
da səhvən əllərindən bəzi şeylər çıxa bilər. Öz əməllərini
Allahın bağışlamasını necə arzu edib istəyirsənsə, sən də
onları bağışla, xətalarından keç”.
7
Bu sözlər bəlkə XXI
əsrdə yaşayan insanlar üçün adi görünə bilər. Lakin nəzərə
alsaq ki, bunlar təqribən min beş yüz il bundan qabaq, hələ
6
Şeyx Səduq. Sifatuş-şiə. Tehran, tarixsiz, səh. 31.
7
Nəhcül-bəlağə (Abduh şərhi ilə birlikdə), Beyrut, tarixsiz, səh. 84.
|
|
|