Sonnotlar
1.
Makale, yazarın doktora tezinin ilgili bölümlerinin revize edilmiş halidir.
2
Friedman’ın fikirleri hakkında özlü bir görüş için bakınız Butler, E (2011).
3
Sosyal Darwinizm kuramı ilk defa 19.y.y.’ın ortalarında İngiliz filozof ve sosyolog
Herbert Spencer (1820-1903) tarafından sosyal bilimlere uyarlanmaya çalışılmıştır.
Spencer, toplumlar arasındaki rekabetin sosyal gelişmeye neden olacağına inanır.
Toplumsal evrim kuramı içinde “uyum sağlayanın hayatta kalması” (Survival of the
fittest) olarak ifade edilen Sosyal Darwinizm’de politik ve ekonomik açıdan rekabet ve
kişisel çıkarın sosyal düzeni geliştireceği ve rekabetin devlet müdahalesi olmaksızın
sosyal hastalıkları tedavi edebileceği yaklaşımı öne sürülmüştür. Aynı zamanda Spencer
tarafından bir toplum için en uygun iktisadi anlayışın serbest piyasa fikri (Laissez-faire)
olduğu belirtilir ve serbest piyasa ekonomisinin “uyumlu olanın üstünlük sağlayacağı”
fikrinin rekabetin en uygar biçimi olduğu savunulur. Spencer, eğitim, sağlık vb. büyük
toplumsal fayda sağlayan alanlarda dahi devlet müdahalesini şiddetle eleştirmiş ve bütün
kolektivist doktrinlerin temel ilkesi olan devletçiliğe karşı, bireycilik ilkesini savunmuştur.
Bu yaklaşımlar ışığında Sosyal Darwinizm eleştirel kuramcılar tarafından ahlaki, bilimsel
ve politik olarak geçerli olamayacağı görüşüyle yoğun şekilde eleştirilere uğramaktadır.
Özellikle sosyal devlet anlayışı, demokrasi, eşitlik ve adalet gibi kavramların öneminin
anlaşılması bu kuramın geçerliliğini sorgulanır hale getirmiştir. Özetle Sosyal Darwinism,
Darwin’in evrim kuramının genişletilerek sosyal alanda uygulanmasıdır. (Daha detaylı
bilgi için bakınız 1. Wee A (t.y.) “Herbert Spencer and Social Darwinism” 2. Spencer H
(2016: 9) 3. Steger M B (2004: 65). 4. Stanford Encyclopedia of Philosophy (2017).
4
Fırsat eşitliği kavramına ek olarak eğitim eşitliği kavramı, “bir ülkede yaşayan
bireylerin cinsiyetine, diline, dinine, etnik kökenine, toplumsal ve ekonomik kökenine,
siyasal görüşüne bakılmaksızın, yurttaşlara sunulan eğitim olanaklarının olabildiğince
eşitlenmesi ya da dengelenmesi olarak tanımlanabilir.” (Daha detaylı bilgi için bakınız
Kurul, 2012:224)
5
Politeknik eğitim; fiziksel, zihinsel ve pratik eğitimin birleştirilmesi olarak
tanımlanmaktadır. Daha geniş bilgi için bakınız Small R (1984).
6
İçsel büyüme modeli, klasik büyüme modelinden farklı olarak, maddi üretim
faktörlerinin yanında, yeni üretim teknikleri ya da örgütlenme veya iyileştirilmiş üretim
sistemi gibi maddi olmayan faktörlerin katkılarıyla büyüme oranının yükseltilmesi
modelidir. Bu modelin önemi, etkili kamu müdahalesinin olmaması durumunda ileri ve
806
Uçkaç A (2019). Neoliberalizm ve Küreselleşmenin Eğitim Üzerindeki Etkisi.
Mülkiye Dergisi
, 43 (4), 785-809.
geri ekonomiler arasında zamanla ekonomik yakınlaşmanın sağlanamayacak olmasıdır.
Daha detaylı bilgi için bakınız Romer, P M (1994).
7
Michael Oakeshott Londra İktisat Okulu’ndaki (London School of Economics)
konferanslarında telokrasi (belirli bir amaca ya da hedefe yönelik karar ya da çaba) ile
nomokrasi (belirli bir amacın sağlanmasını hedeflemeyen karar ya da çaba) arasında
ayırım yaparak neoliberal politikaların klasik politikalardan farkını ortaya koymaya
çalışmıştır (Plant, 2010:6).
8
Bu konuda daha detaylı bilgi için bakınız Schumpeter J A (1943).
Dostları ilə paylaş: |