78
Kuba 1918-1939-cu illərdə
Kuba Birinci dünya müharibəsinindən sonrakı ilk illərdə
Kuba Birinci dünya müharibəsinə 1917-ci ilin aprelində daxil oldu,lakin,iri
miqyaslı hərbi əməliyyatlarda iştirak etmədi.Hələ 1916-cı ilin sonlarında Kubada
yeni prezident seçkiləri keşirilmişdi.Mühafizəkarlar Menokalın,liberallar isə Al-
fredo Sayasın namizədliyini müdafiə etdilər.Seçkilərdə mühafizəkarların nüma-
yəndəsi Menokal prezident seçildi.Bu,1917-ci ilin fevralında liberalların hərəkatı-
na səbəb oldu.Buna görə də ABŞ öz ordusunu Kubaya yeritdi və 1922-ci ilədək
geri çağırmadı.ABŞ-ın Kubada nüfuzunun güclənməsi iqtisadiyyatın aparıcı
sahələrinin milli burjuaziyanın əlindən çıxmasına səbəb oldu.Xarici kapitalın
üstünlük təşkil etdiyi sahə şəkər qamışı istehsalı idi.Çünki,kənd təsərrüfatının bu
sahəsi böyük kapital əldə etməyə imkan verirdi.Kuba iqtisadiyyatının ABŞ kapi-
talından asılılığı xalq kütlələrinin narazılığına səbəb oldu.Tezliklə,ölkədə ziya-
lıların və fəhlələrin iştirakı ilə böyük etiraz nümayişləri başlandı.Hərəkat iştirak-
çıları demokratik quruluşun yaradılması və universitetlərə özünüidarə hüququnun
verilməsi tələbini irəli sürdülər.Hökumət nümayişi yatırsa da,ölkədə islahatların
keçirilməsinin zəruriliyi açıq-aşkar özünü göstərdi.
Kuba XX yüzilliyin 20-30-cu illərində
20-ci illərdə Kuba iqtisadiyyatı ağır vəziyyətdə idi.Fəhlə hərəkatının güc-
ləndiyi bir şəraitdə 1924-cü ilin noyabrında generalların və iri maliyyə dairə-
lərinin nümayəndəsi Xerardo Maçado liberallar partiyasından prezident seçildi.
Onun hakimiyyəti illərində 3 mindən artıq insan terrora məruz qaldı.Belə şəraitdə
1925-ci il- də Kuba Kommunist Partiyası yaradıldı.1928-ci ildə Maçado yenidən
öz namizədliyini irəli sürdü vəseçkilərdə qələbə qazandı.Prezidentin səlahiyyət-
ləri isə 4 ildən 6 ilədək uzadıldı.
1929-cu ildə başlanan dünya iqtisadi böhranı Kuba iqtisadiyyatına ağır
zərbə vurdu.Belə ki,Kuba ixracatı 3 dəfə aşağı düşdü,ölkədə işsizlər ordusu ya-
randı.Çox keçmədən Maçado rejiminə qarşı güclü hərbi qarşıdurma meydana
gəldi.Kubanın ABŞ-da keçmiş səfiri Karlos de Sespedes Maçadonun istefasını
79
tələb etdi.Digər tərəfdən eyni tələbi ABŞ-ın Latın Amerikası ölkələri üzrə dövlət
katibinin yeni köməkçisi Semner Uelles də irəli sürdü.Nəhayət,1933-cü il avqus-
tun 11-də Kubada dövlət çevrilişi baş verdi.Maçado zabitlər qrupu tərəfindən
həbs edildi.Avqustun 12-də isə Maçado tərəfdarları ilə birlikdə ölkəni tərk etdi.
Karlos de Sespedes müvəqqəti prezident seçildi.Lakin,orduda yeni prezidentə
qarşı müxalifət formalaşdı.Müxalifətə Fulxensio Batista rəhbərlik edirdi.1933-cü
il sentyabrın 5-də serjant dəstələri Batistanın komandanlığı altında mərkəzi hərbi
şəhərcik olan Kampo Kolumbiyanı ələ keçirdilər.Sespedes hökuməti süqut etdi.
Havana Universitetinin tibb professoru,keçmiş Nyu-York “İnqilabi Xunta” sının
üzvü Ramon Qran San-Martininin başçılığı altında hökumət formalaşdı.Batista
respublika silahlı qüvvələrinin “inqilabi komandanı” təyin edildi.
1934-cü il yanvarın 14-də Batista Qrau San-Martinini istefa verməyə məcbur
edir.Həmin ilin mayında Kuba ABŞ dövləti ilə müqavilə imzalayaraq iqtisadi və
siyasi yardım alır.Bununla Batista rejimi öz hakimiyyətini möhkəmləndirir.Ancaq,
ölkədə yenə də tətillər və nümayişlər davam edir.Hökumət çətinliklə bu çıxışları ya-
tıra bilir.Buna baxmayaraq,mövcud rejim müəyyən güzəştlər edir.1935-ci ilin iyu-
nunda parlament rejiminin formal bərpa edilməsi haqqında konstitusiya qanunu
qəbul edilir.Prezidentin səlahiyyət müddəti 4 il müəyyən olunur.1936-cı ildə keçi-
rilmiş prezident seçkiləri sosial zidiyyətlərin dərinləşməsinin qismən də olsa qarşı-
sını aldı.Havana Universiteti və məktəblər yenidən açıldı.1938-ci ildə isə Kommu-
nist Partiyasının açıq fəaliyyətinə icazə verildi ki,bununla digər siyasi təşkilatlara da
tətbiq edilən məhdudiyyətlər aradan qaldırıldı.İkinci dünya müharibəsinin başlan-
masına yaxın həyata keçirilən demokratik dəyişikliklər Kubanın regionda nüfuzunu
əhəmiyyətli dərəcədə artırdı.
Çili 1918-1939-cu illərdə
80
Çili Birinci dünya müharibəsindən sonrakı ilk illərdə
Hələ 1915-ci ildə Çilidə Sanfuentesin hakimiyyəti qurulmuşdu.O,Müha-
fizəkarlar Partiyasının nümayəndəsi kimi torpaq aristokratiyasının və kilsənin
hökmranlığını müdafiə edirdi.Ölkədə polis terroru güclənmiş,mitinqlər və nüma-
yişlər geniş xarakter almışdı.1920-ci ildə yeni prezident seçkiləri keçirilir.Prezi-
dent vəzifəsi uğrunda iki siyasi partiya-mühafizəkarlar və liberallar mübarizə apa-
rırdı.Mühafizəkarların nümayəndəsi Luis Barros,liberalların nümayəndəsi isə
Arturo Alessandri idi.Seçkilərdə partiyalardan heç biri qələbə qazana bilmədi.
Buna görə də məsələni Çili Ali Məhkəməsi həll etdi və Alessandri prezident pos-
tunu tutdu.Alessandrinin hakimiyyəti dövründə nəinki xarici kapitalın hökmran-
lığı dayandırıldı, əksinə,onların rolu artırıldı və milli burjuaziyanın mövqeyi zəif-
lədi.Ölkədə 8 saatlıq iş günü tətbiq edildi,qocalığa və əlilliyə görə pensiya müəy-
yən olundu.Ancaq, fəhlələr daha geniş tədbirlərin həyata keçirilməsini tələb edir-
dilər.Buna görə də 1922-ci ilin yanvarında Çili Kommunist Partiyası yaradıldı.
Çili XX yüzillin 20-30-cu illərində
1924-cü ildə Çilidə kapitalizmin nisbi sabitləşməsi dövrünə daxil olur.ABŞ
kapitalı ölkə iqtisadiyyatında hökmranlığı qoruyub saxlayırdı.Digər tərəfdən isə
siyasi vəziyyət ağır olaraq qalmaqda idi.1924-cü ilin sentyabrındaölkədə hərbi
çevriliş baş verdi.Alessandiri hökuməti süqut etdi.Hakimiyyət general Altami-
ranonun əlinə keçdi.1925-ci ilin yanvarında digər zabitlər qrupu Altamirano reji-
mini süquta uğratdı və Alessandiri prezident postuna bərpa edildi.Həmin ilin av-
qustunda konqres yeni konstitusiya qəbil etdi və 1833-cü il konstitusiyası dəyişdi-
rildi.1925-ci ildə prezident seçkiləri keçirildi.Seçkilərdə Alessandriyə yaxın Emi-
liano Fiqeroa prezident seçildi.Ölkədə tədricən respublika qanunları bərpa olun-
mağa başladı.Lakin,1927-ci ildə polkovnik Karlos İbanes del Kampo dövlət
çevrilişi etdi.Fiqeroa hakimiyyətdən uzaqlaşdırıldı,konqres buraxıldı və diktatura
hakimiyyəti möhləndirildi.
1929-cu ildə başlanmış dünya iqtisadi böhranı Çili iqtisadiyyatına ağır
zərbə vurdu.1931-ci ilin iyununda başlanmış nümayişlər iyulun 26-da İbanesin
Dostları ilə paylaş: |