Milli Kitabxana
Yüklə 2,27 Mb. Pdf görüntüsü
|
________________Milli Kitabxana________________ 33 lənməsini istəməsə də, özünü yiğışdıra bilmirdi. - Xudanəkərdə bəlkə möhtərəm atamızın başı?.. - Bəlkə Məmalik qocanın başı xarab olubdur, demək istəyirsiniz, Ərdahan Həlaku? - Xudanəkərdə, xanım! Nə mən, nə də mənim atam Həlaku belə badbəxtliyi istəmərik! - Biz məmaliklər özümüz bilərik. Bunun siz həlakulara heç bir dəxli yoxdur! - Bəs bunlar? - deyə Ərdahan boya-boy dayanan oğlanlarını göstərdi. - Dəxli bu dörd oğlan nəvəsidir! - Onlar da sənin sicillindəndirlər, həlakulardır! - Əlbəttə, həlakulardır, məmaliklər deyildir! - deyə Ərdahan arvadının diluzunluğuna xitam vermək istədi. - Heç bir kəsin siz məmaliklərin mülkündə gözü yoxdur, çün Şahsevənin yarısı bizimdir! - Məmaliklər mülkünün də varisi vardır! - Olsun! Daha qoca Məmalik yatıb-yatıb yetmiş yaşında əl-ayağa düşüb, bizi qohumluqda rüsvay eləməsin! - Ərdahan bir daha dörd oğlunu nəzərdən keçirdi. - Atam demişkən, eyib də olmasın, bizi məmaliklərlə qan qarışdırıb, qohum olmuşuq. Mən sənin atanı da özümə ata hesab edirəm! - Onda xıxıltı ilə gülməyinizin nə menası Ərdahan xan? - Bəlkə Ərmağan xanını atasının istehzaya layiq əməli müqabilində utanmaqdansa, həlakuların evində oturub, onların ağzını qapayıb, dilini bağlamaq istəyir?! - Mən həlakular xanlığından gedə də bilərəm, Ərdahan! - Arada dörd oğul övladı ola-ola, bir də təzədən iki xanlıq arasına od-alov salıb, fitnə-fəsad törətmək üçünmü? - Qoy nə olur-olsun, Ərdahan Həlaku! - Axı, biz əhd etmişdik ki, - deyə söhbətin üslünə gəlib çıxan əhvalatın nə yerdə olduğunu bilən Həlaku xan danışığa qarışdı. – Daha biz Qurana qəsəm qılmışdıq ki, qanı qanla yox, qanı su ilə yuyaq! Biz bildirmişdik ki, daha bundan sonra gərək nəsillərimiz bizi lənətləməsinlər! Onlar deməsinlər müsəlmançılıqda bu nə ədavətdir siz qoyub getmisiniz? - Qoy ədavətimiz təzələnsin, Həlaku xan! - Yox təzələnməsin! - Həlaku xan dörd nəvəsini iki yana ayırdı. Tutaq ki, sən Ərmağan buranı tərk edib gedəndə bu gədələrdən ikisini də ozünlə apardın. ________________Milli Kitabxana________________ 34 - Mən heç bir həlaku gədəsini özümlə aparmaram! - Xub, xub, aparmazsan. Ərmağan xanım!.. Tutaq ki, nece oldusa ikisini özünlə Məmalik imarətinə apardın? - Bəli, tutaq ki, siz buyuran kimi ikisini özümlə apardım? - Tutaq ki, ikisi o yanda böyüdü, ikisi də bu yanda. - Bəli, ikisi o yanda böyüdü, ikisi də bu yanda. Onda məmaliklərlə həlakular yox, həlakularla həlakular vuruşmalı olacaqlar!.. Onlar o yana çəkəcəklər, bunlar bu yana! Yenə də Quran qəsəmi pozulacaq, köhnə ədavət təzələnəcək, arada çoxlu-çoxlu qan töküləcək. Bax, biz bu qanlı ədavətin hər iki xanlığın arasından silinməsini istəmişdik! - Siz həlakular mənim atam Məmalikin yamanca aldatmısınız! - Bəs sizi necə, Ərmağan xanım? - Elə məni də aldatmısınız! - Onda yol açıqdır! - Qoca Həlaku dinməsə də, oğlu Ərdahan qəzəblə, kinlə, küdurətlə söyləndi. - Tamam-kamal açıqdır üzünüzə yol, Ərmağan Məmalik! - Yolun açıq vaxtını mən özüm səndən əcəb bilirəm, Ərdahan Həlaku! Ərmağan xanımın gözlərində odlu qığılcım yandı. O, pörtüb qızardı, axşamüstü titrətmə tutub, yorğan-döşəyə düşdü. Sabahı ayılan Ərmağan xanım bağdadi qələmini əlinə alıb atasına namə yazdı. Ağır xəstələndiyini, hər necə olsa, qocanın durmayıb yanına gəlməyini təvəqqe etdi. ... Qoca Məmalik məktubu alıb fikrə getdi. - Nə namədir, xan? - Ərmağan yazıbdır, Məhtaban! - Nə yazır, Ərmağan? - Yazır ki, xəstələnmişəm, yanıma gəl! - Yəqin sizi töhmətləmək üçün çağırır! - Axır nə barədə Ərmağan məni töhmətləməlidir? - Bu nagüvara hərəkətinizə görə! - Onun heç bir hüququ yoxdur ki, məni düşmən evində töhmətləsin! - Haqqı vardır, xan! - Bəlkə sən də qızlığına tərəfdar çıxırsan, Məhtaban? - Xan gülməlidir! - Bəlkə ağlamalıdır? ________________Milli Kitabxana________________ 35 - Burada göz yaşından savayı heç nə görümnür, - deyə Məhtaban dönüb o biri otağa girdi. Nəmli gözləri ilə aynada saralan bənizinə baxdı. Bəli, bismillahla başlanan əqdnamədən sonra Məhəmməd qızı Məhtabanın bətnində övlad nüftəsi düyünlənmişdi. 6 Həlaku xan gəlini Ərmağanın gözlənilmədən üzə ağ olduğunu, pəjmürdəhal rəxt-xaba düşdüyünü görüncə kobud hərəkət etdiyini başa düşdü. O, oğlu Ərdahanı xəlvət guşəyə çəkib ona təkidlə tapşırdı ki, bu cəngəlli işdə bitərəf dayanmaq daha faydalıdır. Məmalik xanın özünə varis qazanmaq iştiyaqına düşməsi onları nə qədər göynətsə də, gərək hisslərinı dərində gizləsinlər, hələ- hələ üzə açılışıb, bir söz deməsinlər. Çünki qoca Məmalik nə qədər atılıb-düşsə də, daldan atılan daş topuğa dəyəcək, Məmalik mülkü həlakuların olacaqdır! Qəzanın qədərindən oğlan övladı olmadığı üçün qoca uduzubdur, indi daha onun vaxtsız banlamağı, Pəhləvan Məhəmmədin yetimçəsini özünə gəlin gətirməyi bicadır. - Birdən qocanın bu əməli baş tutdu? - deyə Ərdahan atasının qarşısında öz nigarançılığını gizlətmək istəmədi. - Birdən Məhəmmədin yetim qızı düzmü, əyrimi pəhləvan babasına bənzəyən bir oğlan varisi doğdu, onda bəs necə? - Ondanın sözünü onda danışarıq, oğul - deyə Həlaku xan oğluna anlatdı ki, bu xəmir hələ çox su aparacaqdır. Bu barədə gərək onlar qınlarına girib bacardıqca özlərini gizləsinlər. Məmalikə boz sifət göstərməsinlər. Hətta Ərmağanla baş verə bilən hər hansı ixtilafın da üstünü örtüb malalasınlar. Məmalik xanın hərəkətini veclərinə almasınlar, bu işi qocanın öz daxili işi sayıb, ona müdaxilə etməsinlər. - Oğul, bizim kəndlilər yaxşı deyirlər ki, cücəni payızda sanarlar! - Yəni buyurursan ki, ata, bu barədə əlimizi ağdan qaraya vurmayaq?.. Yəni durub gözümüzü döyək ki, o boyda məmalik mülki qocanın dörd nəvəsi burada dura- dura əlimizdən çıxıb Pəhləvan Məhəmmədin nəvəsinə getsin? Həlaku xan üzünü qaşıyıb, çal-cod bığlarını eşdi: - Dovşanı araba ilə tutmaq ustalıqdır... Yoxsa bica yerə qaç-qov salmağın mənası yoxdur! Yüklə 2,27 Mb. Dostları ilə paylaş:
|