________________________Milli Kitabxana________________________
44
NƏ VAXT GÜLƏCƏYƏM?
Nə qədər məyus, ah, nə qədər ölgün,
Nə qədər cansızam yenə mən bu gün.
Dəyişmiş gördüyün köhnə şiri-nər,
Ə
sərxəyalıma nəsimi-kədər
*
.
Hələ gör nə halda, gör nə dəmdəyəm?
Bütün varliğimla yəs, ələmdəyəm.
Vücudum torpaqda, sürünür daşda,
Xəyalımsa durur hamıdan başda;
Rəqs edər o mavi, ağ buludlarda,
Enər, nəfəs alar yaşıl otlarda.
Gəzər-gəzər öylə durmadan bir an,
Arar-arar, yavrum, bir geniş meydan;
Öylə bir meydan ki, gülsün azadə,
Çəkdiyim zillətlər düşməsin yadə.
Bəşər dedikləri duyğusuz vicdan,
O boyalı sima, o dönük iman
Bir az da çırpınsın, gülsün, əylənsin
Ucalmaq istərsə, bir qədər ensin;
Ensin, qaranlıqdan kamiyab
†
olsun,
Qürurun gülşəni saralsın, solsun!
Dəmir qollarıyla fəxr edən kütlə,
Bağırsın, hayqırsın, həm də cürətlə,
Qursun bir ailə... bircə ailə...
Müjdələr gəlsin bu şeyda bülbülə,
O zaman gülərəm, gülərəm, heyhat...
Bilməm gələcəkmi bir böylə həyat?..
[1927]
*
Kədər yeli
†
Arzusuna çatan
________________________Milli Kitabxana________________________
45
DAĞLARA X TAB
Dağlar! Sizdəki şu böyüklük, vüqar
Nə olur bir zaman olsaydı bəndə.
Bəlkə sayılardım o gün bəxtiyar,
Vicdanımı yaxan bu zəhri-xənd
*
.
Bəlkə çəkilərdi bir duman kimi.
O zaman bu xəstə qəlbim əsəbi
Və coşqun sulara məxsus ahənglə,
Lazım gəlsə məşğul olardım cənglə...
Ə
vət! Tapdalardım, döyər, əzərdim
nsanlığın
†
məğrur, dönməz başını...
Ən sonra qayğısız, bihuş gəzərdim,
Nə dərdi sevərdim, nə göz yaşnı.
[1927]
*
Zəhərli, atı gülüş
†
Nadanlıq nəzərdə tutulur
________________________Milli Kitabxana________________________
46
ELLƏR GÖZƏL
Nal tökən dağları yel kimi keçər,
Hər zümrüd yamacdan bir çiçək seçər,
Qaynar bulaqların gözündən içər
O ellər gözəli, o el yavrusu.
Teylənər
*
dağların qılinc yalında,
Bəzən açıqlıqda, bəzən qalında,
Elə bil ay durur bulud dalında,
O ellər gözəli, o el yavrusu.
[1927]
ONU GÖRÜRKƏN...
Alovlan, ey könül, yenə alovlan!
Bu gün lap dəyişib o günkü canan.
Dilbərin yorulub səyahətindən,
Düşübdür o keçən təravətindən.
Bir zaman o pəri yalnız yaşardı,
Quş kimi sıldırım dağlar aşardı.
ndi bükülmşdür böylə tez beli,
Sığal verilməyən o qumral teli
Tarimar görürəm... Bu bəsdir mana,
Ey məni tərk edən, qal yana-yana!
1927
*
Qaçar
________________________Milli Kitabxana________________________
47
Ş
KAYƏT
Mənəm bu dünyada bəlalar çəkən
Nakişi, naşükür insan əlindən.
O hankı vicdan kı, ağlar, ay aman!
Gündə bir don geyən dövran əlindən?!.
Qalmamış qüdrətim... dalğınam çoxdan,
Unutdum varlığı... dönmədim yoxdan...
Fələklər tac saldı mən atan oxdan,
Çıxmadım bu qanlı meydan əlindən.
Sürün, sürün, iştə durmadan bir an,
Sən ey vəhşətindən feyz alan insan!
Yarın
*
gülmək üçün, ağlasın cahan
Bu Tövrat, bu ncil, Quran əlindən.
[1927]
*
Sabah, gələcəkdə mənasında
________________________Milli Kitabxana________________________
48
* * *
llər, qərinələr keçirsə aləm,
Yadımda saxlaram hər zaman səni.
Dərdimi bilməyən varmı bir adəm?
Bu bir həqiqət ki, sevdi can səni.
Dün öylə gedirdin ahəstə, rəvan,
Bulandı su kimi gözlərimdə qan,
Bir mənim başıma gəlmədi hicran,
Kim basdı bağrına canhacan səni?..
O axşam, röyada gəzişə çıxdım,
Aramızı vuran bir evi yıxdım...
Titrəyə-titrəyə əlini sıxdım,
Baxdım, zəhərləmiş o ilan səni...
Baxırdın, sevdiyim, sən məlul-məlul,
Çırpınar, gülərkən sevdalı ilul
*
.
Bağırdım gülərək... ey ləkəli dul!..
Məndən başqa sevməz bir insan səni!
[1927]
*
yul
________________________Milli Kitabxana________________________
49
SƏNƏT
Düyünlü dağları kökündən vuran
Ə
mək cəbhəsində “amansız”
*
duran,
Ə
qrəbli çöllərdə bağ-bostan quran,
Zəhməti güldürən sənət olacaq.
Azəri yurdunun zəhmətkeş oğlu,
Ürəyi sevinclə, ümidlə dolu,
Çəlikdən
†
duruşu, dəmirdən qolu,
Zəhməti güldürən sənət olacaq.
Ey göylər suları, sən boşalma, dol!
Tutduğun çiçəkli, reyhanlı bu yol,
Hər qəlbə sevinclər vəd edər bol-bol,
Zəhməti güldürən sənət olacaq!
[1927]
*
Möhkəm dayanmaq mənasında
†
Polad kimi möhkəm
Dostları ilə paylaş: |