12
müxtəlifliyinin təyinində münasib SSR praymerləri kimi istifadə üçün
tövsiyə olunurlar.
Azərbaycanın yabanı və mədəni üzüm nümunələrinin nüvə
mikrosatellit lokusları əsasında genetik oxşarlığını müəyyən etmək və
onların qohumluq əlaqələri haqqında təsəvvürləri formalaşdırmaq
məqsədilə SPSS proqram paketi əsasında,
UPGMA metodundan
istifadə etməklə klaster analizi aparılmış və dendroqram qurulmuşdur.
Dendroqramda mədəni və yabanı üzüm nümunələri 9 qrupda
qruplaşmışlar. Dendroqramın təhlili və Cakkard genetik oxşarlıq
indeksinin təyini nəticəsində məlum olmuşdur ki, təsadüfi yolla seçilmiş
Azərbaycanın Xəzəryanı bölgələrinə məxsus mədəni və yabanı üzüm
genotiplərinin nüvə mikrosatellit lokuslarına görə genetik müxtəlifliyi
nümunələrin coğrafi yayılmasına uyğundur.
Hər bir populyasiya daxilində hesablanmış allellərin sayı, effektiv
allellərin sayı, gözlənilən heteroziqotluğun orta qiymətləri ən yüksək
genetik müxtəlifliyin 17 genotipdən ibarət Şabran zonasına məxsus
yabanı üzüm populyasiyasında, daha sonra isə 31 nümunədən ibarət
Abşeron yarımadasına məxsus mədəni üzüm populyasiyasında
mövcudluğunu göstərmişdir. Belə bir vəziyyət seleksiya zamanı
nümunələrə göstərilmiş, “butulka boğazı” və “əsasçı”nın effektlərini
xatırladan seçmə təzyiqi ilə izah oluna bilər.
Molekulyar müxtəlifliyin statistik analiz (AMOVA) üsulu vasitəsilə
4 populyasiya arasında təyin olunmuş müxtəlifliyin etibarlılığı təsdiq
edilmiş, ən yüksək genetik fərqlənmənin yabanı və mədəni üzüm
populyasiyalarının nümunələri (43.2%), bir qədər az isə Nabran, Quba
və Şabran zonalarına məxsus üç yabanı populyasiyanın nümunələri
arasında (38.2%) olduğu müəyyənləşdirilmişdir (Cədvəl 4.3).
Cədvəl 4.3
15 nüvə SSR lokusu əsasında molekulyar müxtəlifliyin analizi
Dəyişkənlik mənbəyi Sərbəstlik
dərəcəsi
Müxtəlifliyin
komponentləri
Müxtəliflik
(%-lə)
P (ehtimallılıq)
Populyasiyalar arasında
61 2.18 18.6
< 0.00
Yabanı populyasiyalar
arasında
2 4.49 38.2
< 0.00
Yabanı və mədəni
populyasiyalar arasında
1 5.08 43.2
< 0.00
Ümumi
64 11.75
Şək. 4.2-də əks olunmuş dendroqramda Nabran zonasına aid üzüm
nümunələri digər bölgələrin
üzüm nümunələrindən uzaqda
13
lokallaşdıqları halda, Quba və Şabran zonalarına məxsus üzüm
nümunələri bir-birilərinə yaxın genetik məsafədə qruplaşmışlar.
4.3. G enetik müxtəlifliyin xloroplast mikrosatellit lokusları əsasında
tədqiqi
Mədəni və yabanı üzüm nümunələrinin filogenetik əlaqələrini və
xloroplast genomu səviyyəsində genetik müxtəlifliyini öyrənmək
məqsədilə tədqiq olunmuş xloroplast mikrosatellit lokuslarından
ccmp3 və ccmp5-də 2 (uyğun olaraq, 106 n.c., 107 n.c. və 104 n.c., 105
n.c.), ccmp10-da isə 3 allel müxtəlifliyi (114 n.c., 115 n.c. və 116 n.c.)
aşkar olunmuşdur. Hər bir lokusda müşahidə olunan allellərin
ölçülərindəki fərq mononukleotid təkrarında A və ya T qalıqlarının say
müxtəlifliyi ilə
əlaqədardır [Arroyo-Garcia et al., 2002].
Tədqiqatımızda xloroplast mikrosatellit lokuslarında aşkar olunmuş
allellərin 4 üzüm populyasiyasında rastgəlmə tezlikləri hesablanmışdır.
Genotiplərdə tədqiq olunmuş xloroplast mikrosatellit lokuslarının allel
kombinasiyaları əsasında 6 haplotip müəyyən edilmişdir. Haplotiplərin
təyini nəticəsində məlum olmuşdur ki, tədqiqatda istifadə olunmuş 3
ccmp-dən yalnız 2-si informativdir; belə ki, ccmp3 və ccmp5-in hər biri
vasitəsilə 2 müxtəlif ölçülü allel aşkar olunsa da, onların mədəni və
yabanı üzüm genotiplərində paylanması eyni olmuş və yeni haplotipin
əmələ gəlməsində rolu olmamışdır. Lakin üç praymerə görə təyin
olunmuş Nei genetik müxtəliflik indeksinin orta qiymətləri təqribən
eyni olmuşdur; bu nəticə genetik müxtəlifliyin öyrənilməsi, filogenetik
əlaqələrin təyini istiqamətində aparılacaq tədqiqatlarda hər üç
praymerin tətbiqini tövsiyə etməyə imkan verir.
Xloroplast haplotiplərinin genotiplərdə paylanması populyasiyalar
daxilindəki müxtəlifliyi ifadə edir; tədqiq olunan populyasiyalar
sırasında Abşeron yarımadasına məxsus üzüm nümunələrində 5
müxtəlif haplotipə (D, C, B, E və F) rast gəlinməsi bu ərazinin ən çox
haplotip müxtəlifliyinə malik olduğunu göstərir (Cədvəl 4.4). Bu da öz
növbəsində Abşeronun yerli mədəni üzüm nümunələrinin ana valideyni
14
kimi seçilmiş müxtəlif bölgələrin yabanı üzüm nümunələrindən əmələ
gəldiyini ehtimal etməyə imkan verir.
Cədvəl 4.4
Üzüm populyasiyalarında aşkar olunmuş xloroplast haplotipləri və
onların rastgəlmə tezlikləri
Populyasiyalarda haplotiplərin rastgəlmə tezliyi
Z
ona
la
r
N
ümu
nə
lə
r
1 (D)
2 (C)
3 (B)
4 (E)
5 (F)
6 (A)
Abşeron
31
61.3 (19)
16.13 (5)
6.45 (2)
6.45 (2)
9.67 (3)
0 (0)
Şabran
17
11.76 (2)
0 (0)
58.82 (10)
0 (0)
17.64 (3)
11.76 (2)
Nabran
8
12.5 (1)
87.5 (7)
0 (0)
0 (0)
0 (0)
0 (0)
Quba
9
22.22 (2)
11.11 (1)
55.55 (5)
0 (0)
11.11 (1)
0 (0)
Yabanı üzüm
populyasiyası
34
14.7 (5)
23.53 (8)
44.12 (15)
0 (0)
11.77 (4)
5.88 (2)
Orta qiymət
36.92 (24)
20.0 (13)
26.15 (17)
3.07 (2)
10.76 (7)
3.07 (2)
Haplotiplərin təyini və
onlarla üzüm nümunələrinin
coğrafi mənşəyi arasındakı
asılılıqların araşdırılması
nəticəsində məlum olmuşdur
ki, D haplotipi tədqiq olunan
4 üzüm populyasiyasının hər
birində mövcuddur (Cədvəl
4.4) və allellərinin nukleotid
sayına görə (107 n.c., 104 n.c.,
115 n.c.) digər haplotiplərdən
ən az fərqlənən haplotipdir
(Şək. 4.3). Bu fakta
əsaslanaraq, cari haplotipin
Azərbaycanın Xəzəryanı bölgələrinin üzüm nümunələrində aşkar
olunmuş digər 5 haplotip üçün mənşə olması ehtimal edilir. D
haplotipinin tezliyinin məhz mədəni üzüm nümunələrdə yüksək olması
(19 mədəni üzüm nümunəsində aşkar olunmuşdur) bu haplotipin üzüm
nümunələrinin mədəniləşdirilmə prosesində müəyyən rol oynadığını
göstərir.
Dostları ilə paylaş: |