__________
Milli kitabxana__________
187
qаytаrıldı. Türkiyənin yеni sərhədləri bеynəlхаlq birlik tərəfindən
tаnındı.
Rаzılаşmаyа əsаsən Mоsul məsələsi dоqquz аy müddətində
İngiltərə ilə Türkiyə аrаsındа bilаvаsitə ikitərəfli münаsibətlərdə
müzаkirə еdilməli idi. Əgər оnlаr rаzılığа gəlməsəydilər, məsələ
Millətlər Cəmiyyətinin müzаkirəsinə vеriləcəkdi. Lоzаnnа
prоtоkоlunа əsаsən Türkiyədə işğаl rеjimi, bеynəlхаlq mаliyyə
nəzаrəti və türk оrdusu üzərindəki məhdudiyyətlər ləğv еdilirdi.
Qаrа dəniz dövlətlərinin ticаrət və hərb gəmiləri dinc və mühаribə
vахtı bоğаzlаrdаn sərbəst şəkildə kеçə bilərdilər; Bоsfоr və
Dаrdаnеl bоğаzlаrı
hərbisizləşdirilirdi;
İstаnbuldа türk
nümаyəndəsinin sədrliyi аltındа bеynəlхаlq bоğаzlаr kоmissiyаsı
təsis еdilirdi; оnun tərkibinə Frаnsа, İngiltərə, İtаliyа, Yаpоniyа,
Bоlqаrıstаn, Yunаnıstаn, Rumıniyа, Rusiyа, Yuqоslаviyа və
Türkiyə dахil оlurdulаr.
Kоnfrаnsın qərаrlаrınа görə yunаnlаr İstаnbuldаn bаşqа
bütün türk ərаzilərindən çıхаrılmаlı idilər. Еrmənilərin
Türkiyə
ərаzisində də Еrmənistаn yаrаtmаq plаnlаrı bоşа çıхdı. Böyük
dövlətlər müdаfiə еtmədiklərindən оnlаr öz istəklərinə nаil оlа
bilmədilər. Türkiyə ərаzisindəki Аntаntа dövlətlərinin əlində оlаn
Аlmаniyа, Аvstriyа və Mаcаrıstаn vətəndаşlаrının mülkləri
хüsusi müqаvilə bаğlаnаnаdək müttəfiqlərdə sахlаnılırdı.
Lоzаnnа prоtоkоlunu bir tərəfdən İngiltərə, Frаnsа, İtаliyа,
Yаpоniyа, Yunаnıstаn, Rumıniyа, Yuqоslаviyа, digər tərəfdən isə
Türkiyə imzаlаdı. Sənəd imzаlаnаn gün Bеlçikа və Pоrtuqаliyа dа
оnа qоşuldulаr. Bеləliklə, türk diplоmаtiyаsının qələbəsi оlаn
Lоzаnnа kоnvеnsiyаsı rеgiоndаkı qüvvələr nisbətini tənzimlədi və
mövcud ziddiyyətləri bir qədər yumşаltdı.
5.Vaşinqton konfransı
1919-1920-ci illərdə Paris sülh konfransında bağlanmış
müqavilələr 1914-1918-ci illəri əhatə edən Birinci dünya
müharibəsindən sonrakı dövr üçün Avropanın böyük dövlətləri
arasındakı yeni münasibətləri müəyyən etdi. ABŞ Avropadakı öz
rəqibləri ilə mübarizədə diplomatik uğursuzluğa düçar oldu. Bu
__________
Milli kitabxana__________
188
hər şeydən əvvəl, Vudro Vilsonun İngiltərənin
baş naziri Lloyd
Corc və Fransanın baş naziri Corc Klemenso ilə müqayisədə
siyasi cəhətdən təcrübəsizliyi ilə əlaqədar idi. Vudro Vilson ABŞ-
a üstünlük qazandırmağı bacarmadı. Lloyd Corc və Corc
Klemenso isə öz dövlətlərinə üstünlük qazandırmağı məharətlə
bacardılar. Məhz buna görə də ABŞ Paris sülh konfransında öz
planlarının heç birini həyata keçirə bilmədi, daha doğrusu
bacarmadı. Bir sıra məsələlər, o cümlədən Uzaq Şərq və Sakit
okean məsələsi isə həll edilməmiş qaldı.
Paris sülh konfransı nəinki sülhü təmin etmədi, hətta demək
olar ki, imperialist dövlətləri arasındakı ziddiyətləri daha da
kəskinləşdirdi. ABŞ-da Versal sülhünü
qəbul etməmək uğrunda
mübarizə hələ 1919-cu ilin yazında başlandı. Tezliklə hər iki
partiya arasında intensiv diskussiyalar başlandı. Hər şeydən əvvəl,
konqresin özündə bu məsələ müzakirə obyektinə çevrildi.
Müzakirələrin gedişində Vilsonun tərəfdarlarım təcridçilər
adlandırmağa başladılar. Bu siyasətin mahiyyəti Avropa ilə
iqtisadi, xüsusilə hərbi əməkdaşlıqdan imtina etmək və hələ 1796-
cı ildə C. Vaşinqtonun etdiyi vəsiyyətə əməl etmək idi.
“Barışmazlıq” tərəfdarları isə irəli sürürdülər ki, Versal
müqaviləsinə düzəlişlər etmək lazımdır. Bu düzəlişlərdə bütün
dövlətlərdə hərbi mükəlləfiyyətlərin ləğv edilməsi, iri dövlətlərin
ordu və donanmalarını ixtisar etmək, həmçinin hərbi büdcəni
azaltmaq və s. məsələlər öz əksini tapmalıdır. Onlar İngiltərə,
Fransa və Yaponiyanı Avropanı, Almaniya koloniyalarını,
Çin və
Türkiyə
ərazilərini bölüşdürməkdə
təqsirləndirir, bunu
“imperialist soyğunu və işğalı” hesab edir, buradakı insanlara
müraciəti isə “heyvanla münasibətə” bənzədirdilər
Vilsona qarşı duran cəbhədə respublikaçılar partiyasının
liderlərindən olan Morqan və Rokfeller birləşdilər. Onlar ilk
növbədə İngiltərə əleyhinə istiqamətdə köklənmişdilər. Onlar
istəyirdilər ki, Yaxın Şərqdən Meksikaya qədər bütün neft
sərvətlərinə ABŞ rəhbərlik etsin. Onlar göstərirdilər ki, ABŞ-ın
maraqlarında birinci yeri Avropa, sonra Latın Amerikası və Asiya
tutmalıdır.
__________
Milli kitabxana__________
189
Vilsonun əleyhdarları belə hesab edirdilər ki, ABŞ
Millətlər
Cəmiyyətinə daxil olmamalı və onun nizamnaməsindəki onuncu
maddənin ləğv edilməsinə nail omaq lazımdır. Millətlər
Cəmiyyətində İngiltərə və Fransanın birinciliyi, hər şeydən əvvəl,
Monro doktrinasını təhlükə altına alırdı. Onlar Amerikanın
avropalaşması haqqında şaiələr yayırdılar.
Təcritçilər proqramında kontinentə sahib olmaq, Latın
Amerikasında ABŞ-ın hökmranlığını təmin etmək, həmçinin
Yaponiyanı Çinin Şandun əyalətindən və Sakit okeandakı
adalardan məhrum etmək, mandat sisteminə yenidən baxmaq
nəzərdə tutulurdu.
Lodcistlər və “barışmazlıq” tərəfdarları arasında fikir
ayrılığı olmasına baxmayaraq, onlar 1919-cu ildə birləşdilər.
Lakin ziddiyət yenə də qalmaqda idi. Lodc belə hesab edirdi ki,
Versal müqaviləsinə ABŞ maraqlarına uyğun gələn maddələr
daxil edilsə, onu qəbul etmək olar. Bor isə elan etdi ki, ABŞ
bütün hallarda Versal müqaviləsinə,
Millətlər Cəmiyyəti əleyhinə
səs verməlidir. Nəhayət bu iki qrup arasında mübarizədə
lodcistlər qələbəyə nail ola bildilər. 1919-cu ilin iyulunda Vilson
rəsmi şəkildə Versal müqaviləsini təsdiq üçün senata təqdim etdi.
Bu məsələ ilə əlaqədar müzakirə səkkiz ay davam etdi. Senat
ABŞ-ın xeyrinə 48 əlavə 4 düzəliş tələb edirdi. Lodc isə 15
düzəliş tələb edirdi. Senatda Versal müqaviləsinin leyhinə 39,
əleyhinə 56 nəfər səs verdi.
1920-ci ilin martın 19-da Versal müqaviləsinin qəbul
edilməsindən imtina edən qətnamə qəbul edildi. Bir sözlə, Versal
müqavilələri ABŞ konqresi tərəfindən ratifikasiya edilmədi.
Həmçinin bu hadisələr bir daha sübut etdi ki, hakimiyyətdə
prezidentlə konqres arasında kəskin ziddiyətlər mövcuddur.
ABŞ-ın xarici siyasət kursu əhəmiyyətli dərəcədə 1920-ci
ildə noyabr ayında keçiriləcək prezident seçkilərinin
keçirilməsindən asılı idi. Vilson beynəlxalq səhnədə məğlub
vəziyyətdə idi. Ölkə daxilində isə artıq ona rəğbət qalmamışdı.
Təcritçilərin millətçilik ruhunda təbliğatları öz işini gördü.
Respublikaçıların prezident seçkiləri kampaniyası inhisarçılar
tərəfindən yaxşı maliyyələşdirildi. 1920-ci ilin noyabr
__________
Milli kitabxana__________
190
seçkilərində respublikaçılar partiyası qalib
gəldi və Oqayo
ştatından olan Hardinq prezident seçildi.
Hakimiyyətə gələn respublikaçılar partiyası dərhal Versal
müqaviləsinə yenidən baxmağı qərara aldı. Bunun üçün
Vaşinqtonda yeni bir konfrans çağırmaq üçün hazırlıq işləri
görməyə başladı. Bu konfransın çağırılması 1918-1920-ci illərdə
ABŞ-ın xarici siyasətinin məntiqi nəticəsi idi. Versal
müqaviləsindən sonra ABŞ qarşısına revanşı və dünyaya
rəhbərliyini öz əlinə almağı məqsəd qoydu. Lakin o, məqsədini
əvvəlki dövrlərdən fərqli olaraq çox ehtiyatla həyata keçirməyə
başladı. Dünya ağalığı ideyasını dirçəltmək ideyası hələ 1920-ci
ilin oktyabrın 16-da 31 nəfər görkəmli respublikaçının imzaladığı
bəyanatda öz əksini tapdı. Onlar təsdiq edirdilər ki, bu partiya
“Dərin millətlər assosasiyasının” yaradılmasını təmin edəcəkdir.
Prezident Hardinq hələ seçkilərdən sonrakı birinci
müşavirəsində göstərdi ki, bu məsələ ABŞ-ın
xarici siyasətinin
mərkəzində duracaqdır.
Hardinq hökuməti beynəlxalq konfransın çağırılmasını və
orada ilk növbədə aşağıdakı məsələlərin müzakirə edilməsini
lazım bilirdi: Silahların məhdudlaşdırılması; mandatların
bölüşdürülməsinə yenidən baxılması; Çində “açıq qapılar”
doktrinasının keçirilməsi; “rus məsələsinin müzakirəsi”; beynəl-
xalq münasibətlərin yeni prinsiplərini işləyib hazırlamaq və s.
İngiltərə ancaq ona nail ola bildi ki, çağırılacaq konfrans
ancaq Uzaq Şərq və Sakit okean məsələləri ilə məşğul olsun. Bu
məsələdə isə ən çox dörd dövlət – ABŞ, İngiltərə, Fransa və
Yaponiya iştirak etməlidir. Fransa uzun müddət burada iştirak
etməyə cəhd etdi və nəhayət, buna nail ola bildi. Fransa həm də
çalışırdı ki, konfransın gündəliyinə borclar haqqında məsələ də
daxil edilsin. Fransa mətbuatı o zaman həyacanla yazırdı ki, ona
imkan
vermək olmaz ki, hər bir yeni ABŞ prezidenti öz
beynəlxalq təşkilatını yaratsın. Yaponiya isə qətiyyətlə bildirdi ki,
artıq Uzaq Şərqdə zəbt edilmiş və həll edilmiş ərazilərlə bağlı heç
bir məsələ gündəliyə daxil edilməsin
Müzakirənin gedişində qarşıda duran forum “Silahların
məhdudlaşdırılması, Sakit okean və Uzaq Şərq məsələləri üzrə