9
(12) şlev veya yapı bozuklukları tanımlanmış kriterler kullanılarak uygun kategoriler halinde sınıflandırılır
(örneğin, bir eşik değere göre mevcut olması ya da hiç olmaması). Bu kriterler, vücut işlevleri ve yapıları
için aynıdır. Bunlar: (a) kayıp ya da eksiklik; (b) azalma; (c) artma ya da aşırılık; ve (d) sapmadır. Bir işlev
veya yapı bozukluğu varsa, ICF’deki genel niteleyiciler kullanılarak işlev veya yapı bozukluğunun şiddeti
derecelendirilebilir.
(13) Çevresel etmenler vücut işlevleriyle etkileşim gösterirler, havanın kalitesi ile solunum, ışık ile görme,
ses ile işitme, çeldirici bir uyaran ile dikkat, zemin dokusu ile denge, hava ısısı ile vücut ısısının
regülasyonu arasındaki etkileşimler gibi.
4.2 Etkinlikler ve Katılım/etkinlik sınırlılıkları ve katılım kısıtlılıkları
Tanımlar:
Etkinlik kişi tarafından bir eylem ya da bir görevin yerine getirilmesidir.
Katılım yaşamın içinde olmaktır.
Etkinlik sınırlılıkları etkinlikleri yerine getirirken kişinin karşılaşabileceği zorluklardır.
Katılım kısıtlılıkları yaşam durumlarının içinde kişinin karşılaşabileceği problemlerdir.
(1) Etkinlikler ve Katılım bileşenleri için yaşamın tüm alanlarını (temel öğrenme veya seyretmeden,
kişilerarası etkileşimler veya bir işte çalışmak gibi daha karmaşık alanlara kadar) kapsayan tek bir liste
verilmiştir. Bileşen, etkinliği (a) veya katılımı (p) ya da her ikisini de belirtmek için kullanılabilir. Bu
bileşenin alanları, performans ve kapasite için iki niteleyici ile tanımlanır. Listeden elde edilecek bilgi
bir veri matrisi oluşturduğu için örtüşme veya tekrar yoktur (bkz Tablo 2).
Tablo 2. Etkinlikler ve Katılım: Bilgi Matrisi
Niteleyiciler
Alanlar
Performans
Kapasite
d1
Öğrenme ve bilgiyi uygulama
d2
Genel görevler ve talepler
d3
letişim
d4
Yer değiştirme
d5
Kendine bakım
d6
Ev yaşamı
d7
Kişilerarası etkileşimler ve ilişkiler
d8
Temel yaşam alanları
d9
Toplum hayatı, sosyal hayat ve yurttaşlık
10
(2) Performans niteleyicisi, kişinin mevcut çevresinde neler yaptığını tanımlar. Mevcut çevre toplumsal
bağlamı içerdiği için, performans yaşanılan güncel çevrede “yaşamın içinde yer alma” veya “yaşanmış
deneyimler” olarak da anlaşılabilir.
14
Bu bağlam çevresel etmenleri içerir-Çevresel Etmenler bileşeni
kullanılarak kodlanabilen fiziksel, sosyal ve düşünsel dünyanın tüm alanları.
(3) Kapasite niteleyicisi, kişinin bir görevi yerine getirme ya da bir eylemde bulunma yetisini tanımlar. Bu yapı,
herhangi bir zamanda, herhangi bir alanda, kişinin ulaşabileceği en yüksek olası işlevsellik düzeyini
belirtmek amacıyla tasarlanmıştır. Kişinin tam yetisini değerlendirebilmek için, yeti üzerinde değişik
etkileri olabilecek farklı ortamların etkilerini yok edecek “standart” bir çevreye ihtiyaç vardır. Bu standart
çevre şunlar olabilir: (a) test ortamlarında kapasiteyi değerlendirmek için sıklıkla kullanılan güncel çevre;
veya (b) bunun mümkün olmadığı durumlarda, aynı etkiyi yarattığı düşünülen varsayılan çevre. Bu
“tekbiçimli” veya “standart” çevre olarak adlandırılabilir. Bu nedenle, kapasite kişinin çevresel olarak uyum
sağlamış yetisini yansıtır. Uluslararası karşılaştırmalara olanak sağlaması için bu uyumun her ülkede ve
bütün insanlar için aynı olması gerekir. Tekbiçimli veya standart çevrenin özellikleri Çevresel Etmenler
sınıflandırması kullanılarak kodlanabilir. Kapasite ve performans arasındaki fark mevcut çevre ile
tekbiçimli çevre arasındaki farkı yansıtır, bu da kişinin performansını arttırmak için çevre ile ilgili neler
yapılabileceği konusunda kullanışlı bir rehber oluşturur.
(4) Bunun ötesinde kapasite ve performans niteleyicileri ayrıca yardımcı araç veya kişisel yardımın olup
olmadığını da belirtecek şekilde kullanılabilir. Yardımcı araç veya kişisel yardım işlev veya yapı
bozukluklarını ortadan kaldırmamakla birlikte, belli alanlarda işlevsellikteki kısıtlılıkları ortadan kaldırabilir.
Bu tür kodlama, özellikle yardımcı araç olmadığında kişinin işlevselliğinin ne kadar kısıtlandığını
belirtmeye elverişlidir (bkz Ek 2 kodlama kılavuzu).
(5) Alanlardaki güçlükler, kişinin bu alanlarla ilgili işlevsellik biçiminde niteliksel ya da niceliksel değişiklikler
olduğunda ortaya çıkabilir. Sınırlılıklar veya kısıtlılıklar genel olarak kabul edilmiş toplum standartlarına
göre değerlendirilir. Kişinin kapasite ve performansının karşılaştırılarak değerlendirildiği standart ya da
norm, benzer sağlık koşulu olmayan (hastalık, bozukluk (disorder), yaralanma vb) bir insanın kapasitesi
ya da performansıdır. Sınırlılık ve kısıtlılık, gözlenen ile beklenen performans arasındaki uyumsuzluğu
kaydeder. Beklenen performans toplum normudur, belirli bir sağlık koşulu bulunmayan insanların
deneyimlerini ifade eder. Aynı norm kapasite niteleyicisi için de kullanılır, böylece performansı geliştirmek
için kişinin bulunduğu çevreye ne gibi şeyler yapılabileceği konusunda çıkarımda bulunulabilir.
(6) Kişide herhangi bir işlev veya yapı bozukluğu olmadığı durumda bile, performansla ilgili problem doğrudan
sosyal çevreden kaynaklanır. Örneğin, hiçbir semptomu ya da hastalığı olmayan HIV pozitif bir kişi, veya
genetik olarak herhangi bir hastalığa yatkınlığı olan bir insan hiçbir işlev veya yapı bozukluğu
göstermeyebilir ya da çalışmak için yeterli kapasitesi vardır. Ancak, kabul edilmeme, ayırımcılık veya
damgalanma nedeniyle bunları yapamayabilir.
(7) Etkinlikler ve Katılım bileşenlerindeki alanlar temelinde “Etkinlikler” ve “Katılım”ı birbirlerinden ayırmak
güçtür. Benzer şekilde, alanlar temeli için “bireysel” ve “toplumsal” bakış açıları arasındaki uluslararası
farkları, profesyoneller ve teorik yaklaşım farklılıklarını vermek mümkün olmamıştır. Bu nedenle, ICF’de,
eğer kullanıcılar isterlerse etkinlikleri ve katılımı kendilerine göre farklılaştırabilecekleri tek bir liste
bulunmaktadır. Bu konu Ek 3’de daha detaylı açıklanmıştır. Etkinliklerle katılımı ayırmanın dört olası yolu
bulunmaktadır:
(a) aralarında örtüşme olmasına izin vermeyecek şekilde bazı alanları etkinlikler, diğerlerini katılım
olarak adlandırmak;
(b) (a) da belirtilen yolun aynısı ancak kısmi örtüşmeye izin vererek;
(c) geniş kategori başlıklarını katılım, tüm detaylı alanları ise etkinlikler olarak adlandırmak;
(d) tüm alanları hem etkinlikler hem de katılım olarak kullanmak.
14
“Katılım”ın tanımı, yaşamın içinde olma kavramını getirir. “Yaşamın içinde olma” tanımına getirilen öneriler, yer alma, bir yaşam alanı ile meşgul
olma ya da ona dahil olma, kabul görme, veya gereken kaynakları kullanabilmeyi içerir. Tablo 2’de yer alan bilgi matrisi içinde katılımı belirtmenin
tek yolu performansı kodlamaktır. Bu, katılımın, performansla eşdeğer olduğu anlamına gelmez. Ayrıca, “yaşamın içinde olma” kavramı, bununla
ilgili subjektif deneyimden de ayrı tutulmalıdır (ait olma hissi). Yaşamın içinde olmayı ayrı kodlamak isteyenlerin Ek 2’de yer alan kodlama
kılavuzuna gönderme yapması gerekir.
Dostları ilə paylaş: |