260
9. borclunun əməliyyatlarında əlverişsiz meyllər meydana çıxdıqda (məsələn, borclunun
satdığı məhsula tələbat aşağı düşdükdə, məhsulun istehsalına sərf olunan xammalın qiyməti
artdıqda və s.).
Banklar "nəzarət altında olan aktivlər" kateqoriyasına aid edilmiş kreditlər üçün onun
“qeyd olunmuş dəyər”inin 10 faizi həcmində adi ehtiyatlar yaradırlar.
III. Qeyri-qənaətbəxş aktivlər. Qeyri-qənaətbəxş aktivlər borcun tam ödənilməsini
təhlükə qarşısında qoya bilən konkret problemlər xasdır. Müəyyən hallarda “qeyri-qənaətbəxş”
aktivlərə borclu barədə bankın maliyyə informasiyası olmadığından (məsələn, bankdan ilk dəfə
kredit götürən müştəri barədə və s.), yaxud təminatlar barədə adekvat sənədlərin olmaması
səbəbindən normal risk dərəcəsini keçən aktivlər də aid edilir. Belə halların yaranması təminatı
borcun ödənilməsinə yönəltməyə mane olur. Bu kateqoriyaya aşağıdakı şərtlərin bir neçəsinə ca-
vab verən aktivlər aiddir:
1. əsas məbləği və ya faiz borclarının qaytarılma müddəti kredit müqaviləsində müəyyən
olunmuş tarixdən 61 gündən 120 günədək gecikdirilmiş təminatsız kreditlər;
2. əsas məbləği və ya faiz borclarının qaytarılma müddəti kredit müqaviləsində müəyyən
olunmuş tarixdən 91 gündən 180 günədək gecikdirilmiş tam təminatlı kreditlər;
3. qeyri-işlək kreditlər;
4. qaytarılma müddəti iki dəfə uzadılmış (kredit müqaviləsi təkrarən iki dəfə rəsmləş-
dirilmiş) tam təminatlı və yığılma prosesində olan kreditlər. Lakin ikinci dəfə "nəzarət altında
olan aktivlər”də olduğu kimi faizlər kapitallaşdırılmamalı və tam ödənilməli, borclunun maliyyə
vəziyyətinin sağlam olması isə maliyyə hesabatları əsasında sübut olunmalıdır;
5. borclunun fəaliyyəti zamanı ona daxil olan pul axınları borca xidmət şərtləri ilə qeyri-
adekvat olduqda;
6. borclu zərərlə və ya kiçik mənfəətlə işlədikdə;
7. təminatın vəziyyəti pisləşdikdə, yaxud təminat itirildikdə (natura formasında və ya
hüquqi baxımdan);
8. borcun əsas ödəniş mənbələri borcu ödəmək üçün kifayət etmədikdə və bank əlavə
ödəniş mənbələri (məsələn, təminat, əmlakın satışı, borclu sahibkar tərəfindən yeni kapitalın cəlb
olunması və s.) axtarıb tapmaq məcburiyyəti qarşısında qaldıqda.
Banklar "qeyri-qənaətbəxş aktivlər" kateqoriyasına aid edilmiş kreditlər üçün onun “qeyd
olunmuş dəyər”inin 30 faizi həcmində məqsədli ehtiyatlar yaradırlar.
IV. Təhlükəli aktivlər. "Qeyri-qənaətbəxş" aktivlərə xas olan xüsusiyyətlərlə yanaşı,
Təhlükəli aktivlərin yaxşı təminatı olmur (yəni texniki, hüquqi və ya iqtisadi səbəbdən girovun
reallaşdırılması çətinləşir). Bu çatışmazlıqlar səbəbindən mövcud faktlar və şərtlər əsasında
borcların tam geri qaytarılması böyük şübhə doğurur və onun ödəniş ehtimalı çox azdır. Lakin
zərər ehtimalı yüksək olsa da, aktivi möhkəmləndirə biləcək “mühüm və kifayət qədər konkret
amillər” mü-zakirədə olduğuna görə onun "ümidsiz aktivlər” kimi təsnifləşdirilməsi təxirə salınır.
Müzakirədə olan “mühüm və kifayət qədər konkret amillərə” müəssisənin nəzərdə tutulan
birləşməsi, satılması, yaxud ləğv edilməsi, gözlənilən əlavə kapital axını, əlavə təminatın əldə
edilməsi və yenidən maliyyələşdirmə planları aiddir. Bu kateqoriyaya aşağıdakı şərtlərin bir
neçəsinə bu Qaydaların 5.10.5-ci bəndində nəzərdə tutulan hal istisna olmaqla cavab verən
aktivlər aiddir:
1. "qeyri-qənaətbəxş aktivlər" kateqoriyasında göstərilmiş şərtlərə malik olan aktivlər;
2. əsas məbləği və ya faiz borclarının qaytarılma müddəti kredit müqaviləsində müəyyən
olunmuş tarixdən 121 gündən 180 günədək gecikdirilmiş təminatsız qeyri-işlək kreditlər;
3. əsas məbləği və ya faiz borclarının qaytarılma müddəti kredit müqaviləsində müəyyən
olunmuş tarixdən 181 gündən 360 günədək gecikdirilmiş tam təminatlı qeyri-işlək kreditlər;
4. qaytarılma müddəti üç dəfə uzadılmış (kredit müqaviləsi təkrarən üç dəfə
rəsmləşdirilmiş) tam təminatlı kreditlər;
5. restrukturizasiya olunmuş kreditlər (bu şərt aktivin bu kateqoriyaya aid edilməsinə
kifayətdir).
261
Banklar "təhlükəli aktivlər" kateqoriyasına aid edilmiş kreditlər üçün onun “qeyd olunmuş
dəyər”inin ödənilməmiş məbləğinin 60 faizi həcmində məqsədli ehtiyat fondları yaradırlar.
V. Ümidsiz aktivlər. Ümidsiz aktivlərin keyfiyyəti çox aşağı olduğundan onların
qaytarılması ümidsiz hesab edilir və dəyəri faktiki olaraq itirildiyi üçün bank aktivləri kimi
onların uçotunun davam etdirilməsi özünü doğrultmur. Bu aktivlərin qismən ödənişi mümkün olsa
da belə aktivlərin ödənilməsi cəhdləri uzun müddət tələb etdiyindən onların silinməsini təxirə
salmağın mənası yoxdur. Bununla belə, əgər bu aktivlər balansda saxlanılırsa, müvafiq qərar
qəbul olunanadək onları tam bağlamaq üçün ehtiyatlar yaradılır. Belə kateqoriyaya aşağıdakı
şə
rtlərin birinə və ya bir neçəsinə cavab verən aktivlər aiddir:
1. əsas məbləği və ya faiz borclarının qaytarılma müddəti kredit müqaviləsində müəyyən
olunmuş tarixdən 180 gündən çox gecikdirilmiş təminatsız kreditlər;
2. təminatından asılı olmayaraq əsas məbləği və ya faiz borclarının qaytarılma müddəti
kredit müqaviləsində müəyyən olunmuş tarixdən 360 gündən çox gecikdirilmiş kreditlər;
3. borclu borcunu ödəməyə qadir olmadıqda və borcun ödənilməsi üçün əlavə mənbələrin
olmadığı müəyyən edildikdə;
4. qaytarılma müddəti üç dəfədən çox uzadılmış (kredit müqaviləsi təkrarən üç dəfədən
çox rəsmləşdirilmiş) kreditlər;
5. girovsuz (təminatsız) və ya bazarın olmaması səbəbindən girovu satıla bilməyən kreditlər
(bu şərtlər bu növ təsnifləşdirmə üçün yeganə əsas olmamalıdır);
6. borclu banka olan krediti ödəməkdən boyun qaçırdıqda (bu şərt bu növ təsnifləşdirmə
üçün yeganə əsas olmamalıdır);
7. borclu müflis elan edildikdə;
8. müxbir bankın lisensiyası məcburi ləğv edildikdə;
9. borclu hər hansı bir səbəbdən artıq bizneslə məşğul olmadıqda və ya fəaliyyət göstərmədikdə
(sahibkar hüquqi və fiziki şəxslərə kommersiya məqsədləri üçün verilmiş kreditlər üzrə);
10. borclunu tapmaq mümkün olmadıqda (qanunvericilikdə müəyyən olunmuş qaydada
həmin şəxs haqqında əməliyyat axtarış tədbirlərinə başlanması üçün səlahiyyətli dövlət
orqanlarına müraciət olunduqda).
Banklar "ümidsiz aktivlər" kateqoriyasına aid edilmiş kreditlər üçün onun “qeyd olunmuş
dəyər”inin 100 faizi həcmində məqsədli ehtiyatlar yaradırlar.
Təsnifləşdirmə prosesində təminatın rolu
Banklar təminata kreditlərin ödənilməsinin əsas mənbəyi kimi baxmamalıdır. Təminatın
likvidliyinin və onun bazar dəyərinin aktivlərin təsnifləşdırılməsındə əhəmiyyətini nəzərə alaraq
banklar onun qiymətləndirilməsi üzrə daxili qaydalar hazırlayıb tətbiq edirlər. Bütün təminatlar
aşağıdakı kimi likvid və qeyri-likvid qruplara bölünürlər:
Likvid təminata aşağıdakılar aiddir: Azərbaycan Respublikasının höküməti adından
Maliyyə Nazirliyi, yaxud qanunvericiliyə əsasən belə səlahiyyətlərə malik olan digər hökümət
orqanları, habelə AMB tərəfindən buraxılan qiymətli kağızlar və qeyd edilən orqanlar tərəfindən
verilmiş şərtsiz qarantiyalar (zəmanətlər); bankın depozit hesabında olan və girov kimi saxlanılan
milli və sərbəst dönərli valyutalardakı pul vəsaitləri; Ə T-ə daxil olan ölkələrin dövlət qiymətli
kağızları; banka girov haqqında müqaviləyə əsasən verilən standartlaşdırılmış qiymətli metallar
(külçələr).
Qeyri-likvid təminata aşağıdakılar aiddir: qüvvədə olan qanunvericiliklə müəyyən edilmiş
qaydada təminat kimi rəsmiləşdirilmiş girovlar; qüvvədə olan qanunvericiliklə müəyyən edilmiş
qaydada rəsmiləşdiilmiş təminatın digər növləri.
Bank işində istifadə olunmayan aktivlərin (əmlakın) təsnifləşdirilməsi
Ödəməmələrə görə bankın balansına götürülmüş bank işində istifadə olunmayan daşınmaz
ə
mlak aşağıdakı şərtlərdən asılı olaraq təsnifləşdirilir və onlar üçün ehtiyatlar yaradılır:
ödəməmələrə görə bankın balansına götürülən daşınmaz əmlak dəyərindən asılı olmayaraq qeyri-
sağlam aktivlərdir və onlar təhlil olunur; ödəməmələrə görə bank balansına götürülmüş daşınmaz
ə
mlakı, habelə əvvəllər istifadə etdiyi əsas vəsaitləri istifadə olunmadığı andan 3 ildən artıq
balansda saxlaya bilməz. Əks halda, AMB-nin "Bankların əsas vəsaitlərlə (əmlakla) apardıqları
Dostları ilə paylaş: |