Microsoft Word b vahabzade 11. 12. 2014. doc
Yüklə 0,65 Mb.
|
BƏXTİYAR VAHABZADƏNİN PEDAQOJİ GÖRÜŞLƏRİ ––– 107 ––– liminin məruzəsi onu razı salmamışdır. 1978-ci ildə “Dili yoxdur, o danışır” məqaləsində yazırdı: “Müəllim öz üzərində çalışmırsa, onun şagirdlərindən nə gözləyə bilərik? Həmin görüşdə mən bu məsələyə çox ciddi şəkildə toxundum. Hiss etdim ki, “zəhmət çəkib” haq- qımda yazılanları varağa köçürən müəllim çıxışımdan narazı qaldı. Olsun! Lakin mən buna əminəm ki, həmin müəllim ədəbiyyatın bir elm, bir sənət olaraq nə mahiyyətini, nə məqsədini, nə də xüsusiyyətini bilir. O, bədii əsərlərdən həzz almır. Ona görə də bu müəllimin zövqü və hissi formalaşmaq üzrə olan balalarımıza ədəbiyyatı sevdirə biləcəyinə inanmaq çətindir” 1 . Bəxtiyar Vahabzadə öyrənməyi çox üstün tuturdu. Hətta ağsaqqaldan, ağbirçəkdən, el-obanın hörmətli adamlarından öyrənməyi, müdrik məsləhətləri dinlə- məyi özünə borc bilirdi. Bir sözlə, Bəxtiyar Vahabzadə insanların arasında olmaq, adət - ənənələrini gözü ilə görmək, qarşılıqlı inam və etiqad və s. məsələlərə böyük ehtiramla yanaşırdı. Onun fikrincə, qədir-qiymət, xətir- hörmət bilinməyən yerdə nə xeyir olar, nə bərəkət. Belə yerdə çəkilən zəhmətin bəhrəsi də olmaz. Bu mənada Ağdamın Novruzlu kəndinin sakini 90 ilə yaxın yaşamış Hüseyn kişinin həyat yolu, tutduğu mövqe onun tərəfindən qiymətləndirilirdi. Çünki Hüseyn kişi bu dünyaya nə üçün gəlməyimizin, nəyin naminə çalış- mağımızın, nədən ötrü yaşamağımızın mənasını yaxşı bilirdi. Ona görə də el arasında dərin hörmət qazan- mışdı. Təsadüfi deyil ki, onun dəfni zamanı mənalı
1 Dili yoxdur, o danışır. – Bəxtiyar Vahabzadə. Sadəlikdə böyüklük. Bakı, Yazıçı, 1978, s.330 BULUDXAN XƏLİLOV ––– 108 ––– söhbətlər və ibrətamiz şeirlər cavanlarımızı şərəflə yaşa- mağa təlimatlandırmışdır. Ona görə də Bəxtiyar Vahab- zadə 1976-cı ildə “Xətir-hörmət, qədir-qiymət” məqalə- sini yazmışdı 1 . Bu məqalə vasitəsilə Bəxtiyar Vahab- zadə xalq pedaqogikasından öyrənməyi, xalqın hörmət və ehtiram bəslədiyi el ağsaqqallarından öyrənməyi vacib bilirdi. Yaxşıların tez-tez xatırlanmasını, yaxşı müəllim- lərdən məqalə yazmağı bir təskinlik, rahatlıq kimi qəbul edən Bəxtiyar Vahabzadənin dostu Nurəddin Rzayevin “Yaşatmaq yanğısı” kitabına ön söz yazması bir xeyir- xahlıq idi. Elə bir xeyirxahlıq ki, onun vasitəsilə insanın ömrü boyu çəkdiyi zəhmətin itmədiyi, insanı tanıtmaq və sevdirmək yolunda baş verən xeyirxahlıq. Mərhum professor Fuad Əfəndiyev haqqında Nurəddin Rzayevin yazdığı “Yaşatmaq yanğısı” kitabı bir ömrün səhifələ- rini öyrənmək, oxumaq baxımından çox dəyərli idi. Nurəddin Rzayevin öz müəllimi Fuad Əfəndiyevdən kitab yazmasını Bəxtiyar Vahabzadə əbədi yaşamağa layiq olan insanlara hörmət və ehtiram kimi qəbul edir- di. O, nəsillərə örnək ola biləcək işıqlı adamlardan bəhs edən belə kitabların yazılmasını bir neçə cəhətdən lazımlı, vacib bilirdi. Birincisi ona görə ki, nəsillər özlərindən əvvəlki nəsilləri tanımalı, onlardan öyrən- məli, onların amal və əqidələrini bilməlidirlər. İkincisi isə belə kitablar nəsillər arasında körpü yaratmaq baxımından, nəsilləri bir-birinə bağlamaq baxımından, təbii ki, əhəmiyyətlidir. “Günlərin bir günü bu fikrə
1 Xətir-hörmət, qədir-qiymət. – Bəxtiyar Vahabzadə. Sadəlikdə böyüklük. Bakı, Yazıçı, 1978, s.296-300 BƏXTİYAR VAHABZADƏNİN PEDAQOJİ GÖRÜŞLƏRİ ––– 109 ––– gəldik ki, Nurəddin öz müəllimi haqqında olan düşün- cələrini və bugünkü gənclik üçün çox maraqlı olan xatirələrini saysız-hesabsız söhbətləriylə səpələyincə onları yazıb bir kitab şəklində xalqa çatdırsa, faydalı iş görmüş olar 1 . Əslində bunun özü də bir örnəkdir. O mənada örnəkdir ki, xidməti olan belə müəllimlərin hər biri barədə tələbələri kitab yazsa, faydalı iş görmüş olarlar. Elmin müxtəlif sahələrində olmuş görkəmli müəllimlərimiz var ki, onlar barədə kitablar yazılma- mışdır. Bu da həmin müəllimlərin yaxşı əməllərinin gə- ləcək nəsillərə çatdırılması işini əngəlləyir. Ona görə də bu qəbildən olan kitabların yazılması görkəmli müəllim- lərimizin xalqa tanıdılmasında mühüm rol oynaya bilər. Eyni zamanda gəncliyin örnək və nümunə götürülmə- sində də əhəmiyyəti əvəzsiz ola bilər. Yaxşılıq etmək, qayğıkeşlik göstərmək, xeyirxahlıq bunlar hər adama deyil, Allahın ən çox sevdiyi bəndə- lərinə verdiyi bir istedaddır. Bəxtiyar Vahabzadə belə keyfiyyətləri gördüyü adamları heç vaxt unutmamış, həmişə onların ünvanına xoş söz demiş, onlardan yaz- mış, onların yaxşı əməllərini cəmiyyətdə yaymışdır. Belələrindən biri də Əli Vəliyev idi. Bəxtiyar Vahabza- də onu özünə mənəvi ata hesab edirdi. Və onun xeyir- xahlığından bəhs edən “Mənəvi ata” adlı məqalə də yazmışdı. Bəli, onun mənəvi ata hesab etdiyi Əli Vəliyevdə xeyirxah müəllim, əsl müəllim xisləti vardır. Bu xeyirxahlığı yüzlərlə insandan biri kimi Bəxtiyar Vahabzadə də görmüşdü. 1951-ci ildə “S.Vurğunun
1 Müəllim və tələbə. – Bəxtiyar Vahabzadə. Vətən ocağının istisi. Bakı, Gənclik, 1982, s.97 Yüklə 0,65 Mb. Dostları ilə paylaş:
|