Microsoft Word b vahabzade 11. 12. 2014. doc
Yüklə 0,65 Mb.
|
BƏXTİYAR VAHABZADƏNİN PEDAQOJİ GÖRÜŞLƏRİ ––– 101 ––– təxəyyülünün oyanmasında və genişlənməsində çox böyük əhəmiyyətə malikdir” 1 . Deyərdim ki, insanları ucaldan, yüksəldən, məşğul olduqları sahələrin zirvəsinə qaldıran sevgidir. O sevgi uşaqlıqdan hisslərlə, duyğularla uşağa ötürülür. Təbii ki, vətənə, ataya, anaya, hər bir kəsə olan sevgi uşaqlıqdan ürəyə yol tapır. Ona görə də sevgi hisslərini, eləcə də düşmənə nifrət hissini uşaqlarımıza kiçik nağıllar, hekayələr, şeir parçaları söyləməklə başa salmalıyıq. Biz gənc nəslin vətəndaş kimi yetişməsini vacib sayırıq. Ancaq nəzərə almalıyıq ki, yaxşı vətəndaş həm də yaxşı insandır, el-obanın, Vətənin övladıdır. Onda bu duyğunu məhrum etmək robort yetişdirmək deməkdir. Robortlarda isə isti nəfəs, ruh, duyğular olmur. Məhz bu cəhətdən də Bəxtiyar Vahabzadə ən böyük dahilərin his- sdən, duyğudan, vətənə sevgidən ilham aldığını söyləyir. O yazır: “Cahanşümul alimləri yadımıza salaq. Qaliley, Cordano Bruno, Nyuton, Nəsrəddin Tusi, Mendeleyev, Lomonosov, Eynştyen, Nils Bor. Dəqiq elmlər üzrə mütəxəssis olan bu alimlər necə? Bəli, onları da elmin yüksək zirvələrinə çatdıran ən böyük duyğu, yenə də vətən sevgisi olmuşdur. Onlar da vətən naminə yaratmış, kəşflər etmişlər. lui Paster demişdir: “Elmin vətəni yoxdur, amma alimin vətəni var”. Gözəl sözdür! Alim demək istəyir ki, kimya hər yerdə kimyadır. Düsturlar eyni, məqsəd eyni! Lakin hər ölkənin kimya alimi öz vətəninə xidmət etmək məqsədi ilə yaşayır, yaradır” 2 . 1 Ana laylası, uşaq dünyası. – Bəxtiyar Vahabzadə. Sənətkar və zaman. Bakı, Gənclik, 1976, s.210 2 Vətən sevgisi. – Bəxtiyar Vahabzadə. Sənətkar və zaman. Bakı, Gənclik, 1976, s.214 BULUDXAN XƏLİLOV ––– 102 ––– TƏLİM, TƏRBİYƏ VƏ TƏHSİLDƏ QƏDİRBİLƏNLİK Bəxtiyar Vahabzadə harda olmasından asılı olmaya- raq qeyri-adi, xoşagələn nəyi görmüşsə, onu da təbliğ etməyi, yaymağı özünə borc bilmişdir. O, öyrəndik- lərini, gördüklərini, bildiklərini paylaşmağı özünə bir borc bilmişdir. Yazı-pozularının, məqalələrinin hər birində bunu görməmək mümkün deyildir. Bu mənada Portuqaliyaya səfərinin təəssüratları ilə bağlı yazdığı onun “Döyüşən Portuqaliya” məqaləsində oxuyuruq: “Noyabrın 11-də qədim Kasambro şəhərinə getdik. Bu şəhər XIII əsrdə yaradılmış universiteti və Kral Don Deniş tərəfindən 1723-cü ildə yaradılmış nəhəng kitab- xanası ilə fəxr edir. Universitetin hər fakültəsi ayrıca binada yerləşir. Hər fakültə binasının qapı tağı üstündə həmin fakültənin emblemi həkk edilmişdir. Məsələn, hüquq fakültəsi yerləşən binanın tağına tərəzi emblemi (günahı və savabı ölçmə aləti kimi) vurulmuşdur. Elmi şura iclasları gedən salonun divarlarında XIII əsrdən bu günə qədər universitetin bütün rektorlarının şəkli asılmışdır” 1 . Əlbəttə, universitetlərin müasirliyi vacib məsələdir. Hər bir fakültənin emblemlərinin olması həmin fakültənin özünəməxsusluğundan xəbər verir. Eləcə də hər bir fakültənin kitabxanasının, oxu
1 Döyüşən Portuqaliya. – Bəxtiyar Vahabzadə. Sadəlikdə böyüklük. Bakı, Yazıçı, 1978, s.248 BƏXTİYAR VAHABZADƏNİN PEDAQOJİ GÖRÜŞLƏRİ ––– 103 ––– zalının, muzeyinin, arxivinin olması müasirlikdən və universitetin geniş imkanından xəbər verir. Bəxtiyar Vahabzadə Kral Don Denişin yaratdığı kitabxanadan bəhs edərək qeyd edir ki, kitabxanada X əsrdən bəri dünyanın müxtəlif dillərində yazılmış milyon yarım kitab var. “Kitabxana elm sahələrinə görə müxtəlif şöbələrə ayrılmışdır. Hər şöbənin öz salonu, hər elm sahəsinin öz emblemi var. Məsələn, həndəsə və riyaziyyata aid salonun binasında pərgar və xətkeş şəkli həmin elm sahəsinin emblemi hesab olunur” 1 . Yaxşı bir nümunə kimi qeyd olunanlardan faydalanmaq olar və bunları universitetlərin simasına çevirmək mümkündür. Əsas odur ki, Bəxtiyar Vahabzadə ona yeni görünən- lərin hər birindən bəhs edir, yazır və geniş auditoriyanın marağına çevirirdi. Bəxtiyar Vahabzadə vətənə, xalqa bağlı olan hər bir şeyə dəyər verir, ona öz şair, müəllim, vətəndaş mövqe- yini bildirirdi. Onun fikrincə, dahilər dahilik səviyyəsinə xalqa, vətənə bağlılıq hissindən yüksəlirlər. Onlar öz duyğularını, istəklərini vətənin arzu və istəyi ilə yoğururlar. Bəxtiyar Vahabzadə müəllimlərin XI qurultayındakı çıxışını “Əziz və hörmətli müəllimlər!” adı ilə 1978-ci ildə çap etdirdi. Və “Müəllim bizim ilk dostumuz, mə- nəvi atamız, anamızdır” dedi. O, müəllim kimdir? sua- lına cavab verdi. Müəllimi planetimizin hörmət etdiyi, fəxri sayılan şəxsiyyəti kimi qiymətləndirdi. Müəllim haqqında dəqiq və konkret fikirlər söylədi: “Bizi hələ
1 Döyüşən Portuqaliya. – Bəxtiyar Vahabzadə. Sadəlikdə böyüklük. Bakı, Yazıçı, 1978, s.249 Yüklə 0,65 Mb. Dostları ilə paylaş:
|