305
tabe olmurdu. Ə.Hümbətov isə tabeliyində olan silahlı qüvvələrə
söykənərək cənub bölgəsində qondarma “
Talış-Muğan Respubli-
ka”sını yaratmağa çalışırdı. Eyni zamanda ölkənin şimal-şərq böl-
gəsində
“Ləzgistan dövləti” yaratmaq istəyirdilər. Bunlar Mos-
kvadan idarə olunurdu.
İyunun 4-də hökumət hərbi qiyamı yatırt-
maq üçün Gəncəyə 3 minədək canlı qüvvə və hərbi texnika yeritdi.
Ölkədə vətəndaş müharibəsi başlandı. 709 saylı hərbi hissənin
kazarmaları, hava limanı dağıdıldı. 35 nəfər həlak oldu. 135 nəfər
yaralandı. Qiyamçılar tərəfindən 1200 döyüşçü, respublika pro-
kuroru girov götürüldü. Onlar Bakıya Ali Sovet sədrinin, Baş na-
zirin, bir qədər sonra isə Prezidentin istefa verməsi tələbi ilə ulti-
matum
göndərdilər, cavab almadılar və Bakıya döğru hərəkət et-
dilər. Dövlət rəhbərləri son anda kömək üçün
H.Əliyevə müraciət
etdi.
H.Əliyev 1993-cü il iyunun 9-da hökumətin onun ardınca
göndərdiyi təyyarə ilə
Bakıya gəldi. Vətəndaş müharibəsini aradan
qaldırmaq üçün H.Əliyev
iyunun 13-14-də Gəncədə oldu. H.Əliyev
Azərbaycanı qardaş qırğınından qurtarmaq üçün düşünülmüş siyasi
manevr edərək S.Hüseynov başda olmaqla, hərbi müxalifəti
zərərsizləşdirdi.
1993-cü il iyunun 15-də H.Əliyev Ali Sovetin
Sədri seçildi.
Bu gün tarixə “Milli Qurtuluş Günü” kimi düşdü.
Prezident
Ə.Elçibəy iyunun 18-də gecə xəbər vermədən paytaxtı
tərk edib anadan olduğu Ordubad rayonunun
Kələki kəndinə getdi.
İyunun 24-də Milli Məclis
prezident səlahiyyətlərini də Ali
Sovetin sədri
H.Əliyevə həvalə etdi. H.Əliyev S.Hüseynovu Baş
nazir vəzivəsinə təyin etdi və onu öz nəzarəti altında saxladı.
Ə.Hümbətov
1993-cü ilin avqustunda batalyonları Fizuli
bölgəsindən geri çəkməklə respublikanın
7 cənub rayonunda “Ta-
lış-Muğan Respublikasının” yarandığını elan etmiş, “hökumət”
qurmuşdu. H.Əliyev həmin bölgənin deputatları, ağsaqqalları və zi-
yalıları ilə görüşdü, televiziya vasitəsilə əhaliyə müraciət etdi. Kor-
təbii mitinq “TMR” ləğv etdi. Beləliklə, Azərbaycanın parçalanması
təhlükəsi aradan qalxdı.
1993-cü ilin avqustunda Cəbrayıl, Fü-
zuli, Qubadlı rayonları işğal olundu.
306
Milli Məclisin qərarı ilə
1993-cü il avqustun 29-da Prezident
Ə.Elçibəyə etimad haqqında
referendum keçirildi və referendumda
iştirak edənlərin 97,5%-i Prezidentə etimadsızlıq göstərdi (46, s.
494).
1993-cü il oktyabrın 3-də Azərbaycan xalqı
H.Əliyevi alter-
nativ əsasla səs çoxluğu ilə Azərbaycan
Respublikası Prezidenti
seçdi.
H.Əliyev 1923-cü ildə Naxçıvan şəhərində anadan olmuş,
1939-1941-ci illərdə Azərbaycan Sənaye İnstitutunda (indiki
ADNA) oxumuş, 1957-ci ildə Azərbaycan Dövlət Universitetinin
(indiki BDU) tarix fakultəsini bitirmişdi. 1941-1967-ci illərdə
Azərbaycan SSR Daxili İşlər Nazirliyi və Dövlət Təhlükəsizlik
Komitəsi orqanlarında işləmişdi. 1967-1969-cu illərdə Azərbaycan
Dövlət Təhlükəsizliyi Komitəsinin sədri olmuş, 1969-cu ilin iyu-
lunda Azərbaycan KP MK-nın birinci katibi seçilərək, 1982-ci ilə
kimi bu vəzifədə çalışmışdı. O, 1982-1987-ci illərdə Sov.İKP MK-
nın Siyasi Bürosunun üzvü və SSRİ Nazirlər Soveti sədrinin Birinci
Müavini olmuşdu. 1990-cı ilin yayında doğma Bakıya qayıtmışdı.
Lakin, o zamankı iqtidar tərəfindən Bakıda məskunlaşmasına icazə
verilmədiyindən o, anadan olduğu Naxçıvana getmişdi. 1991-1993-
cü illərdə Naxçıvan MR Ali Məclisinin sədri, Azərbaycan Respub-
likası Ali Soveti sədrinin müavini olmuşdu. 1992-ci ilin noyabrında
təsis olunmuş Yeni Azərbaycan Partiyasının sədri seçilmiş, vəfat
edənə qədər bu vəzifəni daşımışdı. 1993-cü ilin iyununda o, yenidən
Azərbaycan rəhbərliyinə gətirilmişdi. 1993-2003-cü illərdə Müs-
təqil Azərbaycan Respublikasının Prezidenti olmuşdu. İki dəfə So-
sialist Əməyi Qəhrəmanı fəxri adına layiq görülmüş,SSRİ-nin və
xarici dövlətlərin yüksək orden və medalları ilə təltif olunmuşdu.
2003-cü il dekabrın 12-də dünyasını dəyişmişdi (12, s. 255)
.
H.Əliyev öz vəzisifəsini dövlət intizamının, qanunçuluğun,
hüquq-mühafizə orqanlarının, ordunun möhkəmləndirilməsindən
başladı.
1993-cü il sentyabrın 24-də Azərbaycan MDB-yə daxil
oldu. Müxtəlif siyasi qüvvələrin döyüş bölgələrində törətdikləri
təxribat nəticəsində
Zəngilan rayonu da
oktyabrın 29-da işğal
edildi.
307
Dağlıq Qarabağ məsələsinin qondarılması zəminində baş-
lamış Ermənistan-Azərbaycan müharibəsi nəticəsində respub-
lika ərazisinin 20 %-ə qədəri işğal edildi, 20 minə yaxın adam
öldürüldü, 50 mindən çox insan yaralandı və əlil oldu, 4 minə
qədər adam əsir alındı və ya girov götürüldü, bir milyondan çox
insan qaçqına çevrildi. Erməni işğalı nəticəsində Azərbaycanın
900-dən çox kəndi, 10 şəhəri, 11 şəhər tipli qəsəbəsi, 88 min
yaşayış binası, 1000-dən çox iqtisadi obyekti, 250 məktəbi və
digər təhsil müəssisəsi, 250 tibb müəssisəsi qarət edildi və da-
ğıdılıb yandırıldı.
Prezident fərmanı ilə
1993-cü il noyabrın 1-də Dövlət Mü-
dafiə Şurası yaradıldı. H.Əliyev
1993-cü il noyabrın 2-də tele-
viziya və radio vasitəsilə xalqa müraciət etdi və birləşib düşmənə
qarşı mübarizəyə qalxmağa çağırdı. Könüllülərdən ibarət taborlar
yaradılıb cəbhəyə göndərildi.
Beyləqan istiqamətində hücuma
keçən düşmən itki verib geri
çəkilməyə məcbur oldu.
1994-cü ilin əvvəllərində Milli Ordunun
hücum əməliyyatı nəticəsində Füzuli rayonun Horadiz qəsəbəsi və
22 kəndi, Cəbrayıl və Kəlbəcər rayonlarının bir sıra yaşayış məntə-
qəsi azad edildi. Kəlbəcər-Laçın yolu istiqamətlərində müvəffəqiy-
yətlər qazanıldı. 4 min düşmən əsgər və zabiti, 50 zirehli texnika, 15
artilleriya qurğusu məhv edildi. Rusiya
1992-ci ilin martında yara-
dılmış
Minsk qrupunun üzvlərindən biri olmasına baxmayaraq,
münaqişəni yatırmaq əvəzinə Ermənistanın
xeyrinə saziş layihəsi
təklif etdi. Azərbaycan sazişi imzalamaqdan imtina etdi. Ermənistan
Ağdam və Ağdərə rayonlarının bir neçə yaşayış məntəqəsini işğal
etdi. Lakin Milli Ordu düşmən hücumlarının qarşısını ala bildi.
Uğurlu xarici siyasət nəticəsində
1994-cü il mayın 12-də atəşkəs
əldə edildi.
1994-cü il sentyabrın 20-də Prezident H.Əliyevin təşəbbüsü
ilə “
Əsrin müqaviləsi” imzalandı. Cəmiyyətdə vahimə yaratmaq
üçün mənfur qüvvələr Milli Təhlükəsizlik Nazirliyi istintaq təcrid-
xanasından dövləti cinayətdə ittiham olunan 4 dustağı qaçırdılar.
Sentyabrın 29-da Ali Sovetin sədr müavini
Afiyəddin Cəlilov və