barədədanışdı,ancaq kral bundan qətiyətlə imtina etdi
[1]
Lüdovik ancaq,
Berri
və
Yuxarı
Qiyend
ə
(1778-1779)əyalət yığıncaqları kimi, əhəmiyyətsiz güzəştlərə getdi. 4iyul
1776
-
cı ildə Şimali Amerika ingilis müstəmləkələri öz müstəqilliklərini elan etdilər,
1778
-ci ildə
Fransa onların müstəqilliyini tanıdı, və bu İngiltərə ilə
1783
-cü ilə qədər çəkən
müharibəyə gətirdi. Bunun Fransada inqilaböncəki vəziyətə təsiri çox güclü idi. Birincisi
ona görə ki Amerikan ştatlarında elan olunan "İnsan haqqları bəyyannaməsi" fransız
inqilabçılarına böyük təsir göstərmişdi, o biri tərəfdən isə Fransa iqtisadiyyatı İngiltərə ilə
olan müharibə səbəbindən ağır vəziyətə düşmüşdü. 1775-1777-ci illər arasında, zəif
məhsul səbəbindən, bir sıra ac üsyanlar baş vermişdi. Parisdə sex məhkəmələrinin ləğv
olunmasından sonra üsyanlar bir sıra əyalətlərə yayıldı. 1782-1783-cü illərdə üsyanlar
yenidən
qızışır
və
bütün
ölkəni
bürüyür:
Puatye
(
1782
),
Vizil
(
1786
),
1783
-
dən
1787
qədər
Sevenna
,
Vivar
və
Jevadanda
.
1787
-ci ildə
Paris parlamenti
, saraya pul
verməkdən imtina etdi və bununla populyarlıq qazandı. Bunun əvəzində kral Paris
parlamentini Truaya sürgün etdi, lakin Parisdə üsyan başladı və kral zümrə parlamentini
geri qaytarmağa məcbur oldu. 1788-ci ildə
Bretanda
üsyan qalxdı.
Dofined
ə
, xüsusi
ilə
Qrenoblda
, vəziyət daha da ciddi idi. Qanlı toqquşmalar oldu, çoxlu ölən vardı. Bununla
ə
laqədar
Mariya-Antuanettan
ın 24 avqust
1788
-ci ildə qraf Mersiyə, ... onun Nekkeri
qaytarmaq haqqında çalışdığı barədə, yazdığı məktubu maraqlıdı. Bu məktubda bəlli olur ki
küçə yığıncaqları saraya necə təsir edirmiş
37. ABŞ-da istiqlaliyyət müharibəsi
Müstələkələrdə əhali getdikcə artırdı, 1775-ci ildə 13 ingilis koloniyasında 2,500,000 adam
yaşayırdı. Şimal şərqdə yerləşən ingilis müstəmləkəsi Yeni İngiltərənin torpağı münbit
deyildi və burada qış uzun sürdüyündən
kənd təsərrüfatı
ilə məşğul olmaq hesabına
yaşamaq çətin idi. Ona görə də əhali bir sıra istehsal müəssisələri yaratmışdı. Cənub
koloniyalarda əhali başlıca olaraq kənd təsərrüfatı ilə məşğul idi. Burada torpaq sahibləri
tütün, şəkər qamışı, çəltik, həmçinin pambıq becərirdilər.
Şimal və cənub müstəmləkələri arasında fərqlər getdikcə artırdı. Belə ki, şimal
müstəmləkələrində fermer təsərrüftı, sənaye istehsalı inkişaf edir, nüfuzlu burjuaziya
təbəqəsi formalaşırdı. Cənub müstəmləkələrində isə iri torpaq sahibləri olan plantatorlar
ağalıq edirdilər. Koloniyalar kapitalist qaydaları əsasında yaradılsa da, ingilis kralı və torpaq
aristokratiyası burada feodal qaydaları tətbiq etməyə çalışırdılar. İngiltərənin hakim dairələri
müstəmləkələrə xammal mənbəyi və satış bazarı kimi baxırdılar. Britaniya kralı və
parlament manufakturaların açılmasına, dəmir məmulatlarının hazırlanması və parça,
xüsusilə yun parçalar istehsalına qadağan qoyulmuşdu. Metal alətlər və parçalar
müstəmləkələrə İngiltərədən hazır şəkildə gətirilməli idi. Müstəmləkələrdə parça, şlyapa və
dəmir məmulatları istehsalının sürətlə artması ingilis hökümətini daha çox narahat edirdi.
Ona görə də hökümət bu proseslərin genişlənməsinin qarşısını almaq üçün tədbirlər həyata
keçirirdi.
1763
-cü ildə verilmiş fərmana görə kolonistlərə Qərbə tərəf köçmək qadağan
edilirdi.
[10]
İngiltərə parlamentinin qəbul etdiyi
Dönər Pul Qanunu
'na görə bütün
koloniyalarda buraxılan kağız pullar ödənc vasitəsi olmaq hüququndan məhrum
edilirdi.
Möhür Qanunu
şərt qoyurdu ki, bütün qəzetlərə, plakatlara, lisenziyalara, müqavilə
və digər sənədlərə vergi möhrü vurulsun və rüsum alınsın.
[11]
Bununla barışmayan
müstəmləkələr 1765-ci ildə öz nümayəndələrini Nyu-Yorka qurultaya göndərdilər. Konqres
Britaniyadan gətirilən bütün malları boykot elan etdi. Konqresin qəbul etdiyi qətnaməyə görə
İ
ngiltərə parlamenti müstəmləkələrin razılığı olmadan onlara vergi qoya bilməzdi. Bundan
qorxuya düşən Britaniya parlamenti Gerb rüsümunu ləğv etdi.
1773
-cü ildə Ost-Hind
ş
irkətinin çayla yüklənmiş bir neçə gəmisi
Boston
limanına gəldi.
[12]
Çay gömrük haqqı
ödənməlkə nisbətən ucuz qiymətə əhaliyə satılmalı idi. Lakin əhali buna etirazını bildirdi.
Çay qutularını suya qərq etdilər. Bu hadisə tarixə Boston çay qonaqlığı adı ilə daxil
oldu.
[13]
Çay Silahlı mübarizə
1775
-ci il aprelin 19 da başladı. Həmin gün bir dəstə ingilis
ə
sgəri partizanların
Boston
yaxınlığındakı silah anbarını dağıtmaq üçün
Konkord
şəhərinə
getdi. Dəstə gələnə qədər partizanlar silahların çoxunu çıxarıb aparmışdılar. Anbarı
dağıtdıqdan sonra geri qayıdan əsgərləri müxtəlif yerlərdə pusquda duran partizanlar güclü
atəşə tutdular. İngilislər çoxlu itki verərək qaçdılar. Vətənpərvərlərin kralın buradakı
tərəfdarları Loyalistlər arasında vətandaş müharibəsi alovlanmaqda idi.
1775
-ci ilin
mayında
Filadelfiya
'da bütün müstəmləkələrin nümayəndələrinin ikinci kontinental
Konqresinin açılışı oldu. Konqres İngiltərə ilə bütün əlaqələri kəsməyi qərara aldı və
partizan
dəstələrindən
ibarət
ordunu
öz
ordusu
hesab
etdi.
Konqres
Virciniya
plantatoru
Corc Vaşinqton
'u bu ordunun baş komandanı təyin etdi. Bu
zaman
Ş
imali Karolina
'da loyalistlər öz malikanələrindən qovuldular. Nyu-Yorkda və digər
şə
hərlərdə isə toqquşmalar davam edirdi.
1776-cı il iyulun 4-də Konqres Filadelfiyada
İ
stiqlaliyyət Bəyannaməsi
'ni qəbul etdi. Bu
sənəd yeni bir dövlətin tarandığını elan etməklə yanaşı, həm də bütün dünyada ilk dfə
olaraq insan adadlıqlarının şərhini verdi. Üsyan qaldırmış müstəmləkələr İngiltərədən ayrılır
və yeni müstəqil dövlət olan Amerika Birləşmiş Ştatları halında birləşirdilər. İstiqlaliyyət
Bəyannəməsini Amerika inqilabının görkəmli xadimi
Tomas Cefferson
hazırlamışdı.
Bəyannamədə göstərilirdi ki, bütün insanlar xalqın zülmkarları devirmək və öz hökümətini
təsis etmək hüququ var. Bununla da ilk dəfə olaraq Xalq hakimiyyətin mənbəyi elan edildi.
Bəyannamənin məhdud cəhətlərindən biri köləliyi ləğv etməməsi idi. O, hinduları əhv
edilməsi və öz torpaqlarından qovulmalarının da dayandırmadı. Seçki məsələsində də
ə
mlak senzi saxlanılmışdı. İstiqlaliyyət Bəyannaməsinin elan edildiyi 4 iyul günü hər il
Amerika Birləşmiş Ştatlarının İstiqlaliyyət günü kimi qeyd edilir.
Ş
imali Amerikada İngiltərənin koloniyalarının birləşərək özlərini müstəqil dövlət elan
etmələri, İngiltərənin xarici siyasətdə olan maraqlarına ciddi zərbə vurdu. Yeni yaranmış