Microsoft Word 7-keremcemsanli doc



Yüklə 430,32 Kb.
Pdf görüntüsü
səhifə6/15
tarix27.03.2018
ölçüsü430,32 Kb.
#35432
1   2   3   4   5   6   7   8   9   ...   15

 

 

 



 

 

 



 

 

 



 

 

Ceza Yönetmeliği’nin Geçmiş …                            Rekabet Dergisi 2009, 10(4): 117-154 

 

127 


kararlarda, soruşturma raporunun tebliğinden sonra kartele devam edilmesi hali, 

sadece akü kartelinde karşımıza çıkmıştır. Fakat tekerrür özellikle çimento, ilaç 

ve medya gibi sektörler için karşılaşılan bir durumdur ve para cezalarını önemli 

ölçüde etkilemiştir.  

Uygulamada tekerrür bakımından en azından üç sorun ortaya çıkabilir

21



Bunlardan  ilki,  hangi  evrede  ihlalin  tekerrüre  esas  alınacağı  sorunudur.  Zira 

tekerrür  açısından  Rekabet  Kurulu’nun  nihai  kararı  yeterli  görülebileceği  gibi, 

Danıştay  kararına  ihtiyaç  olduğu  da  iddia  edilebilir.  Bir  diğer  sorun,  tekerrür 

açısından  ihlalin  ayniyet  göstermesinin  gerekli  olup  olmadığıdır.  Örneğin 

hakkında 6. maddeyi ihlal etmesi nedeniyle idari para cezası verilen

22

 bir kartel 



üyesi  için,  tekerrür  uygulanıp  uygulanmayacağı  tartışılabilir.  Nihayet  üçüncü 

sorun  ise,  Kanun’un  teşebbüs  açısından  hukuki  kişiliği  değil,  bağımsız 

ekonomik  birimi  esas  alması  nedeniyle,  tekerrürün,  hangi  bağımsız  birimin 

davranışlarına uygulanacağında karışıklık yaşanması riskidir.  

Đlk  sorunun  çözümüne  ilişkin  olarak,  incelememizde,  Rekabet 

Kurulu’nun  nihai  kararını  gerekli  ve  yeterli  kabul  ettik.  Đkinci  sorun  açısından 

da tekerrürü geniş yorumladık ve Kanun’un maddi yasaklayıcı normlarına (4 ve 

6.  maddelere)  aykırılığı,  ağırlaştırıcı  halin  tatbiki  açısından  yeterli  olduğunu 

benimsedik.  Üçüncü  sorun  açısından  ise,  teşebbüs  kavramının  artık  neyi  ifade 

ettiğinin  net  ve  açık  olduğunu;  dolayısıyla  bunun  tutarlı  bir  şekilde 

uygulanmasının karışıklığı çözebileceğini düşünüyoruz. 

Hemen  belirtelim  ki  Yönetmelikte  oran  aralığı  verildiği  bir  durumda 

(ayrıca  bir  ölçüt  öngörülmediyse)  ilke  olarak  ortalama  rakam  esas  alınmıştır. 

Mesela tekerrür açısından, %50 veya %100 değil, %75 rakamı esas alınmış, her 

bir  tekerrür  açısından  aynı  oran  tekrarlanmıştır.  Bu  yöntem  sadece  ağırlaştırıcı 

haller değil, incelemenin tamamı için benimsenmiştir. 

Diğer  üç  ağırlaştırıcı  halin  her  biri  açısından  ayrı  oranlar  verilmiştir. 

Mesela  rekabet  sorunlarını  gidermeye  yönelik  taahhütlere  uyulmaması  halinde 

%50 ila %100, incelemeye yardımcı olunmaması halinde %50’ye kadar ve diğer 

                                                            

21

  Tekerrürün  tespiti  ile  ilgili  olarak  incelememiz  esnasında  karşılaştığımız  bir  sorun  ise,  genel 



olarak  cezaya  muhatap  olan  teşebbüsün  daha  önce  rekabet  hukukunu  ihlal  edip  etmediğini 

belirlemek  olmuştur.  Kararlarda  genelde  bu  hususa  dair  veri  olmadığı  için,  her  bir  teşebbüs  için 

Rekabet  Kurulu  kararlarını  taramak gerekmiştir ki, bu özellikle teşebbüs kavramına verilen geniş 

anlam nedeniyle bu külfetli bir faaliyet olmuştur.    

22

  Tabiatıyla  burada  para  cezasının  gerekliliği  bile  tartışma  konusu  yapılabilir.  Zira  Rekabet 



Kurulu’nun,  ihlali  tespit  etmesine  rağmen,  para  cezası  vermekten  imtina  ettiği  kararlar 

bulunduğuna göre, bu da tartışılabilir bir ihtimaldir. 




 

 

 



 

 

 



 

 

 



 

 

Rekabet Dergisi 2009, 10(4): 117-154                                                  Kerem Cem SANLI 

 

128 


teşebbüslerin  ihlale  zorlanması  halinde  %25’e  kadar  artırım  yapılabilir.  Bu 

hallerin tümünde de ortalama değerler esas alınmıştır

23

.  


3.2.2.Hafifletici Hallerin Uygulanması 

Hafifletici  haller  ise,  üç  grupta  toplanmıştır.  Đlki,  farklı  ihtimalleri  bünyesinde 

barındıran, bir tür torba hükümdür. Hükme göre (m.7/1): “(1) Temel para cezası, 

yasal  yükümlülüklerin  yerine  getirilmesi  haricinde  incelemeye  yardımcı 

olunması,  ihlalde  kamu  otoritelerinin  teşvikinin  veya  diğer  teşebbüslerin 

zorlamasının  bulunması,  zarar  görenlere  gönüllü  olarak  tazminat  ödenmesi, 

diğer ihlallere son verilmesi, ihlal konusu faaliyetlerin yıllık gayri safi gelirler 

içerisindeki  payının  çok  düşük  olması  gibi  haller  ilgili  teşebbüs  veya  teşebbüs 

birliği tarafından ispatlanırsa, dörtte bir ile beste üç arasında indirilebilir.”   

Bu  hallerden  biri  veya  birkaçı  aynı  anda  gerçekleşebilir  ve  Kurul, 

muhtemelen  bu  ihtimallere  göre,  temel  para  cezasından  %25  ila  %60  arasında 

bir  indirim  yapacaktır

24

.  Đncelememizde  sıklıkla  son  durum;  yani  “ihlal konusu 



faaliyetlerin  yıllık  gayri  safi  gelirler  içerisindeki  payının  çok  düşük  olması” 

uygulama  alanı  bulmuştur.  Sanırız  ki  bu,  en  tartışmalı  ve  en  fazla  işletilecek 

olan hafifletici hal olacaktır

25

.  



Görüldüğü  üzere  hafifletici  hallere  dair  hüküm,  (ağırlaştırıcı  hallere 

kıyasla)  Kurul’a  daha  geniş  bir  takdir  yetkisi  vermektedir.  Bu  durum, 

incelememiz  açısından  bazı  varsayımlar  yapılmasını  gerekli  kılmıştır.  Bu 

çerçevede,  tek  bir  hafifletici  halin  söz  konusu  olduğu  hallerde  %33,  iki 

hafifletici  halin  olduğu  hallerde  de  %40  değerleri  esas  alınmıştır. Herhangi bir 

olayda  ikiden  fazla  hafifletici  hal  olmadığı  için,  başka  bir  varsayım  yapmak 

gerekmemiştir.  Dikkate  edilirse  Yönetmelikte  hafifletici  haller  için  öngörülen 

azami indirim oranı, ağırlaştırıcı hallere göre daha düşüktür. 

                                                            

23

  Dolayısıyla  taahhütlere  uyulmaması  halinde  %75,  incelemeye  yardımcı  olunmaması  halinde 



%25 ve diğer teşebbüslerin ihlale zorlanması halinde ise %12,5 oranında artırım yapılmıştır.  

24

  Hemen  belirtelim  ki  Kurul’un  mutlak  suretle  olayda  yer  alan  hafifletici  hallerin  sayısına  göre 



takdir  yetkisini  kullanması  gerekli  değildir.  Tek  bir  hafifletici  hali  dikkate  alarak,  üst  sınırdan 

indirim yapabilir.  

25

  Tartışmanın  temel  nedeni  ise,  Yönetmeliğin  Avrupa  Birliği  hukukundan  farklı  olarak,  ilgili 



piyasa cirosunu değil (bkz. AB Hukuku Kılavuzu, m.13 vd.), teşebbüsün tüm cirosunu esas alması 

ve  bunun  sonucu  olarak,  aynı  eylemden  dolayı  teşebbüslere  salt  farklı  pazarlarda  da  faaliyette 

bulunmaları  nedeniyle  farklı  para  cezalarının  kesilecek  olmasıdır.  Yönetmelik,  farklı  pazarlarda 

faaliyet  gösteren  teşebbüsleri  dezavantajlı  kılmaktadır  ki  bunun  ilk  bakışta  hukuk  politikası 

açısından  yerindeliği  şüphe  uyandırmaktadır.  Daha  açık  bir  ifadeyle,  bir  teşebbüsün  farklı 

pazarlarda faaliyet göstermesinin daha yüksek cezaya neden olması, teşebbüsler açısından eşitliğe 

ve  hakkaniyete  aykırı  görülebilir.  Fakat  tartışmalı  olmakla  birlikte  caydırıcılık  açısından,  ilgili 

piyasa  ile  sınırlı  ciro  rakamlarının  yeterli  olmaması  ihtimali  nedeniyle  makul  bir  hukuk 

politikasına dayandığı iddia edilebilir (bkz. aşağıda 6 nolu başlık). 



Yüklə 430,32 Kb.

Dostları ilə paylaş:
1   2   3   4   5   6   7   8   9   ...   15




Verilənlər bazası müəlliflik hüququ ilə müdafiə olunur ©www.genderi.org 2024
rəhbərliyinə müraciət

    Ana səhifə