Microsoft Word 1- murat aydoğDU. doc


Ortaçağ Feodal Mülkiyet Anlayışı ve Osmanlı Hukukundaki Toprak …



Yüklə 220,53 Kb.
Pdf görüntüsü
səhifə9/9
tarix29.10.2017
ölçüsü220,53 Kb.
#7332
1   2   3   4   5   6   7   8   9

Ortaçağ Feodal Mülkiyet Anlayışı ve Osmanlı Hukukundaki Toprak …

             19 

Osmanlı Devletinin kuruluş yıllarından beri fethedilen arazilerin önemli 

bir kısmı (Anadolu ve Rumeli arazisi), miri arazi olarak kabul edilmiş

104


tımar sistemi ile toprakların vergi gelirleri belli kişiler (tımar, zeamet ve has) 

eliyle toplanmıştır

105


. Ancak vergi toplama işini tımar sahiplerinin bir nevi 

taşeron olan mültezimlere bırakması, fakir durumda olan köylüden daha çok 

vergi toplamak adına zulüm ortamına dönüşmüş ve tımar sisteminin sonunu 

getiren bir durum olmuştur

106

. Kanuni döneminde zirveye ulaşan ve iki yüz 



bini bulan sayı 1768 yılında yirmi bine düşmüş, dirlikler yasak olduğu halde 

bir başkasına satılmaya, oğullara veya mültezimlere bırakılmaya, savaşa 

gidilmemeye başlanmıştır

107


. Bu türlü bozulmalar üzerine 1703 yılında Girit 

adasına özgü olarak tımar sistemi kaldırılmış, 1812 yılından itibaren tüm 

Osmanlı coğrafyasında tımar verilmemeye başlanmış ve 1839 Tanzimat Fer-

manıyla tımar sistemi kaldırılmış

108

, bu yüzden devlet hazinesine âit toprak-



lar, özellikle miri arazi üzerindeki hakları yeniden ayarlamak gerekmiştir

109


.  

                                                           

104

   Osmanlı Devletinde miri arazi rejiminin kurulması her yerde aynı  hızda olmamış, en 



erken Bizans imparatorluğundan alınan Balkan topraklarında olmuştur. Çünkü bura-

lardaki feodal yapı, asıl işi yapan fakir çiftçilerin aşırı derece rahatsız olmasına sebep 

olmuş, Osmanlı miri arazi rejimi onlar için bir kurtuluş vesilesi olmuştur. Hatta 

Avrupa’daki miri arazi rejiminin yerleşimi Anadolu’ya göre çok daha hızlı olmuş, 

Anadolu’da güçlü bir özel mülkiyet anlayışının varlığı nedeniyle miri arazi rejimine 

uzun zaman ayak direnilmiştir. Bu nedenle ara çözümler bulunmaya çalışılmış, ara 

çözüm olarak mülk tımarlar ve malikane-divani sistemleri icat edilmiştir. Bu ilginç 

tespitler ve ara çözümler için bkz. Cin/Akyılmaz, Hukuk Tarihi, s. 424 vd. 

105

   Tımar sistemi hakkında bkz. Avcı, s. 356-357; Aykanat, s. 6-7; Cin, Miri Arazi, s. 56 



vd.; Cin/Akyılmaz, Hukuk Tarihi, s. 427 vd.; Eren/Başpınar, s. 81 vd., özellikle s. 89-

90; Şahin, s. 441 vd. 

106 

  Aykanat, s. 9. 17; Eren/Başpınar, s. 90-91. Yüzyıldan itibaren mültezimler eliyle vergi 



toplanması ve 1695 tarihli fermanla mültezim sisteminden malikane sistemine geçilmesi 

çöküşü hızlandırmıştır. Çünkü malikane sistemi, mültezim sisteminin daha kalıcı hale 

gelmesini sağlamış, bu sistemle mültezimler ölünceye kadar vergi toplama hakkını elde 

etmiştir. Bkz. Aykanat, s. 6-7. 

107

   Şahin, s. 452. 



108

   Aykanat, s. 8; Eren/Başpınar, s. 92; Şahin, s. 453. Tımar sisteminin kalkmasıyla tımar 

toprakları üzerinde bir malik gibi hareket eden tımarlı sipahiler, topraklar üzerinde mül-

kiyet iddia etmeye kalkmış, bunlara karşılık olarak maaş bağlanmış, bir kısmına da top-

rağın tasarruf hakkı verilmiştir. Bkz. Cin, Miri Arazi, s. 75-76; Eren/Başpınar, s. 92. 

109 


  Cin, Miri Arazi, s. 75. 


20         

                                                                              Doç. Dr. Murat AYDOĞDU 

 

 

1858 Arazi Kanunu (1247 tarihli Kânunnâme-i Arazi-i Hümayun) ile 



tımar sistemi tamamen ortadan kalkmış, yerine Arazi Kanununda belirlenen 

toprak rejimi gelmiştir

110

. Ayrıca miri arazi rejimi hakkında değişik padişah-



lar tarafından çıkarılan irade, ferman ve kanunnamelerin bir araya getirilmesi 

ihtiyacı hissediliyordu

111

. Bu amaçla yeni bir arazi kanunu hazırlamak için 



Ahmed Cevdet Paşa, Ârif Bey ve Rüşdi Beyden meydana gelen bir komis-

yon kurulmuş, bu komisyon daha önceki arazi kanunnamelerini, nizamna-

meleri ve fetvaları incelemiş, zamanın şartlarını da dikkate alınarak araziyle 

ilgili hükümleri maddeler haline getirmiştir

112

. İrade-i seniye ile Kanunname 



şeklinde düzenlenerek, şeyhülislâmın, tanzimat meclisinin, sadrâzamın ve 

pâdişâhın tasdikinden sonra 6 Haziran 1858’de yürürlüğe girmiştir. Tanzimat 

ve Meşrûtiyet devirlerinde bu kanunnamede belirtilen esaslara göre toprak 

reformu yapılmış, bu Kanunname 1926 senesine kadar yürürlükte kalmış-

tır

113


.  

Cumhuriyetin ilk yıllarında köklü bir toprak reformuna gidilmeyerek, 

1926’da kabul edilen Türk Medenî Kânunu’na göre hareket edilmiş, Medeni 

Kanunda miri arazi rejimi olmadığından, miri arazide tasarruf hakkına sahip 

olanlar mülkiyet sahibi olarak kabul edilmiştir

114


. Aslında Cumhuriyet önce-

sinde miri araziye tasarruf edenlerin tasarruf ettiği yerleri çeşitli fiili yollarla 

özel mülk haline getirmesi de söz konusudur

115


.  

Belirtmek gerekir ki 4.4.1926 tarihinde yürürlüğe giren 17.2.1926 

tarihli 743 sayılı Türk Kanunu Medenisi (mülga)

116


, toprak mülkiyeti konu-

                                                           

110 

  Aykanat, s. 9. 



111 

  Cin/Akyılmaz, Hukuk Tarihi, s. 414, dn.16. 

112

   Cin/Akyılmaz, Hukuk Tarihi, s. 414. 



113

   Cin/Akyılmaz, Hukuk Tarihi, s. 414. 

114

   Akgündüz, C.III, s. 823; Avcı, s. 360. 



115

   Bu fiili yollar kısaca, tımar sahiplerinin miri araziyi gasbederek malik gibi tasarruf 

etmesi, halkın (reayanın) iktisadi zaruretlerle toprağını (aslında tasarruf hakkını) bir 

şekilde elinden çıkarması, padişahın miri araziden temliklerde bulunması olarak sayıla-

bilir. Buna bir de Arazi Kanunun miri araziyi mülk araziye yaklaştıran hükümleri de 

eklenebilir. Bkz. Cin, Miri Arazi, s. 277. Bu yollar ve Arazi Kanunu hükümleri hak-

kında geniş açıklamalar için bkz. Cin, Miri Arazi, s. 275 vd. 

116


   743  sayılı Türk Kanunu Medenisinin kabulü 4 Şubat 1926, yürürlük tarihi ise 4 Ekim 

1926’dır. Bkz. RG. 4.4.1926, S: 339. TKM. m.936 gereği TKM. yayımından altı ay 




Ortaçağ Feodal Mülkiyet Anlayışı ve Osmanlı Hukukundaki Toprak …

             21 

sunda Arazi Kanunundan farklı bir rejimi, İsviçre toprak mülkiyetini (özel 

mülkiyeti ön plana alan sistemi)

117


 esas almıştır

118


. Keza ilk defa terekede 

tarımsal bir işletme olan hallerde bu işletmenin ve buna bağlı olan toprağın 

bölünmemesi, bir mirasçıya özgülenmesi esası getirilmiş idi (mülga TKM. 

m.597-602)

119

. Ayrıca 864 sayılı 29.5.1926 tarihli Tatbikat Kanunu’nun



120

 

43. maddesinden



121

, 743 sayılı MK.nun yürürlüğe girmesiyle eski hukuku-

muzda geçerli olan eşya hukuku kurallarının yürürlükten kalktığı, dolayısıyla 

Arazi Kanunu’nun da yürürlükten kalktığı (bizim de kabul ettiğimiz) baskın 

görüş olarak kabul edilmektedir

122


. Bu nedenle miri arazi üzerindeki kul-

lanma ve yararlanma hakkının, Türk Kanunu Medenisinin yürürlüğe girme-

siyle birlikte (4 Ekim 1926), mülkiyet hakkına dönüştüğü kabul edilmek-

tedir


123

. Yargıtay da bu görüştedir

124



                                                           



sonra yani 4 Ekim 1926 tarihinde yürürlüğe girmiştir. Ayrıca 743 sayılı TKM., 4721 

sayılı Türk Medeni Kanunu (RG. 08.12.2001, S:24607) m.1098 ile 1 Ocak 2002 tarihin-

den itibaren yürürlükten kaldırılmışsa da (ilga edilmişse de) toprak mülkiyeti sistemi 

aynen devam ettirildiği için 743 sayılı TKM. ile 4721 sayılı TMK arasında toprak rejimi 

bakımından fark olmadığı söylenebilir. 4721 sayılı TMK. toprak rejimi ve tapu sicili 

hakkında bk. Eren/Başpınar, s. 233 vd. 

117

   İsviçre’deki toprak sistemi ve tarihi gelişim hakkında bk. Südel, s. 169 vd.; Schöbi, s. 



19 vd. 

118


   Cumhuriyet (TKM.) sonrası toprak mülkiyetimiz hakkında bk. Eren/Başpınar, s. 233 

vd. 


119

   Zevkliler, Toprak Reformu, s. 267. 743 sayılı mülga Medeni Kanunumuza göre tarımsal 

işletmelerin mirasçıya özgülenmesi hakkında ayrıntı için bk. Cin, Tarım Arazilerinin 

İntikali, s. 122; Zevkliler, Tahsis, s. 60 vd.; Özay, s. 71 vd. 

120

   Bu Kanunun asıl adı, “Kanuni Medeninin Sureti Meriyet ve Şekli Tatbikatı Hakkında 



Kanun’”dur. Bu Kanunun RG. yayımı için bk. 19.6.1926 olup yürürlüğü MK. gibi 4 

Ekim 1926’dır (Tatbikat Kanunu m.48). 

121

   Bu hüküm şu şekildedir : “Kanunu Medeniye, Borçlar Kanununa ve Tatbikat Kanununa 



muhalif olan hükümler ile Mecelle mülgadır.” 

122


   Bu  görüş için özellikle bkz. Eren/Başpınar, s. 84 vd. Tartışmalar için bkz. Eren/ 

Başpınar, s. 71 vd., özellikle s. 79; Esmer, s. 333; Akıntürk, s. 238; Cin, Osmanlı 

Toprak Düzeni, s. 477 vd.; Cin, Miri Arazi, s. 308 vd., özellikle s. 314; Cin, Tarım 

Arazilerinin İntikali, s. 110-11; Gürsoy/Eren/Cansel, s. 47-48.  

123


   Akıntürk, s. 238; Cin, Osmanlı Toprak Düzeni, s. 477; Cin, Tarım Arazilerinin İntikali, 

s. 110-11. Böylece miri arazi üzerindeki tasarruf hakları mülkiyete dönüştüğü gibi 




22         

                                                                              Doç. Dr. Murat AYDOĞDU 

 

 

Cumhuriyet döneminde özellikle tarımsal taşınmazların mirasçılara 



özgülenmesi hakkında genel kurallar (743 sayılı mülga Türk Kanunu 

Medenisi, m.597-602; 4721 sayılı Türk Medeni Kanunu m.659-668) yanında 

birçok özel Kanun çıkmıştır

125


. Nihayet tarım arazilerinin devri ve bölünmesi 

engellenemeyince, bölünmeyi engellemeye yönelik kesin hükümler içeren, 

tarımsal taşınmazların mirasçılara özgülenmesi yerine mirasçılardan birine 

devrini amaçlayan 3.7.2005 tarih ve 5403 sayılı Toprak Koruma ve Arazi 

Kullanımı Kanunu

126


 çıkarılmıştır

127


.  

Cumhuriyet döneminde her ne kadar Osmanlı toprak sistemi benimsen-

memişse de eski hukukumuza göre bir kimsenin toprak mülkiyetine sahip 

olup olmaması, eski hukukumuza göre değerlendirildiğinden (864 sayılı K. 

m.18-19; 4722 sayılı K. m.18-19), eski hukukumuzdaki toprak sisteminin 

bilinmesi özel önem arz etmektedir.  

 

 

                                                           



şartları gerçekleşmesi halinde tapusuz olanları bakımından kazandırıcı zamanaşımı 

yoluyla da iktisap edildiği kabul edilmelidir görüşü için bk. Eren/Başpınar, s. 80-81. 

124

   Bu gerçek (miri arazinin artık geçerli olmadığı görüşü), 27.1.1943 tarih, 7 sayılı YİBK 



ve 9.10.1946, E.12, K.6 sayılı YİBK ile de kabul edilmiştir. Bk. Eren/Başpınar, s. 80; 

Akıntürk, s. 238, dn.41. Böylece miri arazi üzerindeki tasarruf hakları mülkiyete dönüş-

tüğü gibi şartların gerçekleşmesi halinde kazandırıcı zamanaşımı yoluyla iktisap edildiği 

de kabul edilmelidir. Bk. Eren/Başpınar, s. 75, 80-81 ve dn.148. Ayrıca bkz. Cin, Miri 

Arazi, s. 38 ile s. 329 vd. 

125

   Bu konudaki özel Kanunlar ve genel hükümler hakkında bk. Eren/Başpınar, s. 93 vd. 



ile s. 260 vd.; Özay, s. 71 vd.; Zevkliler, Tahsis, s. 60 vd. 

126


   5403 sayılı Kanun (RG. 19.7.2005, S.: 25880) ve bu Kanunu önemli ölçüde değiştiren 

6337 sayılı Kanun (RG.15.5.2014, S:29001) özel önem arz eder. 

127

   Tarım arazilerinin mirasçılara özgülenmesi hakkında bkz. Özay, s. 71 vd.; Zevkliler



Tahsis, s. 60 vd.; Tarım arazilerinin mirasçılara devri veya diğer tasfiye usulleri hak-

kında bkz. Özay, s. 147 vd. 




Ortaçağ Feodal Mülkiyet Anlayışı ve Osmanlı Hukukundaki Toprak …

             23 

KISALTMALAR 

AÜDTCF-TB  : Ankara Üniversitesi Dil ve Tarih Coğrafya Fakültesi-  

                                Tarih Bölümü 



Bkz. : 

Bakınız 


C. : 

Cilt 


dn. : 

dipnot 


e.t. : 

erişim tarihi 



İÜ : 

İstanbul Üniversitesi 



M.Ö. 

: Milattan Önce 



M.S. 

: Milattan Sonra 



s. : 

sayfa 


TKM  

: 743 sayılı Türk Kanunu Medenisi 



TMK 

: 4721 sayılı Türk Medeni Kanunu 



vd. 

: ve devamı (diğerleri) 



Y. : 

Yıl 


yy. : 

Yüzyıl 


 

 

 




24         

                                                                              Doç. Dr. Murat AYDOĞDU 

 

 

KAYNAKÇA 



Akgündüz, Ahmet: İslam ve Osmanlı Hukuku Külliyatı, Özel Hukuk-II, 

Miras-Borçlar-Eşya-Ticaret ve Devletler Hususi Hukuku, Cilt: III, 

İstanbul 2012. 

Akipek, Jale Güral: “Türk Hukukunda Tapuya Kayıtlı Olmayan 

Gayrimenkullerin Hukuki Durumu”, AÜHFD, 1952, S. 3-4, s. 40 vd. 



Avcı, Mustafa: Türk Hukuk Tarihi Dersleri, Konya 2012. 

Aydın, Aydın: Türk Hukuk Tarihi, İstanbul 2010. 

Aydoğdu, Murat: “Roma Hukukunda Toprak Sistemi ve Tarım Reformu 

Girişimleri”, Marmara Üniversitesi Hukuk Fakültesi, Prof. Dr. Cevdet 

Yavuz Armağanı, (2016 yılı içinde yayımlanacaktır). 

Aykanat, Mehmet: 1923-1938 Döneminde Türk Tarım Politikası, yüksek 

lisans tezi, Ankara 2007 (http://acikarsiv.ankara.edu.tr/browse/2529/ 

3295.pdf), e.t.28.03.2014. 

Berk, Z. Bengi: Roma Hukukunda Mülkiyet Hakkının Kazanılması, Ankara 

2012. 


Bloch, Mark: Feodal Toplum, Ankara 1983.  

Cin, Halil: Miri Arazi ve Bu Arazinin Mülk Haline Dönüşümü, Ankara 1969 

(Miri Arazi). 



Cin, Halil: Eski ve Yeni Türk Hukukunda Tarım Arazilerinin Miras Yolu İle 

İntikali, Ankara 1979 (Tarım Arazilerinin İntikali). 



Cin, Halil: Osmanlı Toprak Düzeni ve Bu Düzenin Bozulması, Konya 1992 

(Osmanlı Toprak Düzeni). 



Cin, Halil/Akyılmaz, Gül: Tarihte Toplum ve Yönetim Tarzı Olarak 

Feodalite ve Osmanlı Düzeni, Konya 1995 (Feodalite ve Osmanlı). 



Cin, Halil/Akyılmaz, Gül: Türk Hukuk Tarihi, 3. Baskı, Konya 2009 

(Hukuk Tarihi). 



Demir, Abdullah: Türk Hukuk Tarihi, İstanbul 2011. 

Erdoğmuş, Belgin: Roma Eşya Hukuku, İstanbul 2012. 

Eren, Fikret/Başpınar, Veysel: Toprak Hukuku, 4. Baskı, Ankara 2014. 

Esmer, Galip: Mevzuatımızda Gayrimenkul Hükümleri, Ankara 1976. 


Ortaçağ Feodal Mülkiyet Anlayışı ve Osmanlı Hukukundaki Toprak …

             25 

Gürsoy, Kemal T./Eren, Fikret/Cansel, Erol: Türk Eşya Hukuku, 2. Baskı, 

Ankara 1984. 



Gümüş, T. Tolga: “Feodalizm, Avrupa Tarihinde Yeni Yaklaşımlar” 

AÜDTCF-TB Tarih Araştırmaları Dergisi, Cilt: 2, S. 47, Y: 2010, s. 39-

64. 

Hausmaninger, Herbert/Selb, Walter: Römisches Privatrecht, Wien-Köln-

Weimar 2001. 



Honsell, Heinrich: Römisches Recht, Berlin-Tokyo 2002. 

İnalcık, Halil: “Çiftliklerin Doğuşu, Devlet, Toprak Sahipleri ve Kiracılar”, 

Osmanlı Toprak Mülkiyeti ve Ticari Tarım, Editörler: Çağlar  Keyder

Faruk Tabak, s. 17 vd., İstanbul 1998. 

Kaser, Max: Römische Rechtsgeschichte, Göttingen-Ruprecht 1986 

(Geschichte). 



Kaser, Max: Römisches Privatrecht, Ein Studienbuch, München 1989 (Röm. 

Recht). 


Koschaker, Paul/Ayiter, Kudret: Modern Özel Hukuka Giriş Olarak Roma 

Özel Hukukunun Ana Hatları, İzmir 1993. 



Kılıçbay, M. Ali: Feodalite ve Klasik Dönem Osmanlı Üretim Tarzı, Ankara 

1982.  


Lee, R.W.: Öğrenciler İçin M.Ö.753’ten MS. 1948’e Kadar Roma Hukuku, 

Tarihi Bir Bakış, Çev. Serpil Altop, İstanbul 2002. 



Liebs, Detlef: Römisches Recht, Ruprecht 2004. 

Manthe, Ulrich: Geschichte des Römischen Rechts, München 2003. 

Mayer-Maly, Theo: Römisches Recht, Wien-New York 1999. 

Özay, Osman Levent: Tarım  İşletmelerinin ve Arazilerinin Miras Yoluyla 

İntikali, Ankara 2015. 



Özyüksel, Murat: Feodalite ve Osmanlı Toplumu, Bursa 1989.  

Plutarkhos: Gracchus Kardeşler, Çev. Sema Sandalcı, İstanbul 2001. 

Schöbi, Felix: Bäuerliches Bodenrecht, Eine Annäherung in drei Aufsätzen, 

Bern 1994. 



Schwind, Fritz: Römisches Recht, I, Geschichte, Rechtsgang, System des 

Privatrechts, Wien 1950. 



Somçağ, Selim: Avrupa Feodalizminin Evrimi, İstanbul 1994. 


26         

                                                                              Doç. Dr. Murat AYDOĞDU 

 

 

Söllner, Alfred: Einführung in die römische Rechtsgeschichte, München 



1996. 

Südel, Inken: Das landwirtscaftliche Erbrecht, In Norddeutschland und in 

der Schweiz, Frankfurt am Main 2007. 



Şahin, Cemile: “Osmanlı Toprak Sistemi Hakkında Genel Bir 

Değerlendirme”, The Journal of Academic Social Science Studies, 

Volum5, Issue6, s.434 vd. http://www.jasstudies.com/DergiPdfDetay. 

aspx?ID=181, e.t.28.03.2014. 



Tahiroğlu, Bülent: Roma Hukukunda Mülkiyet Hakkının Sınırları, İstanbul 

2001. 


Tahiroğlu, B./Erdoğmuş, B.: Roma Hukuku Dersleri, Tarihi Giriş, Genel 

Kavramlar, Usul Hukuku, İstanbul 2003. 



Tuna, Korkut: “Feodal Düzen ve Şehir”, İÜ Sosyoloji Dergisi, Cilt: 3, S. 1, 

Y: 1989, s. 197-222. 



Umur, Ziya: Roma Hukuku Ders Notları, İstanbul 1999 (Roma). 

Umur, Ziya: Roma Hukuku, Tarihi Giriş-Kaynaklar, Umumi Mefhumlar, 

Hakların Himayesi, İstanbul 1974 (Roma Tarihi). 



Üçok, Coşkun: “Osmanlı Devleti Teşkilatından Tımarlar”, AÜHFD. Y: 

1943, C. I, S. 4, s. 525 vd. (Tımar-I). 



Üçok, Coşkun: “Osmanlı Devleti Teşkilatında Tımarlar”, AÜHFD. Y: 1943, 

C. I, S. 1, s. 73 vd. (Tımar-II). 



Veinstein, Gilles: “Çiftlik Tartışması Üzerine”, Osmanlı Toprak Mülkiyeti 

ve Ticari Tarım, Editörler: Çağlar KEYDER/Faruk TABAK, s. 36 vd. 

İstanbul 1998. 

Waldstein, Wolfgang/Rainer, Michael: Römische Rechtsgeschichte, 

München 2005. 



Türkoğlu, Gökçe: “Roma Cumhuriyet ve İlk  İmparatorluk Dönemlerinin 

İdari Yapısı”, DEÜHFD, C: 11, S: 2, Y: 2009, s. 251-289 (Basım Yılı: 

2011). 

Zevkliler, Aydın: “Toprak Reformunun Medeni Kanunu İlgilendiren 

Yönleri”, AÜHFD. Y: 1969, C. 26, S. 3, s. 253 vd. (Toprak Reformu). 



Zevkliler, Aydın: Türk Miras Hukukunda Tarımsal  İşletmelerin Tahsisi, 

Ankara 1970. 



Yüklə 220,53 Kb.

Dostları ilə paylaş:
1   2   3   4   5   6   7   8   9




Verilənlər bazası müəlliflik hüququ ilə müdafiə olunur ©www.genderi.org 2024
rəhbərliyinə müraciət

    Ana səhifə