25
daha çox bir yerdə yaşamalıyıq. Ancaq Güney
Afrikanın cazibəsi ayrılıq acılarına üstün gəlirdi.
•
Afrikaya varışımızda bizi qarşılamağa bir sürü
adam gəlmişdi. Onlara baxdığımda gördüm ki,
hindililərə hörmətləri yoxdur. Məni görənlər çox
maraqla mənə baxırdılar. Mənim paltarım digər
hindlilərin paltarından fərqli idi. Əyinimdə yaxası
düyməli pencək və başımda əmmaməyə bənzər
sarıq var idi.
•
Afrikaya varşımın üçüncü günündə
Durban
şəhrindəki bir məhkəmə duruşmasını izləməyə
getdim. Bizi Afrikaya
aparan
Abdulla Şit adında
patron məni bir adama təqdim edib öz vəkillərinin
yanında oturtdu. Məhkəmənin hakimi diqqətlə məni
baxırdı. Sonunda üzünü mənə tutub başımdan
sarığımı çıxarmamı istədi. Məhkəmənin qanunlarına
görə başı sarıqlı ya da papaqlı məhkəmə salonunda
olmaq hörmətsizlik sayılırmış. Mən Qazinin bu
istəyini qəbul etməyib oranı tərk etdim.
•
Varışımın yeddinci ya da səkkizinci günü idi.
Durbandan
Perturya´ya h
ərəkət etdim. Qatarda bir
dərəcəli yer mənə rezerv edilmişdi. Gecə saat 9-da
Qatar Natalın başkəndi Martizburqa çatdı.
Genəldə
yolçular
yataq
ləvazimatını
bu
dayanacaqda təmin edirdilər. Dəmiryolu işçilrindən
biri içəriyə girib yataq istəyib istəmədiyimi sordu.
Mən də “Yox, mən özümlə yataq ləvazimatını
götürmüşəm” dedim. Adam dışarı çıxdı. O
çıxdıqdan onar içəriyə başqa birisi girib məni
başdan ayağa süzdü və mənim “rəngli” bir müsafir
olduğumu gördü. Bu durumdan adam rahatsız
görünürdü.
Dışarıya çıxıb bir sürə onar rsəmi iki
27
araşdırmamı tamamlayıb gerimi dönməli idim?
Görəvimi
bitirmədən
Hindistana
dönmək
qorxaqlığın göstərgəsi olacaqdı. Qarşılaşdığım
çətinliklər çox ciddi deyildi, sadəcə irqçiliyin
bəlasına tuş olmuşdum. Bu bəla ilə savaşmalı idim.
Savaş üçün də çətinliklərə qatlaşmaq gərəkirdi. Bu
üzdən də bir sonrakı qatarla Perturyaya getməyə
qərar verdim.
•
İlk görəvim Perturyada yaşayan hindliləri toplayıb
onlara irqçiliyin kötülükləri haqda danışmaq idi.
Onları bu yöndə aydınlatmaq gərəkirdi.
•
O mitinqdəki nitqim demək olar ki, bir toplantıdakı
ilk qonuşmam sayılırdı. Durum haqqındakı
söhbətimi öncədən çox diqqətlə hazırlamışdım. Hər
zaman tacirlərin və alverçilərin ticarətdə
doğruluğun olmayacağı söyləntilərini eşitmişdim.
Mən bu sözləri qəbul etmirdim və yenə də qəbul
etmirəm. İndinin özündə də doğruluqla ticarətin
uyuşmayacağını savunan dostlarım var. Bunlara
görə ticarət əməli və doğruluq isə, məzhəbi bir işdir.
Bunlara görə əməli işlə məzhəbi işlərin sahələri
başqadır. Bu üzdən doğruluğun ticarətdə keçərli
olmayacağına inanırlar. Mən öz qonuşmamda
şiddətlə bu tür baxışa qarşı çıxdım. Tacirləri və
alverçiləri dürüst və doğru olmağa səslədim. Bu işin
iki baxımdan Hindistan üçün yararlı olacağını
savundum. Birincisi doğruluğun zəruri olmasını
düşünmək gərəkirdi və ikincisi də bu ki, onların
yabancı bir ölkədə doğru olmamalarının görüntüsü
milyonlarca vətəndaşlarının hesabına yazılacaqdı.
•
Yol ke
çidlərindən yararlanmaq
da bir neçə kərə
m
ənə sorun çıxardı. Mən genəldə Prezident
xiyabanından keçirdim. Prezident
Kruqerin
evi bu