www.kitabxana.net
– Milli Virtual-Elektron Kitabxananın e-nəşri
Zaur Ustac Oriyentir ulduzu
19
Hə, indi neyləyək ki, bunlar gələ bilməsin, heç olmasa
geciksin. ġalvarın yan cibindəki jilkanı götürdü, əl
qumbarasının birini iĢlək yolun kənarındakı ən hündür, ən
yoğun quru qanqala elə bərkitdi ki, yüngül bir toxunuĢla yola
fırlasın. Sonra keçib birini də eyni qayda ilə yolun digər
kənarında bərkitdi və jilkanı qumbaraların halqalarına tarım
bağladı. Bu qayda ilə bir-birindən dörd-beĢ metr aralı yol
boyu üç tələ və tələlərin tuĢunda qanqallığın içində çal-çarpaz
tələlər düzəltdi. Sonra ehtiyyatla bütün qumbaraların
Ģpilkaların düzlədi. Ġndi adi bu yumuru dəmir parçaları, bu
quru qanqallıqda öz Ģikarını gözləyən, ölüm saçan zəhərli
kobraya dönmüĢdü. Gözləyirdi ki, quyruğuna basasan, odunu,
alovunu püskürə üzünə.
ĠĢini tamamlayıb, yol aldı uzaqda görsənən zəif iĢığa
tərəf. Gedək, görək orda nə var, nə yox- düĢündü öz-özünə.
HəmiĢə bu yolla ermənilərə ya ərzaq gələrdi, ya da
yoxlama. HəmiĢə onları tərkibində çoxlu generallar,
polkovniklər olan komisiyalar yoxlayıb “5” verərdilər. Ġndi bu
yolla onları yoxlamağa AZƏRBAYCAN ORDUSUNUN
PEġƏKAR GĠZĠRĠ gəlirdi. Özü də, bu yoxlama qəfil
yoxlama idi. Görək, bu Ģərəfsizlərin döyüĢ hazırlığı nə
yerdədi, neçə alacaqlar bu imtahandan? – düsünə-düĢünə
Seyid düĢmən düĢərgəsinə çatdı.
www.kitabxana.net
– Milli Virtual-Elektron Kitabxananın e-nəşri
Zaur Ustac Oriyentir ulduzu
20
Dördüncü fəsil
Düşmən taborunun dayaq məntəqəsi, burada həmçinin
gələcəkdə postda durmaq üçün gənc əsgərləri hazırlayırlar.
Gəlib-gedənləri nəzərə alsaq təxminən- aydın məsələdir ki,
onları düzüb saymamışdıq- yüzdən az artıq olar səxsi
heyyətin sayı...
Seyid, indi zəif iĢığın təxminən yüz addımlığında idi.
Əgər içəridə əsgərlər yatırsa, yəqin ki, buralarda post
olmalıdı- düĢündü Seyid. Ətrafa diqqətlə göz gəzdirə-gəzdirə
iĢığa tərəf irəliləyirdi ki, sağdakı əl damına oxĢayan binanın
tinindən bir əsgər çıxdı. Əsgər avtomatın sinəsindən aĢırıb,
lüləsi qabağa, əli dəstəkdə düz onun üstünə gəlirdi. Aralarında
15-20 addım olardı. Seyid ani olaraq duruxdu, ancaq
tərpənmədi. Gələnə diqqətlə baxdı, düz onun üstə gəlsə də,
nəsə qərəvəlli gəlirdi. Ya hələ onu görməmiĢdi, ya da,
özlərindən biri sanırdı. Çox maraqlı vəziyyət yaranmıĢdı.
Əsgər gəlib, düz onun qabağından keçib, getdi. Seyid
gülməkdən özünü zorla saxladı; zalım oğlu ayaq üstə yatıb ki,
sən bundakı məharətə bax a, yata-yata da gəzmək olarmıĢ-
düĢünə-düĢünə Seyid də anun arxasınca addımlamağa baĢladı.
Seyidə bir gic gülmək gəlmiĢdi, özünü zorla saxlayırdı. Əsgər
getdi, bu getdi, görsün axırı necə olacaq. Qəfil əsgər durdu və
cəld marĢurutu üzrə geri döndü ancaq hələ oyanmamıĢdı.
Birinci addımını atdı və gözünü açdı, daĢ qayaya dirənmiĢdi.
Yazıq hələ də kəsdirə bilmirdi ki, nə baĢ verir, qarĢısındakının
kim oldugundan da xəbərsiz idi. Seyid yuxarıdan aĢağı
gözlərinin içinə elə baxırdı ki, əlli milyonluq Azəri
gəncliyinin qəzəbi, hikkəsi vardı bu baxıĢlarda... Yazıq
ağzından süd iyi gələn dığa bu baxıĢların qarĢısında tab gətirə
bilməzdi axı... O, ya hələ oyanmamıĢdı- yazıq neynəsin
yuxunun Ģirin vaxtı idi- ya da, elə ayaq üstə də ölmüĢdü.
www.kitabxana.net
– Milli Virtual-Elektron Kitabxananın e-nəşri
Zaur Ustac Oriyentir ulduzu
21
Əsgər Seyidin sinəsindən idi. Seyid çox uzatmayıb, ani
sıçrayıĢla onun boynuna mindi və yerə yıxdı. Ani bir hərəkətlə
çənəsin boynun ardına fırlatdı. Dığa deyəsən, həqiqətən ayaq
üstə ölmüĢdü, heç cınqırın da çıxartmadı. Seyid onu ehtiyatla
ağzı üstə yerə qoydu. Ye. Ye Ģərəfsiz ye bu torpağın tozu da
sizə haramdı- deyə - deyə ağzını torpağa sürtdü - necə ki, indi
haram edəcəm - dedi və dığanın kitelinin yaxalığın buraxdı.
Əsgərin silahın çəkib, boynundan çıxartdı- adi qundaqlı
“5.45” avtomat idi. Zəif iĢığa tərəf addımlamağa davam etdi-
bu iĢıq kazarmanın giriĢində, qapının üstündə yanırdı.
Yanından bayraq da asılmıĢdı. Çox qəribə bina idi. Heç
hərbiçilər qalan yerə oxĢamırdi; uçuq-sökük təmirsiz bina,
tamam sökülmüĢ çala-çula asfalt örtüklü meydaça-həyət,
bizim üzüm bağlarından sökdükləri beton dirəklərdən
düzülmüĢ səkilər. Bir sözlə sovet dönəmindən qalma hansısa
idarə binası idi yəqin ki. Bura nədir ki, burdakılar da nə ola
düĢüncəsi ilə giriĢə yaxınlaĢdı. Sıçrayıb, bayrağın əskisindən
yapıĢdı. Necə dartdısa, Ģakk eləyib, sapı sındı. BaĢı aĢağı
salanmağa baĢladı. Sanki, bu əski parçası da fərsiz övladları
üçün xəcalət çəkirdi. Seyid Ģəstlə içəri girdi. Tumboçkadakı
əsgər yatmıĢdısa da yəqin bayrağın səsinə oyanmıĢdı. Əsgər
Seyidi görən kimi özünü düzəltdi, əlini baĢ geyiminə aparıb
öz dillərində nəsə bir söz qıĢqırdı. Qəfil gələn iri cüssəli,
zəhimli bu qonağın iti baxıĢları qarĢısında özünü itirən gənc
əsgər birdən xatırladı ki “ YAT” komandası çoxdan olub, artıq
səhərə yaxındı səhfini düzəltmək qərarına gəldi; uzun uzadı
nəsə qıĢqırmağa baĢladı. Bu müddətdə Seyid ətrafı əməlli
baĢlı incələdi; gün növbətçisi giriĢdə, silah otağının qapısının
ağzında dayanmıĢdı. Armaturdan olan qapı adam baĢı keçən
iri Ģəbəkəli idi. Ġçəri göz gəzdirdi; silah-sursatdan baĢqa xeyli
də üst-üstə yığılmıĢ yeĢik var idi- bunlar partapart partlayacaq
ha...- Seyid düĢündü. Solda bir neçə otaq var idi; rabitəçi
otağın o saat tanıdı-qapının üstündə sovetin rabitəçi niĢanı və
ilan-qurbağa həriflərlə cədvəl var idi. Yəqin bu da zabitlər
otağıdı- içəridən xorultu gələn otağın qapısına baxdı. Solda
Dostları ilə paylaş: |