www.kitabxana.net
– Milli Virtual-Elektron Kitabxananın e-nəşri
Zaur Ustac Oriyentir ulduzu
10
- Allahım, mənə də belə bir güc ver!!! Əllərini Haqqın
dərgahına uzatdı Seyid. Nə fikirləĢdisə, qələm-dəftər götürüb,
yazmağa baĢladı:
- “Canım, atam və anam, məndən sarı darıxmayın.
ĠnĢallah cənnətdə görüĢəcəyik. Mənim üçün bol-bol dua
edin.Vətənin dar günündə artıq ürəyim dözmür. Allaha xatir
bunu etməliyəm. Ən azından ürəyim sərinlik tapar. ġəhid
olanadək bu Ģərəfsizlərin üzərinə gedəcəyəm. ġəhid olsam-
ağlamayın, əksinə sevinin ki, o mərtəbəyə yüksəldim. Allaha
ibadətlərinizi dəqiq yerinə yetirin. Çoxlu sədəqə verin. Seyid
nəvəsi olaraq bunu etməliyəm. Allah böyükdür. Vətən sağ
olsun. Oğlunuz Mübariz. Haqqınızı halal edin.”
Ya Allah, sən özün mənə səbr ver. Sən özün kömək ol deyib,
dəftəri örtdü. Artıq, gecədən xeyli keçmiĢdi. Seyid qalxıb,
bilindajdan çıxdı. Yenə lap ön müĢahidə nöqtəsinə getdi.
Postdakı əsgərlə bir az söhbət etdi. Ayıq ol! - tapĢırdı. AtıĢma
olsa nə edəcəyi barədə bir də soruĢdu. Qayıdıb, bilindaja
gəldi, öz yerinə uzandı. BaxıĢları qeyri-iradi tavandakı xırda
bir nöqtəyə zillənmiĢdi. Tavana baxsa da dərə boyunca,
dağların arxasında uzanan yollarla Ġrəvana qədər gün kimi
aydın görürdü....
www.kitabxana.net
– Milli Virtual-Elektron Kitabxananın e-nəşri
Zaur Ustac Oriyentir ulduzu
11
İkinci fəsil
18.06.2010-cu il “ TG “ cəbhəsi, Seyidin postu.
Bu gün lap isti idi. Ya da, adama belə gəlirdi. Bir də isti
olacaq də yayın ən oğlan çağıydı, ancaq buna isti demək
olmazdı. Vallahi elə bil, torpaqdan od qaynayırdı. Sanki, Gün
dağların arxasına keçdikcə, torpaqdan qlxan isti daha da
artırdı...
- Bu gün nə yaman sakitçilikdi, yəqin istiyə görə öz
deĢiklərinə girib, yatıblar.- əsgərlərdən biri dilləndi.
- Bu sakitçiliyin bir zibili çıxacaq- Seyid cavab verdi.
ġərrin ilk qaranlığı ilə Ģərəfsizlərin ilk güllələri də gəldi.
Çox maraqlı idi. HəmiĢəkindən fərqli olaraq, əsgərlərin
“trassuyuĢĢi” adlandırdığı iĢıqlandırıcı-yandırıcı güllələrlə
düz bilindajın üstünə atırdılar. Ara-sıra ön müĢahidə
məntəqəsinin qabağına “AQS” mərmiləri də düĢüb
partlayırdı. Sanki, dığalar, belə bilindajlarının olamamağının
paxıllığın çəkirdilər...
Hətta Günün alnındakı düzün ortasında, güllənin altındakı
yaxĢı səngərə də paxıllıq edir bu Ģərəfsizlər... Çox maraqlıdır
ki, əziyyət çəkib özləri düzəltmək istəmir ha, hazırına nazir
olmaq istəyir bu Ģərəfsizlər... Özlərində olmayan ( nəyi var ki,
bu bədbəxtlərin) yaxĢı bir Ģey gördükdə əvvəlcə istərlər
ağlayıb, zıqqamaqla ona sahib olsunlar, gördükdə ki, bir Ģey
hasil olmur, baĢlayarlar xoruzlanmağa ki, bəs burda mənəm,
Bağdadda kor xəlifə bu saat onu verməlisən mənə, bu variant
da kara gəlməyən də zora əl atarlar, əl altdan iĢ görərlər, ayaq
altı qazarlar, mənim deyil qoy onun da olmasın deyib,
dağıdarlar, yandırarlar, məhv edərlər bu Ģərəfsizlər... Bu da
onların iyrənc erməni xislətindən irəli gəlir.
www.kitabxana.net
– Milli Virtual-Elektron Kitabxananın e-nəşri
Zaur Ustac Oriyentir ulduzu
12
Odur ki, belə bir vəziyyət Seyidin diqqətindən qaça
bilməzdi. Bu Ģərəfsizlər kimə, nəyi niĢan verirlər? Anlaya
bilmədim – düĢündü Seyid.
Seyid tranĢeylə ön müĢahidə məntəqəsinə getdi.
Hava qaraldıqca dığaların atdıqları yerlər açıq-aĢkar
bilinirdi. HəmiĢə atdıqları yerdən- öz deĢiklərindən
atırdılar. Nədənsə bu səhnə həmiĢə “Tom və Ceri” cizgi
filmini xatırladırdı Seyidə. Özündən asılı deyildi neyləsin.
HəmiĢə də dığalar atmağa baĢlayanda bu səbəbdən üzündə
xəfif təbəssüm cizgiləri yaranırdı. Ġndi də üzündə təbəssüm,
inĢallah hamınızı elə o deĢiklərdə su ilə boğacayıq sizə heç
güllə də düĢmür Ģərəfsizlər- düĢünə-düĢünə bilindaja qayıtdı.
Bu “Hücum” əmri nə vaxt olacaq ay Allah?- Sualı burğu kimi
beynini eĢdi Seyidin...
ġəxsi heyyəti örtülü meydançada düz! – köməkçisinə
göstəriĢ verdi.
“SĠLAHA” – köməkçinin komandasdı eĢidildi.
Əsgərlər bir göz qırpımında silah-sursatlarını götürüb,
örtülü meydançada düzüldülər. Seyid silah otağına keçdi.
YA ALLAH SƏN ÖZÜN KÖMƏK OL!!! – nidası silah
otağının ən uzaq küncündəki, ən kiçik çatdakı, ən xırda
cücünü də oyatdı. Seyid elə hazırlaĢırdı ki, sanki, qarĢıdakı
döyüĢdən xəbərdar idi, ancaq əsla xəbəri yox idi ki, hələ
qabaqda nələr gözləyir onu. O, heç xəyalına belə gətirə
bilməzdi ki, bir neçə saatdan sonra nələr olacaq... O, sadəcə
uĢaq vaxtı dönə-dönə oxuduğu “Koroğlu” dastanından
yadında qalan Koroğlunun hər səfər qabağı “altdan geyindi
üstdən qıfıllandı, üstdən geyindi altandan qıfıllandı” deyimi
ilə gerçəkləĢən, “yayda bürüncəyini götür, qıĢda özün
bilərsən” atalar sözü ilə min illərin süzgəcindən süzülüb gələn,
igid ehtiyatı əldən verməz prinsipinin tələblərinə uyğun
hərəkət edirdi. O, dəfələrlə komandirlərindən eĢitmiĢdi ki, adi
bir kibrit çöpünün də həyati əhəmiyyəti ola bilər. O, çox gözəl
bilirdi ki, qalibiyyətli döyüĢ yaxĢı hazırlıqdan çox asılıdır.
Odur ki, ehtiyatı əldən verməzdi heç vaxt. Bura döyüĢ