www.kitabxana.net
– Milli Virtual-Elektron Kitabxananın e-nəşri
Zaur Ustac Oriyentir ulduzu
7
-“Ağdamın
Yusifcanlı,
Tərtərin
Qızıloba
kəndləri
istiqamətində ermənilər atəĢkəsi pozmuĢlar. DüĢmən cavab
atəĢi ilə susdurulmuĢdu...”- aparıcının səsi eĢidildi.
- Pozmadıqları gün olur ki???- Seyid ayağa durdu.
Zərblə əlini stolun üstünə elə vurdu ki, nə yaxĢı dəftər-
kitabdan baĢqa heç nə yox idi... Az qala bütün bilindaj
silkələndi.
- Pozublar, pozublar... Qurban olum, ay ALLAH, sən özün
mənə səbr ver... - deyə-deyə Seyid bayıra çıxdı, tranĢeylə lap
ön müĢahidə nöqtəsinə gəldi. Üzü dağlara tərəf baxdı, baxdı,
baxdıqca göz dağına çevrilmiĢ bu dağlar ağırlığında suallar
sıxmağa baĢladı onu. Görəsən, “HÜCUM” əmrini çoxmu
gözləyəcəyik??? Qurban olum , ay ALLAH, Ali BaĢ
Komandan bircə, bu “HÜCUM” ƏMRĠNĠ VERSƏYDĠ!!!
Bəs, bu torpaqları kim azad edəcək? Bəs, bu dağlardakı
səngərlədə neçə illərdir torpağa tapĢırılacağı günü gözləyən
igid-ər Ģəhidlərimizin sümüklərini nə vaxt yığıb mənzilinə
çatdıracağıq??? DüĢünə- düĢünə dərə boyu daglara baxdı. Ġndi
onun baxıĢları dağlara zillənsə də, dağların arxasında da nə
olduğunu gün kimi aydın görürdü... Halbuki, o, heç Çaylıda
da olmamıĢdı, amma postdakı bütün əsgərlər kimi o, da bilirdi
ki, dərədə, daĢı daĢ üstə qalmayan, bu, kənd Çaylıdı. Adından
da göründüyü kimi vaxtında çox səfalı, axarlı-baxarlı kənd
olub.
Dərə boyunca dağlara - TalıĢa tətəf - qalxanda, Gülüstan,
birinci görünən dağı aĢdıqdan sonra Madagiz, sonra hər yerdə
gölqırağı, çayqırağı üzü Günbatana sağ tayla, dağ cığırı ilə
gedib çıxırsan yol ayrıcına, ayrıc dərədədi, köhnə ferma binası
da var dərədə. Fermanın yanında dağ yolu ilə təxminən iki
saat dolama yollarla sağ tərəfə qalxsan, Dəstəgüldü.
Dəstəgüldə qıĢda qar dizdən olsa da dərədəki bulağın baĢında
artıq fevral ayının ortalarında qarın, buzun içində bənövĢələr
açır. O, bənövĢələrin qurusu indidi də postdakı köhnə dəftər-
kitabların arasında durur, təzələrini dərməyincə uĢaqlar atmaq
istəmirlər. Necə olsa da bu quru bənövĢələr də VƏTƏN
www.kitabxana.net
– Milli Virtual-Elektron Kitabxananın e-nəşri
Zaur Ustac Oriyentir ulduzu
8
TORPAĞININ bir nemətidir axı, bundan əlavə hər quru
bənövĢənin öz tarixçəĢi var, hər quru bənövĢə bir əsgər
yadigarıdır... Dəstəgüldən sonra üzü Günbatana aĢırımlar
aĢsan Keçəldağ, sonra Murova qədər gedib çıxarsan...
Fermanın yanından dolamalarla sol tərəfə qalxsan, TonaĢen -
1, TonaĢen-2, TonaĢen-3... Əgər ermənilər dağıtmayıbsa,
yolqırağı kilsə də olmalıdı- kəĢfiyatçılarımız yolüstü həmiĢə
orda dayanıb dincələr, siqatet çəkmək istəyənlər siqaret
çəkərmiĢ ya da oranı görüĢ yeri təyin edib döyüĢ tapĢırığın
yerinə
yetirdikdən
sonra
orda
görüĢüb,
birlikdə
qayıdarlarmıĢ...
Ġndi, Seyid Çaylıya baxır, baxır baxdıqca da nəzərləri ölü bir
nöqtədə iliĢib qalır, fikir-xəyalında isə Ġrəvana dogru yol
baĢlayırdı bu Çaylıdan, gözünü çəkə bilmirdi bu Çaylıdan,
göz dağına çevrilmiĢdi bu ÇAYLI... DüĢünürdü; lap qoy olsun
bu kəndə bir tabor, taborun dayaq məntəqəsi. Qoy olsun bu
Ģərəfsizlərin adam tapıb doldura bilmədikləri ala-yarımçıq
Ģtatla 100-120 nəfər. Aləm bir-birinə qarıĢsa, qoy bu
Ģərəfsizlərə 20-30 Ģərəfsiz də köməyə gəlsin. O da gəlib çata
bilsə... Ayə Vallahi heç nə yoxdu, bu 150-160 kölgəsindən
qorxan dığa nədiki, bir əmr ola lap Ġravana qədər gedərəm...
Seyid fikirləĢə-fikirləĢə özünə o qədər arxayın olurdu ki,
xəyalında canlandırdığı Çaylıdakı tabor indi onun gözündə
uĢaq vaxtı hardasa qarĢılaĢdığı ən zəif, ən çəlimsiz uĢaqdan da
zəif görsənirdi. Bir sözlə Seyidin gözü bu taboru çoxdan
yemiĢdi...
-
Seyid yenə nə fikirləĢirsən?– bu səs Seyidi sanki
yuxudan oyatdı.
- Nə bilim e Vallah,bir Ģeyi baĢa düĢə bilmirəm ki,
bu Ģərəfsizlərin oyunbazlıqlarına nə qədər dözəcəyik?
“Qrajdaniski”-də dözmək olmur, deyirsən gedim orduya.
Orduda dözmək olmur, deyirsən gedim ön cəbhəyə. Burda
heç durmaq olmur- Ģərəfsizlər hər gün gözünün qabağında
min hoqqadan çıxırlar... Lap dəli oluram. Ya Allah sən özün
mənə səbr ver...
www.kitabxana.net
– Milli Virtual-Elektron Kitabxananın e-nəşri
Zaur Ustac Oriyentir ulduzu
9
Seyid blindaja keçdi, yerində oturub bir çay içdi.
Elə bil, nəsə ürəyinə dammıĢdı, ancaq yenə sabah bu vaxt
nələr olacağından əsla xəbəri yox idi... Ola bilsin bəlkə də
seyid fəhmı ilə nəsə duymuĢdu...
Xüsusən, son vaxtlar onda belə bir fikir yaranmıĢdı ki,
Uca Tanrı istədiyi bəndəsinə lazımi məqamda, haqq iĢi üçün
elə bir güc verər ki, böyük bir ordu da bu gücün qarĢısında
aciz qalar. Necə ki, uzaq keçmiĢimizdə Həzrəti Əli Allahin
iradəsiylə düĢmən ordusu ilə dəfələrlə təkbaĢına döyüĢə
girmiĢ, həmiĢə də onun köməkliyi ilə qalib olmuĢdu. Seyidin
diqqətini çəkən yaxın keçmiĢimizdə, Çanaqqala döyüĢlərinin
əfsanəvi qəhrəmanlarından biri olan topçu əri Mehmet oğlu
Seyit ÇavuĢun baĢına gələnlər idi - həmin qanlı döyüĢdə Seyit
ÇavuĢun atdığı bir mərmi döyüĢün taleyini həll edən
amillərdən biri olmuĢdu, ancaq burada Seyidin diqqətini çəkən
Seyit ÇavuĢun mərmini necə atması idi. Deməli, növbəti
düĢmən mərmisi partlayandan sonra Seyit ÇavuĢ görür ki, top,
Əli adlı baĢqa bir əsgər yoldaĢı ilə onun ümidinə qalıb.
DüĢmən gəmiləri də sahilə yaxınlaĢır, yəni əsgər Ģərəfinin,
vətən torpağının bundan ağır və çıxılmaz vəziyyəti ola bilməz.
Əsgər yoldaĢı Əli ilə bu müĢkülü dartıĢırkən, Seyit ÇavuĢ
özündə elə bir güc hiss edir ki, təxminən 300 kg-a yaxın
mərmini təkbaĢına bir neçə dəfə topa qoyub, atəĢ edir axır ki,
düĢmənin ən ünlü gəmilərindən birin vurur... Ağır, sürüĢkən
mərmiləri götürmək, bir neçə pilləkən qaldırıb, topun lüləsinə
yeritməkdən əlavə burda iki maraqlı məqam Seyidi
düĢündürürdü; birincisi, nə Seyit ÇavuĢ, nə də yoldaĢı Əli
tuĢlayıcı, niĢançı deyildi, sadəcə heyət nəfəri idi, ikincisi isə,
bu hadisə məĢhur olandan sonra komandiri fotoqrafçı gətirdir
istəyir ki, mərmini qaldıran vəziyyətdə Seyit ÇavuĢun Ģəklini
çəkdirsin, ancaq Seyit mərmini qaldıra bilmir ki, bilmir...
DüĢünə-düĢünə Seyid özü üçün yəqinləĢdirdi ki, Cənabi-
Haqq istədiyi məqamda istədiyi adama elə bir güc verər ki,
uca dağlar belə insanın qarĢısında duruĢ gətirə bilməz. Necə
ki, Fərhad ġirin eĢqi ilə Bisütunu yerlə bir etmiĢdi...
Dostları ilə paylaş: |