MahirəNərimanqızı
Yüklə 261,53 Kb. Pdf görüntüsü
|
www.kitabxana.net – Milli Virtual-Elektron Kitabxananın e-nəşri Zaur Ustac Oriyentir ulduzu
22
dəhlizin qurtaracağında böyük taybatay açılmıĢ iki laylı bir qapı var idi- bura da əsgərlər yatan yerdi, deyə düĢünürdü ki, qolu sarğılı bir əsgər bu qapıdan çıxıb, süngüsü dizinə dəyə- dəyə, yarı yıxıla, yarı dura səndələyə-səndələyə ona tərəf qaçmağa baĢladı. Seyid gün növbətçisinin lap yanında durmuĢdu, gələnə baxırdı. Növbətçi Seyidə lap çathaçatda sağ ayağı necə büküldüsə, dizi üstə yerə düĢdü- yazıq deyəsən, lap pis yatıbmıĢ, ayaqları tamam keyyib- Seyid ona sətr bir nəzər saldı və sadəcə baĢını buladı. Növbətçi cəld özünü düzəltdi, əlini baĢ geyiminə apardı və yalnız, indi qarĢısındakının kim olduğunu anladı, lakin çox gec idi. Seyid alıcı quĢ kimi sol əli ilə onun kepkasının günlüyündən tutub, gözünün üstünə elə çədi ki, az qaldı boynu kökündən qopsun, ancaq qopmadı, çünki sağ əli ilə də boynunun kökündən yapıĢmıĢdı. Seyid əvvəlcə novbətçini göyə qaldırdı, ayaqları yerdən üzüldü. Sonra təxminən boyu səviyəsindən bayaqdan bu mənzərəni kirimiĢcə, seyr edən gün növbətçisinə necə çırpdısa yazıq yapıĢıb divarda qaldı - o, bu qəfil qonağın kim olduğunu, nə baĢ verdiyini hələ də anlaya bilmirdi.Yoxlamağa gələn zabitlərdən idi, ya köhnə əsgərlərdən idi, hələ araĢdıra bilmirdi ki, kimdi bu. Bir də, hər gün döyülməyə adət etmiĢ əsgər üçün nə fərqi kimdi döyən. O, ancaq gözləyirdi ki, tənbeh nə vaxt bitəcək. Maraqlıdır ki, zabitlər otağından da gözə dəyən yox idi- görünür onlar üçün də belə səs- küy adi hal idi. Seyid sol əli ilə də gün növbətçisinin boynundan yapıĢıb, onları bir neçə dəfə dalbadal kəllə-kəlləyə necə vurdusa, ikisi də süst vəziyyətdə yerə düĢdülər. Bu vaxt növbətçinin süngüsü silah otağının qapısına dəyib səs elədi. Seyid cəld onları buraxıb, rabitəçi otağı güman etdiyi qapıya qaçdı; səksəkəli yatan rabitəçi səsə oyana bilərdi. Seyid yanılmamıĢdı bu rabitəçi otağı idi, ancaq rabitəçinin dünya vecinə deyildi, telefonun dəstəyi əlində elə yatmıĢdı ki, top da atsan oyanmazdı. Seyid qıymadı onu oyatsın- yazıq elə Ģirin-Ģirin yatırdı ki... Seyid ustufluca telefonun dəstəyin onun əlindən aldı, qolun baĢının altından götürdü və telefonun Ģunurun boğazına doladı, var
www.kitabxana.net – Milli Virtual-Elektron Kitabxananın e-nəşri Zaur Ustac Oriyentir ulduzu 23 qüvvəsi ilə sıxdı. Rabitəçi bir-iki dəfə yüngülcə çapaladı vəssalam. Seyid bütün Ģunurları dartıb qopardı, aparatların iĢığı söndü. Seyid otaqdan çıxıb, qapını sakitcə örtdü. Xorultu gələn otağın qapısına iki əl qumbarası bərkidib, halqalarına jilka bağladı sonra Ģpilkaları düzlədi. Silah otağının qarĢısında dayandı, dörd əl qumbarası da hazırlayıb, içəri qapının ağzına qoydu. Jilkaları cütləyib, giriĢdən bayıra çıxartdı və tez də içəri qayıtdı. GiriĢdə alt paltarında bayıra çıxan əsgərlə qarĢılaĢdı.Onu saxlamadı- yazıqdı, iĢi var qoy getsin. Əsgər də öz hayında idi, heç ona fikir vermədi. Sağa dəhlizi axıra qədər getdi. Taybatay açılmıĢ qapıya çatanda əl qumbaralarının ikisi döyüĢ vəziyyətində idi. Çatdı, içəri bir addım atdı. Bir sağa, bir sola baxdı, iki mərtəbə əsgər çarpayıları dolu idi. Ġki-iki yatanlar da var idi. Ġlahi bu nə iy-qoxdu, bu nə üfunətdi, belə də insan yaĢayarmı? - düĢündü Seyid. Tez də fikrindən vaz keçdi, bunlar insan deyil ki, ermənidi, bunlara olar. Ġçəridən gələn baĢ çartladıcı üfunət qoxusu qeyri-iradi uĢaq vaxtı hardasa gördüyü donuzxananı xatırlatdı Seyidə; qarınlarının altına qədər çirkabın içində olan donuzlar ora-bura vurnuxurdular, ancaq heç o donuzxanadan da bu iy gəlmirdi- bunlar donuzdan da murdar imiĢ ki,- düĢündü Seyid və qeyzlə, sanki, hamının intiqamın alırmıĢcasına əl qumbaraların eyni anda çal-çarpaz, birini sağa, birini sola çarpayıların üstünə atdı- qoy gəlsinlər çıxıĢda gözləyirəm- dedi öz-özünə. Cəld silah otağının yanına qaçdı. Arxasınca əvvəlcə partlayıĢ, sonra ah-nalə, tükürpədici bağırtı qopdu. Ġkicə dənə də əl qumbarası silah otağının içərisinə dığırladı və bayıra qaçdı- xorultu gələn otaq silah otağı ilə divar qonĢusu olduğuna görə orda yatanları xorultusuna haram qatmadı Seyid, ancaq kim vaxtına qədər dözməyib, tez oyansa idi, Seyid onun hədiyəsin qapıdan asmıĢdı. Seyid əvvəlcədən nəzərdə tutduğu, giriĢə tam nəzarət edən mövqeyinə çatanda arxada çox güclü partlayıĢ oldu- bu dəqiq əl qumbarası deyildi. O, elə diqqətlə baxırdı ki, görsün, bu nə idi. Ġkinci partlayıĢ elə, güclü oldu ki, bina ortadan iki yerə ayrıldı. Bu anda Seyid cütlədiyi jilkanı da var gücü ilə www.kitabxana.net – Milli Virtual-Elektron Kitabxananın e-nəşri Zaur Ustac Oriyentir ulduzu
24
çəkdi; bir, iki, üç... partlayıĢ səsləri ucaldı. Əl qumbaraların səsi partlayan silah-sursatın içində güclə seçilirdi. Arada raket də uçurdu, mina da partlayırdı- bir sözlə əsil atəĢfəĢanlıq düzəltmiĢdi Seyid. Ġndi əlində lap birinci rastlaĢdığı, “qorxu bilməz”, yatılı da gəzməyi bacaran “igiddən” aldığı avtomat, bu atəĢfəĢanlığı seyr edə-edə giriĢə nəzarət edir, bağıra-bağıra bayıra qaçanları bu əziyyətdən qurtarırdı. Seyid ötən müddət ərzində xoĢbəxt etdiyi dığaların sayını itirmiĢdi, pəncərələr dəmir barmaqlıqlarla möhkəm bağlandığı üçün Ģərəfsizlər qapıdan çıxmağa məcbur idi. Seyid də onları səbirsızliklə gözləyirdi. Bu minvalla Seyid erməninin avtomatındakı patronların da hamısını atdı, sovetdən qalma sandıq çantasındakı dörd sandığı da boĢaltdı. Bu avtomatı bura qoydu, kitelini və bretini çıxardıb elə qoydu ki, baxan elə bilsin, kimsə var. Özü isə, gələndə gözaltı etdiyi ikinci mövqeyi tutdu. Bu, dağılmıĢ asfalt örtüyün qurtaracağında, həyətin kənarında köhnədən qalmıĢ beton örtüklərin arası idi. Seyid burdan dairəvi müĢahidə aparır, hər Ģeyi dəqiq görürdü. Bura həm də çıxıĢ üçün rahat idi. Seyid istəsə idi, gəldiyi kimi də çıxıb gedərdi, ancaq onun planında dönüĢ yox idi- SONUNA QƏDƏR ĠRƏLĠ...
Seyidin saatdan xəbəri olmasa da, hiss edirdi ki, səhərə çox az qalıb Gündağanda dan yeri sökülürdü. Bu vaxt bir az uzaq da partlayıĢ səsləri eĢidildi; bir, iki, üç... hə təlyə siçan düĢüb, - düĢündü Seyid. Ġndi harda olsalar gəlib çıxarlar. Mövqeyini bir də yoxladı Seyid. Sağdan-soldan, öndən-arxadan təhlükə yoxdu, lap top atsınlar. DüĢmən düĢərgəsi demək olar ki, yanıb qurtarmaq üzrə idi. Ara-sıra tək-tək əsgərlər atəĢ açsalar da yaxına gəlməyə heç kəs cürət etmirdi. Seyid alt paltarında qaçanların heç birinə güllə atmadı, axı ata-babadan eĢitmiĢdi ki, igid basdığın kəsməz, həm də o, qabağına duracaq adam axtarırdı, maləsəf, burda beləsi yox idi... Arada, ordan - burdan əsgərlərin necə qorxa- qorxa ona tərəf boylandığın görürdü. Elə bil, onlar atəĢ etməyə də qorxurdular, sanki, kimisə gözləyirdilər. Seyid
Yüklə 261,53 Kb. Dostları ilə paylaş:
|